All Chapters of พลาด 2: Chapter 101 - Chapter 110

ผมมองตัวเองในกระจก แล้วโคตรกลัว...มันรู้สึกจะอ้วกตลอดเวลา ไม่ใช่แค่ผมนะ ไอ้นาวินก็ด้วย... อืม ดีเหมือนกัน อย่างน้อยผมก็มีเพื่อนแพ้ท้อง"ไหวไหมมึง ไม่ไหวก็พักงานแต่งไว้ก่อน ฮ่าๆ^^" ไอ้ไทม์เดินมาตบไหล่ผมทันที เมื่อมันเห็นผมเริ่มพะอืดพะอมอีกรอบเชี่ย...อย่านะเว้ย!!'อ้วกกกกกกกก ' ผมรีบคว้าถังขยะขึ้นมาอ้วกใส่ ..อาหารเช้าที่กินไป มันออกมาหมดแล้ว!จนเพื่อนเจ้าบ่าวผมช่วยหาน้ำ หายาดมมาให้"กูดูแลพวกมึง เหมือนดูแลเมียเลยตอนนี้ -_-" ไอ้นาวาวางแก้วน้ำบนโต๊ะ แล้วทำหน้าเบื่อผมสุดๆ แต่ผมไม่สนใจ..รีบกินน้ำ และสูดยาดมตามจนถึงเวลาเข้าพิธีก้อก ก้อก ก้อก ก้อกแอด...."เวียร์..ถึงเวลาแล้วครับ^^" คุณแม่เปิดประตูเข้ามา แล้วเดินมากอดผมแน่น"ครับ..." ผมตอบแล้วดมยาดมไปด้วย จนท่านขมวดคิ้วสงสัย"เวียร์ไม่สบายเหรอ? เป็นอะไร ...แล้วนาวินทำไมหน้าเป็นแบบนั้น-_-" ไอ้นาวินเอามือปิดปากทันที"อุป! ผม..แพ้ท้องเป็นเพื่อนซินน์ครับ.." แล้วคุณแม่ก็หันมามองผม"เอ่อ..คือ เมื่อคืนผมนอนไม่ค่อยหลับครับคุณแม่" ไม่รู้คุณแม่จะเชื่อผมไหม ตอนนี้ท่านได้แต่พยักหน้า..แล้วควงแขนผม"ไปกันเถอะ เวียร์ของแม่จะมีเมียแล้ว^^ " แล้วคุณแม่ ก็คว

พ่อแม่มองขึ้นมา แล้วพยักหน้าให้ฉัน ก่อนที่พิธีกร จะดึงสถานการณ์ให้กลับมาเป็นปกติพิธีกร : เอ่อ เอาล่ะครับ ขอเชิญคุณพ่อคุณแม่เจ้าสาว ขึ้นมากล่าวอวยพรเล็กๆน้อยหน่อยครับ^^แม่ฉันชี้ไปที่ตัวเองทันที ก่อนที่จะลุกขึ้น แล้วเดินจับมือพ่อมาบนเวที เอ่อ ...แม่มองไปที่ประตูตลอดเลย สงสัยรอไอดิน ที่ป่านนี้ยังไม่เห็นหัว!พ่อเอส : พ่อยินดีกับลูกทั้งสอง ขอให้รักกัน ดูแลกัน ไปจนแก่จนเฒ่าเลยนะลูก ที่สำคัญ..มีหลานให้พ่ออุ้มไวๆนะ^^แล้วพ่อก็ส่งไมค์ให้แม่ต่อ.. ที่ตอนนี้น้ำตาตลอแล้วแม่ : อื้ม หนักเบาอภัยให้กันนะเวียร์ ไออุ่น.. ปรับอะไรได้ก็ปรับ ไม่ได้ตัวคนเดียวแล้วฉันเงยหน้ามองแม่ทันที เฮ้ย แม่รู้เหรอ!!!!!แม่ : หลังจากวันนี้ ก็เป็นครอบครัวแล้ว ประคับประคองดูแลกัน รักกัน เคารพกัน เป็นทุกอย่างให้กัน ยินดีด้วยนะลูก^^เฮ้อ!! โล่ง...ยังไม่รู้!! รอดค่ะรอด!! อวยพรเสร็จแม่กับพ่อ ก็เข้ามากอดฉันแน่นมาก พอถอนกอดออกมาแม่ก็เช็ดน้ำตาตัวเองทันทีแหนะ..เจ๊แตงร้องไห้! นั่งขรึมทั้งวัน ตอนนี้น้ำตาไหลแล้ว!"หมวยยังไม่หยุดร้องอีกเหรอ..ทั้งวันแล้วนะ^^" ห้ะ! ทั้งวัน ฉันมองหน้าพ่อทันที ก่อนที่พ่อจะรีบจับมือแม่ไว้"ก็แม่ตื้นตัน

