All Chapters of Famous Lady🍸/ รัก(ไม่รัก)ดี (20+)CHAxPASS: Chapter 11 - Chapter 20

คอนโดชา“..เข้ามาเถอะน่า ทำยังกับไม่เคยมางั้นแหละ” ชาเดินเข้ามาหาฉันที่ยังยืนอยู่หน้าห้องเขา รู้ไงว่ามันไม่ใช่ครั้งแรกที่มาแต่ตอนนี้เป็นครั้งแรกที่ฉันมาเหยียบห้องเขาโดยปกติสุดๆมันก็กังวลๆไง ชาที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันเขายืนกอดอกแล้วเอนตัวพิงกับกำแพงในห้องกลับเดินเข้ามาใกล้ฉันจนฉันต้องรีบก้าวเท้าหนีให้ถอยหลังตาม“เข้ามา” แล้วเขาก็เป็นฝ่ายจับสายกระเป๋าสะพายฉันแทนมือฉันเอง แล้วก็ดึงให้เดินตามเขาไป ฉันมองตามหลังเขา ทำไมวันนี้เขาดูทำอะไรๆแปลกๆ ผีเข้าหรือไงกัน“ตามสบาย”“....” ชาเดินไปหยิบขวดน้ำกับแก้วมาให้ฉันตรงโซฟาที่เขาบอกให้ฉันนั่ง ส่วนตัวเขาเองก็ทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาตัวยาวแล้วปลดกระดุมเสื้อออกสามเม็ดมั้งแล้วก็นอนไปนิ่งๆ........ใช่ นอนนิ่งๆ.. แล้วเขาพาฉันมาทำอะไรของเขากัน ฉันกำลังบ่นอยู่ในใจ ชาเหลือบตามามองฉันแล้วชี้มาที่รีโมททีวีตรงโต๊ะเล็กนี่“ดูได้นะ.. ฉันของีบแปบนึง ตื่นแล้วเดี๋ยวไปส่ง”“..นายหลับแล้วจะหิ้วฉันมาเพื่อ?”“ผิดหวังหรือไง คิดว่าฉันจะทำอะไรเธอ”“ฉันไม่ได้ผิดหวัง นายพาฉันมาห้องนายแล้วนายก็หลับใส่ แล้วฉันจะทำอะไร นั่งรอนายตื่นงี้เหรอ มันน่าเบื่อ” ชาฟังที่ฉันพูดเขาลืมตามองมาที่ฉัน

2อาทิตย์ผ่านไป#CHA@Pub“แม้งเอ้ย~ กูอยากจะพุ่งหลาวไปกลางดงตรงนั้น”“..เลิกม้อสักทีเหอะ กูขี้เกียจมาตามเช็ดตามล้างให้มึง” ผมพูดกับไอ้ฌอห์น ไอ้นี่ถ้าคนไม่สนิทกับมันจะมองว่ามันเหมือนพวกสุภาพบุรุษที่โลกต้องการ เอาจริงๆแม่งก็พวกหน้าม้อดีๆนี่แหละ ร้ายลึกมันอะ“ว่าแต่... มึงกับพาสนี่ยังไง”“ถามอะไรของมึง”“กูถามก็ตอบดิครับ ยังไงกัน”“...” ผมส่ายหัวแล้วยกแก้วขึ้นดื่ม ระหว่างผมกับพาสไม่มีอะไรแน่นอน ผมก็ไม่เข้าใจว่ามันจะถามเพื่ออะไร“กูว่าน้องมันก็ไม่เลวนะ สวย แถมยัง..น่าจะซ่อนรูปน่าดู”“หุบปากแล้วแดก”“เออ! เดี๋ยวนี้มีหัวร้อนแทนกันเว้ย!”“กูไม่ได้หัวร้อน แดกๆไปมึงอะ” ไอ้ฌอห์นทำท่ากวนตีนก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมามองก่อนจะยิ้มพร้อมกับเอามือถือแนบหู ผมไม่ได้สนใจว่ามันจะพูดหรือคุยอะไรกับใคร ผมก็ดื่มของผมต่อเรื่อยๆคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยไม่นานนักก็เหมือนมีใครมายืนที่หัวโต๊ะ“..เธอ?”“อ้าว นายก็มาด้วยเหรอ” ร่างบางที่ผมรู้จักดีเธอมาในชุดเดรสเกาะอกสีขาว ผมจ้องเธอด้วยความรู้สึกที่แปลกใหม่เพราะผมไม่ค่อยเห็นเธอแต่งตัวในแนวนี้เลยสักครั้ง“กระพริบตาก่อนไหมมีง~”“...!”“ขอฉันนั่งด้วยคนดิ” เธอหันมาพูดกับผม แน่นอ

