ตายแล้ว! ทุกคนรีบหาถังขยะมาให้พ่อเวียร์ทันที ..ตอนนี้ผู้ใหญ่ทุกคนดูตกใจมาก โดยเฉพาะพ่อแม่เขา"เวียร์ครับ แม่ว่าเวียร์ไม่สบายนะ" และป้าณีเวียก็เดินมาลูบหลังเขา ก่อนที่จะเสร็จพิธีรดน้ำสังข์ แล้วเราทุกคน ไปนั่งแกว่งยาดมให้ตอนนี้นาวินก็เหมือนจะเป็นไปด้วย หน้าเริ่มซีดตามๆกัน จนไอ้ซินน์สั่งน้ำมะนาวปั่นมาให้สองคนนั้นดื่ม ถึงอาการดีขึ้น"นาวิน แพ้ท้องแทนซินน์..เหมือนลุงเซ็นแพ้แทนป้าณีเวียเลยนะลูก^^" ป้าหวานที่นวดมือนาวินอยู่พูดขึ้นมา ทำเอาทุกคนหันมามองฉันกับเวียร์ทันทีโนวววววว ไม่!! ฉันจะเก็บไว้เซอร์ไพรส์ปู่ย่าตายายเจ้าตัวเล็ก!!จนป้าณีเวียชี้มาที่เขา.."เวียร์ เวียร์คง...""ผมเหนื่อยครับคุณแม่ เคลียร์งานติดกันหลายวัน-_-" เขารีบตอบแม่ตัวเอง พร้อมกับดมยาดมไปด้วย"อ๋อจ้ะ งั้นไปพักก่อน ไปเตรียมตัวงานเลี้ยงเย็นกัน" เพื่อนเจ้าบ่าวรีบหิ้วปีกเขาขึ้นทันที ก่อนที่ฉันจะเดินกลับห้องตัวเองพร้อมเพื่อนเมื่อลับตาคน น้ำปั่นก็เปิดประเด็น"มึงไม่แพ้เลยเหรอไออุ่น ทำไมป๋าเป็นหนักจังวะ" ฉันส่ายหน้ารัว ในใจก็นึกสงสารเขาด้วย"ไม่เลย ปกติมาก แค่อ้วนขึ้นเท่านั้น" แล้วน้ำปั่นก็หันไปหาไอ้ซินน์"กูเหรอ เออ..กูแพ้พอๆน
พ่อแม่มองขึ้นมา แล้วพยักหน้าให้ฉัน ก่อนที่พิธีกร จะดึงสถานการณ์ให้กลับมาเป็นปกติพิธีกร : เอ่อ เอาล่ะครับ ขอเชิญคุณพ่อคุณแม่เจ้าสาว ขึ้นมากล่าวอวยพรเล็กๆน้อยหน่อยครับ^^แม่ฉันชี้ไปที่ตัวเองทันที ก่อนที่จะลุกขึ้น แล้วเดินจับมือพ่อมาบนเวที เอ่อ ...แม่มองไปที่ประตูตลอดเลย สงสัยรอไอดิน ที่ป่านนี้ยังไม่เห็นหัว!พ่อเอส : พ่อยินดีกับลูกทั้งสอง ขอให้รักกัน ดูแลกัน ไปจนแก่จนเฒ่าเลยนะลูก ที่สำคัญ..มีหลานให้พ่ออุ้มไวๆนะ^^แล้วพ่อก็ส่งไมค์ให้แม่ต่อ.. ที่ตอนนี้น้ำตาตลอแล้วแม่ : อื้ม หนักเบาอภัยให้กันนะเวียร์ ไออุ่น.. ปรับอะไรได้ก็ปรับ ไม่ได้ตัวคนเดียวแล้วฉันเงยหน้ามองแม่ทันที เฮ้ย แม่รู้เหรอ!!!!!แม่ : หลังจากวันนี้ ก็เป็นครอบครัวแล้ว ประคับประคองดูแลกัน รักกัน เคารพกัน เป็นทุกอย่างให้กัน ยินดีด้วยนะลูก^^เฮ้อ!! โล่ง...ยังไม่รู้!! รอดค่ะรอด!! อวยพรเสร็จแม่กับพ่อ ก็เข้ามากอดฉันแน่นมาก พอถอนกอดออกมาแม่ก็เช็ดน้ำตาตัวเองทันทีแหนะ..เจ๊แตงร้องไห้! นั่งขรึมทั้งวัน ตอนนี้น้ำตาไหลแล้ว!"หมวยยังไม่หยุดร้องอีกเหรอ..ทั้งวันแล้วนะ^^" ห้ะ! ทั้งวัน ฉันมองหน้าพ่อทันที ก่อนที่พ่อจะรีบจับมือแม่ไว้"ก็แม่ตื้นตัน
