Semua Bab รักอันตรายของนายราเชนทร์: Bab 21 - Bab 30

ยอมศิโรราบต่อความรู้สึกซ่านสยิวที่ชวนลืมไม่ลง สงครามราคะกำลังปะทุขึ้นจากบดขยี้จุดกระสันก็เปลี่ยนมาเป็นรูหยักที่กำลังชุ่มไปด้วยน้ำเมือกใส นิ้วมือหนาสอดต้อนเข้าไปพร้อมกันสองนิ้วคว้านหาจุดอ่อนไหวในช่องทางคว้านไปมาอย่างเป็นอิสระ เส้นความอดทนของราเชนทร์ก็ดูเหลือน้อยลงเต็มทีปลดกางเกงตัวเองที่หลุดลุ่ยออกมากองกับพื้น เส้นเลือดที่อยู่ตามลำกายใหญ่ครูดผ่านผิวหนังด้านหลังของร่องก้น เส้นขนหยาบของราเชนทร์ถูไถกับผิวบั้นท้ายเนียนจนรู้สึกคันยุบยิบซ้ำยังขึ้นรอยแดง"อือ.."“กระแทกอากาศอยู่ทำไม มันก็อยู่ตรงนั้นเอาเข้ามาสักทีสิ”ราเชนทร์สอดแก่นกายใต้บั้นท้ายแล้วกระแทกสัมผัสอยู่ระหว่างผ้าปูเตียงและร่องก้นทำเอาขัดใจอีกฝ่ายที่กำลังรอให้คนมีอายุได้สอดความซาบซ่านเข้ามา เมื่ออีกฝ่ายร้องขอผู้ที่อยู่เหนือในสงครามครั้งนี้จ่อแก่นกายเข้าปากรูรักในทันที“แล้วหนึ่งจะไม่มีวันลืมเรื่องคืนนี้”ปั๊ก!!กดกระแทกความแข็งแกร่งเข้าไปในครั้งเดียวโดยอีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว ส่งตัวตนเข้าไปตอกอัดล้ำลึกจนหน้าท้องแบนโป่งโย้เห็นเป็นรูปท่อนกายชัดเจน ราเชนทร์สอบสาวแก่นกายผ่านรูหยักเข้าออกเป็นจังหวะมอบให้คนใต้ร่างที่ทำได้เพียงกัดปากและครางร

ร่างแน่งน้อยยืนมองคนบนเตียงที่มีสายออกซิเจนและสายอะไรก็ไม่รู้มันเยอะแยะไปหมด ใบหน้าซีดเซียวร่างสูบผอมมองแทบไม่ออกว่าเป็นใคร รู้แต่เพียงว่าต้องเป็นผู้หญิงค่อนข้างมีอายุ"พอใจหรือยัง" น้ำเสียงแฝงไปด้วยความเคร่งขรึมและน่าเกรงขามพลันทำให้คนฟังสะดุ้งตัวเล็กน้อย น้ำหนึ่งกำลังล้ำเส้นของเขา ถ้าเป็นเรื่องอื่นเขาคงไม่ยอม ทว่าเรื่องนี้มันไม่ใช่ความลับอะไรมากมายแค่นึกถึงความปลอดภัยของคนนอนบนเตียงมากกว่า"...." คนเด็กกว่ายืนเม้มปากในยามที่เห็นแววตาฉายประกายความดุดัน ทำตัวถูกเมื่ออีกฝ่ายจ้องตำหนิก่อนจะถูกลากออกจากห้องผู้ป่วยลงมาชั้นล่าง"เฮียเบาๆ" เท้าน้อยๆ สาวตามคนร่างสูงแทบไม่ทัน จนกระทั่งมีรถสปอร์ตคันสีขาววิ่งมาจอดด้านหน้า"ขึ้นไป""ไปไหนอีก"ผลักน้ำหนึ่งขึ้นรถด้วยท่าทีหงุดหงิดใจ จากนั้นราเชนทร์ขยับตัวมาอีกฝั่งขยับขึ้นนั่งฝั่งคนขับแล้วเป็นผู้เหยียบคันเร่ง ท่วงท่าการขับรถของราเชนทร์มันโคตรเท่ หมุนพวงมาลัยด้วยมือเดียวอย่างคล่องตัวราวกับนักแข่ง สวมแว่นตาสีดำยิ่งทำให้น้ำหนึ่งมองหนักไปใหญ่ จากนั้นหลังคาเปิดประทุนค่อยๆ อ้าออกในขณะที่รถกำลังแล่นไปด้วยความเร็วพอประมาณ"เฮียจะพาหนึ่งไปไหน" เกิดคำถามเมื่อ

