All Chapters of สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก : Chapter 81 - Chapter 90

ตอนที่ 82ค้นหาความจริง/2"หลิวชิวเยว่ ข้าคือเฟิ่งอี้หลันมารดาของเจ้า นี่คือหลงเฟยบิดาของเจ้า ข้าเป็นคนจากเผ่าเยว่เซียน บิดาของเจ้าเป็นคนของเผ่าหลงเทียน เมื่อเจ้าได้เห็นพวกเรานั่นแปลว่าเจ้า ได้ล่วงรู้ถึงชาติกำเนิดของเจ้าแล้ว"เฟิ่งอี้หลันบอกเล่าเรื่องราวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนราวกับมีตัวตนจริง หลิวชิวเยว่ยื่นมือไปแตะตัวนาง แต่พบเพียงความว่างเปล่า นางไร้ตัวตนมีเพียงภาพที่เห็นเท่านั้น "ลูกแม่ โปรดให้อภัยพ่อแม่ของเจ้าด้วย เราไม่อาจเลี้ยงดูเจ้าได้ แม่เป็นคนของเผ่าเยว่เซียน ในดินแดนลึกลับ หากคนในเผ่ารู้ว่ามีเจ้า ก็จะพาเจ้าไปอยู่ที่เผ่าเยว่เซียน เจ้าจะถูกขังอยู่ที่นั่นไม่มีวันเป็นอิสระชั่วชีวิต ทุกคนในเผ่าจะถูกคำสาปเลือดไม่ให้ไปจากเผ่า แม่ไม่ต้องการให้เจ้าเป็นเช่นนั้น จึงต้องฝากเจ้าให้หลิวกวานเลี้ยงดู หวังว่าเจ้าจะมีชีวิตที่ดีในวันข้างหน้า"เฟิ่งอี้หลันเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ นางบรรจุคำพูดไว้ในศิลาสื่อสารนี้ ให้บุตรีของนางได้รับรู้ จากนั้นหลงเฟยก็เอ่ยขึ้นว่า"ข้าคือหลงเฟยบิดาของเจ้า เยว่เอ๋อเจ้าจงรู้ไว้ว่า พ่อรักเจ้าที่สุด แต่พ่อไม่อาจดูแลเจ้าได้ พ่อได้มอบกำไลศิลาสวรรค์ไว้ให้เจ้าป้องกันตัวเอง

ตอนที่ 84 . เดินทางผ่านหุบเขาร้อยวิญญาณ/2นางแหงนมองดูท้องฟ้า ตอนนี้มีบางสิ่งที่แปลกไป เมื่อพบว่าท้องฟ้าค่อยๆ มืดลง ทั้งที่ยังไม่เข้าสู่ช่วงเวลาค่ำ ซึ่งเป็นเพียงเวลายามเว่ยเท่านั้น เงามืดค่อยๆเคลื่อนเข้าไปบดบังดวงตะวันบนท้องฟ้า เห็นดังนั้นจึงขยับปีกพาตัวเองเพื่อจะให้พ้นไปจากหุบเขาร้อยวิญญาณ ยังไม่ทันบินพ้นทางออกไป นางก็ถูกลำแสงจากอัญมณีสีดำ ที่ประดับอยู่บนขอบโค้งของช่องทางออก สาดแสงลงมา บังเกิดแสงจ้าทำให้นางถูกตึงเอาไว้"เกิดอะไรขึ้น เหตุใดข้าถึงขยับตัวไม่ได้"หลิวชิวเยว่ร้องขึ้นด้วยความตื่นตกใจ พยายามขยับปีกบินแต่ตัวนางไม่สามารถขยับตัวได้ ร่างกายคล้ายถูกลำแสงสีดำนั้นพันธนาการไว้กลางอากาศ เมื่อดวงอาทิตย์ถูกความมืดกลืนกิน อัญมณีก็สาดแสงจ้า ตรงช่องทางออกเกิดอุโมงค์สีดำมีคลื่นพายุหมุน ดูดกลืนสิ่งต่างๆ ให้ลอยเข้าไปด้านใน ร่างของหลิวชิวเยว่เองก็ถูกดูดเข้าไปเช่นกัน นางพยายามฝืนต้าน แต่มิอาจต้านแรงดึงดูดมหาศาลนั้นได้ กรี๊ดดดด !หลิวชิวเยว่กรีดร้องด้วยความตกใจ ก่อนที่ตัวนางจะลอยละลิ่ว หายเข้าไปในอุโมงค์///ในศิลาต่างภพ ทั้งสี่คนนั่งกินขนมจนอิ่ม ก็เกิดง่วงนอน จึงพากันหาที่นอนคนละมุม หลิวเฝ