ซินน์กับน้ำปั่นอ้าปากค้าง.."กูทะเลาะกันจริง เรื่องอาบน้ำ-_-""ห้ะ?! ทำไม มึงแย่งป๋าใช้สบู่เหรอ-_-" น้ำปั่นมันช่างคิดนะ! กูจะไปทะเลาะอะไรเรื่องสบู่"บ้า! เขากลัวกูลื่นในห้องน้ำน่ะสิ กลัวแบบเวอร์วัง!""ฮ่าๆปกติ สามีกูก็เป็น..นาวินวางแผ่นกันลื่นเต็มห้องน้ำเลย" !!!! มนุษย์พ่อเป็นแบบนี้กันหมดเหรอเนี่ย"มึงทะเลาะกับป๋ายังไง กูนึกไม่ออก""เขาพูดเสียงดัง ว่าทำไมอาบน้ำไม่รอ!! กูเลยบอกว่า อะไรนักหนา ลูกกูเหมือนกันป่ะ เบื่อว่ะ""เบื่อว่ะ??" ทุกคนเบิกตากว้าง"เออ กูบอกว่า..กูเบื่อ""แรงอ่ะ ป๋าน้อยใจตาย พูดอะไรไม่คิด ที่ป๋าบ่นมึงเพราะห่วงมึงห่วงลูกป่ะ" นี่กฺูผิดเหรอเนี่ย!"แล้วทำไมต้องขึ้นเสียงวะ ...ตอนนั้นกูก็หงุดหงิดจริงๆนี่หว่า ซินน์พี่มึงอ่ะ เยอะเกิน""โอ้ย! ถ้าพี่กูเยอะ พี่น้ำปั่นคงโคตรเยอะ ทุกวันนี้แทบจะอุ้มกูอยู่แล้ว แต่พ่อเห่อลูก กูเข้าใจเขา-_- "ง่ะ...ทำไมเหมือนกูผิดอยู่คนเดียว"ป๋าเยอะไปก็จริง แต่มึงก็พูดแรงไป..." กูจะมาเผือกเรื่องปลายฟ้าสะหน่อย ทำไมโดนเองวะเนี่ยผัวก็ไม่โทรมาง้อเลย หรือกูผิดจริงๆ ฮือออออ ถ้าโดนเทนี่ฮาเลยนะ...คนอื่นจะคิดว่าไง จะคิดว่าผัวตกใจหน้าสดกูไหม!!"ทำไง กูต้องง้อ

