All Chapters of True Love พรหมลิขิตแห่งรัก: Chapter 31 - Chapter 40

“ซูมิน”“ใช่ค่ะ ซูมินเอง”“มาได้ไงเนี้ย” ชายหนุ่มเอ่ยถามเพื่อนของน้องสาว ซูมินตอบพร้อมกับเดินอ้อมไปนั่งข้างๆพี่สาวของเธอ“ก็ขับรถมาสิคะถามได้” ตอบเสร็จพร้อมยักคิ้วให้คนที่ถาม“เฮ้อๆ นั้นนะพี่รู้ๆ”“ ซอง ตอบดี ๆ สิอย่าไปกวน คุณซองแทฮยองเขาสิ” หญิงสาวที่นั่งข้างๆสะกิดแล้วบอกให้น้องตอบดีๆ“อ่ออ มารับพี่สาวกลับน่ะค่ะ เอ่ออ พี่สองคนคุยกันไปก่อนนะคะ เดี๋ยวซองมา”“ไม่ต้องรีบมาก็ได้ ไปนาน ๆ” ชายหนุ่มตอบซูมินกลับไป พร้อมกับมีเสียงหัวเราะจากหญิงสาวดังขึ้นอย่างชอบใจ“จ๊ะ ๆ” หญิงสาวตอบกลับแล้วเดินออกไป เพื่อที่จะไปคุยบางสิ่งบางอย่างกับคนในร้าน ชายหนุ่มกับกับหญิงสาวนั่งคุยกันไป“รุ่นพี่กับซูมินนี่ต่างกันมากเลยนะครับ”“ต่างยังไงหรือคะ?”“ดูรุ่นพี่เป็นคนดุๆ เงียบๆนิ่งๆ ซึ่งต่างจากซูมินที่เป็นคนเฮฮากวนๆ ”“ ฉันกับซองไม่ต่างกันเท่าไรหรอกค่ะ ซองกับฉันจะเลือกเปิดกับคนที่รู้จักกันดีมากกว่าน่ะ ค่ะ” หญิงสาวตอบกลับชายหนุ่ม“งั้นถ้าผมอยากรู้จักรุ่นพี่มากกว่านี้ต้องทำไงครับๆ” ชายหนุ่มถามกลับไปพร้อมรอยยิ้มที่แสนเจ้าเล่ห์ หญิงสาวไม่ตอบกลับส่งยิ้มให้ชายหนุ่มแทนในช่วงบ่ายของวันถัดมาก่อนที่จะเดินทางไปที่สนามบินต

“ผมขอโทษครับ ผมขออีกรอบครับ” เมื่อรู้ว่าตนเองทำพลาด จึงเอ่ยขอโทษทีมงาน ผู้กำกับรวมทั้งหญิงสาวทันที เมื่อขอโทษแล้วก็เริ่มถ่ายต่อจากซีนที่แล้วนั้นชายหนุ่มก็ขยับตัวเข้ามาให้ชิดหญิงสาวจนหญิงสาวต้องขยับหนีจนเกือบพลาดหงายหลังไป แต่ชายหนุ่มคว้าหญิงสาวไว้ทัน จนหญิงสาวล้มลงมาซบบนอกที่แสนอบอุ่นของชายหนุ่ม เมื่อล้มลงไปแล้วนั้น ชายหนุ่มก็เอามือมารองไว้ที่หัวของตัวเองส่วนมืออีกข้างนั้นยังโอบที่เอวของหญิงสาว มือของหญิงสาวก็อยู่ที่อกของชายหนุ่ม ใบหน้าของทั้งสองไกล้กันมาก แล้วขายหนุ่มกระซิบถามหญิงสาวตาทบท“สวยแบบนี้ผมจีบได้มั้ย” หลังจากที่พูดไปแล้วชายหนุ่มก็พูดบทของตน“สบายดีมั้ย”“อะไร นี่หลอกกันเหรอ โกหกอีกแล้ว” ว่าแล้วหญิงสาวก็ตีชายหนุ่มเมื่อชายหนุ่มเอามือไปกอดหญิงสาวไว้พร้อมทั้งกระชับให้แน่ขึ้น หญิงสาวตีชายหนุ่มรั่วๆ เมื่อรู้ว่าชายหนุ่มนอกบท ผู้กำกับก็ไม่ทั่งเทคจึงเล่นต่อไปจนผ่านฉากนี้ ทีมงานกับของออกจากฉากจนหมด ชายหนุ่มกับหญิงสาวเดินออกมาพร้อมกัน เขาถามเธอ“รุ่นพี่ครับ ผมขอถามอะไรหน่อยได้มั้ยครับ”“ถามอะไรคะ”“เอ่อ… รุ่นพี่คิดที่จะเปิดใจรับใครเข้ามาดูแล้วรุ่นพี่ดูอะไรจากเขาครับ”“คิดค่ะ สำหรับฉั

