ตอนที่ 83. เดินทางผ่านหุบเขาร้อยวิญญาณ/1หลังจากกลับมาถึงจวน หลิวชิวเยว่กับเสิ่นมู่ฉือและหลี่ซวนได้พากันมายังถ้ำของท่านอาจารย์ หลิวเฝิ่นและศิษย์พี่หมี เตรียมตัวพร้อมแล้วเมื่อทั้งสามเดินทางมาถึง ก็พากันใช้ศิลาต่างภพ หายตัวไปยังทางเข้าหุบเขาร้อยวิญญาณ เมื่อผ่านเข้ามาในดินแดนของเผ่าสัตว์ ทุกคนก็กลายร่างเป็นสัตว์ ตามเผ่าพันธุ์เดิม มีสองหมีแพนด้าหนึ่งหมีดำและครึ่งคนครึ่งนก เหลือเพียงหลี่ซวนผู้เดียวที่ยังเป็นมนุษย์"หลี่ซวน ท่านทนมองข้าในร่างนี้ได้หรือไม่"ศิษย์พี่หมีเอ่ยถามคนรักด้วยน้ำเสียงและท่าทางเป็นกังวล นางเกรงว่าเขาจะรับนางในร่างหมีดำไม่ได้ แม้จะตกลงคบหากันแล้ว แต่ยามพบกันนางล้วนอยู่ในร่างงดงามของแม่นางเสี่ยวฮวา"เจ้างดงามเสมอในสายตาข้า เหตุใดต้องถามข้าเช่นนี้"หลี่ซวนคนพูดน้อย แต่ยามพูดออกมานั้นจริงใจเสมอ เขากุมอุ้งเท้านุ่มของศิษย์พี่หมีเอาไว้ พลางยิ้มให้นาง หัวใจของหมีดำเสี่ยวเฮย พองฟูยิ่งกว่าหมั่นโถวนึ่งสุกใหม่ นางหันไปมองหน้าท่านอาจารย์พลางแยกเขี้ยวอย่างภูมิใจเห็นหรือไม่ คนรักของข้าก็รักข้าในร่างหมีเช่นกัน...หลิวเฝิ่นกรอกตามองบน นึกหมั่นไส้ศิษย์คนโตของตน เมื่อเช้าผู้ใดกันเอาแต
ตอนที่ 84 . เดินทางผ่านหุบเขาร้อยวิญญาณ/2นางแหงนมองดูท้องฟ้า ตอนนี้มีบางสิ่งที่แปลกไป เมื่อพบว่าท้องฟ้าค่อยๆ มืดลง ทั้งที่ยังไม่เข้าสู่ช่วงเวลาค่ำ ซึ่งเป็นเพียงเวลายามเว่ยเท่านั้น เงามืดค่อยๆเคลื่อนเข้าไปบดบังดวงตะวันบนท้องฟ้า เห็นดังนั้นจึงขยับปีกพาตัวเองเพื่อจะให้พ้นไปจากหุบเขาร้อยวิญญาณ ยังไม่ทันบินพ้นทางออกไป นางก็ถูกลำแสงจากอัญมณีสีดำ ที่ประดับอยู่บนขอบโค้งของช่องทางออก สาดแสงลงมา บังเกิดแสงจ้าทำให้นางถูกตึงเอาไว้"เกิดอะไรขึ้น เหตุใดข้าถึงขยับตัวไม่ได้"หลิวชิวเยว่ร้องขึ้นด้วยความตื่นตกใจ พยายามขยับปีกบินแต่ตัวนางไม่สามารถขยับตัวได้ ร่างกายคล้ายถูกลำแสงสีดำนั้นพันธนาการไว้กลางอากาศ เมื่อดวงอาทิตย์ถูกความมืดกลืนกิน อัญมณีก็สาดแสงจ้า ตรงช่องทางออกเกิดอุโมงค์สีดำมีคลื่นพายุหมุน ดูดกลืนสิ่งต่างๆ ให้ลอยเข้าไปด้านใน ร่างของหลิวชิวเยว่เองก็ถูกดูดเข้าไปเช่นกัน นางพยายามฝืนต้าน แต่มิอาจต้านแรงดึงดูดมหาศาลนั้นได้ กรี๊ดดดด !หลิวชิวเยว่กรีดร้องด้วยความตกใจ ก่อนที่ตัวนางจะลอยละลิ่ว หายเข้าไปในอุโมงค์///ในศิลาต่างภพ ทั้งสี่คนนั่งกินขนมจนอิ่ม ก็เกิดง่วงนอน จึงพากันหาที่นอนคนละมุม หลิวเฝ