น้ำปั่นสะกิดไหล่ฉัน แล้วทำปากถามเบาๆว่า..'เอาไงดี!?''เปิดเลยไหม' ไอ้ซินน์'จะได้ดูหนังสดไหมเนี่ย??' ฉัน'บ้า นี่มันบันไดหนีไฟนะ ' น้ำปั่น'กลับเข้างานเถอะ^^' ไทม์"ทำอะไรกัน...-_-" เชี่ย!! หลัวกู อยู่ๆเวียร์เขาก็เดินมาหาพวกเรา แถมยังถามออกมาปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซึ่งฉันคิดว่า...คนข้างในคงได้ยินแน่ชู่ว~ และไอ้ซินน์ก็เอานิ้วชี้จุ๊ปากให้เขาเงียบ"อะไร ไออุ่นจะถึงฤกษ์เข้าหอแล้ว เธอมายืนทำอะไรตรงนี้-_-" ยังอีก ยังถามต่อ! พวกเราทุกคนมองหน้ากัน ก่อนที่เขาจะมองไปที่ประตูบันไดหนีไฟนั้น แล้ว...เปิดเข้าไปเลย!!!!!แอดดดดดดดด0.0 หน้าพวกกูหน้าปลายฟ้า TTภาพที่เห็นคือ!! ปลายฟ้ายืนหลังชิดผนัง..โดยมีนาวาเอาแขนล็อกไว้สองข้าง แถมลิปสติกที่ปาก ยังเลอะไปหมดเวียร์รีบดึงประตูปิดทันที ก่อนที่จะดึงมือฉัน ให้เดินออกไปเรื่องอะไรฉันจะไป!! ฉันรีบแกะมือเขาออก แล้วถกกระโปรงวิ่งกลับไปหาเพื่อนๆ"ยังไงมึง กับพี่กูยังไง^^" น้ำปั่นยืนกอดอกมองปลายฟ้า ที่ก้มหน้าก้มตาเช็ดปากตัวเอง"ไม่ไง...คือ" เหมือนนาวาจะเริ่มรำคาญ เดินออกมามองหน้าพวกเราเซ็งๆ และพูดว่า.."เราคบกัน" พวกผู้ชายยืนนิ่งไม่ตกใจอะไรทั้งนั้น ..มีแต
ซินน์กับน้ำปั่นอ้าปากค้าง.."กูทะเลาะกันจริง เรื่องอาบน้ำ-_-""ห้ะ?! ทำไม มึงแย่งป๋าใช้สบู่เหรอ-_-" น้ำปั่นมันช่างคิดนะ! กูจะไปทะเลาะอะไรเรื่องสบู่"บ้า! เขากลัวกูลื่นในห้องน้ำน่ะสิ กลัวแบบเวอร์วัง!""ฮ่าๆปกติ สามีกูก็เป็น..นาวินวางแผ่นกันลื่นเต็มห้องน้ำเลย" !!!! มนุษย์พ่อเป็นแบบนี้กันหมดเหรอเนี่ย"มึงทะเลาะกับป๋ายังไง กูนึกไม่ออก""เขาพูดเสียงดัง ว่าทำไมอาบน้ำไม่รอ!! กูเลยบอกว่า อะไรนักหนา ลูกกูเหมือนกันป่ะ เบื่อว่ะ""เบื่อว่ะ??" ทุกคนเบิกตากว้าง"เออ กูบอกว่า..กูเบื่อ""แรงอ่ะ ป๋าน้อยใจตาย พูดอะไรไม่คิด ที่ป๋าบ่นมึงเพราะห่วงมึงห่วงลูกป่ะ" นี่กฺูผิดเหรอเนี่ย!"แล้วทำไมต้องขึ้นเสียงวะ ...ตอนนั้นกูก็หงุดหงิดจริงๆนี่หว่า ซินน์พี่มึงอ่ะ เยอะเกิน""โอ้ย! ถ้าพี่กูเยอะ พี่น้ำปั่นคงโคตรเยอะ ทุกวันนี้แทบจะอุ้มกูอยู่แล้ว แต่พ่อเห่อลูก กูเข้าใจเขา-_- "ง่ะ...ทำไมเหมือนกูผิดอยู่คนเดียว"ป๋าเยอะไปก็จริง แต่มึงก็พูดแรงไป..." กูจะมาเผือกเรื่องปลายฟ้าสะหน่อย ทำไมโดนเองวะเนี่ยผัวก็ไม่โทรมาง้อเลย หรือกูผิดจริงๆ ฮือออออ ถ้าโดนเทนี่ฮาเลยนะ...คนอื่นจะคิดว่าไง จะคิดว่าผัวตกใจหน้าสดกูไหม!!"ทำไง กูต้องง้อ