ตอนที่ 86. ความวุ่นวายในเผ่าเยว่เซียน/1ศิลาต่างภพได้นำหลิวชิวเยว่กลับมายังทางออกของหุบเขาร้อยวิญญาณ ในช่วงเวลาพลบค่ำ นางรีบขยับปีกบินลอดผ่านช่องเขาออกไป จนมั่นใจว่าพ้นเขตของหุบเขาร้อยวิญญาณแล้ว จึงปลดปล่อยคนทั้งสี่ออกมาจากศิลาต่างภพ"ท่านพี่ ท่านอาจารย์ ศิษย์พี่ หลี่ซวน"นางทักทายพวกเขาทั้งสี่คน เสิ่นมู่ฉือพาร่างหมีแพนด้าของตนเข้ามาโอบกอดภรรยาไว้"เยว่เยว่ เจ้าปลอดภัยดีใช่หรือไม่"เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย ร่างอ้วนกลมกระชับร่างของภรรยาไว้แน่น ใบหน้าสีขาวแต้มดำ ดูน่าเอ็นดูจนหลิวชิวเยว่อดที่จะยกมือขึ้นลูบแก้มสามีแพนด้าของนางไม่ได้"ข้าปลอดภัยดี ดูสิข้าพาทุกคนออกมาพ้นจากหุบเขาร้อยวิญญาณแล้ว""เจ้าปลอดภัยก็ดีแล้ว ตอนที่เราอยู่ในศิลาต่างภพเกิดแผ่นดินไหวขึ้น พวกเราเป็นห่วงเจ้ามาก เกรงจะเกิดอันตรายกับเจ้า"หลิวเฝิ่นเอ่ยขึ้น เขามองสำรวจศิษย์ของตนพบว่านางปลอดภัยดีก็วางใจ "มีเหตุอะไรเกิดกับเจ้าหรือไม่ ศิษย์น้อง"ศิษย์พี่หมีเอ่ยถาม นางเป็นกังวลใจจนต้องให้หลี่ซวนช่วยปลอบ "ข้าว่าเรากลับไปที่ถ้ำของท่านอาจารย์ก่อนเถอะ แล้วข้าจะเล่าให้ฟัง ตอนนี้ข้าหิวแล้ว"หลิวชิวเยว่มีเรื่องมากมายจะปรึกษาทุกค