“สวยขนาดนี้จะมาคนเดียวได้ไงล่ะคะ บ้าแล้ว ไม่มีทางที่จะมาคนเดียว” หญิงสาวพูดนอกบท ชายหนุ่มถอนหายใจพร้อมสั่งให้หญิงสาวหยุด“หยุดเลยนะ” ชายหนุ่มเห็นหญิงสาวไม่หยุดจึงวิ่งไล่ตามเธอจนเธอพูดและขอถ่ายรูป“คุณตอนนี้เหมือนรูปเอ็กซเรย์เลยเนอะ”“อย่ามาเปลี่ยนเรื่องเลย มาคุยเรื่องของเราให้จบก่อน”“เดี๋ยวค่ะเดี่ยว มองมาที่ฉันก่อน ฉันไม่เคยมีรูปคุณเลย มองแต่รูปเอ็กซเรย์ นั่งมองแล้วมองอีก”“ประจบไปก็ไม่ได้ผลหรอก มาให้จับซะดี ๆ”“มาชายหาด ก็ต้องเล่นไล่จับเนอะ มาจับให้ได้สิ” หญิงสาวท้าทายเขา พร้อมกับวิ่งหนี“ถ้าจับได้ คุณตายแน่” ชายหนุ่มวิ่งไล่จับหญิงสาว วิ่งมาสักพักหญิงสาวบอกให้หยุดก่อนจะถาม“หยุดก่อนค่ะ เราจะกลับกันตอนไหน”“รอให้เรือลำนั้น เป็นแบบลำนี้ก่อน” ชายหนุ่มชายตอบ“จริงดิ ได้ติดเกาะร้างกับผู้ชายสองต่อสองแล้ว ดีจังเลย” พร้อมวิ่งหนีชายหนุ่มอีกครั้ง จนได้ยินเสียงผู้กำกับสั่งคัท ให้ทีมงานและนักแสดงได้พักผ่อน ชายหนุ่มเลือกที่จะมานั่งเล่นกับเด็กน้อย หญิงสาวเดินมาเล่นด้วยไกล้เด็กคนนั้น ชายหนุ่มหยอกล้อเด็กคนนั้นไปมา จนเวลาล่วงเลยไปนักท้องเที่ยวก็ทยอยกลับกันไปหมด เหลือเพียงทีมงานเท่านั้นที

