All Chapters of ขังรักลูกหนี้: Chapter 11 - Chapter 20

แม้ว่านลินภัสร์จะพักอยู่คอนโดเดียวกับศรุตแต่หญิงสาวก็ไม่ได้มาทำงานพร้อมกับเขาเพราะกลัวคนที่บริษัทจะรู้ แค่เขาให้มาอยู่ด้วยเธอก็รู้สึกเกรงใจเจ้านายมากๆ เรื่องที่นลินภัสร์ไปอยู่คอนโดของเจ้านายมีเพื่อนสนิทของเธอและนรเทพเท่านั้นที่รู้วันนี้เป็นวันอาทิตย์นลินภัสร์ชวนชยาภรณ์และวิชัญญาให้มาช่วยเธอเลือกซื้อเสื้อผ้าและกระเป๋าเดินทางสำหรับการไปตามศรุตไปทำงานที่ประเทศเกาหลีในวันหยุดยาวสัปดาห์หน้า“มายด์จะไปกี่วันเหรอ” วิชัญญาถามเพราะจะได้ช่วยกันเตรียมชุดให้ครบ“ถ้าตามตารางงานก็ประมาณห้านะ วันแรกที่ไปถึงมันเป็นวันศุกร์เราจะเข้าไปดูโรงงานได้ผลิตเครื่องสำอาง ส่วนวันเสาร์อาทิตย์คุณศรุตบอกว่าจะพาเดินสำรวจร้านเครื่องสำอางต่างๆ ในแหล่งช้อปปิ้งของเกาหลี อีกสองวันที่เหลือก็เข้าไปดูโรงงานต่อ”“ถ้าดูตามตารางที่มายด์พูด มายด์แทบไม่ได้เที่ยวที่ไหนเลยนะ น่าเสียดายจังอุตส่าห์ไปถึงประเทศเกาหลีแล้วแท้ๆ มายด์ไม่ลองชวนคุณศรุตไปเที่ยวดูสิ” ชยาภรณ์รู้สึกเสียดายแทนเพื่อนที่ได้ไปต่างประเทศแต่ไม่ได้ไปเที่ยวตามสถานที่ท่องเที่ยวเลย“แค่เขาให้เราไปด้วยก็เกรงใจมากแล้ว เลือกชุดกันต่อเถอะนะ”“ถ้าอย่างนั้นเราก็ต้องเอาชุดสำหร

ลงจากนัมซานทาวเวอร์ ก็พากันเดินไปยังสถานีรถไฟใต้ดินเพื่อจะกลับไปยังโรงแรมแต่ขณะที่กำลังเดินอยู่นลินภัสร์ก็หยุดเดินจนทำให้คนที่เดินตามมาทีหลังอย่างศรุตชนกับเธอเข้าอย่างจังเขารีบรวบเอวคอดของเธอมากอดไว้เพราะกลัวแรงปะทะของตนเองจะทำให้หญิงสาวล้มลงไป“เป็นอะไรหรือเปล่ามายด์ทำไมจู่ๆ ก็หยุดเดิน”“เราไปทางอื่นกันดีไหม”“ทำไมล่ะทางนี้เธอบอกเองนี่ว่ามันใกล้สถานีรถไฟใต้ดินที่สุด”“แต่มายด์อยากเดินเล่นบริเวณนี้ก่อนนี่คะ นะคะคุณศรุต”หญิงสาวมองหน้าเขาและส่งสายตาอ้อน ถึงแม้ศรุตไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงเปลี่ยนใจแต่ชายหนุ่มจับมือของเธอไว้แล้วยิ้มก่อนจะพูดขึ้นมา“เอาล่ะทีนี้เธอจะพาฉันไปทางไหนฉันจะตามเธอไปทุกที่ก็แล้วกันนะ”“ขอบคุณค่ะคุณศรุต”นลินภัสร์พาเขาเดินเลี่ยงออกมาจากทางเดินหลัก แต่เพราะมีนักท่องเที่ยวจำนวนมาก ทำให้เธอเดินได้ไม่เร็วเท่าไหร่หญิงสาวพยายามก้มหน้าและเดินให้เร็วที่สุดแต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ทันใจเอาเสียเลย“จะรีบไปไหนละมายด์”เสี่ยงทักทายทำให้หญิงสาวต้องหยุดเดิน“อ้าวพี่วินมาเที่ยวที่นี่เหมือนกันเหรอคะ” เมื่อเลี่ยงไม่ได้หญิงสาวก็ยิ้มทักทายเขาไปตามมารยาท“พี่มาดูงานกับบริษัทน่ะ แล้วก็เลยมาเที