น้ำตาฉันไหลอาบแก้ม ก่อนจะสวมกอดเขาแน่นๆอีกครั้ง"ไม่หงุดแล้ว ฮือๆ ต่อไปนี้พูดอะไร ฉันจะคิดดีๆ รัก รัก รักเวียร์เข้าใจไหม ฮือๆ""เข้าใจ... ไม่ต้องร้อง เดี๋ยวต้องออกไปทำอาหารให้พ่อๆแม่ๆอีก" ?? ฉันรีบปาดน้ำตาตัวเองทันที"ทำอาหาร? ฮึกๆ เซอร์ไพรส์วันนี้เหรอ...นายจะเซอร์ไพรส์แบบไหน""ไม่รู้เหมือนกัน อาจจะบอกตอนกินข้าวมั้ง ฉันไม่ถนัด -_-"ฉันถอนกอดแล้วดึงมือเขาไปที่เตียง"จะเซอร์ไพรส์ ไม่เซอร์ไพรส์..นายก็อย่าอ้วกต่อหน้าพ่อๆแม่ๆแล้วกัน ฉันกลัวนายทำพัง บอกตรงๆ-3-"เขาทำท่านึกสักพัก ก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบยาดมใส่กระเป๋าเสื้อไว้ เอิ่ม..เตรียมพร้อมว่างั้นเถอะ! จากนั้นก็ดึงมือฉันออกไปจากห้อง เดินผ่านพ่อๆแม่ๆที่นั่งคุยกันอยู่"ไงครับ เวียร์จะทำอะไรให้เราทานวันนี้^^" ป้าณีเวียถามทันที เมื่อเราเดินผ่าน"หลายอย่างครับคุณแม่ รอทานทีเดียวเลยดีกว่า ""เอ้อเวียร์ พาไออุ่นเข้าครัวด้วยนะ จะได้เป็นกับเขาบ้าง^3^" แล้วพ่อก็หันมายิ้มกวนๆใส่ฉัน"พ่ออ่ะ เดี๋ยววันนี้อุ่นจะโชว์ฝีมือให้ดู^[]^" ทุกคนหันมองฉันเป็นตาเดียว อะไรกัน! ฉันทำได้นะ ฉันทำได้!!!"เหอะๆ เวียร์ดูไออุ่นด้วยนะ ถ้าไม่อยากให้ครัวที่บ้านพัง-_-" แม่อ่ะ!!ง
ปัญหาของปลายฟ้าทำฉันสมองตื้อขึ้นมาทันที ..เพราะคู่กรณีดันเป็นพี่ชายฝาแฝดฉันสะด้วย เฮ้อ หนักใจว่ะ บอกตรงๆพอแยกกับเพื่อนๆฉันก็ให้ไทม์มารับ วันนี้ฉันต้องฉีดวัคซีนให้รันรันด้วย เพราะอีกไม่กี่วันฉันต้องฝากรันรันไว้ที่คลีนิค บินไปภูเก็ตกับไทม์แต่จะบอกอะไรให้..รันรันไม่ติดฉันเลย เขาติดไทม์มาก!!!...พอฉันอุ้มมานอนตัก รันรันก็เดินกลับไปหาไทม์ทันที เป็นแบบนี้หลายต่อหลายรอบ"ไอ้ เอ่อ..รันรันไปหาแม่บ้างสิ เดี๋ยวก็โดนงอนหรอก^^"งอนแล้วเนี่ย!! ฉันทำหน้ามุ่ยหันไปทางอื่น ไม่รักก็ดี วันนี้จะจับฉีดยาให้เข็ด!แล้วไทม์ก็ขับรถมาที่บ้านฉัน เพราะเราจะจับแมวลืมแม่ฉีดยากันที่นี่ พอเข้าบ้านมา แม่ก็เดินตรงดิ่งมาหาฉันทันที ก่อนที่พี่นาวาจะเดินล้วงกระเป๋ามาด้วยอีกคน"ทำอะไรน้ำปั่น-_-""ฉีดยาให้แมวค่ะ" ฉันเดินไปหยิบแอลกอฮอล์กับสำลีในตู้ แล้วแกะสลิ้งที่เตรียมมา ดูดยาขึ้นเตรียมไวั"ไทม์ นายจับรันรันด้วย อย่าให้ดิ้น" เขาดูเลิ่กลักแต่ก็พยายามจับรันรันไว้ ก่อนที่จะมองฉันสลับกับรันรันไม่หยุดแล้วถามขึ้นมา"มัน เอ่อ..รันรันจะเจ็บไหมคะ""เจ็บ ตัวยาโมเลกุลใหญ่ คงจะปวดมาก..เวลาดันยาเข้าไป จับแน่นๆแล้วกัน" เขากลืนน้ำลายลงคอเ
