Semua Bab ทัณฑ์ราคี: Bab 71 - Bab 80

ตอนที่ 72.คลื่นชีวิต/3“ห้าปีก่อน มัสกับ... เขา”ภานุนิ่งงันไป ไม่คิดว่าเรื่องราวจะเลยเถิดขนาดนี้ เขาเข้าใจมาตลอดว่ากริชแค่จับมัสลินไปขังไว้เฉยๆ แต่ไม่คิดว่าทั้งสองจะมีความสัมพันธ์กัน นั่นทำให้เขาไม่เคยเล่าเรื่องของมัสลินให้กริชฟัง และปรัชญ์เองทำให้มัสลินเข้าใจว่ากริชตายไปแล้ว ชายหนุ่มมองหน้าเด็กชายตัวน้อยอย่างพินิจ ใบหน้าของพี่ไม้ถอดแบบพ่อของแกมาชนิดย่อส่วน มองเห็นความเหมือนได้ชัดเจน ชนิดเรียกว่าดีเอ็นเอบนใบหน้าได้เลย“มัสคงลำบากมาก ต้องเลี้ยงเจ้าหนูนี่มาถึงห้าปี แล้วไม่มีใครมาจีบมัสบ้างเหรอ”ภานุลูบศีรษะเล็กของเด็กชายด้วยความสงสาร เด็กควรมีพ่อกลับต้องรับรู้ว่าพ่อตัวเองตายแล้ว มัสลินเลี้ยงลูกออกมาได้น่ารักน่าเอ็นดู เขาพบแกครั้งแรกก็ตกหลุมรักแก หากพ่อแท้ๆ ของแกเห็นลูก คงจะดีใจไม่น้อย“มีค่ะ แต่มัสไม่อยากให้พี่ไม้แกมีพ่อคนที่สองหรอกค่ะ พี่ไม้มีพ่อคนเดียวและตายไปแล้ว”“ถ้า... มีผู้ชายสักคน ที่เขารักมัส รักพี่ไม้จริงๆ มัสน่าจะเปิดใจยอมรับเขานะ”ภานุปูทางไว้ เผื่อพ่อตัวจริงของเจ้าหนู เขาตื่นเต้นเหลือเกินที่จะบอกเรื่องนี้ให้กันต์รู้“ไม่มีใครจริงใจกับผู้หญิงลูกติดแบบมัสหรอกค่ะ คนในครอบครัว

ตอนที่ 74. ขอทำทุกสิ่งเพื่อเธอ/2เกือบสองเดือนแล้ว กริชต้องพิสูจน์ตัวเองให้ปรัชญ์เห็นความจริงใจของเขาต่อมัสลิน เขาดำเนินการเรื่องฟ้องร้องคดีมรดกแทนมัสลิน คดีมีความคืบหน้าใกล้เวลาแพรพรรณจะต้องรับกรรมที่ตัวเองก่อ แต่มันก็ช้าจนคนรอแทบจะขาดใจตายด้วยความคิดถึงเมียและลูก ปรัชญ์ส่งรูปถ่ายและคลิปสั้นๆ ของพี่ไม้มาให้ดูทุกวัน ลูกชายของเขายังคงน่ารักสดใสชวนให้คนเป็นพ่ออยากกอดแก จนต้องหลั่งน้ำตาด้วยความคิดถึง ส่วนมัสลินนั้นเขาได้เห็นเธอแค่รูป ในอิริยาบถต่างๆ เหมือนถูกแอบถ่ายมา ดวงตาของเธอมีแววหม่นเศร้าแม้จะมีรอยยิ้มยามอยู่กับลูกชาย แต่เขามองออกว่าเธอไม่ได้มีความสุขอย่างที่พยายามแสดงออก หัวใจของเขาร้าวราญ อยากปลอบโยนเธอ อยากให้เธอรู้ว่าเขารักเธอมากแค่ไหน แต่ก็ไม่สามารถทำได้ เมื่อเขาไม่รู้ว่าเธอกับลูกอยู่ที่ไหนคนรู้เก็บงำไม่ยอมบอกความจริง แม้เขาจะจ้างนักสืบลอบติดตามแต่ก็ไม่ได้ความอะไร ปรัชญ์ไม่เคยไปหาสองแม่ลูก แต่กลับไปขลุกอยู่กับลินินแทน ทุกเย็นจะแวะไปอยู่กับหญิงสาวที่ทาวน์เฮ้าส์ของอีกฝ่าย และกลับบ้านในช่วงดึก หรือไม่ก็นอนค้างในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ ดูเหมือนปรัชญ์จะใช้เขาทำงานหนักจัดการกับคนเป็นแ

