All Chapters of True Love พรหมลิขิตแห่งรัก: Chapter 21 - Chapter 30

สองสัปดาห์หลังจากที่ถ่ายทำที่โรงพยาบาลวันนี้กองถ่ายได้ยกกองมาถ่ายที่ แทแบคยูนิคทู ในฉากนักแสดงทุกคนต่างพร้อมที่จะถ่ายทำ ในช่วงเวลาพักกอง ซองแทฮยองกับจีโฮ ที่เป็นนักแสดง เล่นกล้องกับทีมงาน“สวัสดีครับ ผมฮยอนอูพบกับช่วงฮยอนอูพบประชาชนครับ ”ชายหนุ่มพูดขึ้นพร้อมผ่ายมือไปหานักแสดงสาวอย่างซองซอนซา เมื่อเห็นเธอเดินมา“ตอนนี้คุณซองซอนซาอยู่กับเราแล้วครับ” หญิงสาวเดินเข้ามาด้วยท่าทางเขินอาย เขาจึงถอยหลังเข้าไปหาเธอและเอามือจับแขนเธอให้มาเข้ากล้องด้วยกันกับพวกเขา พร้อมบอกกับทีมงานว่า“ช่วยขึ้นซับไตเติลให้ด้วยนะ” หญิงสาวฟังที่ชายหนุ่มพูดพร้อมมองหน้าเขาว่าเขาจะพูดอะไรต่อด้วยความสงสัย“ทำไม” หญิงสาวพร้อมกับเดินอ้อมไปด้านหลังของชายหนุ่ม เขากับนักแสดงอีกคนก็เล่นกล้องไปเรื่อย ๆ“เม้าท์มอยกับจ่าซอ จะเริ่มที่ใครดีครับ”“อืมม ” จีโฮพยักหน้าเบาๆ ก่อนที่จะยื่นหน้าไปหากล้อง“เป้าหมายวันนี้คือคังโบรัมครับ” นักแสดงอย่าง จีโฮพูดขึ้น สายตาของชายหนุ่มหันมองไปที่หญิงสาวที่เดินอ้อมไปทางดต๊ะอาหารด้านหลัง ก่อนที่จะหันมาถามจีโฮอีกครั้ง“คุณคังโบรัมเหรอครับ เธอมีอะไรบ้าง”“เธอเพอร์เฟคเกินไป นั่นแหละข้อเสีย” จีโฮตอบอ

“คุณซองซอนซา ครับ ตอนนี้เรายังกลับไม่ได้ครับๆ”“ทำไมล่ะ” หญิงสาวถามกลับ“รถยางรั่วครับๆ”“แล้วซูมินล่ะ”“คุณซูมินเธอมีงานด่วนครับเลยกลับไปพร้อมคุณจีกับคุณพัคครับ เลยฝากผมบอกคุณครับ”“กลับไปโดยที่ไม่บอกกันเลยเนี่ยนะ” หญิงสาวหยิบโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าขึ้นมาดูปรากฏว่ามือถือแบตหมด ชายหนุ่มซึ่งยืนสังเกตสถานการณ์อยู่จึงเดินเข้าหาหญิงพร้อมกับผู้จัดการของเขา“เกิดอะไรขึ้นครับ”“คือรถมีปัญหานิดหน่อยค่ะ”“’งั้นเดี๋ยวผมดูให้นะครับ” ชายหนุ่มทำทีตรวจดูรอบ ๆ ตัวรถ เขาพูดขึ้น“รถยางรั่วทั้งสี่เส้นเลยนิครับ”“ใช่ครับ รั่วทั้งสี่ล้อเลย”“อ่อ เดี๋ยวผมดู มีอุปกรณ์มั้ย”“คือเรามียางอะไหล่แค่สองเส้นครับ” เมื่อหญิงสาวได้ยินดังนั้น จึงเกิดความกังวนขึ้นว่า กลัวจะมาถ่ายทำในวันพรุ่งนี้ไม่ทัน“งั้นให้ซองแทฮยอง ไปส่งคุณซองซอนซาที่บ้านมั้ยครับ”“เดี๋ยวผมจะอยู่ทางนี้แทนครับ” ผู้จัดการส่วนตัวของชายหนุ่มเสนอขึ้นมา ซองแทฮยองยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์เมื่อได้ยินเช่นนั่น“จะดีเหรอคะ มันจะเป็นการรบกวนนายเกินไปรึป่าว”“ไม่รบกวนเลยครับ” หญิงสาวชั่งใจอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะตอบตกลงกลับไปพร้อมชายหนุ่ม“งั้นเชิญรุ่นพี่ที่รถครับ” ชาย