ฉันยิ้มกริ่มให้มือถือ ไม่สนใจใครทั้งนั้นตอนนี้ มันก็จะแปลกๆหน่อย ที่ให้เพื่อนไป..แล้วเอากลับมาใช้้เอง แล้วไงล่ะ!! ก็ไออุ่นมันยืนยันที่จะไม่เอานี่หว่าและฉันก็เป็นพวกชอบเสียดายของสะด้วย โดยเฉพาะ..ของสนอง Need พวกนี้ !!ตกลงกันเสร็จสรรพ..ไออุ่นมันก็บอกว่า จะให้แมสเซนเจอร์เอากล่องของขวัญกล่องนั้น มาส่งให้ถึงบ้าน..ฉันได้แต่นั่งรอนอนรอ จัดกระเป๋ารอ จนไทม์เขากลับบ้าน ของก็ยังไม่มาสักทีง่วงโว้ย! ไม่ไหวแล้ว...นานจังวะ!ฉันรอไม่ไหวจริงๆ.. รีบลุกจากโซฟาเดินขึ้นห้องทันที ดึกป่านนี้..ไม่รู้แมสเซนเจอร์เอาของไปดองไว้ที่ไหน!พอถึงห้อง ล้มตัวนอนได้สักพัก..เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นก้อก ก้อก ก้อก"น้ำปั่น มีของมาส่ง" เสียงแม่นี่น่า! ฉันรีบลุกจากเตียงไปเปิดประตูทันที ก่อนที่จะเห็นแม่ยืนหน้านิ่งๆ ถือกล่องของขวัญกล่องนั้น"ค่ะ ขอบคุณค่ะ^^""กล่องอะไร?-_-" ฉันรีบดึงกล่องจากมือแม่ แต่แม่กลับไม่ยอมปล่อยมัน!"ก็ของขวัญไงคะ เพื่อนฝากมา^^" แม่ขมวดคิ้วมองหน้าฉัน ก่อนที่จะค่อยๆไล่สายตา ลงมาที่ข้อความบนกล่อง..'เอา Sex toy มึงคืนไป'ไออุ่นนนนนนนน!!!!!! มึงจะเขียนหาสวรรค์วิมารอะไรวะ!!!!!>[]แม่คะ เพื่อนแกล้งปั่น
ชิบหาย!! ความชิบหายมาเยือนผมแน่นอน!!!ผมได้แต่มองแฟนตัวเอง ที่พิมพ์ตอบแชทน้องมีนอย่างหงุดหงิด เพราะคิดไม่ออกจริงๆ อะไรจะช่วยชีวิตผมได้ตอนนี้!!!ติ๊ดดดด ติ๊ดดดดด !!เวรแล้ว!!!...คนทางนั้นโทรวีดีโอคอลมาหาน้ำปั่นเลย!!!"อย่ารับเลยค่ะ ปล่อยเขาไปเถอะ^^" ผมพยายามดันมือถือออกห่าง แต่แฟนผมยอมที่ไหน เธอขยับเข้ามาใกล้ๆแล้วกดรับทันที ก่อนที่ผมจะเห็นหน้าน้องมีนโชว์ขึ้นมาเต็มจอกูไม่น่าเล่นเป็นคู่เกย์กับไอ้นาวาเลย!!(พี่ไทม์!! ไหนพี่ไทม์บอกว่าชอบผู้ชาย นี่หลอกมีนเหรอคะ>[]น้ำปั่นมองหน้าผมทันที"มีน วันนั้นพี่พูดกับมีนตรงๆแล้วนะ ว่าพี่จะหยุดทุกอย่าง เพื่อจริงจังกับผู้หญิงคนนึง แต่มีนไม่ฟังพี่"ผมพยายามพูดซอฟที่สุด..เท่าที่จะทำได้ จนน้ำปั่นยื่นมือถือ ให้ผมคุยเอง(อะไร ถึงกลับไม่กล้าสู้หน้าเลยเหรอ เธอก็สวยนะไม่น่าแย่งของคนอื่นเลย)กล้าดียังไงมาว่าแฟนผม ผมเริ่มหงุดหงิดแล้วจริงๆ"พูดอยู่นั่นล่ะว่าของคนอื่นๆ อายปากบ้างไหม ไทม์! นายไหนบอกมาสิ ว่านายเคยเป็นของผู้หญิงคนนี้เหรอ ฉันชักจะรำคาญแล้ว"ผมหายใจไม่ทั่วท้องจริงๆ ตอนนี้ผมไม่แคร์ใครแล้ว นอกจากน้ำปั่นมหาอำนาจคนนี้(ก็เราเคยได้กัน เขาเป็นของฉันป่ะ)!!