"กอดหนึ่งหน่อย"เสียงหวานออดอ้อนเบาหวิวร้องขอให้ชายตรงหน้ามอบความอบอุ่นให้ ราเชนทร์โอบรัดร่างแน่งน้อยซุกใบหน้าขยับเสาะหาตำแหน่งอันคุ้นเคยลงกลางอกอวบจากนั้นใช้ริมฝีปากกับฟันแหลมแกะกระดุมเสื้อตัวน้อยของน้ำหนึ่งจนหลุดความพลิ้วไหวของร่างกายแอ่นไปมาอยู่บนหน้าตักแกร่ง ความบดเบียดส่ายร่อนก้นกลมเป็นผลทำให้บุรุษเพศแข็งตัวขึ้น ภายใต้กางเกงสแลคมันมีลำท่อนใหญ่นูนดุนดันใต้ก้นของน้ำหนึ่ง ยิ่งทำให้คนบนตักบดมันลงบนท่อนเอ็นอันแข็งขืนเป็นการกระตุ้นอารมณ์อีกฝ่ายให้ทวีคูณเสื้อเชิ้ตถูกปลดด้วยฝีปากอันร้ายกาจ ทั้งเนื้อผิวนวลโอบอาบไปด้วยกลิ่นตัวหอม ราเชนทร์กดปลายจมูกสูดดมมันอย่างหื่นกระหาย จากนั้นสอดมือไปทางด้านหลังดีดตะขอบราเซียของน้ำหนึ่งหลุดยวบก่อนจะเก็บมามันมาสูดดมต่อหน้าเจ้าของมัน"หอม" เขาเอ่ยปากชมและสบตามองหยาดเยิ้ม รอยยิ้มกลิ่นอันตรายยกขึ้นสุดหยั่งไว้รางๆ"หนึ่งหอมทั้งตัวเลยนะ" ร่างนุ่มนิ่มหอมกรุ่นเข้าไปแนบชิดและหัวเราะแผ่วเบา แอ่นหน้าอกที่ไร้บราเซียห่อหุ้มเหลือเพียงเชิ้ตตัวสวยที่ยังเกาะไหล่ให้ราเชนทร์อ้าปากครอบงับความหวานอันคุ้นเคยของเต้าอวบอิ่มที่ปะทะใบหน้าถูกบดบี้จนล้นออกข้าง ลิ้นร้อนรัวตวัดยอดป

รถคันหรูมุ่งตรงหน้าเข้ากรุงเทพมหานครหลังจากจอดพักกันข้างริมชายหาดทั้งคืน ตลอดเส้นทางราเชนทร์ขับรถด้วยมือเดียวเพราะอีกข้างเขากุมมือคนอายุน้อยกว่ามาตลอดทาง แม้เหตุการณ์สืบเนื่องมาจากเมื่อคืนจะยังไม่มีใครเอ่ยปากว่าทั้งคู่แล้วคิดอะไรต่อกันทว่าการกระทำมันก็ทำให้เข้าใจได้ว่าทั้งราเชนทร์และน้ำหนึ่งต่างมีความรู้สึกตรงกันอย่างมากจนกระทั่งดวงตาคู่คมสังเกตเห็นรถคันด้านหลังที่ขับตามห่างๆ มาหลายสิบกิโลเมตร หากเป็นถนนทางหลวงราเชนทร์จะไม่แปลกใจทว่ามันเป็นเพียงเส้นทางซอกซอยที่เขาขับลัดเลาะเพื่อจะอยู่กับผู้หญิงตรงหน้าในบรรยากาศที่สำราญใจให้นานที่สุด แต่เหมือนความสุขนั้นมันจะชะงักลงเมื่อราเชนทร์เพ่งสายตาเห็นว่าในรถคันดังกล่าวมีชายสวมชุดดำแว่นดำและคลุมใบหน้าเพื่อปกปิดอำพรางทั้งรถที่ขับเคลื่อนไม่มีแผ่นปลายทะเบียน อดคิดไม่ได้ว่ามันคงไม่ใช่เพียงรถยนต์ของเพื่อนร่วมเส้นทาง“มีอะไรหรือเปล่า”น้ำหนึ่งถามขึ้นครั้นคนอายุมากกว่าเหยียบคันเร่งของเครื่องยนต์เร็วขึ้นทั้งที่เป็นเส้นทางคับแคบอีกทั้งเป็นชุมชนแออัดไม่ควรแก่การจะทำความเร็วมากเช่นนี้ ก่อนจะหันหลังกลับไปมองเห็นรถคันดังกล่าวไล่ตามมาอย่างกระชั้นชิดน้ำหนึ่งม

รีบขึ้นไปนั่งบนเบาะหลัง จากนั้นแท็กซี่โดยสารเคลื่อนตัวออกไปตามเส้นทางที่น้ำหนึ่งต้องการ โกดังแห่งนี้อยู่ไกลพอสมควร การจราจรไม่ได้ติดขัดทว่าใช้เวลามากกว่าครึ่งชั่วโมงกว่าจะเดินมาถึง ทางเข้าเปลี่ยวอย่างที่ลุงบอกจริงๆ ทั้งมืดและปกคลุมด้วยต้นไม้จนแทบจะมองไม่เห็นถนนเพราะเป็นโกดังที่ไม่ได้ใช้งานทั้งมีคดีสะเทือนขวัญหลายคดีเป็นผลไม่ค่อยมีใครมาใช้ถนนเส้นนี้แม้มันจะเป็นทางลัดเชื่อมไปยังเส้นทางหลัก“ลุงไม่ขับเข้าไปนะ มันเสี่ยง”“ไม่เป็นไรค่ะ”น้ำหนึ่งควักเงินจ่ายค่าโดยสาร จากนั้นลงจากรถมองไปด้านหน้าที่รกทึบพอสมควร สูดหายใจแรงๆ เข้าปอดเป็นการรวบรวมความกล้าจากนั้นสวมแมสและหมวกที่ถือมาด้วยปิดบังใบหน้าตัวเอง ระงับความกลัวที่มันจะเกิดขึ้นจากนั้นเดินตรงไปด้วยความเร็วสลับกับการวิ่งให้เร็วที่สุดกระทั่งมองเห็นไฟดวงเล็กๆ ที่สว่างอยู่ด้านหน้าเป็นโกดังเก่าที่มีซากเหล็กและสังกะสีขึ้นสนิม ร่างเล็กค่อยๆ เดินเลาะย่องไปเรื่อยๆ ได้ยินเสียงสนทนาของกลุ่มคนด้านในพยายามเอียงหูฟังก็ยังไม่ชัดเจน ตัดสินใจเดินเข้าไปใกล้และหลบอยู่หลังตู้คอนเทนเนอร์เก่ามองไปเห็นราเชนทร์ที่กำลังยืนสูบบุหรี่อย่างสบายใจ มืออีกข้างสวมถุงมือสี