ชายหนุ่มรีบถอนความเป็นชายออกจากโพรงอุ่นร้อนและรีบ ดึงถุงยางที่เต็มไปด้วยน้ำขาวขุ่นทิ้งลงข้างเตียงและหยิบถุงยางอนามัยอีกชิ้นขึ้นมาสวมทำเอาคนที่นอนหมดแรงอยู่มองอย่างคาดไม่ถึง“คุณศรุต”เขาก้มลงจูบอีกครั้งปลายลิ้นสอดเข้าหาความหวานตวัดหยอกล้อกับลิ้นเล็กเนิ่นนานจนเธอต้องครางประท้วงกว่าเขาจะยอมถอนจูบออก“จูบเธอหวาน น้ำก็หวานเธอหวานไปทั้งตัวเลยนะมายด์”ศรุตจับให้นลินภัสร์นอนคว่ำหน้าลงบนหมอนแล้วรั้งสะโพกให้ของเธอขึ้นสูง ปากร้อนจูบไปทั้งแผ่นหลังสร้างรอยรักไปทั่วทุกจุด ฝ่ามือร้อนเลื่อนมากอบกุมหน้าอกอิ่มแล้วออกแรงบีบจนเนื้อแทบจะปลิ้นของตามร่องนิ้ว“อื้อ คุณศรุต....”ชายหนุ่มหลอกล่อให้เธอเผลอก่อนจะกดแท่งร้อนเข้าหาจากทางด้านหลังจนจากหญิงสาวแทบจะทรุดลงกับที่นอน“อ๊ะ!....”“ขอโทษนะมายด์แต่ฉันอดใจไม่ไหวจริง”เมื่อเข้าไปจนสุดความยาวสะโพกของเขาก็เริ่มขยับอีกครั้ง นลินภัสร์รู้สึกเสียวซ่านไปทุกอณูขุมขน เมื่อปากร้อนจูบพรมไปทั่วแผ่นหลัง มือใหญ่ก็เอื้อมไปบีบสองเต้าด้านหน้ากระตุ้นจนไฟในกายของหญิงสาวให้โหมกระหน่ำอีกครั้ง เสียงหวานร้องครางด้วยความซ่านรัญจวน“ดีที่สุดเลยมายด์ เธอตอดแรงมาก เธอกำลังทำให้ฉันคลั่งจ

กลับมาถึงห้องนลินภัสร์ก็รีบเข้าห้องของตัวเองทันทีเพราะเธอไม่อยากเห็นหน้าและไม่อยากคุยกับศรุตเนื่องจากคำพูดของเขามันทำให้เธอรู้สึกไม่ต่างจากผู้หญิงขายตัว ความปลื้มและความชอบในตัวชายหนุ่มกำลังลดลงจนเกือบจะกลายเป็นศูนย์ เธอไม่คิดเลยว่าเขาจะกลายเป็นผู้ชายที่เห็นผู้หญิงเป็นของเล่นและเป็นสินค้าแบบนี้ศรุตเองก็รู้ตัวว่าสิ่งที่ตัวเองพูดออกไปกับนลินภัสร์นั้นทำให้หญิงสาวไม่พอใจ ชายหนุ่มกับเข้ามาในห้องอาบน้ำสวมชุดนอนและพยายามคิดคำพูดว่าจะไปขอโทษหญิงสาวยังไงดี เขาไม่อยากเห็นนลินภัสร์บึ้งตึงกับเขาแบบนี้ ศรุตชอบเห็นเธอยิ้มร่าเริงและช่างพูดมากกว่าเมื่อคิดได้ก็รีบเดินออกมาจากห้องนอนละตรงไปห้องของหญิงสาวทันทีเขาเคาะประตูอยู่นานแต่ด้านไหนก็ไม่ยอมเปิด“ฉันรู้ว่าเธอยังไม่หลับนะมายด์ ออกมาคุยกับฉันก่อนสิ ฉันมีอะไรจะคุยกับเธอนิดหน่อย”“มายด์ว่าคืนนี้คุณศรุตน่าจะดื่มไปเยอะ เราค่อยคุยกันพรุ่งนี้เช้าดีกว่าไหม”“ไม่ล่ะฉันอยากจะคุยกับเธอตอนนี้ ถ้าเธอไม่ยอมเปิดฉันจะไปขอกุญแจจากทางโรงแรม”“คุณศรุตจะเอาแต่ใจตัวเองมากเกินไปแล้วนะคะ มายด์ก็บอกแล้วว่าพรุ่งนี้เราค่อยคุยกันก็ได้”“แต่ฉันอยากคุยกับเธอตอนนี้นี่นะมายด์

นลินภัสร์ถูกปลุกมาทานยาคุมฉุกเฉินในสายของวันจันทร์ จากนั้นศรุตก็ให้หญิงสาวนอนพักต่อจนกระทั่งบ่ายชายหนุ่มก็ปลุกเธอไปทานข้าวจากนั้นก็พากันเข้าไปดูโรงงานผลิตเครื่องสำอางอีกแห่งหนึ่งด้วยกันวันนี้ศรุตทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงของนลินภัสร์และให้เธอเป็นคนคุยกับเจ้าของโรงงานรวมถึงการซักถามถึงขั้นตอนการผลิตต่างๆโดยเขาคอยดูอยู่ใกล้ๆ ชายหนุ่มมองผู้หญิงของเขาด้วยสายตาที่ภาคภูมิใจนอกจากผู้หญิงคนนี้เธอจะสวยหุ่นดีตรงสเปกเขาแล้วนลินภัสร์ยังทำงานได้ดีมากๆ อีกด้วย แม้จะยังเรียนไม่จบแต่เธอก็พยายามอย่างเต็มที่เขารู้ว่าที่ผ่านมาเธอน่าจะศึกษาข้อมูลมามากพอสมควร เพราะคำถามที่หญิงสาวถามทางโรงงานไปนั้นเป็นคำถามที่เขาก็อยากจะถามอยู่ก่อนแล้ว นลินภัสร์กลับถามออกมา ได้เจาะจงและลงรายละเอียดมากกว่าที่เขาคิดไว้เขานึกถึงภาพในอนาคตถ้าหากนลินภัสร์เรียนจบและได้มาทำงานอย่างเต็มตัวก็คงจะช่วยงานเขาได้มาก ชายหนุ่มคิดว่าบางทีธุรกิจเครื่องสำอางของเขาน่าจะให้นลินภัสร์เข้ามาช่วยบริหารส่วนงานที่เวียดนามก็จะให้นรเทพเป็นคนไปจัดการ ส่วนตัวเอาเองจะดูบริษัทที่เมืองไทย เพียงแค่คิดถึงตรงนี้เขาก็ยิ้มอย่างมีความสุขเพราะดูเหมือนว่าผู้หญิงขอ