เมื่อถ่ายจบทีมงานหญิงคนหนึ่งได้มาเรียกหญิงสาวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อเตรียมถ่ายฉากต่อไป ชายหนุ่มนั่งพักผ่อนก่อนที่จะเดินไปรอหญิงสาวที่หน้าฉากเพื่อที่จะซ้อมบทในฉากที่กำลังจะถ่าย ผู้กำกับส่งขวดไวน์ให้หญิงสาวถือ พร้อมอธิบายอารม์สีหน้า หญิงสาวร็สึกผิด และมาหาชายหนุ่มเพื่อที่จะง้อเขา ชายหนุ่มยืนจ้องใบหน้าของหญิงสาวด้วยสายตาสื่อความหมาย หญิงสาวยื่นขวดไวน์ให้ชายหนุ่ม พร้อมกับพูดว่า“เอามั้ย อยากดื่มมั้ย”“ผมอยากทำอย่างอื่นมากกว่า.” ชายหนุ่มเดินเข้าไปหาหญิงสาวตามคำสั่งของผู้กำกับ พร้อมเอามือจบที่ปลายคางของเธอ ริมีปากหนาของชายหนุ่มประกบลงบนริมากบางของหญิงสาวอย่างนุ่มนวน และทวีความเร้าร้อน จนผู้กับกับและทีมงานสังเกตุเห็นจึงสั่งคัท ผู้กำกับเรียนชานหนุ่มมาอธิบายอีกครั้ง หลังจากทีผู้กำกับสั่งเดินกล้อง แต่ชายหนุ่มก็ยังเล่นไม่ถูกใจผู้กำกับจนการถ่ายฉากนี้ล่วงเลยมาเป็นเวลา 4 ชั้วโมง ก็ยังไม่เป็นไปตามที่ต้องการ ผู้กำกับเลยให้นักแสดงทั้งสองทำสมาธิ ผู้กำกับดึงให้ชายหนุ่มและหญิงสาวเข้าไกล้กัน และอธิบายให้ฟังถึงอารมณ์ในช่วงนั่น“อารมณ์ของยูจินนะ ไม่ใช่ซองแทฮยอง” ชาหนุ่มพยักหน้ารับ ชายหนุ่มเห็นผู้กำกับดูเครีย

“อย่ามายุ่ง กำลังดูอยู่” ซูมินหันมองหน้าจีอาและหันไปสะกิดคิมอินซูครั้ง คิมอินซูยังคงดูทั้งคู่คุยกันอย่างกระนุ่งกระนิ่ง คนที่สะกิดเห็นว่ายังไม่สนใจ หลังจากที่สะกิดแล้วไม่หัน ซูมินตัดสินใจ ดึงหูของซงอินซูอินซูร้องออกมา“โอ้ยๆ” ซิลกิเห็นอินซูร้อออกมา จึงเอามือปิดปากเขา เพราะกลัวว่าคนที่กำลังคุยกันอยู่จะได้ยิน“เบาๆ เงียบๆ จะเสียงดังทำไม ” จีอาพูด“เงียบเลยนะ ถ้าไม่อยากโดนฆ่าทิ้ง ” ซูมินพูดเสริม“นายยืนดูอะไรอยู่ตั้งนานสองนาน ” ซูมินถามอีกครั้ง“ยืนดูพี่เธอสองคนจีบกัน”ทีมงานคนหนึ่งมาเรียกทั้งสองเพื่อไปเข้าฉากสุดท้าย ชายหนุ่มและหญิงสาวเดินไปที่ฉาก หญิงสาวยืนอยู่ตรงหน้าของชายหนุ่ม“ผมต้องไปเตรียมเช็คชื่อรอบเย็นแล้ว” ชายหนุ่มพูดพร้อมส่งกระเป่าให้หญิงสาว“กัปตันก็เหนื่อยหน่อยนะคะ ฉันก็ต้องไปดูคนไข้เหมมือนกัน”“ครับ” ทั้งสองคนทำตัวผิดปกติตามที่ผู้กำกับสั่ง หลังจากนั้นทั้งสองเดินแยกออกจากกัน หญิงสาวเดินไปที่ประตู ชายหนุ่มเดินไปที่บันได้เพื่อขึ้นไปที่ห้องพักของเขา แต่หัวของชายหนุ่มชนเข้ากับคานไม้อย่างจัง บุคคลที่เข้ามาใหม่กลับสงสัยในพฤติกรรมของที่สอง“เดี๋ยวก็ได้อายม้วนกันอีกเหรอก”“เมื่อกี้ค

ภายในห้องพัก VIP ซองซอนซานั่งกุมมือซูมินพร้อมมองสีหน้าของน้องสาวด้วยความเป็นห่วง ซองแทฮยองยืนมองหญิงสาวที่กำลังเป็นห่วงน้อง ชายหนุ่มชวนหญิงสาวลงไปทานอาหาร“รุ่นพี่ลงไปทานอาหารกันไม่ครับ” ชายหนุ่มถาม“ไม่ดีกว่าค่ะ คุณลงไปทานเถอะ ฉันยังกินอะไรไม่ลง” หญิงสาวตอบชายหนุ่ม เมื่อเห็นดังนั้น คิมอินซูจึงอาสาที่จะเฝ้าซูมินแทน“รุ่นพี่ลงไปทานอาหารเถอะครับ เดี๋ยวผมเฝ้าให้แทนไม่ต้องเป็นห่วง”“ไม่เป็นไร ลงไปทานกันเถอะ”“ถ้ารุ่นพี่เป็นอะไรไปอีกคน แล้วซูมินละครับ” หญิงสาวชั่งใจก่อนที่จะกล่าวขอบคุณนักแสดงรุ่นน้อง“ขอบใจนายมาก เดี๋ยวฉันจะซื้ออะไรขึ้นมาให้” คิมอินซูพยักหน้าและกล่าวขอบคุณหญิงสาว ทั้งสองคนเดินออกจากห้องไปคิมอินซูเดินเข้าไปยังเตียงที่ซูมินนอนหลับอยู่ พร้อมกับขยับผ้าห่มให้เธอ และนั่งลงข้างๆเตียง เขาพินิจพิจารณาใบหน้าของเธอ พร้อมกับพึมพรำออกมา“เวลาหลับ เวลาหมดฤทธิ์ เธอก็ดูน่ารักดีนะ” เขาเอามือปัดปอยผมที่ปรกหน้าเธอเบาๆ พร้อมพูดขึ้นมาว่า“ขอโทษนะ” คิมอินซูหลับอยู่ข้างเตียงของซูมินด้วยความเพลีย ซูมินรู้สึกตัวขั้นมา เห็นคู่ปรับของเธอนอนเฝ้าอยู่ และหันไปมองรอบ ๆ ห้อง ด้วยความสงสัยว่าว่ามาอยู่ที่