...เราจะเป็นยังไงกัน........“อ่า~”“อ๊ะ~ อ๊า~” ฉันเม้มปากแล้วจิกหลังชาเข้าไปเต็มแรง ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่ามันจะเจ็บและทรมานขนาดนี้ ฉันยอมแพ้แล้วไม่อยากไปต่อแล้ว:(พั่บ~ พั่บ~ พั่บ~~“โอเคไหม~”“มะ..ไม่~”“อดทนหน่อย ฉันเบามือสุดๆแล้ว~” ชาพูดแล้วมองหน้าฉันด้วยสีหน้าเหยเกสุดๆเขายังคงพยายามดันสิ่งนั้นเข้าออกช้าๆพักใหญ่ฉันก็เริ่มรู้สึกว่าความเจ็บมันเบาบางลงแต่กลับแทรกมาด้วยความรู้สึกแปลกไหม ชาดันตัวขึ้นนิดหน่อยแล้วก้มมองส่วนที่เชื่อมกัน เขามองแบบนั้นหลายรอบไปแล้วนะ ฉันอายจนต้องใช้มือปิดมัน“จะอายอะไร~” แต่เขากลับดึงมือฉันออกแล้วประสานมือเข้าด้วยกันกดลงไปที่เตียง“อ๊าา~” ทำไมต้องคอยเหลือบมองฉันด้วยก็ไม่รู้>ในที่สุดเขาก็เลื่อนหน้าลงต่ำอีกครั้งแล้วก็งับเนินอกจนฉันสะดุ้งเผลอดันตัวเขาแต่ชากลับปรามฉันด้วยเสียงห้ามในลำคอหนักๆ เขาดูดเค้นตวัดปลายลิ้นวนไปมาแล้วดูดเนินอกฉันจนติดปากสูงขึ้นตามระยะที่เขาต้องการ ฉันทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากนอนกลั้นเสียงตัวเองและอดทนกับสิ่งตรงนี้ มันไม่เห็นสนุกอย่างที่ใครเขาว่าสักนิด เจ็บจะตายอยู่แล้ว;(“เอาจริงแล้วนะ~”“บะ..เบาๆนะ~”พั่บๆๆๆๆๆๆๆ~ พั่บๆๆๆๆๆๆๆ~~~“ซี๊ด~”“

