Semua Bab บ่วงเสน่หานายหัวชาวี: Bab 31 - Bab 36

นายหัวไม่ค่อยเข้าใจเรื่องที่ชมจันทร์พูดเท่าไหร่เพราะน้าพิกุลไม่เคยพูดถึงเรื่องมารดาของชมจันทร์ให้เขาฟังเลย“เธอคิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าที่เธอเข้ามาตีสนิทกับฉันเพราะอะไร”“นายหัวรู้เหรอคะ”“รู้สิ”“ถ้ายังงั้นนายหัวก็ควรปล่อยจันทร์ไปได้แล้ว เพราะจันทร์ไม่ได้ต้องการอะไรจากนายหัวอีกแล้ว มันก็แค่ของนอกกาย”“ฉันว่าเธอรู้มาจากนะพิกุลไม่หมดนะจันทร์”“หมายความว่ายังไงคะ”“น้าพิกุลของเธอน่ะ ขายเธอให้ฉันแล้วนะ”“อะไรนะคะ ขายเหรอคะ”“ใช่น้าเธอขายเธอให้ฉัน”“ไม่จริงน้าพิกุลบอกว่าให้จันทร์เข้ามายั่วยวนนายหัวเพื่อให้นายหัวคืนบ้านกับที่ดินคืนเท่านั้น และไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้เลย”“เธอจะดูหลักฐานไหมล่ะ ฉันเพิ่งโอนเงินให้น้าเธอไป สามแสน”“สามแสนเหรอคะ นายหัวต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ เลย”“ก็ใช้น่ะสิฉันมันบ้า บ้าที่ไปหลงเด็กดื้ออย่างเธอไงล่ะ” เขาพูดแล้วก็เอาสลิปที่บันทึกอยู่ในโทรศัพท์ให้ชมจันทร์ดู“จันทร์ไม่เชื่อหรอกค่ะว่าน้าพิกุลจะทำอย่างนั้น” หญิงสาวมองสลิปโอนเงินที่นายหัวโอนให้กับแม่เลี้ยง เธอไม่อยากจะเชื่อแต่เมื่อเห็นหลักฐานความมั่นใจก็ลดน้อยลง“เธอก็เห็นสลิปแล้วนี่”“มันต้องมีการเข้าใจผิดแน่ๆ น้าพิกุลไม่มีทาง

นายหัวชาวีพาชมจันทร์มากรุงเทพด้วยเครื่องบินเที่ยวหัวค่ำ เมื่อมาถึงก็พาเธอเข้าพักยังห้องพักในโรงแรมที่เขาพักอยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว“เดี๋ยวเราเอาของเก็บแล้วไปหาอะไรกินกันนะจันทร์” ชาวีพูดจากับหญิงสาวอย่างอ่อนโยนเพราะอยากจะทดแทนกับสิ่งที่ทำไม่ดีกับเธอ แต่เขาก็รู้ว่ามันทดแทนยากแต่ตัวเองก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดเพราะกลัวว่าชมจันทร์จะไปจากเขา“ได้ค่ะ” ชมจันทร์ตอบสั้นๆ เธอยังไม่อยากคุยกับชาวีมากไปกว่าการสนทนาถามตอบตามปกติเพราะเธอรู้สึกกลัวเขาและอีกใจหนึ่งก็กลัวว่าเขาจะได้ใจและทำกับเธอแบบนั้นอีกเขาพาหญิงสาวมารับประทานหรูที่อยู่ในโรงแรม ชาวีเอาอกเอาใจ เมื่อเห็นเธอยิ้มและทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อยนายหัวหนุ่มก็รู้สึกสบายใจมากขึ้น“คืนนี้อยากไปเที่ยวกลางคืนไหม”“ไม่เป็นไรค่ะ อายุไม่ถึง”“ไม่เห็นต้องกลัวเธอมากับฉันนะ”“นายหัวคงไม่มีหุ้นอยู่ที่ผับในกรุงเทพหรอกนะคะ”“มันไม่ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก แต่ฉันก็มีเพื่อนที่ทำร้านแบบนั้นอยู่ เธออยากเข้าไปเที่ยวไหมล่ะ จะได้เห็นว่าเด็กกรุงเทพเขาเที่ยวกันยังไงบ้าง”“ไม่ล่ะค่ะ”“ทำไม”“ถึงจะเห็นว่าเขาเที่ยวยังไงจันทร์ก็ไม่ได้มีโอกาสขึ้นมาอยู่กรุงเทพหรอกค่ะนายหัว”“ไม่คิดอย

เมื่อเสียบคีย์การ์ดเข้าที่ประตูห้องทุกอย่างก็ทำงานด้วยระบบอัตโนมัติชาวีกับชมจันทร์ปรี่เข้าหากันราวกับไม่ได้เจอกันมานานทั้งสองจูบแลกลิ้นอย่างเราร้อนสองลิ้นพัวพัน ขณะที่มือก็ช่วยกันถอดชุดของอีกฝ่ายออกจนร่างกายเปลือยเปล่านายหัวหนุ่มกอดเธอกระชับสองมือบีบคลึงสะโพกขณะที่ชมจันทร์ก็ใช้มือเล็กของเธอลากไปตามลำตัวก่อนจะชักรูปท่อนเอ็นร้อนของเขาเป็นจังหวะ“จันทร์เธอร้อนแรงเป็นบ้า”“แล้วชอบแบบนี้ไหม”“ชอบสิ ฉันชอบผู้หญิงร้อนแรงแบบเธอนะจันทร์”นายหัวครางอย่างพอใจ เขาแทบคลั่งเมื่อชมจันทร์คุกเข่าลงตรงหน้าและใช้ลิ้นเล็กๆ ของเธอเลียไปบนท่อนเอ็นขณะที่มือก็รูดอย่างชำนาญ“เธอไปฝึกแบบนี้มาจากไหนจันทร์”เขาครางสะท้านลมหายใจขาดห้วง เมื่อชมจันทร์ยังคงชักรูดท่อนเอ็นเป็นจังหวัด ขณะที่ปากเล็กของเธอก็กำลังหยอกล้อกับลูกตุ้มที่มันกำลังหดเกร็งเพราะความเสียวซ่าน เธออมก้อนกลมสองก้อนเข้าปากเล็ก ก่อนจะปล่อยออกมาแล้วใช้ลิ้นเลียตั้งแต่ส่วนโคนมายังส่วนปลายที่บานฉ่ำ“อ้าห์...ใจเย็นนะ ฉันยังไม่อยากแตก”เขารีบห้ามเพราะกลัวว่าชมจันทร์จะทำให้เขาปลดปล่อยออกมา ชาวีอยากปลดปล่อยในตัวของเธอหลายๆ ครั้งมากกว่าปลดปล่อยใส่ลำคอของเธอซึ่งค