ตอนที่ 85. เดินทางผ่านหุบเขาร้อยวิญญาณ/3“พบบิดาของข้าหรือ เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าบิดาของข้าอยู่ที่ใด”หลิวชิวเยว่มองเจ้าภูติน้อยอย่างสงสัย เมื่อนางได้ครอบครองกำไลศิลาสวรรค์ก็ได้เชื่อมจิตกับเจ้าเสี่ยวเทียน สามารถรับรู้ความคิดและออกคำสั่งมันได้ เจ้าเสี่ยวเทียนได้ฉายภาพในหัวให้นางได้รับรู้ว่า ก่อนหน้านั้นมันได้รับคำสั่งจากเจ้าของกำไลศิลาสรรค์คนเดิมว่าอย่างไร“เสี่ยวเทียน เมื่อเจ้าได้พบกับบุตรีของข้า จงรับใช้นางให้ดี”เจ้าภูติน้อยบินร่อนจากบ่าของหลิวชิวเยว่ พานางตรงไปยังปราสาทราชามังกร"ที่แห่งนั้น เป็นที่อยู่ของราชาเผ่าหลงเทียน นายท่านตามข้ามาทางนี้"เสี่ยวเทียนใช้แสงสีฟ้าจากร่างของตนโอบล้อมร่างของหลิวชิวเยว่เอาไว้ แล้วพานางหายวับจากตรงนั้นไปปรากฎกายหน้าปราสาทราชามังกรเพียงแค่พริบตาเดียว ที่แห่งนั้นเงียบสงบมาก มีเพียงรูปปั้นหินรูปนักรบถือดาบวางอยู่ตรงทางประตูปราสาท เมื่อบินไปตามทางก็พบว่าเป็นเมืองใหญ่ บนพื้นมีรูปปั้นของมนุษย์ในลักษณะท่าทางต่างๆ เต็มไปหมด เมืองทั้งเมืองเต็มไปด้วยรูปปั้น"เหตุใดที่นี่จึงมีแต่รูปปั้น เป็นเมืองร้างใช่หรือไม่"หลิวชิวเยว่เอ่ยถามขณะร่อนลงบนพื้น และเดินสำรวจรูปปั
ตอนที่ 86. ความวุ่นวายในเผ่าเยว่เซียน/1ศิลาต่างภพได้นำหลิวชิวเยว่กลับมายังทางออกของหุบเขาร้อยวิญญาณ ในช่วงเวลาพลบค่ำ นางรีบขยับปีกบินลอดผ่านช่องเขาออกไป จนมั่นใจว่าพ้นเขตของหุบเขาร้อยวิญญาณแล้ว จึงปลดปล่อยคนทั้งสี่ออกมาจากศิลาต่างภพ"ท่านพี่ ท่านอาจารย์ ศิษย์พี่ หลี่ซวน"นางทักทายพวกเขาทั้งสี่คน เสิ่นมู่ฉือพาร่างหมีแพนด้าของตนเข้ามาโอบกอดภรรยาไว้"เยว่เยว่ เจ้าปลอดภัยดีใช่หรือไม่"เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย ร่างอ้วนกลมกระชับร่างของภรรยาไว้แน่น ใบหน้าสีขาวแต้มดำ ดูน่าเอ็นดูจนหลิวชิวเยว่อดที่จะยกมือขึ้นลูบแก้มสามีแพนด้าของนางไม่ได้"ข้าปลอดภัยดี ดูสิข้าพาทุกคนออกมาพ้นจากหุบเขาร้อยวิญญาณแล้ว""เจ้าปลอดภัยก็ดีแล้ว ตอนที่เราอยู่ในศิลาต่างภพเกิดแผ่นดินไหวขึ้น พวกเราเป็นห่วงเจ้ามาก เกรงจะเกิดอันตรายกับเจ้า"หลิวเฝิ่นเอ่ยขึ้น เขามองสำรวจศิษย์ของตนพบว่านางปลอดภัยดีก็วางใจ "มีเหตุอะไรเกิดกับเจ้าหรือไม่ ศิษย์น้อง"ศิษย์พี่หมีเอ่ยถาม นางเป็นกังวลใจจนต้องให้หลี่ซวนช่วยปลอบ "ข้าว่าเรากลับไปที่ถ้ำของท่านอาจารย์ก่อนเถอะ แล้วข้าจะเล่าให้ฟัง ตอนนี้ข้าหิวแล้ว"หลิวชิวเยว่มีเรื่องมากมายจะปรึกษาทุกค
