All Chapters of รักต้องห้าม: Chapter 1 - Chapter 10

กลิ่นอาหารหอมออกมาจากในครัว ทำให้คนที่ทำงานมาตลอดทั้งวัน ท้องร้องขึ้นมาทันที ชายวัยกว่าหกสิบปีล้างหน้าล้างตาบริเวณหน้าบ้าน แล้วทรุดนั่งลงกับพื้นด้วยความเหนื่อยล้า ก่อนจะเห็นน้ำในขันลอยดอกมะลิที่ลูกสาวคนเดียว เตรียมเอาไว้ให้“แม่ พอเถอะ จะเย็นแล้ว “ ผู้เป็นพ่อตะโกนเรียก ภรรยาคู่ชีวิตที่กำลังก้มๆเงยๆตัดดอกไม้ตรงมุมบ้านดอกเยอบีร่า สีส้มนับสิบดอก พร้อมกับใบเตยอีกสองสามใบ ที่ตัดมาให้ลูกสาว ถูกวางบนตะกร้า ก่อนจะล้างมือล้างตัว เพื่อเตรียมตัวกินข้าวเย็นมือบางหยิบดอกไม้ที่มาตัดมาให้ พร้อมกับรอยยิ้มสดใส“ดอกใหญ่น่าดู สวยเหลือเกิน แม่จ๋า “ ลูกสาวยิ้มหวาน เพราะชอบดอกไม้เหลือเกิน ผู้เป็นพ่อ ถอนหายใจ“พ่อปลูก แต่แม่ตัด ลูกควรขอบคุณพ่อ “ คนน้อยใจบอกออกมา ก่อนที่ลูกสาวจะเข้าไปกอดแขนพ่อ“พ่อจ๋า ก็น้อยใจ นี่แนะ นี่แนะ “ ลูกสาวหอมแขนหอมมือที่ชุ่มเหงื่อของพ่อ แทนคำขอบคุณ ก่อนจะยิ้มหวานให้ผู้เป็นแม่อาหารมื้อเย็นง่ายๆ ที่ลูกสาวเตรียมเอาไว้หมดทุกอย่าง อย่างรวดเร็ว ผัดผัก ไข่ทอด และต้มจืดอีกชามที่เป็นฝีมือของลูกสาวคนดี แทบจะเหลือแต่จานเปล่า พ่อแม่ลูกสามคน นั่งมองดู โทรทัศน์ด้วยกัน เป็นกิจวัตรประจำวันที่ทำ

อิทธิพัทธ์ ลงไปกดเงินจากตู้เอทีเอ็มหลังจากที่ส่งเงินสดในกระเป๋าให้รุ่นน้องไปเกือบหมดแล้ว ก่อนจะขับรถออกไป ก็เห็นว่ามีใครเดินตรงมาทางนี้ ชุดนอนแขนยาวขายาวลายการ์ตูนกับผมมัดจุก ทำให้ดูเด็ก ไม่เชยเหมือนชุดที่ใส่ไปทำงาน รอยยิ้มร้ายกาจของเค้า ก็เริ่มทำงานทันทีผ้าอนามัยหลายห่อในตระกร้า ที่เค้าเห็นตอนจ่ายเงิน ทำให้อดอมยิ้มไม่ได้ ถ้าไม่ฉุกเฉินคงไม่ลงมา เพราะใส่ชุดนอนแบบนี้ คงเตรียมตัวจะนอนแคชเชียร์ถามว่าจะรับอะไร มือจึงกวาดของใกล้มือ ที่คิดว่าเป็นหมากฝรั่ง แต่กลายเป็นถุงยางอนามัย หลายกล่อง จนคนข้างๆต้องหันมอง แม้จะอายแสนอาย แต่ก็ยังนิ่งรักษาฟอร์มตัวเอง ของแบบนี้ เคยซื้อที่ไหน ผู้หญิงที่อยากได้เค้า ต้องเตรียมเอาไว้ แต่อย่างว่า คนอย่างเค้า ไม่เคยหลั่งในสักครั้ง ใส่ถุงยาง ก็ยังมาหลั่งข้างนอกทุกที เพื่อเซฟ เผื่อถุงยางแตกไปอีกรถสปอร์ตขับตามคนที่กำลังเดินอยู่ข้างทางไปห่างๆก่อนจะเห็นว่าเธอ เดินเข้าไปในอพาร์ตเมนต์ที่อยู่ไม่ไกลนัก อิทธิพัทธ์ไม่รู้หรอกว่า ทำไมถึงตามเธอมาถึงที่นี่ แต่เค้าก็มาอยู่ตรงนี้แล้ว รถสอปร์ตขับออกจากซอยไป หลังจากที่เธอ หายเข้าไปในอพาร์ตเมนต์ได้สักพักแล้ว”ตื่นหรือยังจ้ะแม่ “ ล