ตอนที่ 88.ความวุ่นวายในเผ่าเยว่เซียน/3"แม่นมฉิน ข้าด้อยความสามารถ มิอาจหายาถอนพิษได้ พิษบุปผานิทรานี้ มีเพียงท่านราชครูที่มียาแก้พิษ"เสียงของหมอหลวงดังขึ้น ขณะที่เดินเคียงข้างแม่นมฉี ทั้งสองเป็นคนของผู้นำเผ่าที่เหลืออยู่ "เจ็บใจนัก หากผู้นำเผ่าไม่เสียรู้ถูกราชครูวางยาพิษ เผ่าเยว่เซียนของเราคงไม่ตกอยู่ใต้อำนาจคนชั่วผู้นี้" แม่นมก่นด่าออกมา"ชู่ อย่าเสียงดังไป ในตำหนักนี้ล้วนมีแต่คนของท่านราชครู"หมอหลวงรีบยกนิ้วแตะปากห้ามปราม พลางมองซ้ายมองขวาสายตาหวาดระแวง "ข้าอยากพาผู้นำเผ่าหลบหนี แต่ติดตรงข้าไร้ความสามารถ ขุนนางผู้อื่นล้วนถูกข่มขู่จนไม่กล้าทำสิ่งใด เกรงผู้นำเผ่าจะเป็นอันตราย สวรรค์ช่างไร้ความเมตตาต่อพวกเราเผ่าเยว่เซียน ฮือ..."แม่นมฉินพูดไปปาดน้ำตาไป นางเป็นเพียงหญิงชราไร้เรี่ยวแรง มิอาจช่วยเหลือเจ้านายของตนได้ รู้สึกเสียใจยิ่งนัก"ข้าเองก็ไร้ความสามารถ มิอาจหาทางแก้พิษได้ ทำได้เพียงประคองชีวิตผู้นำเผ่าไว้ ไม่ให้ทรุดลงกว่านี้"หมอหลวงเองก็ทอดถอนใจ ตัวเขาเองมิอาจคิดค้นยาแก้พิษบุปผานิทราได้ ยาพิษชนิดนี้มีเพียงราชครูเท่านั้นที่มียาแก้พิษ ราชครูวางยาพิษผู้นำเผ่าเมื่อสิบวันที่ผ่านมา

ตอนที่ 90.ช่วยเหลือผู้นำเผ่าเยว่เซียน/2"ท่านอาจารย์ ข้าได้นำสุราสลายหมื่นพิษมาแล้วเจ้าค่ะ""ดีมาก เอาล่ะแม่นมฉิน ฉางสุ่ย พวกเจ้าประคองผู้นำเผ่าขึ้นมา แล้วค่อยๆ หยอดสุราสลายหมื่นพิษให้นางดื่มทีละน้อยจนหมดถ้วย"หลิวเฝิ่นบอกทั้งสอง ฉางสุ่ยกับแม่นมฉินประคองร่างของผู้นำเผ่าให้ลุกขึ้นนั่ง ฉางสุ่ยเป็นคนใช้ช้อนตักสุราสลายหมื่นพิษป้อนให้ผู้นำเผ่า จนหมดถ้วย หลิวชิวเยว่กับหลิวเฝิ่นยืนเอาใจช่วยอยู่ข้างๆ จนสุราถูกป้อนจนหมดก็โล่งใจ"เอาล่ะ รอสักครู่ให้สุราสลายหมื่นพิษออกฤทธิ์ ก็จะสามารถสลายพิษในร่างของผู้นำเผ่าได้ ข้าจะออกไปปรุงยาบำรุงมาให้"หลิวเฝิ่นบอก ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ฉางสุ่ยเดินตามสามีออกไปด้วย ในห้องเหลือเพียงแม่นมฉินกับหลิวชิวเยว่ที่เฝ้าดูอาการของผู้นำเผ่า"หลิวชิวเยว่ ข้าขอบคุณเจ้ามากที่ช่วยพาผู้นำเผ่าออกมา"แม่นมฉินประคองร่างผู้นำเผ่าให้นอนลง ขณะเอ่ยขอบคุณหลิวชิวเยว่ "แม่นมฉินไม่ต้องเกรงใจ มารดาของข้าก็เป็นคนเผ่าเยว่เซียนเช่นกัน ข้าย่อมสมควรช่วยเหลือ"หลิวชิวเยว่มองดูผู้นำเผ่า พลังชีวิตในร่างของอีกฝ่ายเริ่มเพิ่มมากขึ้น นางเชื่อมั่นในสรรพคุณของสุราสลายหมื่นพิษของท่านอาจารย์ ว่าจะสามา