ตอนที่ 87 ความวุ่นวายในเผ่าเยว่เซียน/2“หลี่ซวน ท่านอยู่ในร่างนี้ช่างงามสง่ายิ่งนัก”ขึ้นชื่อว่าคนรักต่อให้กลายร่างเป็นลิงจ๋อ ก็ยังดูดีในสายตาของศิษย์พี่หมี นางเอ่ยชมเขาไม่หยุดปาก หลี่ซวนยิ้มแก้มแทบฉีก“ชิ พวกความรักเข้าตาจนมืดบอด”หลิวเฝิ่นนึกหมั่นไส้ศิษย์คนโตของตน หันไปมองศิษย์คนรองก็น่าหมั่นไส้ไม่แพ้กัน ตอนนี้หลิวชิวเยว่กับแม่ทัพเสิ่นมู่ฉือ กำลังยืนอยู่ที่หน้าต่าง ชวนกันชี้ชมบ้านเมืองและผู้คนของเผ่าเยว่เซียน“ท่านพี่ ที่นี่อยู่ไม่ไกลจากปราสาทของผู้นำเผ่า อีกทั้งยังมองเห็นเมืองได้โดยรอบ ท่านเลือกทำเลได้ดีจริงๆ”หลิวชิวเยว่เอ่ยชมสามี นางกวาดสายตามองไปรอบๆ ในใจคิดวางแผนออกไปสำรวจให้ทั่วเมือง โดยเฉพาะหาทางลักลอบเข้าไปสำรวจปราสาทของผู้นำเผ่า และจวนของราชครู“ข้าว่าตอนนี้ พวกเราแยกย้ายกันไปหาข่าวดีกว่า หลี่ซวน เจ้าไปทางทิศตะวันตกของเมือง เสี่ยวเฮยเจ้าไปทางทิศตะวันออก”หลิวเฝิ่นวางแผนให้ทุกคนแยกกันไปสืบหาข่าว โดยการกระจายไปตามมุมต่างๆ ทั้งสี่ทิศ“ข้าจะไปหาข่าวในตลาด ท่านแม่ทัพกับเสี่ยวเยว่ แยกกันไปสืบข่าวทางทิศใต้และเหนือ”เมื่อมอบหมายหน้าที่เสร็จทุกคนก็แยกย้ายกันทำงาน ราวสองชั่วยามก็กลั
ตอนที่ 88.ความวุ่นวายในเผ่าเยว่เซียน/3"แม่นมฉิน ข้าด้อยความสามารถ มิอาจหายาถอนพิษได้ พิษบุปผานิทรานี้ มีเพียงท่านราชครูที่มียาแก้พิษ"เสียงของหมอหลวงดังขึ้น ขณะที่เดินเคียงข้างแม่นมฉี ทั้งสองเป็นคนของผู้นำเผ่าที่เหลืออยู่ "เจ็บใจนัก หากผู้นำเผ่าไม่เสียรู้ถูกราชครูวางยาพิษ เผ่าเยว่เซียนของเราคงไม่ตกอยู่ใต้อำนาจคนชั่วผู้นี้" แม่นมก่นด่าออกมา"ชู่ อย่าเสียงดังไป ในตำหนักนี้ล้วนมีแต่คนของท่านราชครู"หมอหลวงรีบยกนิ้วแตะปากห้ามปราม พลางมองซ้ายมองขวาสายตาหวาดระแวง "ข้าอยากพาผู้นำเผ่าหลบหนี แต่ติดตรงข้าไร้ความสามารถ ขุนนางผู้อื่นล้วนถูกข่มขู่จนไม่กล้าทำสิ่งใด เกรงผู้นำเผ่าจะเป็นอันตราย สวรรค์ช่างไร้ความเมตตาต่อพวกเราเผ่าเยว่เซียน ฮือ..."แม่นมฉินพูดไปปาดน้ำตาไป นางเป็นเพียงหญิงชราไร้เรี่ยวแรง มิอาจช่วยเหลือเจ้านายของตนได้ รู้สึกเสียใจยิ่งนัก"ข้าเองก็ไร้ความสามารถ มิอาจหาทางแก้พิษได้ ทำได้เพียงประคองชีวิตผู้นำเผ่าไว้ ไม่ให้ทรุดลงกว่านี้"หมอหลวงเองก็ทอดถอนใจ ตัวเขาเองมิอาจคิดค้นยาแก้พิษบุปผานิทราได้ ยาพิษชนิดนี้มีเพียงราชครูเท่านั้นที่มียาแก้พิษ ราชครูวางยาพิษผู้นำเผ่าเมื่อสิบวันที่ผ่านมา
ตอนที่ 89 ช่วยเหลือผู้นำเผ่าเยว่เซียน/1หลิวชิวเยว่กลับมาถึงโรงเตี๊ยมก็พบท่านอาจารย์รออยู่ "เสี่ยวเยว่เจ้ากลับมาแล้ว คนอื่นเป็นอย่างไรบ้าง""พวกเราทุกคนปลอดภัยดีเจ้าค่ะ ข้าให้พวกเขาอยู่ในศิลาต่างภพ""เช่นนั้นก็ดีแล้ว เรากลับไปที่ถ้ำกันเถอะ"พูดจบท่านอาจารย์ก็ใช้ศิลาต่างภพของตนพาร่างแวบหายไป หลิวชิวเยว่ยังไม่ทันเล่าเรื่องของผู้นำเผ่าก็ต้องรีบตามกลับถ้ำเมื่อนางมาถึงก็พบท่านอาจารย์รออยู่แล้ว ข้างกายมีสตรีนางหนึ่งและเด็กน้อยวัยเจ็ดขวบ"นี่คือฉางสุ่ยภรรยาข้า