"อะไรของมึง อายอะไรอีก^=^" "น้ำปั่นถ้ามึงไม่หยุดพูด สาธุ! กูขอให้ลูกในท้องมึงเป็นผู้หญิง>[]กูก็จะสาธุกลับ ให้มึงท้อง^[]^" !!!!! สามีฉันที่กุมขมับ เขาเงยหน้าขึ้นตกใจ ก่อนจะหันไปพยักหน้าเบาๆให้น้ำปั่น..ที่ยิ้มอย่างชั่วร้ายใส่ฉัน"ขอบใจน้ำปั่น อยากมีลูกสาวสักคน" กรี๊ดดดดดด! ไม่เอา ไม่เอา แค่เซอร์กับอลันชีวิตฉันก็จะวุ่นวายพอแล้ว ฉันอยากจะกรี๊ดดังๆใส่หน้าผัว..แต่ติดที่อลันนอนอยู่บนตัก และเขาก็อุ้มเซอร์อยู่ "เห็นไหมๆ ป๋าอยากมี...ทำไมมึงไม่ยอมมีไออุ่น ตามใจหลัวบ้างสิ!""รอลูกเข้าโรงเรียนก่อน-_-" ฉันตอบปัดๆไปอย่างรำคาญ "กูก็คิดเหมือนมึง ฮ่าๆ สุดท้ายนี่ไง...ป่องแล้ว^^" ก็มึงมันหื่นซินน์ กูน่ะเรียบร้อยร้อยสุดในกลุ่มแล้ว"เออๆค่อยว่ากัน ว่าแต่..น้ำปั่นทำไมมึงมั่นใจจังวะ ว่าลูกมึงเป็นผู้ชาย?-_-" ฉันพยายามเปลี่ยนเรื่อง"ก็ลองบนรถไง...เฮ้ย แต่กูรถปอร์เช่นะ ไม่ได้เกี้ยวกราดทำในรถลัมโบร์กินีเหมือนมึง^[]^"กูขุดหลุมฝังตัวเองชัดๆ!!!! ฉันพลาดเองล่ะ..ที่ไปหิวเอาเวลานั้น การมีเซ็กส์ในสถานที่สาธารณะมันเป็นภัยกับตัวจริงๆ คนอื่นเห็นไม่เท่าไหร่..อายแปปๆ แต่ถ้าเพื่อนสนิทผีเจาะปากมาพูดเห็น มันจะล้อจนลูก
2 เดือนต่อมา....-Video Calling with TIME-(พ่อวางแล้วนะคะ ทำงานก่อนน๊า รักแม่และลูกๆทั้งสามค่ะ^^)"ปัปป๊า ปัปป๊าาา พ่อออออ" สองเดือนมาแล้ว สามสาวก็ยังเรียกพ่อไม่เหมือนกันสักคน เพราะพวกเธอนิสัยไม่เหมือนกันด้วยล่ะ น้ำขิงแสบมาก!!นางหน้าเหมือนเจ๊หวาน..ก็คงแสบเหมือนเจ๊หวานนั่นแหละ แต่น้ำชาเรียบร้อยนะ เป็นคนเดียวที่ไม่ร้องงอแงและดูเป็นผู้ใหญ่มาก ทั้งที่เธอเป็นลูกคนกลาง ส่วนน้ำมนต์คนเล็กที่หน้าเหมือนฉัน..นางเหมือนฉันอย่างกับแกะจริงๆ ฉันเป็นยังไง..นางก็เป็นแบบนั้น เถียงแม่ปุ๊บปับ ตอนนี้บาปกรรมกำลังเล่นงานฉันกลับแล้วค่ะ ไม่เชื่อก็ดู.."น้ำมนต์ แม่บอกว่าไง..ของเล่นต้องเก็บเข้ากล่องนะคะ""มัมมาาา มาาา €|$%{{*+" เถียงกลับเสียงแหลมปรี๊ด!"เถียงแม่?" ฉันชี้มาที่ตัวเอง"*^~^{^${€|¥ " เออพอ! ฉันจำใจเดินดุ่มๆไปเก็บของเล่นลูกแทน เพราะน้ำมนต์สอนยากสอนเย็นสุดๆคนอื่นเก็บ นางจะรื้อ รื้อทุกอย่างที่ขวางหน้า... หึ๋ย เหมือนแม่แกเลยนะ..เหมือนกูเนี่ย!!วันนี้ค่อนข้างวุ่นวายเพราะฉันอยู่กับสามสาวตามลำพัง..เนื่องจากพ่อกับปู่ย่าเข้าประชุมบอร์ดบริหาร มันก็พอดิบพอดีแหละที่ฉันประจำเดือนขาด.. ฉันจึงใช้โอกาสนี้ตรวจดู.