เสียงเพลงปลุกเร้าดังลั่นสนามแข่งรถ การฉลองความสำเร็จเริ่มต้นขึ้นแล้ว เบียร์นับสิบขวดถูกแจกจ่ายให้ทีมงานข้างสนาม ก่อนที่ผู้ชนะ จะประเดิมเป็นคนแรก พร้อมกับบรรยากาศแห่งความสุข ได้เริ่มต้นในค่ำคืนนี้ พริตตี้สาวสวย เต้นโชว์ส่งสายตากับดาวในงานแทบจะไม่วางตา อิฐ เร่าร้อนเสมอ ทุกจังหวะการขับเคลื่อนของเค้า ทำให้คนที่อยู่ใต้ร่างกายปลุกเร้าด้วยสัญชาติแห่งความสุข กายแกร่งของเค้า ไม่เคยทำให้ผิดหวัง แม้ว่าชายหนุ่มจะไม่หลั่งใน แม้จะสวมถุงยาง แต่ทุกคนก็ยินดี ที่จะเล่นเกมส์บนเตียงกับเค้า“อิฐ ครีมดีใจด้วยนะคะ “ คู่ขาคนสวยเข้ามาทักทาย คราวก่อนเงินหมื่นบาท ที่เค้าให้ พร้อมบทรักบนเตียงนานกว่าสองชั่วโมง ยังคงติดตาติดใจจนถึงวันนี้“ครับ ขอบคุณมาก “ เค้าบอกเสียงเรียบ ก่อนจะเดินหนีห่าง ทำให้คนที่เข้าไปใกล้รู้ตัวทันที ว่า อิฐ ไม่เลือกเธอหญิงสาวในชุดเสื้อกล้ามตัวเล็กกับกางเกงขาสั้นกุด เดินผ่านเค้าไปพร้อมส่งสายตายั่วยวนอย่างคนที่รู้กัน พริตตี้สาวสวยยิ้มอย่างพอใจที่เค้าพยักหน้าตอบรับเธอ คืนนี้ เธอจะได้มีค่ำคืนกับเค้าเจนเดินตามเค้ามาที่รถ หลังจากที่งานฉลองจบลงแล้ว ชายหนุ่มจอดรถของตัวเองเอาไว้ที่นี่ เพื่อใช้สำหรั