และหลิวเหยาบุตรชายของข้า"หลิวเฝิ่นแนะนำทั้งสองคนข้างกายให้หลิวชิวเยว่รู้จัก "คารวะท่านอาจารย์หญิง ดีใจที่ได้พบบุตรชายของท่านอาจารย์"หลิวชิวเยว่คารวะภรรยาของผู้เป็นอาจารย์ และทักทายบุตรชายของท่านอาจารย์"ยินดีที่ได้พบเจ้า สามีข้าเล่าเรื่องของเจ้าให้ข้าฟังแล้ว ข้าจะช่วยเจ้าอีกแรง"ฉางสุ่ยเป็นสตรีงดงามกิริยาอ่อนโยน ทำให้ผู้พบเห็นรู้สึกอบอุ่นใจ หลิวชิวเยว่นึกชื่นชมภรรยาของท่านอาจารย์"ข้าลอบเข้าไปในจวนราชครู ไม่คิดว่าจะได้พบภรรยาและบุตรสาว จึงพาทั้งสองคนออกมา"หลิวเฝิ่นโอบไหล่ภรรยา จูงมือบุตรชายมานั่งลง หลิวชิวเยว่ตามมาก่อนจะนึกได้ว่า
ตอนที่ 90.ช่วยเหลือผู้นำเผ่าเยว่เซียน/2"ท่านอาจารย์ ข้าได้นำสุราสลายหมื่นพิษมาแล้วเจ้าค่ะ""ดีมาก เอาล่ะแม่นมฉิน ฉางสุ่ย พวกเจ้าประคองผู้นำเผ่าขึ้นมา แล้วค่อยๆ หยอดสุราสลายหมื่นพิษให้นางดื่มทีละน้อยจนหมดถ้วย"หลิวเฝิ่นบอกทั้งสอง ฉางสุ่ยกับแม่นมฉินประคองร่างของผู้นำเผ่าให้ลุกขึ้นนั่ง ฉางสุ่ยเป็นคนใช้ช้อนตักสุราสลายหมื่นพิษป้อนให้ผู้นำเผ่า จนหมดถ้วย หลิวชิวเยว่กับหลิวเฝิ่นยืนเอาใจช่วยอยู่ข้างๆ จนสุราถูกป้อนจนหมดก็โล่งใจ"เอาล่ะ รอสักครู่ให้สุราสลายหมื่นพิษออกฤทธิ์ ก็จะสามารถสลายพิษในร่างของผู้นำเผ่าได้ ข้าจะออกไปปรุงยาบำรุงมาให้"หลิวเฝิ่นบอก ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ฉางสุ่ยเดินตามสามีออกไปด้วย ในห้องเหลือเพียงแม่นมฉินกับหลิวชิวเยว่ที่เฝ้าดูอาการของผู้นำเผ่า"หลิวชิวเยว่ ข้าขอบคุณเจ้ามากที่ช่วยพาผู้นำเผ่าออกมา"แม่นมฉินประคองร่างผู้นำเผ่าให้นอนลง ขณะเอ่ยขอบคุณหลิวชิวเยว่ "แม่นมฉินไม่ต้องเกรงใจ มารดาของข้าก็เป็นคนเผ่าเยว่เซียนเช่นกัน ข้าย่อมสมควรช่วยเหลือ"หลิวชิวเยว่มองดูผู้นำเผ่า พลังชีวิตในร่างของอีกฝ่ายเริ่มเพิ่มมากขึ้น นางเชื่อมั่นในสรรพคุณของสุราสลายหมื่นพิษของท่านอาจารย์ ว่าจะสามา
ตอนที่98.ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/3(จบ)"นี่คือยาที่ข้าปรุงมาจากเห็ดเซียน ข้าใช้มันกับอาจารย์หญิงของเจ้าไปหนึ่งเม็ด อีกเม็ดเก็บไว้ให้เจ้าใช้ หลังจากเจ้ากินยาเม็ดนี้แล้ว เจ้าจะปลอดภัยไม่ถูกการตั้งครรภ์คุกคามร่างกาย รีบกินเสียสิ""เจ้าค่ะท่านอาจารย์ ข้าจะกินเดี๋ยวนี้"หลิวชิวเยว่รีบรับยามากินทันที พอกินลงไปแล้ว นางรู้สึกดีขึ้นมาก ไม่มีอาการใดๆ ที่น่ากังวลเลย "ฮูหยิน เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง""ข้ารู้สึกสดชื่นเจ้าค่ะท่านพี่ ดูเหมือนข้าจะไม่หิวข้าวแล้ว"ได้ยินเช่นนี้เสิ่นมู่ฉือก็ผ่อนคลายความตึงเครียดลง