พี่ชายฉันแสบไม่เบา..วางแผนให้เมียคลอดธรรมชาติได้แนบเนียนมาก เฮ้อ..หลังจากปลายฟ้าไปโรงพยาบาล ไม่ถึงสองชั่วโมงที่เรารออยู่บ้าน ไทม์เขาก็โทรมาบอกฉัน ว่าปลายฟ้าน่ะ...คลอดลูกชายแล้วมันได้คลอดธรรมชาติจริงๆ แถมไทม์ยังบอกอีก..ว่ามันด่าพี่นาวาเละเทะ เออ..เป็นกูกูก็ด่าค่ะ นั่งชิวๆอยู่บ้านรอวันไปคลอดตั้งนาน ที่ไหนได้...โดนผัวหลอก น่าสงสารฉันกับซินน์เลี้ยงเด็กห้าคนในคอกไปขำไป เอาจริงๆก็ทั้งสงสารทั้งตลกนั่นแหละ ได้แต่บอกว่าดีนะ..ที่สามีเราตามใจทุกอย่าง โดยเฉพาะสามีฉันที่แทบจะถวายหัวให้เลย เพราะเขาช่วยทุกอย่าง..จนคุณแม่ลูกสามอย่างฉันสบายมาก!คลีนิคที่เพิ่งเสร็จ..ฉันจ้างสัตวแพทย์เข้าไปอยู่แทน เพราะระยะแรกๆที่ฉันคลอดลูกแฝด..ฉันปวดแผลจนทำงานไม่ได้ ไทม์เขาเลยให้ฉันพักอยู่เฉยๆปีนึง ฟังไม่ผิดหรอก ปีนึงจริงๆ เค้าบอกเขาสงสารที่ฉันอุ้มท้องแฝดสามมานาน พูดถึงเรื่องท้อง..ตอนนี้ซินน์มันท้องอีกแล้ว แต่ฉันนับถือมันนะ..ที่เลี้ยงลูกเองทำอะไรเองทุกอย่าง ทั้งที่บ้านก็รวยมาก มันเคยบอกฉัน..ว่าอยากให้ลูกมันได้ความอบอุ่นจากพ่อแม่เยอะๆ เพราะบางบ้านพ่อแม่รวยมาก แต่ไม่มีเวลาให้ลูกเลย จนนั่นแหละ..เห็นบ่อยๆก็คือ..เด็กมีอ
ใครๆก็บอกว่าลูกฉันเลี้ยงง่าย...ไม่ใช่ค่ะ! เขาอยู่เป็น ต่างหาก นิวเยียร์กับนาวีเป็นเด็กขี้เกรงใจ วันไหนที่ฉันพาไปบ้านคนอื่น พวกนางทั้งสอง..จะเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้ แต่หารู้ไม่.. ผ้ายังไม่ได้รีด!!ตอนนี้ฉันย้ายออกจากบ้านสามี มาอยู่บ้านที่ซื้อใกล้ๆที่ทำงานแล้ว คุณหมอฟันสามีฉัน..เขาเปิดคลีนิคเครือข่ายแทบจะทั่วประเทศ และเทรนหมอฟันเข้าไปดูแลแทน เขาเป็นหมอที่ว่างกว่าหมอด้านอื่น แต่ฉันเนี่ยสิ!! ธุรกิจสองอย่างค้ำคอ ต้องวิ่งวุ่นหอบลูกไปทำงานด้วยทุกวันลูกชายติดแม่ ลูกสาวติดพ่อ!! ใช่แล้วค่ะลูกฉันเป็นแบบนั้น แต่มีบ้างที่ฉันเข้าห้างZER แล้วส่งนาวีให้คุณแม่เลี้ยง จนตอนนี้เขากลายเป็นหลานชายสุดที่รักของคุณแม่ไปแล้ว อย่างที่บอก..ลูกฉันเรียบร้อยถ้าอยู่กับคนอื่น หึ..ถ้าอยู่กับแม่สองคนล่ะก็"มามะ แงงงงงงงงงง" ร้องตั้งแต่เปิดประตูเข้าบ้านเลย! งอแง ง๊องแง๊ง เข้าใจเขาล่ะ..ว่าเขาคือเด็กหกเจ็ดเดือนวัยกำลังเริ่มดื้อ นี่ขนาดเพิ่งเริ่มนะ..โตไป ดื้อแบบเลเวลตันจะขนาดไหน "แม่เข้าใจว่าอึดอัด แต่ให้แม่วางของก่อนได้ไหมนาวี-_-" ฉันวางลูกนั่งที่พื้นและเก็บกระเป๋าตัวเอง โดยที่ลูกชายกำลังนั่งเบะปากเตรียมร้อง ยื่นมือก