ปัญหาของปลายฟ้าทำฉันสมองตื้อขึ้นมาทันที ..เพราะคู่กรณีดันเป็นพี่ชายฝาแฝดฉันสะด้วย เฮ้อ หนักใจว่ะ บอกตรงๆพอแยกกับเพื่อนๆฉันก็ให้ไทม์มารับ วันนี้ฉันต้องฉีดวัคซีนให้รันรันด้วย เพราะอีกไม่กี่วันฉันต้องฝากรันรันไว้ที่คลีนิค บินไปภูเก็ตกับไทม์แต่จะบอกอะไรให้..รันรันไม่ติดฉันเลย เขาติดไทม์มาก!!!...พอฉันอุ้มมานอนตัก รันรันก็เดินกลับไปหาไทม์ทันที เป็นแบบนี้หลายต่อหลายรอบ"ไอ้ เอ่อ..รันรันไปหาแม่บ้างสิ เดี๋ยวก็โดนงอนหรอก^^"งอนแล้วเนี่ย!! ฉันทำหน้ามุ่ยหันไปทางอื่น ไม่รักก็ดี วันนี้จะจับฉีดยาให้เข็ด!แล้วไทม์ก็ขับรถมาที่บ้านฉัน เพราะเราจะจับแมวลืมแม่ฉีดยากันที่นี่ พอเข้าบ้านมา แม่ก็เดินตรงดิ่งมาหาฉันทันที ก่อนที่พี่นาวาจะเดินล้วงกระเป๋ามาด้วยอีกคน"ทำอะไรน้ำปั่น-_-""ฉีดยาให้แมวค่ะ" ฉันเดินไปหยิบแอลกอฮอล์กับสำลีในตู้ แล้วแกะสลิ้งที่เตรียมมา ดูดยาขึ้นเตรียมไวั"ไทม์ นายจับรันรันด้วย อย่าให้ดิ้น" เขาดูเลิ่กลักแต่ก็พยายามจับรันรันไว้ ก่อนที่จะมองฉันสลับกับรันรันไม่หยุดแล้วถามขึ้นมา"มัน เอ่อ..รันรันจะเจ็บไหมคะ""เจ็บ ตัวยาโมเลกุลใหญ่ คงจะปวดมาก..เวลาดันยาเข้าไป จับแน่นๆแล้วกัน" เขากลืนน้ำลายลงคอเ

ชิบหาย!! ความชิบหายมาเยือนผมแน่นอน!!!ผมได้แต่มองแฟนตัวเอง ที่พิมพ์ตอบแชทน้องมีนอย่างหงุดหงิด เพราะคิดไม่ออกจริงๆ อะไรจะช่วยชีวิตผมได้ตอนนี้!!!ติ๊ดดดด ติ๊ดดดดด !!เวรแล้ว!!!...คนทางนั้นโทรวีดีโอคอลมาหาน้ำปั่นเลย!!!"อย่ารับเลยค่ะ ปล่อยเขาไปเถอะ^^" ผมพยายามดันมือถือออกห่าง แต่แฟนผมยอมที่ไหน เธอขยับเข้ามาใกล้ๆแล้วกดรับทันที ก่อนที่ผมจะเห็นหน้าน้องมีนโชว์ขึ้นมาเต็มจอกูไม่น่าเล่นเป็นคู่เกย์กับไอ้นาวาเลย!!(พี่ไทม์!! ไหนพี่ไทม์บอกว่าชอบผู้ชาย นี่หลอกมีนเหรอคะ>[]น้ำปั่นมองหน้าผมทันที"มีน วันนั้นพี่พูดกับมีนตรงๆแล้วนะ ว่าพี่จะหยุดทุกอย่าง เพื่อจริงจังกับผู้หญิงคนนึง แต่มีนไม่ฟังพี่"ผมพยายามพูดซอฟที่สุด..เท่าที่จะทำได้ จนน้ำปั่นยื่นมือถือ ให้ผมคุยเอง(อะไร ถึงกลับไม่กล้าสู้หน้าเลยเหรอ เธอก็สวยนะไม่น่าแย่งของคนอื่นเลย)กล้าดียังไงมาว่าแฟนผม ผมเริ่มหงุดหงิดแล้วจริงๆ"พูดอยู่นั่นล่ะว่าของคนอื่นๆ อายปากบ้างไหม ไทม์! นายไหนบอกมาสิ ว่านายเคยเป็นของผู้หญิงคนนี้เหรอ ฉันชักจะรำคาญแล้ว"ผมหายใจไม่ทั่วท้องจริงๆ ตอนนี้ผมไม่แคร์ใครแล้ว นอกจากน้ำปั่นมหาอำนาจคนนี้(ก็เราเคยได้กัน เขาเป็นของฉันป่ะ)!!