แต่ยังรู้สึกเป็นห่วงว่ายาจะมีผลกระทบกับภรรยาหรือไม่"ท่านอาจารย์ ยานี้จะมีผลกระทบต่อภรรยาข้าหรือไม่""ยานี้มีส่วนผสมล้ำค่าอย่างเห็ดเซียน ยอมมีสรรพคุณล้ำเลิศ ไม่มีผลกระทบแน่นอน อีกทั้งยังช่วยทำให้เด็กในครรภ์ของนาง มีความพิเศษกว่าเด็กทั่วไป""พิเศษอย่างไรเจ้าคะ"หลิวชิวเยว่เอ่ยถามอย่างตื่นเต้น บุตรของนางมีความพิเศษนั่นย่อมเป็นเรื่องดี"เรื่องนี้ข้าให้คำตอบไม่ได้ ต้องรอดูตอนเขาคลอดออกมาก่อน เจ้าวางใจเถอะข้าบอกว่าดี ก็ย่อมดี"หลิวเฝิ่นตัดบทด้วยคำนี้ ก่อนจะเอ่ยถึงศิษย์คนโตที่เพิ่งออกเรือนไ
ตอนที่ 97. ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/2"วาสนาคนเราไม่เท่ากัน ท่านกุนซือทำใจเสียเถอะ"หมอจินซีถิงรินสุราให้กุนซือจ้าวปลอบใจ ตัวเขามิได้คิดอิจฉาหลี่ซวน ด้วยเป็นสหายกันมานาน อีกทั้งยังบังเอิญล่วงรู้ความลับว่า แม่นางเสี่ยวฮวามีอีกร่างเป็นหมีดำ จึงนึกชื่นชมหลี่ซวนที่มีความรักที่แท้จริง มิได้มองสตรีที่รูปโฉม "หากท่านกุนซืออยากแต่งภรรยา ยังมีสตรีตระกูลดีในเมืองหลวงอีกมากมาย แค่เอ่ยปากแม่สื่อคงมาเยือนจนท่านเวียนหัวเป็นแน่"จางหมิ่นเอ่ยขึ้น พลางยกจอกสุราเทเข้าปาก เขาเห็นกุนซือจ้าวอิจฉาหลี่ซวนแล้ว ก็อยากจะเพิ่มเชื้อไฟในดวงตาอีกฝ่ายอีกสักนิด หากกุนซือจ้าวรู้ว่า หลี่ซวนกำลังจะมีลูก คงตาร้อนผ่าวแน่ แต่เขามิใช่คนปากสว่าง นำเรื่องของผู้อื่นมานินทาต่อ จึงต้องสงบใจไว้"วันข้างหน้าพวกเจ้าจะได้พบคนที่เหมาะสมกับพวกเจ้า"เสิ่นมู่ฉือเดินผ่านมาได้ยิน จึงเข้ามาพูดคุยกับคนสนิททั้งสาม"ท่านแม่ทัพ"ทั้งสามลุกขึ้นทำความเคารพ เสิ่นมู่ฉือโบกมือให้นั่งลง"ไม่เป็นไร พวกเจ้าตามสบายเถอะ ข้าแค่ออกมาหาของกินให้ฮูหยิน ช่วงนี้นางหิวทุกชั่วยาม หมอจินพรุ่งนี้เจ้าช่วยตรวจอาการให้นางได้หรือไม่"เสิ่นมู่ฉือออกมาหาขอ
ตอนที่ 96. ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/1หลิวชิวเยว่อยู่ที่เผ่าเยว่เซียนราวสิบวัน ก็ได้เวลากลับเสียที ทางด้านศิษย์พี่หมีกับหลี่ซวนเดินทางกลับหลังจากงานเลี้ยงเลิกราแล้ว เฟิ่งอี้หลันกับหลงเฟยมาส่งลูกสาวตรงประตูทางเข้าออก ผ่านไปยังดินแดนเผ่าจินสวง "เยว่เอ๋อร์ เจ้าแวะมาเยี่ยมแม่กับพ่อบ้างนะลูก"เฟิ่งอี้หลันยังอาลัยอาวรณ์บุตรี นางอยากให้หลิวชิวเยว่กับเสิ่นมู่ฉืออยู่ที่เมืองหลวงเผ่าเยว่เซียนกับนาง แต่เสิ่นมู่ฉือเป็นแม่ทัพใหญ่แห่งชิงเป่ย มิอาจละทิ้งหน้าที่ได้ หลิวชิวเยว่เองไม่คุ้นชินกับชีวิตของเผ่าสัตว์ นางจึงขอกลับบ้านพร้อมสามี"เยว่เอ๋อร์เจ้าใช้กำไลศิลาสวรรค์ ติดต่อพูดคุยกับพ่อแม่ได้ตลอดเวลานะลูก พ่อจะคอยมองดูเจ้าอยู่ทางนี้"หลงเฟยบอกกับลูกสาว