ไทม์ถอดถุงมือทิ้ง และกุมขมับตัวเองนวดเบาๆ ก่อนจะสลับไปนวดหว่างคิ้วต่อ ตอนนี้เขากำลังรวบแรงทั้งหมดกลับมาเพื่อ...ถ่ายรูป"โอเค โอเค...ถ่ายรูป" ขำผัว มีเมียเป็นหมอแต่เจือกกลัวเลือด เขาน่ะกลัวเลือดแน่นอน ไอ้ที่บอกกลัวฉันเจ็บเนี่ยเป็นข้ออ้างรึป่าวไม่รู้ ไทม์เอ้ยไทม์!!!เมื่อคุณพ่อดีขึ้น..พยาบาลก็อุ้มลูกสาวมาให้เขาทีละคน แต่เขาอุ้มได้แค่สองคนเท่านั้น ที่เหลือ..พยาบาลอุ้มมาวางที่อกฉันแทน โชคดีที่ลูกฉันแฝดคนละฝา หน้าตาเขาไม่เหมือนกันสักคน ฉันจึงไม่ประสบปัญหาเหมือนไออุ่น และถูกมันล้อกลับลูกสาวฉัน ดูผ่านๆ คนนึงเหมือนเจ๊หวาน คนนึงเหมือนแม่สามี และอีกคนจะเหมือนใครล่ะ! ก็เหมือนฉันนี่แหละ..ฉันไม่ได้คิดไปเองนะ พ่อและสามีฉันเขาก็คิดเหมือนกันหมดหลังจากถ่ายรูปครอบครัว..ฉันก็ไม่สลบอะไรเลย จนถูกเข็นออกมาจากห้องคลอด..กลับไปห้องตัวเองนู่นล่ะ ฉันถึงเริ่มปวดแผล ลูกสาวสามคนไม่ได้กลับมาด้วยหรอก พวกเธอตัวเล็กต้องอบพักใหญ่ แถมน้ำนมแรกที่ฉันพยายามปั๊มให้ ปั๊มยังไงก็ไม่พอ มันออกมาแค่นิดเดียว...แต่ลูกตั้งสามคน!และตอนนี้แม่ฉัน แม่สามียังไม่ใครมาเยี่ยมเลย มีแค่ปลายฟ้านี่แหละ..ที่อยู่เป็นเพื่อนฉัน คอยหยิบนู่นหยิบนั
ฉันอาจจะประสาทหลอน หรือหมกมุ่นกับเรื่องคลอดเกินไป พรุ่งนี้หกโมงเช้า...เป็นฤกษ์ที่แม่สามีเขาเป็นคนหามาให้ แต่ถ้าเป็นไปได้นะ...ฉันอยากจะคลอดตอนนี้เลย!!! ยิ่งรู้ว่าตัวเองใกล้คลอดฉันยิ่งฟุ้งซ่าน ภาพหมาแมวที่ฉันผ่าเขาตั้งแต่เรียนมาจนทำงาน มันเต็มหัวฉันไปหมด บ้าเอ้ย!! หยุดคิด!!"อย่าๆ อย่าตีหัวตัวเองแบบนี้สิ แม่แมวไหวไหมคะ ?" ไทม์รีบจับมือฉันออกจากหัวทันที ฉันอยากคลอด อยากคลอดให้จบตอนนี้เลย"ไทม์ ฉันจะคลอด""ปวดท้องเหรอคะ?0.0!!" "ไม่ แต่ฉันต้องการคลอดตอนนี้ เดี๋ยวนี้!" ฉันเอื้อมมือไปกดกริ่งเรียกพยาบาลทันที ถ้าให้รอพรุ่งนี้ ฉันอาจได้ย้ายโรงพยาบาลไปศรีธัญญาก่อน"แล้วฤกษ์...""นายก็เงียบไว้สิ บอกว่าฉันปวดท้องหรืออะไรก็ได้ ไทม์นายรู้ไหม ว่าฉันน่ะ..เห็นภาพหลอนอะไรบ้าง ฉันผ่าหมาแมวมาไม่รู้กี่ตัว ภาพมันติดอยู่ในหัวตลอดเลย นายไม่เป็นฉันนายไม่รู้หรอก ถ้าสามน้ำออกมา....อุ๊บ0.0"อยู่ๆเขาก็ยกมือขึ้นปิดปากฉัน!!"ไม่เรียกลูกว่าสามน้ำนะคะ -_-" ฉันรีบจับมือเขาออกอย่างหงุดหงิด "อะไรอีกล่ะ ฉันย่อรวมไง น้ำชา น้ำขิง น้ำมนต์ =_=""ความหมายมันไปทางอื่นแล้วค่ะ" ฉันถอนหายใจใส่เขา แล้วหันหน้าไปทางอื่นเซ็งๆ ก่อนท
"ก็ตอนเย็น ที่ฉันไปยืนแอบฟัง..ได้ยินลุงเซ็นถามป้าณีเวีย ว่าจะกินยาคุมทำไม จะลองมี...""พอละ!-_-" ลูกชายสองคนสะดุ้งเบาๆ เมื่ออยู่ๆตาเวียร์เขาเอ็ดฉันเสียงดังตามสไตล์เขา ดีจริงๆถ้าลูกกูตื่นนะ จะทุบให้-_-!!!"นิสัยเสีย ลูกตื่นขึ้นมาทำไง(กัดฝันด่าผัว)" "ลืม-_-" พูดจบเขาก็ค่อยๆวางอลันลงข้างเซอร์ ตอนนี้เรายังไม่ย้ายลูกไปนอนที่เตียงเด็กหรอก เพราะกลัวเขาตื่นมาร้อง แล้วกล่อมให้หลับไม่ได้ จนตอนนี้ตาฉันเริ่มจะปิดแล้ว มีแต่เวียร์นั่นแหละ ที่เขายังนอนตะแคงดูลูกอยู่ จนฉันเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ สะดุ้งตื่นอีกที ก็เห็นเขากำลังยืนโอ๋ลูกที่เตียงเด็กคนเดียวอุแว้~~~~ เสียงแบบนี้อลันแน่นอน!"เวียร์ ใครเป็นอะไร?" "อลัน ไออุ่น..เธอให้ลูกเข้าเต้าหน่อย...