อาการปวดหัวตั้งแต่เมื่อคืนไม่ได้ลดลงเลย ยาพาราหลายเม็ดที่อัดเข้าไปร่างกายไม่เป็นผล กายแกร่งร้อนระอุเป็นไฟ ใบหน้าร้อนผ่าวด้วยพิษไข้ ที่สะสมมาทั้งคืน ทำให้คนที่ไม่ได้ป่วยมานาน รู้สึกทรมานเหลือเกินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาตามปกติที่นัดเอาไว้ มือควานไปตามเสียวที่อยู่ห่างออกไป แล้วดูเบอร์ที่โทรเข้ามา ด้วยความหงุดหงิด“คุณอิทธิพัทธ์คะ ตื่นหรือยัง “ น้ำเสียงสดใสที่โทรเข้ามา ทำให้คนป่วย รู้สึกไม่ค่อยดีไปอีก อาการปวดทำให้หงุดหงิดเหลือเกิน“ไม่ไป ลาป่วย “ คนป่วยบอกเสียงเรียบแล้วตัดสาย แต่คนที่โทรมา ยังไม่ยอมตัดใจ ยังโทรมาตื้ออย่างต่อเนื่อง“คุณอิทธิพัทธ์ ป่วยการเมืองหรือเปล่าคะ มาช้าหน่อยก็ได้ แต่ต้องมานะคะ “ คนที่คิดว่าเค้าเกเรไม่มาเรียน ยอมให้เค้าเลทได้นิดหน่อยแต่ต้องมา เรียนและทำงานส่ง“คุณทีเอ ผมป่วยจะตายอยู่แล้ว ไม่ได้ป่วยการเมือง แล้วคนอย่างผม ถ้าจะขาดก็ไม่ต้องโกหก รู้ไว้ด้วย คนป่วยโมโหหัวร้อนอีกครั้งแล้วตัดสายไปทันทีทีเอสาวเดินหน้าเจื่อนไปที่ห้องเรียน เธอไม่รู้หรอกว่าเค้าป่วยจริงป่วยเล่น ไม่รู้หรอกว่า เค้าเป็นยังไง แต่เธอจะลองเชื่อใจเค้าสักครั้งอาจารย์สุนทรมองลอดแว่น แล้วนิ่งเงียบไป คนอ

รถมินิคันเล็กจอดอยู่ในที่ห่างไกลผู้คน คนที่ขับรถหันมามองคนที่นั่งข้าง แล้วบอกอีกที“คุณรู้ ว่าระหว่างเรา มันมีอะไรบางอย่าง ““อะไรคะ “ คนที่ไม่แน่ใจนัก ย้อนถามกลับไป“พราวรุ้ง “ เค้าเรียกชื่อเธอ มองใบหน้าที่กำลังเขินเต็มที่ แล้วจับที่ผมเบาๆ“ผมยังเรียนอยู่ อีกไม่กี่เดือน ก็จะเรียนจบ จนกว่าจะถึงวันนั้น รอผมได้ไหม “เธอไม่คิดเลยว่า เค้าจะพูดแบบนี้ออกมา จนกว่าจะถึงวันนั้น หมายความว่า เค้ากำลังจะจีบเธอหรอ“หมายความว่า คุณจะให้ฉันรอคุณเรียนจบก่อนใช่ไหมคะ แล้ว ““รอผมสอบให้เสร็จก่อน รอให้ผมไม่ได้เป็นนักศึกษาแล้วคุณกับผม เราลองมาคบกัน “พราวรุ้งเหมือนว่าตัวเองตัวลอย สติสตังหายไปไหนหมดแล้วก็ไม่รู้ เพราะเค้าเพียงคนเดียวใบหน้าหล่อเหลากระชากใจคนอื่น ยิ้มอ่อนโยนกับเธอ มือที่สัมผัสที่เส้นผม ไล่มาที่แก้ม และริมฝีปากบาง ทำให้เธอร้อนรุ่มเหลือเกิน“จนกว่าจะถึงวันนั้น อย่าเพิ่งไปชอบใคร คุณอยู่ในสายตาผมเสมอนะ “ เค้าบอกย้ำอีกครั้ง ก่อนจะมาส่งเธอที่หน้าอพาร์ตเมนต์ พราวรุ้งอยากจะหยิกตัวเอง ว่าเธอไม่ได้ฝันไปใช่ไหมอาจารย์สุนทรยิ้มกว้าง เมื่อเห็นรายงานและใบงานที่นายอิทธิพัทธ์ทำมาส่งอย่างเรียบร้อย สม่ำเสมอ ใ