Semua Bab ข้ามเส้นมาเล่นเพื่อน: Bab 11 - Bab 20

เมื่อริมฝีปากร้อนบดจูบบนริมฝีปากอิ่มอีกครั้งตอนนี้สติของอรณิชาไม่หลงเหลืออยู่อีกต่อไปแล้ว หญิงสาวเปิดปากรับจูบของเขาด้วยความเต็มใจเพราะคิดว่าต่อต้านไปก็คงไม่มีประโยชน์อะไร ในเมื่อตอนนี้เธอเองก็มีความต้องการเป็นอย่างมากหญิงสาวได้แต่ขอโทษอเล็กซ์อยู่ในใจและคิดว่านี่จะเป็นแค่ครั้งเดียวที่เธอจะทำเรื่องแบบนี้ น่านนทีจูบจนพอใจก็ดึงชุดนอนของเธอออก ทั้งห้องสว่างจ้าทำให้เขาเห็นเรือนร่างของเธอที่มันสวยงามอย่างที่ไม่เคยคิดมาก่อน“อีฟคุณสวยมากนะ ผัวคุณมันโง่มากๆ ที่ปล่อยให้คุณกลับมาเมืองไทย”“ถ้าอยากจะนอนกับอีฟก็เลิกพูดถึงเขาก่อนได้ไหม” อรณิชาห้ามเพราะไม่อยากจะรู้สึกผิดมากกว่านี้แต่จะให้น่านนทีหยุดร่างกายของเธอมันก็ต้องการให้เขาช่วยปลดปล่อย“ได้สิ ที่นี่มีแค่อีฟกับผม ตกลงให้ผมช่วยนะ”หญิงสาวพยักหน้าเพราะถ้าคืนนี้ไม่ได้รับการปลดปล่อยเธอก็คงจะแย่และนอนไม่หลับแน่ๆน่านนทีขบเม้นไปบนลำคอระหงจูบซับหนักเบาสลับกันจนขึ้นรอยแดงไปทั่ว ก่อนจะลากริมฝีปากร้อนมายังเนินอกอิ่ม สองมือเคล้นคลึงสองเต้าจนเต่งตึงสู้มือแล้วใช้ปลายนิ้วเขี่ยบนยอดถันจนมันแข็งชูชัน“สวยสู้มือและน่ากินมาก”ชายหนุ่มพูดออกมาตามความรู้สึกที่ไม

อรณิชารู้สึกตัวตื่นในตอนเช้าขณะที่น่านนทีกำลังลุกไปเข้าห้องน้ำแต่หญิงสาวยังคงแกล้งทำเป็นหลับต่อเพราะไม่รู้ว่าตื่นขึ้นมาแล้วจะพูดอะไรกับน่านนทีในเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนเพราะมันน่าอายเกินกว่าจะคุยกันเหมือนเดิมได้เธอโกรธตัวเองมากที่ปล่อยให้อารมณ์และความต้องการอยู่เหนือความถูกต้อง ตอนนี้อรณิชารู้สึกผิดกับอเล็กซ์มากๆ แม้ว่าตอนนี้จะอยู่ในช่วงมีปัญหากันอยู่แต่เรื่องที่เธอทำมันก็ผิดกับเขา เธอไม่รู้เลยว่าถ้ากลับไปครั้งนี้จะสู้หน้ากับสามีได้ยังไงระหว่างที่ยังอยู่เมืองไทยอรณิชาคงไม่อาจจะเจอกับน่านนทีได้หญิงสาวรีบลุกขึ้นจากที่นอนอาบน้ำก่อนจะเก็บของใช้จำเป็นและเสื้อผ้าลงกระเป๋าเพื่อเดินทางไปเที่ยวทะเลก่อนกำหนดเดิมที่วางแผนว่าจะไปสัปดาห์หน้า หญิงสาวขับรถออกมาได้ไม่นานก็โทรศัพท์ไปบอกกิ่งกาญจน์ว่าตนเองจะขอเดินทางมาเที่ยวล่วงหน้าก่อนหนึ่งสัปดาห์และเมื่อถึงวันที่นัดกันไว้ให้กิ่งกาญจน์ตามมาทีหลัง“ทำไมรีบไปจังล่ะอีฟ” กิ่งกาญจน์ถามด้วยความแปลกใจเพราะอีกแค่สัปดาห์เดียวทั้งสองก็จะได้ไปเที่ยวพร้อมกันแล้ว“ก็ตอนนี้บ้านอีฟเสร็จแล้วก็เลยคิดว่าจะมาเที่ยวก่อนน่ะ ไม่โกรธกันใช่ไหม”“ไม่หรอกแต่เป็นห่วงมากกว่าน่