เขาได้สร้างกำไลศิลาสวรรค์อีกชิ้น เพื่อใช้ติดต่อกับนาง"ท่านพ่อ ท่านแม่ดูแลสุขภาพด้วยนะเจ้าคะ ข้าจะหมั่นมาเยี่ยมพวกท่านบ่อยๆ หากท่านคิดถึงข้า ก็แวะมาหาข้าได้นะเจ้าคะ ข้าอยากให้ท่านทั้งสอง มาเยี่ยมข้าที่จวนแม่ทัพบ้าง"หลิวชิวเยว่อยากให้บิดามารดา ออกมาท่องเที่ยวเปิดหูเปิดตานอกดินแดนเยว่เซียนบ้าง แต่ติดตรงทั้งสองมีภารกิจในฐานะผู้นำเผ่า จนปลีกเวล
ตอนที่ 95.ถอนคำสาป ครอบครัวพร้อมหน้า/2ก่อนจะปรากฏขึ้นบนพื้นดิน อีกฝั่งของอุโมงค์ หลิวชิวเยว่หลับตาแน่น ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมองรอบๆ ก่อนจะอุทานออกมา"เอ๊ะ ! ที่นี่คุ้นตาข้าเหลือเกิน" ร่างของนางยืนอยู่ที่ริมขอบเหว ที่ซึ่งก่อนหน้านี้เคยถูกคนร้ายไล่ล่าจนตกเหวไป ก่อนจะฟื้นขึ้นมาในร่างอ้วนกลมของหลิวชิวเยว่ บุตรีคหบดีหลิวกวาน"นี่คือดินแดนที่เจ้าเคยอยู่ใช่หรือไม่"หลงเฟยเอ่ยถาม เขายกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นหลิวชิวเยว่เบิกตากว้าง แล้วพยักหน้ารับ"ครั้งนั้นข้ากับเฟิ่งอี้หลัน ให้กำเนิดบุตรีฝาแฝด เพื่อปกป้องพวกนาง ข้าได้นำบุตรีคนแรกไปฝากหลิวกวานให้เลี้ยงดู ส่วนบุตรีอีกคนข้าได้นำนางมายังดินแดนแห่งนี้ จากนั้นก็ส่งนางให้ครอบครัวตระกูลหลิวเลี้ยงดู โดยผนึกความทรงจำให้พวกเขาเชื่อว่า นางคือคนในตระกูลของพวกเขา ตั้งชื่อให้ว่าหลิวชิวเยว่ เช่นเดียวกับคนแรก"หลงเฟยแตะมือบนกำไลศิลาสวรรค์ ฉายภาพให้หลิวชิวเยว่ดู เด็กน้อยฝาแฝดสองคนถูกแยกออกจากกัน คนหนึ่งถูกฝากให้หลิวกวานเลี้ยงดู อีกคนถูกหลงเฟยนำมาให้ครอบครัวหลิวจิ้งหมิงเลี้ยงดู "ขะ ข้าไม่ใช่คนของที่นี่ ไม่ใช่ลูกของคุณพ่อ"หลิวชิวเยว่รู้สึกมึนงงราวกลับโลกพลิกคว่ำ นางไม
ตอนที่ 94. ถอนคำสาป ครอบครัวพร้อมหน้า/1ทั้งสองผ่านเข้ามายังดินแดนเผ่าหลงเทียน ราชครูมองไปรอบๆ เห็นหลิวชิวเยว่บินอยู่บนท้องฟ้าข้างกายมีภูติจิ๋วรูปหยดน้ำอยู่ด้วย "เจ้ารู้หรือไม่ว่า แม้แต่ราชาเผ่าหลงเทียนก็ตายด้วยน้ำมือข้ามาแล้ว บิดาเจ้าพ่ายแพ้ต่อข้าจนถูกสาปให้กลายเป็นมังกรเพลิง"ราชครูเอ่ยถึงชัยชนะที่เคยมีเหนือชาวเผ่าหลงเทียนอย่างภาคภูมิใจ เขาเคยสังหารราชาเผ่าหลงเทียน หลังจากที่อีกฝ่ายสังหารบุตรชายและสะใภ้ของตน ครั้งนั้นราชครูได้สาปหลงเฟย ให้กลายเป็นมังกรเพลิงทำลายผู้คนในเผ่าหลงเทียนจนหมดทั้งเผ่า "ราชครู เจ้าช่างภูมิใจในความชั่วของตัวเองเหลือเกินนะ ข้าในฐานะที่มีสายเลือดของเผ่าหลงเทียนครึ่งหนึ่ง ครั้งนี้จะขอเอาชีวิตเจ้าล้างแค้นให้ผู้คนเผ่าหลงเทียน""เหอะ เจ้าฝันไปหรือเปล่า นังเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ข้าจะสั่งสอนเจ้าให้รู้สำนึก"ราชครูเบ้ปากเอ่ยดูแคลน ก่อนจะโบกคฑาในมือเรียกลูกไฟจากบนฟ้าให้ตกใส่หลิวชิวเยว่ตูม ตูม ตูม !ลูกไฟตกจากฟ้าราวกับห่าฝน"เล่นแบบนี้เลยเหรอ เจ้าราชครูบ้า!"หลิวชิวเยว่ขยับปีกบินหลบไปมา ลูกไฟร่วงกระทบพื้นระเบิดเปลวไฟออกมา เผาไหม้ไปทั่วจนเปลวเพลิงแดงฉาน "เสี่ยวเที
