All Chapters of HIS OBSESSION: The Taste of True Love: Chapter 71 - Chapter 80

PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV NANG muli kong imulat ang aking mga mata ay nasa isang madilim na lugar na ako. Pinilit kong pakaisipin kung ano ba talaga ang nangyari at nang biglang dagsa sa isipan ko ang lahat bago ako nawalan ng malay ay wala sa sariling dali-dali akong napabangon pero muli ding napahiga nang maramdaman ko ang kirot sa aking pisngi. "Lucian! Lucian!" tawag ko sa pangalan niya. Sobrang dilim ng buong paligid at wala akong makita na kahit na ano. Hindi ko mapigilan ang mapaiyak. "Lucian. Lucian, nasaan ka?" tawag ko ulit sa pangalan niya. Napansin ko ang dahan-dahan na pagbukas ng pintuan ng silid kasabay ng pagbaha ng liwanag sa buong paligid. Nang mapatingin ako sa pintuan ay ganoon na lang ang tuwa na nararamdaman ko nang masilyan ko si Lucian "Lucian..nasaan ako? Nakakatakot ang lugar na ito. Bakit ang dilim?" sunod-sunod kong tanong sa kanya! Seryoso ang mukhang naglakad siya palapit sa akin at ganoon na lang ang gulat ko nang bigla niya na lang akong samp

THIRD PERSON POV "PATAY na ba?" seryosong tanong ng isang maganda at sexy na babae habang nakikipag-usap gamit ang kanyang cellphone. "Yes Mam. Sinigurado namin na sa pagbalik ni Sir Lucian sa warehouse, wala na siyang maabutan kundi abo na lang." proud na sagot ng kausap nito. "Good! Very good! Sabi ko na nga ba at maasahan ka eh. Ang bayad sa iyo ay ita-transfer ko nalang sa bank account mo. Magpalamig muna kayo at tatawagan ko na lang kayo ulit kapag kailangan ko pa ang serbisyo niyo." nakangising sagot naman ng babae na walang iba kundi si Lauren Yes...siya nga! Ang nag-iisang Lauren na walang takot na pumatay mapasakanya lang ulit si Lucian. May inutusan lang naman siyang mga hired killer para sunugin ang warehouse kung saan nakakulong si Precious Amber. Ayaw niya na kasing magbakasakali pa. Gusto niyang mamatay ang babaeng iyun para wala na siyang kaagaw pa kay Lucian Naniniwala siya na ang feelings ng tao ay nagbabago. Maaring galit ngayun si Lucian sa babaeng iyun

LUCIAN MONTEFALCO FERRERO POV PAGDATING ko sa location ng lumang bahay kung saan ko ikinulong si Precious, naabutan kong tuuyan nang naapula ang apoy. Dali-dali kong nilapitan ang aking tauhan para tanungin at hanapin kung nasaan na si Precious. "Kumusta? Nasaan siya? Nasaan si Precious?" seryoso kong tanong. Isang malungkot na pag-iling lang ang naging sagot sa ng kanyang tauhan na nagbigay ng labis na takot sa puso ko. Hindi ako makapaniwala. Ang dating matayog na lumang bahay na nakatayo ay biglang naglaho sa isang iglap lang. "Inutil! Ano ba ang ginawa niyo? Bakit nagkasunog at bakit hindi niyo binantayan ang buong bahay?" galit kong sigaw at hindi na ako nakapagpigil pa. Sinipa ko siya na siyang dahilan kaya kaagad itong natumba sa lupa. Bakas ang takot sa mukha ng kasama nito at siya naman ang nilapitan ko. "Boss! Patawad! Umalis lang kami saglit para bumili ng pagkain ni Mam pero pagbalik namin nasusunog na ang bahay." kinakabahan nitong sagot. "Paanong nasunog a

LUCIAN POV Bago sumikat ang araw sa silangan, natupad ang utos ko sa tauhan kong si Ike na dalhin sa harap ko ang tatlong katao. Una si Lauren, sumunod si Aurora at pangatlo ay ang kasambahay na si Petra. Lahat sila ay kitang kita ang takot sa mga mukha. “Lucian, ano ito? Ano ang ibig sabihin nito?” nahintakutang tanong ni Lauren sa akin.Nakatali silang tatlo sa isat isa. “Tinatanong mo ako kung ano ang ginagawa niyo dito? Kailangan niyo pa bang itanong sa akin iyan imbes na ikumpisal niyo sa akin ang mga kasalanan niyo?” galit kong sigaw. “Hi-hindi ko alam kung ano ang sinasabi niyo. Hi-hindi ko maintindihan!’ ramdam ko ang panginginig sa boses ni Aurora na bigkas niya. “Hindi mo alam? Talaga bang hindi mo alam ang mga kalokohan na ginawa niyong dalawa ni Lauren? Ha?” galit kong sigaw sabay abot ko kay Ike ng hawak niyang latigo at walang sabi-sabing basta ko na lang iyun inihampas sa balat ni Lauren. “Lucian…No! Huwag! Huwag!” nahintakutang sigaw ni Lauren kasabay ng

PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV "Amber....God! Thank you! Sa wakas, nagising ka din." narinig kong muling sambit ng isang boses. Muli akong nagmulat ng aking mga mata at kaagad na sumalubong sa paningin ko ang nag aalalang mukha ni David. Si David? Ano ang nangyari sa akin? Nananaginip ba ako kanina? "Nagdedeliryo ka na naman sa sobrang taas ng lagnat mo." muling sambit niya. Tulala naman akong napatitig sa kanya. Nakakaramdam ako ng matinding panghihina sa aking katawan. Wala din akong maramdaman na kahit na anong lakas. "Nandito ka sa hospital. Teka lang, narinig kong umuungol ka kaninan. Nightmare? Panaginip? Huwag mo nang pansinin. Ligtas ka na at sisiguraduhin ko na walang sino man ang pwedeng manakit sa iyo. Amber.." seryosong bigkas nya. "Si Lucian...Si Lucian...David...maawa ka sa akin. Ilayo mo ako sa kanya! Ilayo mo ako kay Lucina." unang kataga na lumabas sa bibig ko. Si Lucian ang dahilan kaya nandito ako sa hindi kaaya-ayang sitwasyon. Si Lucian din ang napanag