น่านนทีและอรณิชาคุยกันจนเข้าใจและตกลงกันแล้วว่าทั้งสองคนจะมีความสัมพันธ์กันแบบนี้ระหว่างที่หญิงสาวอยู่ที่เมืองไทย ทั้งสองมองข้ามความถูกผิดต่างสนใจแค่ความสุขตรงหน้าชายหนุ่มรู้ว่าสิ่งที่เขาทำอยู่นั้นไม่มีคนดีที่ไหนเขาทำกัน แต่เขาก็ห้ามใจตัวเองไม่ได้เลยเมื่อได้อยู่ใกล้ชิดกับอรณิชา ส่วนอรณิชานั้นก็โหยหาความรู้สึกแบบนี้มาตลอดหนึ่งปี และผู้ชายคนที่เธออยู่ด้วยก็เป็นคนที่เธอเคยรักและคิดว่าที่ผ่านมาเธอก็ไม่เคยเลิกรักเขาได้เมื่อกลับมาเจอกันอีกครั้งความสัมพันธ์ของทั้งสองมันก็เลยพัฒนาไปอย่างรวดเร็วอรณิชายอมเป็นคนชั่วยอมเป็นคนเลวเพื่อแลกกับความสุขที่ตนเองไม่เคยได้รับมาตลอดหนึ่งปี เธอทิ้งความถูกต้องไว้ข้างหลังและคิดว่านี่อาจจะเป็นโอกาสเดียวที่ตนเองจะมีความสุขแบบนี้เพราะถ้าหากกลับไปอเมริกาแล้วเธอไม่รู้เลยว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับอเล็กซ์จะเป็นยังไง ถึงแม้กลับไปแล้วจะหย่ากับเขาแต่เธอก็คงไม่กล้ากลับมาใช้ชีวิตที่เมืองไทยหญิงสาวคิดว่าน่านนทีคงไม่ได้คิดจริงจังอะไรกับผู้หญิงที่แต่งงานมาแล้วเขาก็แค่อยากหาความสุขตามประสาผู้ชายเท่านั้น คงไม่มีใครคิดจะจริงจังกับผู้หญิงที่นอกใจสามีอย่างแน่นอน“ตกลงระหว่าง

“น่านคะ....อีฟว่าเราไปในห้องดีกว่าไหม”“แต่ตรงนี้มันจะทำให้คุณเห็นพระจันทร์ตอนถึงสวรรค์นะอีฟ เชื่อผมมันจะมีความสุขที่สุด”น่านนทีกระซิบด้วยเสียงแหบพร่าเขาอยากให้หญิงสาวมีความสุขท่ามกลางแสงจันทร์และบรรยากาศดีๆ แบบนี้อรณิชาพยักหน้าไม่ว่าน่านนทีจะพูดหรือทำอะไรหญิงสาวก็ยอมเขาทุกอย่าง ตอนนี้ร่างกายของเธอมันร้อนรุ่มเพราะฝ่ามือร้อนที่เคล้นคลึงอยู่บนหน้าอกปลุกเร้าอารมณ์ของเธอให้พุ่งขึ้นสูงชายหนุ่มประกบริมฝีปากลงมาจูบอย่างเร่าร้อน ปลายลิ้นกวาดต้อนลิ้นเล็กดูดดุนหยอกล้อจนหญิงสาวอ่อนระทวยอยู่บนเตียงอาบแดด เขาจับท่อนเอ็นร้อนลากไล้ไปบนกลีบกุหลาบกดย้ำจุดกระสันเบาๆ“อื้อ....น่าน”หญิงสาวครางสะท้านเมื่อเขากดเน้นก่อนจะกดส่วนปลายหยักที่ขยายอย่างเต็มเข้าไปในร่องรักที่มันตอดตุบๆ รอคอยการเติมเต็มจากชายหนุ่ม“อ่า...ใจเย็นที่รักอย่าเพิ่งตอด ผมยังไม่อยากแตกนะ”“อีฟไม่ได้ทำอะไรเลยก็ของน่านมันใหญ่แค่เข้ามานิดเดียวอีฟก็เสียวแล้ว”“ผมก็เสียเหมือนกัน ร่องของอีฟมันถูกใจผมมากที่สุดเลย”เขาพูดด้วยเสียงกระเส่าแล้วกดแท่งร้อนเข้าไปลึกสุดในช่องทางรัก“อ๊ะ....หมดแล้วใช่ไหมน่าน”“หมดแล้ว ทั้งลึกตั้งตอดแบบนี้ผมจะคลั่งตายอ

“อีฟมีความสุขมากเลยนะกิ่ง ขอบใจกิ่งนะที่มาเที่ยวด้วย” อรณิชาพูดขณะนั่งรถกลับจากพัทยาโดยมีกิ่งกาญจน์เป็นคนขับ“กิ่งต้องขอบคุณอีฟมากกว่าที่ชวนกิ่งมาเที่ยว บรรยากาศที่นี่ดีมากๆ กิ่งเหมือนได้ชาร์จแบตเลย รู้อย่างนี้กิ่งคงลางานเพิ่มจะได้พักหลายวันหน่อย”“ตั้งแต่อีฟกลับมากิ่งน่าจะหมดวันลาไปเยอะเลยใช่ไหม”“ไม่เยอะหรอก กิ่งก็ลางานตามระเบียบปกติ ถ้าปีหน้าจะกลับมาอีฟบอกล่วงหน้านานๆ เลยนะกิ่งจะได้วางแผนลาพักร้อนไปเที่ยวกับอีฟ”“อือ” อรณิชาพยักหน้ารับแต่คิดไว้แล้วว่าตนเองคงจะไม่กลับมาที่นี่อีกอย่างน้อยก็น่าจะสองสามปี หญิงสาวกลัวว่าถ้าได้กลับมาอีกตนเองจะตัดใจจากน่านนทีไม่ได้และมันไม่ยุติธรรมกับน่านนทีเลยที่เธอยังกลับมาทำให้เขาคิดถึงเรื่องในอดีตอีกระหว่างทางกลับจากพัทยาอรณิชาและกิ่งกาญจน์ก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงหน้าบ้านของกิ่งกาญจน์“ขับรถกลับดีๆ นะอีฟ”“อือ ถึงบ้านแล้วจะไลน์บอกนะ กิ่งก็รีบพักผ่อนนะพรุ่งนี้ต้องทำงานใช่ไหม”“ใช้จ้ะแล้วอีฟล่ะจะไปเที่ยวไหนหรือเปล่า”“ว่าจะไปหาของแต่งบ้านเพิ่ม อีฟไปก่อนนะ”อรณิชาขับรถกลับมาที่บ้านของตนเองก็รู้สึกแปลกใจเพราะเธอไม่อยู่บ้านสิบวันแต่ภายในบ้านกลับไป