ตอนที่ 93.จัดการคนชั่ว/3"ฉางตี้ เจ้ายอมแพ้เสียเถอะ มิเช่นนั้นข้าจะสังหารเจ้าเสีย"เฟิ่งอี้หลันใช้คฑาสายฟ้าของตนฟาดลำแสงสีฟ้าเข้าใส่อีกฝ่าย แต่ราชครูไม่ยอมแพ้ใช้คฑาศิลาโลหิตฟาดลำแสงสีแดงตอบโต้ ลำแสงสีฟ้าและสีแดงปะทะกันจนเกิดเสียงเปรี้ยงปร้าง ราวกับฟ้าผ่า ประกายไฟแตกกระจายลงมายังพื้นเบื้องล่าง"เฟิ่งอี้หลัน เจ้ามีฝีมือเพียงแค่นี้คิดจะฆ่าข้าได้หรือ หึ ข้าจะทำให้เจ้าตายด้วยน้ำมือของคนที่เจ้ารัก"พูดจบราชครูก็โบกคฑาศิลาโลหิต บังเกิดเป็นอุโมงค์สีดำขนาดใหญ่เปิดกว้างขึ้นด้านบน จากนั้นก็มีร่างของสัตว์ตัวใหญ่สีดำตัวหนึ่ง ลอยออกมาจากอุโมงค์นั้นเบื้องหน้าเฟิ่งอี้หลัน"ระวัง นั่นคือมังกรเพลิง หากถูกพ่นไฟใส่จะลุกไหม้และกลายเป็นหิน"หลิวชิวเยว่รีบตะโกนบอก แล้วบินขึ้นไปอยู่เคียงข้างเฟิ่งอี้หลัน"ท่านแม่ ข้าคือหลิวชิวเยว่บุตรีของท่านกับท่านพ่อหลงเฟย ข้าจะช่วยท่านกับท่านพ่อเอง"นางบอกความจริงให้เฟิ่งอี้หลันรับรู้ ก่อนจะหันไปมองราชครูที่กำลังตกตะลึง"นี่เจ้าคือลูกของเฟิ่งอี้หลันกับหลงเฟย หึ ดี ถ้าเช่นนั้นพวกเจ้าสองแม่ลูก ก็จงถูกบิดาและสามีฆ่าตายเถอะ มังกรเพลิงจัดการมัน!"ราชครูโบกคฑาบังคับให้มังกรเพลิง
ตอนที่ 92. ตอน จัดการคนชั่ว/2"เชิญทุกท่านดื่มอวยพรให้ผู้นำเผ่าเยว่เซียนของพวกเรา"หญิงรับใช้ยกถาดใส่จอกสุราแจกจ่ายให้หัวหน้าเผ่าทั้งห้า เมื่อพวกเขารับจอกสุรามาถือไว้ ก็เอ่ยอวยพรขึ้นพร้อมกัน"พวกเราขออวยพรให้ท่านผู้นำ จงเป็นผู้นำของพวกเราตราบนานเท่านาน"ทุกคนเอ่ยจบก็ยกสุราขึ้นดื่ม เมื่อสุราไหลผ่านเข้าไปในคอทันใดนั้นเอง!คนทั้งห้าก็ทรุดลงกับพื้น นอนสิ้นเรี่ยวแรงทันที "นี่เจ้าให้พวกข้าดื่มอะไร"หูซินซินหัวหน้าเผ่าจิ้งจอกเอ่ยถามเสียงแผ่ว นางเป็นสตรีเพียงคนเดียวในกลุ่มผู้นำเผ่าทั้งห้า อีกสี่คนมีสภาพไม่ต่างกัน ผู้นำเผ่าอาชานอนแผ่หรากับพื้น ผู้นำเผ่ากระทิงพยายามฝืนลุกขึ้นยืน แต่ก็หงายท้องล้มลงไปจนหัวแตกเลือดอาบ ผู้นำเผ่าอินทรีย์และเผ่าวานรขยับตัวไม่ได้นอนหายใจรวยรินบนพื้น "หึ พวกเจ้าถูกพิษสกัดลมปราณของข้าแล้ว พิษชนิดนี้จะทำให้พวกเจ้าสิ้นเรี่ยวแรง หากไม่ได้ยาถอนพิษก็จะอ่อนแรงจนค่อยๆ ตายไปภายในเจ็ดวัน"ราชครูฉางตี้แสยะยิ้ม มองผู้นำทั้งห้าเผ่าอย่างคนเหนือกว่า แผนการของหม่าจิ้นครั้งนี้ ทำให้เขาไม่ต้องเปลืองแรงเกลี้ยกล่อมพวกผู้นำทั้งห้า เขารังเกียจพวกชั้นต่ำเหล่านี้มาตลอด ผู้นำเผ่าเยว่เซียนก