“....”ฉัน..ทำไงดีอ่ะ ชาไม่พูดกับฉันตั้งแต่ในรถจนตอนนี้ถึงห้องเขาแล้ว เขาก็ยังไม่พูดกับฉัน... แล้วนิ่งเขานิ่งๆแบบนี้นะยิ่งน่ากลัว ทำไงดี.. เอาว่ะ!ฉันตัดสินใจเดินเข้าไปหาเขาแล้วยื่นมือไปดึงแขนเสื้อเขาสองสามที แน่นอนว่าเขาหันกลับมามองแต่ยังคงไม่พูดอะไร“..ขอโทษ*~*”“....”“ฉันไม่รู้นิ.. ว่านายคิดแบบไหน ฉันไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเองหรอก:(“ เขาถอนหายใจแล้วหันกลับมาหาฉัน ชาเอามือวางบนหัวฉันเขาโยกมันสองสามทีแล้วยิ้มที่มุมปากจางๆ“ฉันไม่ใช่คนซับซ้อนขนาดนั้น ถึงตอนนี้ยังต้องให้บอกอีกไหม ว่าเธออยู่ในฐานะอะไร”“...บอก.. ก็ดีนะ*///*”“...ยัยบื้อ” ฉันโดนเขาเขกมะเหงกหนึ่งทีก่อนจะถูกดึงไปกอด“เธอเป็นเมียฉัน เข้าใจนะ”“..อื้ม เข้าใจแล้ว^^” ฉันกอดเขากลับ มันยังมีอยู่บ้างที่ใจเต้นหนักๆแต่แค่จังหวะมันช้ากว่าทุกที ความรู้สึกแบบนี้ฉันไม่เคยคิดว่าจะได้สัมผัสมัน แน่นอนเรื่องความรักถึงตัวฉันจะโหยหาแต่ก็ไม่คิดว่าจะได้เจอกับเขาคนนี้ แล้วสุดท้ายเราก็มาอยู่ในสถานะนี้ มันเป็นอารมณ์แบบเราคาดหวังนะแต่เราไม่คิดว่ามันจะเป็นไปได้“ขอบคุณนะ~”“ขอบคุณแล้วทำไมต้องเอาหน้ามาถูนมฉันเล่า” ชาพูดแล้วเอี้ยวตัวหนี บ้าจี้เหรอเนี่

#CHA“เออ เป็นไปได้ว่ะ... มึงทำอีท่าไหนว่ะน้องมันถึงไม่เป็นลม”“กูบอกมึงแล้วก็ได้อะไร?” ผมพ่นควันบุหรี่ลอยเหนือกลางอากาศ“บอกกูแล้วมันจะเป็นไรว่ะ มันก็มีอยู่ไม่กี่ท่า”“.....”“หรือมึงคิดท่าขึ้นเอง”“ไอ้เวร สมองมึงนี่หัดคิดเรื่องที่ทำให้รอยหยักในสมองมเพิ่มขึ้นบ้างเถอะ อย่าเสือกนักเรื่องกูเนี่ย”“ก็กูอยากรู้ กูอุตส่าห์ลงทุนขับรถจากมอกูมามอมึงเพื่อเรื่องนี้นะเว้ย คิดบ้าง” ไอ้ฌอห์นเดินตามผม หลังจากที่ผมบอกมันเรื่องผมกับพาสมันก็เอาแต่ถามผมว่าผมทำอะไรยังไงบ้าง แต่ผมรู้ว่ามันแค่กวนตีนผมไปงั้นลึกๆมันจะมาส่องสาว เชื่อผมดิ“มึงมานี่เพราะเรื่องกู?”“เอออออ~”“ตามึงอ่ะ ต้องกูไม่ใช่ไง” ผมเท้าเอวมองมองที่ถึงปากจะพูดกับผมแต่ตานี่สอดส่องไปทั่ว บอกตามตรงไม่เข้าข้างเพื่อนนะ ถ้ามองข้ามความหล่อไปมันก็ไม่มีอะไรดีสักนิด“เออๆ กูมองมึงก็ได้” มันพูดอย่างหงุดหงิด ผมพามันไปนั่งที่โซนสำหรับคนดูดบุหรี่ นี่วันเลยเที่ยงมาได้สัก30นาทีแล้วคนเลยเริ่มเดินกันประปรายเพราะต้องเข้าเรียนต่อกันหมด แต่วันนี้ผมขี้เกียจ ผมนั่งคุยกับไอ้ฌอห์นไปๆมาๆได้สักพักก็กำลังจะแยกย้าย แต่ก็เันมีผู้ชายตัวสูงยืนพิงกำแพงอยู่ตรงที่ผมกำลังเดินม