ตอนที่ 76 ใจดวงเดิม/1“มัส มัส โธ่...” ชายหนุ่มครางเสียงแผ่วในคอการเป็นลมของมัสลิน ทำเอาวุ่นวายกันทั้งห้อง พี่ไม้เห็นแม่เป็นลมรีบวิ่งมาหา ร้องไห้จ้าด้วยความตกใจ“แม่จ๋า แม่จ๋าเป็นอะไร ฮือ... แม่จ๋าคับ”“แม่จ๋าเป็นลม ออกมาก่อนครับพี่ไม้”กันต์กับภานุต้องมาอุ้มแกไว้ไม่ให้ขวางทางพ่อของแก ที่กำลังอุ้มร่างไร้สติพาไปยังห้องนอนที่อยู่ชั้นสอง“ฝากดูพี่ไม้ด้วยนะครับ ผมจะพามัสลินไปพักก่อน”กริชฝากลูกชาย ก่อนจะอุ้มมัสลินไปที่ห้องนอนของเขา วางเธอบนเตียงแล้วนั่งแปะลงข้างๆ เสยผมที่ลุ่ยลงมาทัดหูไว้ ถอนหายใจแรง อยากจะหัวเราะพอๆ กับอยากร้องไห้ อุตส่าห์ดีใจได้พบหน้าเมียกับลูก เมียดันตกใจจนเป็นลมเสียนี่“โธ่ มัส ทำไมเป็นแบบนี้”เขาก้มลงไปจุมพิตหน้าผากมนของเธอ ก่อนจะรวบร่างงามมากอดแรงๆ ด้วยความคิดถึง แล้วไปหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้เธอ เพื่อปลุกเธอให้ฟื้นจากการเป็นลม“รีบฟื้นมาสิที่รัก ผมรอคุณอยู่นะ คนดีของผม”กริชประคองดวงหน้างามไว้อุ้งมือ ก่อนจะก้มลงไปปลุกเธอด้วยจุมพิตอ่อนหวาน... มัสลินลืมตาขึ้นมาพบว่ารอบๆ กาย มีหมอกควันสีขาวล้อมอยู่ หญิงสาวลุกขึ้นยืนหมุนกายไปมา ก่อนจะได้ยินเสียงหนึ่งดัง

ตอนที่ 78 สิ้นสุดการรอคอย/1งานฉลองแซยิดของนายโกมุท เต็มไปด้วยแขกเหรื่อคนสำคัญของจังหวัด และนักธุรกิจระดับประเทศหลายคน วันนี้นอกจากเป็นงานฉลองวันเกิดครบรอบหกสิบปีของเจ้าของงานแล้ว ยังเป็นการเปิดตัวลูกสะใภ้และหลานชายคนโปรดอีกด้วย นักข่าวต่างรุมล้อมขอถ่ายภาพ นำมาลงคอลัมน์ของตนทั้งทางหนังสือพิมพ์ นิตยสาร และทางเวปข่าวในโลกโซเชียล ผู้คนในสังคมรับรู้ว่านายโกมุทมีลูกชายสองคน คนเล็กนั้นไม่ค่อยชอบออกสื่อ วันนี้เขาควงคู่มากับภรรยาสาวแสนสวยซึ่งเป็นลูกสาวบุญธรรมของเจ้าสัวโภคิน มีลูกชายตัวน้อยหน้าตาถอดแบบคนเป็นพ่อออกมาเป็นพิมพ์เดียวกัน บรรยากาศของงานชื่นมื่น อบอวลไปด้วยความสุข“นังมัส... มีความสุขจริงนะแก”เพล๊ง!แก้วถูกปาไปกระแทกพื้นแตกกระจาย คนปาหยิบถ้วยกาแฟปาลงไปอีก พร้อมจานรองเพล๊ง!เพล๊ง!“กรี๊ดดดด ฉันเกลียดแก!”แพรพรรณกรีดร้องขึ้นมาสุดเสียง ขยี้หัวตัวเองจนฟูกระเซิง ดวงตาแดงก่ำมองจ้องภาพข่าวบนจอแทปเลต ในขณะที่นางถูกฟ้องรองรอดำเนินคดีเรื่องมรดก มัสลินกลับมีชีวิตอย่างมีความสุข พร้อมพรั่ง มันควรจะมีสภาพสิ้นไร้ไม้ตอก ทนทุกข์ทรมานสิ ไม่ใช่มีความสุขจนน่าอิจฉาแบบนี้“แกให้ไอ้ปอนด์มาฟ้องฉัน ทำให้ฉั

ตอนที่ 80. กรรมใดใครก่อ/1หญิงสาวมองไปรอบๆ ก่อนจะเจอถังพลาสติกใบหนึ่งวางอยู่บนพื้น จึงเดินไปหยิบมาแล้วเอาถังใบนั้นครอบต้นว่านไว้ มีเหตุผลบางอย่างที่เธอต้องทำแบบนั้น“มัส มาแล้วเหรอ...”แพรพรรณเดินมาเกาะบันได ทักทายหลานสาว สภาพของนางตอนนี้ไม่ต่างจากซากศพ ผอมแห้ง จนใบหน้าที่เคยอวบอูมตอบลง ผิวก็หมองคล้ำ มีเพียงแววตาแข็งกร้าว“ลงมาเดินเล่นหรือคะ ถึงได้ชวนมัสมาที่นี่”มัสลินชวนคุย มองสภาพป้าด้วยสายตาเวทนา อาการป่วยของท่านคงจะหนักมาก ถึงทำให้ทรุดโทรมไม่มีราศีแบบนี้“ขึ้นมาบนเรือนสิ ป้าทำน้ำกระเจี๊ยบของชอบของมัสไว้ให้”มัสลินเดินขึ้นไปหาผู้เป็นป้าอย่างว่าง่าย ไม่ได้สังเกตเห็นแววตาไหววูบของอีกฝ่ายที่มองมา แพรพรรณเดินนำเข้าไปยังลานบ้าน ที่นั่งมีตั่งให้นั่งเล่น บนโต๊ะเล็กวางเหยือกใส่น้ำกระเจี๊ยบสีแดงเข้มไว้ มีแก้วสองใบวางข้างๆ“มาเหนื่อยๆ กินน้ำจะได้ชื่นใจ”แพรพรรณหยิบแก้วมารินน้ำกระเจี๊ยบส่งให้หลานสาว ก่อนจะรินอีกแก้วให้ตัวเอง ยกขึ้นดื่มก่อนทำท่าสดชื่น มัสลินจึงยกแก้วขึ้นดื่มตาม นิ่วหน้าเล็กน้อยเมื่อน้ำมีความขมเฝื่อนติดปลายลิ้น จึงจิบไปแค่อึกเดียวแล้ววางลง“คุณป้าเป็นยังไงบ้างคะ” มัสลินถามไถ่