ตอนที่ 91. ตอน จัดการคนชั่ว/1จวนราชครูเผ่าเยว่เซียน...ฉางตี้ราชครูแห่งเผ่าเยว่เซียนเมื่อรู้ว่า ผู้นำเผ่าเยว่เซียนได้หายตัวไปพร้อมกับแม่นมฉินและหมอหลวง ก็สั่งการให้ทหารค้นหาคนทั้งสามทั่วเมืองหลวง "พวกเราส่งคนไปค้นหาจนทั่วแล้วขอรับ แต่ไม่พบตัว ตอนนี้กำลังระดมพลค้นหาไปยังเมืองต่างๆ ทั้งห้าเมือง"นายกองหม่าจิ้นเผ่าอาชา ได้รับคำสั่งจากราชครูให้นำกำลังค้นหาผู้นำเผ่าอย่างลับๆ แต่เขาไม่พบเจอนางจึงต้องขยายการค้นหาเป็นวงกว้างขึ้น"แม่นมฉินกับหมอหลวงเป็นแค่ตาแก่ยายแก่ ใช้ความสามารถอันใดพาผู้นำเผ่าหลบหนีไปได้ ต้องมีคนอื่นให้ความช่วยเหลืออยู่แน่"ราชครูฉางตี้รู้สึกโมโหนัก ที่ตนเองดูแคลนตาแก่ยายแก่ทั้งสอง ว่าไม่มีปัญญาทำสิ่งใดได้ ตอนนี้รู้ตัวเมื่อสายไปเสียแล้ว "ท่านราชครูอย่าวิตกไปขอรับ ผู้นำเผ่าถูกพิษบุปผานิทรา มีเพียงท่านราชครูที่มียาแก้พิษ ต่อให้หลบหนีไปได้ ครบหนึ่งเดือนพิษกำเริบก็ต้องตายอยู่ดี"หม่าจิ้นเคยเห็นคนถูกพิษบุปผานิทรา หากไม่ได้กินยาถอนพิษภายในหนึ่งเดือน ร่างกายก็จะเน่าเปื่อยสลายไป ผู้นำเผ่าถูกยาพิษชนิดนี้เล่นงานมีหรือจะรอดชีวิตไปได้ง่ายๆ"ถึงอย่างไร ข้าก็ไม่ไว้วางใจ วันพรุ่งนี้ผู้
ตอนที่ 90.ช่วยเหลือผู้นำเผ่าเยว่เซียน/2"ท่านอาจารย์ ข้าได้นำสุราสลายหมื่นพิษมาแล้วเจ้าค่ะ""ดีมาก เอาล่ะแม่นมฉิน ฉางสุ่ย พวกเจ้าประคองผู้นำเผ่าขึ้นมา แล้วค่อยๆ หยอดสุราสลายหมื่นพิษให้นางดื่มทีละน้อยจนหมดถ้วย"หลิวเฝิ่นบอกทั้งสอง ฉางสุ่ยกับแม่นมฉินประคองร่างของผู้นำเผ่าให้ลุกขึ้นนั่ง ฉางสุ่ยเป็นคนใช้ช้อนตักสุราสลายหมื่นพิษป้อนให้ผู้นำเผ่า จนหมดถ้วย หลิวชิวเยว่กับหลิวเฝิ่นยืนเอาใจช่วยอยู่ข้างๆ จนสุราถูกป้อนจนหมดก็โล่งใจ"เอาล่ะ รอสักครู่ให้สุราสลายหมื่นพิษออกฤทธิ์ ก็จะสามารถสลายพิษในร่างของผู้นำเผ่าได้ ข้าจะออกไปปรุงยาบำรุงมาให้"หลิวเฝิ่นบอก ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ฉางสุ่ยเดินตามสามีออกไปด้วย ในห้องเหลือเพียงแม่นมฉินกับหลิวชิวเยว่ที่เฝ้าดูอาการของผู้นำเผ่า"หลิวชิวเยว่ ข้าขอบคุณเจ้ามากที่ช่วยพาผู้นำเผ่าออกมา"แม่นมฉินประคองร่างผู้นำเผ่าให้นอนลง ขณะเอ่ยขอบคุณหลิวชิวเยว่ "แม่นมฉินไม่ต้องเกรงใจ มารดาของข้าก็เป็นคนเผ่าเยว่เซียนเช่นกัน ข้าย่อมสมควรช่วยเหลือ"หลิวชิวเยว่มองดูผู้นำเผ่า พลังชีวิตในร่างของอีกฝ่ายเริ่มเพิ่มมากขึ้น นางเชื่อมั่นในสรรพคุณของสุราสลายหมื่นพิษของท่านอาจารย์ ว่าจะสามา