Semua Bab RUN AWAY FROM MY EVIL HUSBAND: Bab 1 - Bab 10

Kanina ko pa hinahalungkat ang drawer rito. Nagbabakasakaling may mahanap akong magagamit ko para tumakas o kahit cellphone na baka naiwan nila. Pero ilang minuto na akong naghahalungkat ay wala man lang akong magamit o makita. Bagsak ang balikat na napaupo ako sa kama, “ Ano ba talaga ang kailangan nila sa'kin. ” Namimiss kona ang mga magulang. Uminit ang aking mga mata at naramdaman na lamang na may mainit na dumadaloy saaking pisngi. Agad akong naalerto nang may kumatok, tumayo ako at inabangan ang papasok. “ Señorita, Narito ang mga damit na ipinbili ni Señorito para sa'yo. ” iisang lalaki lang ang pumapasok sa kwarto nito mula nang makulong ako dito, Ito panigurado ang pinagkakatiwalaan ng señorito na tinutukoy nito. “ Please, Tulungan mo akong makatakas dito. ” pakikiusap ko habang hawak-hawak ang braso nito. Agad naman itong lumayo sa'kin. Hindi pa katandaan ang lalaking ito, Hindi ko alam pero mukhang kaedad ko lamang ito. “ señorita, 'wag niyo na po akong hah

“ boy? ” tawag ko sa lalaking laging nagdadala ng pagkain sa kwarto ko. Ngayon ay narito na naman siya para ihanda ang mga pagkain ko. Ako lang ang kumakain pero ang pagkain ay akala mo limang tao ang kakain “ yes señorita? ” magalang na tugon nito. Hindi ako sanay na señorita ang tawag sa'kin, bakit ba 'yan ang laging tawag nito sa'kin “ Avril, avril nalang ang itawag mo sa'kin. ” “ hindi magugustuhan ni señorito 'yan. ” napabuntong hininga na lamang ako. Ang daming ayaw ng señorito nilang 'yon. Masyadong malupit sa lahat “ hindi man lang ba ako pwedeng lumabas sa kwarto na 'to? Balak ba talaga ng señorito niyong 'yon na mabulok ako dito? ” tanong ko dahil 'yon naman talaga ang gusto kong itanong kanina Natahimik lamang ito, sa itsura palang na 'yon ay halatang hindi sinabi ng señorito nila na pwede akong lumabas ng kwarto “ anong gusto niyang gawin ko dito sa loob. ” wika ko sabay libot ng paningin sa buong kwarto “ sa dami ba naman ng bantay sa labas sa tingin niyo ta

Ngayon ay kada labas ko sa kwarto ay halos takot na akong kahit titigan man lang ng mag tauhan niya rito. They all witnessed what happened to that man, kahit ako ay wala na akong balak na kausapin pa ang kahit na sino rito dahil ayoko nang mandamay pa. Ayoko nang maulit pa ang nangyaring 'yon “ use that dress only when you're in the room, you're not allowed to use it when you're outside. ” napalingon ako sa lalaking nagsalita Bumaba naman ang aking tingin sa suot kong masyadong sexy, Kulay puting dress ito na hanggang hita lang ang haba, Pinagdamit pa talaga ako sa suot na ito, nahiya pa, edi sana 'wag nalang diba! “ hindi kona kasalanan pa 'to, una sa lahat ganitong mga damit lang ang nasa closet, Hindi ba't ito naman talaga ang gusto mong isuot ko? ” hindi ko alam kung bakit tila gusto ko itong mainis sa'kin ngayon. Wala na akong pakealam kung saktan niya man ako o ano sa oras na mainis siya, atleast feeling satisfied naman ako sa nagawa ko “ Daryl. ” tawag nito, Agad namang

NANG makalabas sa kwarto ay nadatnan kong naglilinis si Lianda sa sala. Kakatapos lang nito linisin ang mga furniture at sunod niya namang kinuha ang vacuum cleaner “ Good morning Señorita. ” agad na bati nito nang mapansin ako. Ngumiti rin naman ako saka lumapit at naupo sa sofa “ nakapag almusal kana ba Lianda? ” tanong ko “ tapos na po ma'am, 'yung Almusal niyo naka handa na, Gusto niyo po bang ipaghain ko kayo? ” Umiling naman ako, hindi parin naman ko nagugutom “ sige señorita, Itutuloy kona ito. ” aniya. Naka ngiting tumango naman ako. Umangat ang aking tingin sa isang cctv, gustuhin ko mang lapitan si Lianda para sa plano namin ay hindi ko magawa dahil dito Lumabas na muna ako upang magpahangin. Masyadong malawak dito sa loob. Ang labas nito ay hindi mo mahahalatang nasa kalagitnaan ng gubat Napa buntong hininga ako saka nagtungo sa garden. Kahit papaano ay gumagaan na rin ang pakiramdam ko sa tuwing nakikita at naamoy ko ang halimuyak ng mga bulaklak na narito

Tumaas ang kilay nito nang pagkabukas niya nang pinto ng kwarto ay naka abang ako habang naka crossed arm “ you're waiting for me? ” “ tapos naba kayong mag-usap? Kasi tayo naman. ” “ about that again. ” aniya at sinarado na ang pinto saka ako nilagpasan, bagsak na binaba ko naman ang aking kamay at sinundan ito “ Damian, wala kaba talagang sasabihin? ” “ i'll tell you the truth. ” aniya at humarap sa'kin “ now. I want you to tell me now. ” i demand “ and if i tell you the truth, may magbabago ba? Will you still see me as the one who kidnapped and ruined your dreams? ” Mababago nga ba non ang lahat “ Just say it Damian. ” “ ganyan nga dapat, Avril. Nakikita kong hindi na mahina ang loob mo habang patagal ng patagal. ” umupo ito sa gilid ng kama habang naka harap sa'kin Gàguhan ba 'to. Bakit parang wala naman siyang balak na sabihin sa'kin ang mga nalalaman niya “ 'wag mong masyadong ipahalata na masyado nang nauubos ang pasensya mo ngayon. ” aniya. Matagal n