“นี่ทำอะไรอยู่ ลงมาเล่นน้ำด้วยกันสิ นายอุสาห์พาฉันมาถึงที่นี่แล้วนะ ” เมื่อได้ยินดังนั้นชายหมุ่นถอดคลุมที่ใส่มาออก และเดินตรงไปยังหญิงสาวที่กำลังเล่นน้ำอย่างสนุกสนาน เมื่อชายหนุ่มเดินเข้ามาซูมินจึงวิดน้ำใส่ชายหนุ่ม ชายหนุ่มรู้สึกบางอย่างจึงเล่นน้ำกับเธอจนเปียกปอนกันทั่งคู่ จนเวลาล่วงเลย จึงพากันกลับทั้งที่ยังเปียกอยู่ ชายหนุ่มเอาเสื้อของเขาคลุ่มร่างของเธอ เมื่อถึงท่าเรือหญิงสาวตื่นตาตื่นใจกับพรายน้ำที่เกืดขึ้นเมื่อแสงจันกระทบ เธอเดินขึ้นมาท่าเรือโดยที่สายตายังคงจับจ้องที่พรายน้ำในทะเล จึงจำให้เธอก้าวพลาด เกิดอาการเท้าแพลง เมื่อเขาได้ยินเสียงของเธอร้องออกมา ชายหนุ่มวิ่งไปหาหญิงสาวพร้อมพูดว่า“เป็นอะไรรึเปล่า เดินไหวมั้ย”“ฉันเดินได้อยู่น่า” แต่เมื่อเท้สัมผัสพื้นเกิดอาการปวดขึ้นมา“ไม่ไหวยังจะทำเก่ง มะขั้นหลังฉัน” หญิงสาวลังเลอยู่ ชายหนุ่มก็ขึ้นมาอีก“อย่าคิดนาน เดี๋ยวพี่สาวเธอกลับมาถึงก่อน ฉันยังไม่อยากตอบคำถามตอนนี้” หญิงสาวพยักหน้าพร้อมกับขึ้นหลังชายหนุ่มไป เมื่อทั้งสองขึ้นรถเรียบร้อย ชายหนุ่มขับรถออกไป ชายหนุ่มหันมองคนที่นั่งข้างๆ“หนาวมั้ย ถ้าหนาวเดี่ยวฉันลดแอร์ลงให้” ถามออกไปด้วย

“อ่อ!นั่น รถบรรทุกมาแล้ว” หญิงสาวโบกมือเรียกรถบรรทุก ชายหนุ่มเดินมาอยู่ด้านหลังหญิงสาวพร้อมกับเอามือทั้งสอข้างโอบไหลเธอไว้ จนได้ยินเสียงคัทจากผู้กำกับ ผู้กำกับอยากให้ทั้งสองพูดฉากเดิมใหม่อีกครั้ง“ทั้งสองคนพูดบทตรงนี้ใหม่อีกครั้งนะ” ทั้งสองคนพยักหน้ารับ หญิงสาวเรื่มพูดบทตามที่ผู้กำกับขอร้อง“ใครหน้าบึ้ง ใครที่ไม่เชื่อใจกันคะ” ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวเมื่อเธอใส่อารมณ์ด้วยความอินมาจนหลุดหัวเราะออกมา แต่บอกชายหนุ่มจะพูดแต่กลับมองหน้าเธอจนลืมว่าต้องพูดอะไร“ขอโทษ” หญิงสาวพูดออกมา“เอ่อออ อืม ” ทั้งกองหัวเราะออกมา“ผมไม่รุ้ด้วยแล้ว” หลังจากหัวเราะและผละออกจากเธอและเดินวนกลับไปหาเธออีกครั้ง ชายหนุ่มพูดอีกครั้ง“แบบนี้งั้นฟูลช็อตเถอะ”หญิงสาวหยิบปืนที่เหน็บอยู่ข้างลำตัวของชายหนุ่มออกมาเล่น ทั้งสองหยอกล้อกันอย่างสนุดสนานก่อนถ่ายทำ ในมือของเธอมีปืนของเขาอยู่พร้อมเอาไปไกล้ ๆชายหนุ่มและถามเขา“ทำแบบนี้เหรอ”“หืม?”“แบบนี้ใช่มั้ย?”“เดี๋ยวๆ” ชายหนุ่มเอามือเท้าที่เอวของเขา พร้อมหัวเราะและดึงปืนอกจาหมือของเธอพร้อมกับมาเก็บที่เดิม ทั้งสองคนหัวเราอย่างสนุกสนาน เมื่อเล่นกันเรียบร้อยแล้วจึงมาเตรียมมาถ่า