ฉันพยายามให้กินจากขวด ลูกไม่กิน-_-" นั่นไง! ต่อไปฉันจะฝากอลันกับใครได้ ในเมื่อเขาไม่ยอมกินนมจากขวดแบบนี้!!!!อุแว้~ ฉันปลดกระดุมชุดนอน รับลูกเข้าเต้าทันที..พอเอานมเข้าปากปุ๊บเขาก็เงียบสนิทเลย แถมยังหลับตาพริ้มดูดจ๊วบๆอย่างสบายใจอีก"เฮ้อ...." เวียร์เห็นลูกเงียบ เขาก็ถอนหายใจยาวๆแล้วขึ้นเตียงหลับทันที ก็จะเหลือแค่ฉันนี่แหละ..ที่นั่งสัปหงกให้นมลูกอยู่คนเดียวใ
อยู่ห้องพักฟื้นกับผองเพื่อนมาหลายวันก็ปกติดี แต่วันนี้ฉันนั่งมึนจริงๆ เดี๋ยวคนนู้นคนนี้เข้ามาไม่หยุด ไหนจะปลายฟ้าแอดมิทอีกห้องเพราะนางแพ้ท้องหนัก ไหนผัวจะกลับจากอังกฤษและประกาศแต่งงานวันมะรืนนี่พวกมึงทำอะไรไม่เกรงใจมดลูกกูเลยนะ! มันยังไม่เข้าอู่เลย ฉันต้องกระเตงลูกแฝด ไปงานแต่งพวกมันอีกเหรอเนี่ย เฮ้อ!!!! แต่เอาเถอะ..เพื่อนไม่ได้แต่งงานบ่อยๆซะหน่อย แค่สวนข้างๆโรงแรมอนันธาราง่ายๆ ไม่วุ่นวาย ดีกับแม่ลูกอ่อนที่จำลูกไม่ได้แบบฉัน (เกี่ยวอะไรกับการจำลูกไม่ได้วะ?!)"ไซส์อก เอวสะโพก ส่งมารึยัง" ไอ้ซินน์ถาม ทั้งที่นอนกดโทรศัพท์ไม่หยุุด ตั้งแต่ปลายฟ้าออกไป คือทุกคนวุ่นวายมาก ฉันเองก็ถูกคุณสาจับวัดตัว เถียงกันตั้งแต่วัดไหล่จนไปถึงวัดความยาวชุด แต่ตลกดีนะ..ผู้บริหารวัดตัวให้เนี่ย ฮ่าๆ"นิ่งๆสิ เธอจะขยับยุกยิกทำไม-_-""ฉันคันแผลอ่ะ...เกาได้ไหม นิดนึง" "ถ้าอยากไส้ทะลัก ก็เกาสิ-_-" ไอ้ซินน์ได้ยิน ก็เบะปากทันที ก่อนที่จะหันหน้าหนีไปหาสามีตัวเองอีกฝั่ง"คู่นี้เถื่อนจัง ซินน์รับไม่ได้ ไม่น่านอนรวมแบบนี้เลย" แหม ตอนนั้นกูอุส่าห์ใจดีมานอนเป็นเพื่อนมึง ไอ้เพื่อนทรยศ!"พี่มึงนั่นล่ะเถื่อน ชอบว่ากู" ฉันพู
"วิสัญญี...คงที่แล้วครับ" และวิสัญญีแพทย์ที่เตรียมเครื่องมือรอ ก็รีบพยักหน้าสั่งพยาบาล จนทุกคนช่วยกันจับตัวฉันตะแคง และแทงเข็ม..จึก ที่กลางหลังทันที"ฮึก..ฮือ ซะ.. ซินน์เจ็บ นาวิน...ฮือๆ "เขาก้มลงโอบแก้มฉันไว้..ด้วยมือที่สั่นเทา ก่อนจะใช้มือใหญ่ลูบเบาๆให้ฉันผ่อนคลาย จนสุดท้าย..ความเจ็บปวดและทรมาน มันค่อยๆหาย...หายจนฉันไม่รู้สึกอะไรอีกเลย"คุณแม่...รู้สึกปวดอยู่ไหมคะ" ฉันหลับตาลงส่ายหน้าเบาๆ ฉันไม่ปวดแล้ว"ไม่ค่ะ.." และพยาบาลก็ทำอะไรต่อไม่รู้ ฉันไม่ได้สนใจ ฉันเอาแต่นอนมองสามี ที่หันไปดูพ่อเขาไม่หยุด"เบาๆนะพ่อ=_=" เขาสั่งพ่อตัวเอง..ด้วยสีหน้ากังวล"มาผ่าเองไหมล่ะลูก" เสียงพ่อสามีตอบมา"ผมเป็นหมอฟัน พ่อลืมเหรอ? พ่อครับ...เบาๆครับ" พยาบาลกับวิสัญญี..หัวเราะคุณหมอฟันใหญ่ เห็นแบบนี้ฉันก็โล่งใจ เพราะเหมือนทุกอย่าง..มันกำลังดำเนินไปปกติจนสามีหันมาคุยกับฉัน.."ซินน์ครับ...คุยกันหน่อยสิ ไม่หลับนะ...คลอดเสร็จอยากกินอะไร หืม...?^^" ฉันพยายามเปิดตาคุยกับเขา และแอบขำเบาๆ ที่เขาถามเรื่องของกินตอนนี้"ไม่อยากกิน..อยากกอดลูก""กอดลูก? ได้กอดแน่นอน..อยากให้ใครเป็นพี่ นิวเยียร์ หรือนาวี^^?" ฉันจ้องตาท