Semua Bab รักร้ายๆของคุณท่านประธาน: Bab 1 - Bab 10

บทที่ 1 ผู้หญิงของฉันผับ SLเป็นผับชื่อดังและมีแต่งไฮโซ เหล่าบรรดานักธุรกิจต่างรวมกันอยู่ที่นี้ และที่นี้คือเป้าหมายของฉันในวันนี้“มีบัตรไหมครับ”การ์ดหน้าผับเอ่ยถามฉัน“เออ......”เอาจริงๆฉันไม่มี แต่ฉันรู้จักกับพี่เคอร์บี้ผู้จัดการของผับ“ให้เธอเข้ามา เธอเป็นน้องสาวของผม”พี่เคอร์บี้เดินออกมาพร้อมกับลากมือฉันเดินเข้าร้าน“ขอบคุณมากเลยค่ะ”“ไม่ไรครับ ว่าแต่ลิตานึกไงถึงมาที่นี้”“เอออ....ก็พี่เคอร์บี้บอกว่าที่นี้สนุกไงค่ะ”จริงๆฉันมีเหตุผลบางอย่างที่บอกใครไม่ได้“เคอร์บี้คุณกรคุณมาแล้ว”“โอเคๆ ลิตารอพี่ในห้องนี้ก่อนนะ”พี่เคอร์บี้หันมาพูดกับฉัน ฉันได้แต่พยักหน้ารับ แต่ห้องนี้เป็นห้องที่ดีที่สุด เป็นห้องที่อยู่บนสุดสามารถเห็นทุกคนที่นั้นได้เคอร์บี้ผมต้องรีบมารับลุกค้าซุปเปอร์ Vip คุณกรคุณนักธุรกิจที่รวยติดอันดับ 3 ของประเทศไทย เขาเป็นลูกค้าประจำที่นี้ แถมรายได้สำคัญมาจากเขา“พี่คุณ”ผมสนิทกับเขามากๆ เลยสามารถพูดอย่างเป็นกันเองได้“วันนี้เป็นไงบ้าง”“ก็ดีครับ เออวันนี้มีน้องๆมาใหม่ 2 คนด้วยนะครับ ให้ผมเรียกมาเลยไหม”“ไม่ต้อง วันนี้พี่แค่แวะมาดื่มนิดหน่อยเดียวก็กลับแล้ว”ในขณะที่พี่คุณพูดสา

บทที่ 3 เธอดูน่าสนใจมากขึ้น หลังจากที่ฉันกลับมาจากคอนโดของคุณกรคุณ ฉันก็ต้องกลับมาคอนโดของตัวเองเพื่อที่จะแต่งตัวเข้าพบกับลูกค้าคนสำคัญ “พี่ลิตาไปนอนที่ไหนมา”ยัยแสบลูกพี่ลูกน้องที่อยู่กับฉันเอ่ยถาม “ห้องเพื่อน”ฉันไม่พูดอะไรมากเพราะต้องรีบแต่งตัว “จริงเหรอออ” “อืมมม พี่ไปก่อนนะ”ฉันรีบคว้ากุญแจรถและเดินออกจากห้องทันที บริษัทเซนโทรไวฟ์ เป็นบริษัทจัดงานอีเว้นที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย ซึ่งฉันทำหน้าที่เป็น AE “พี่ลิตาจะสายแล้วนะคะ” “อืมพี่ขอโทษ ไปกันเถอะ”ฉันพูดจบก็รีบหยิบเอกสารไปยังบริษัทของลูกค้าทันที เป็นบริษัทที่นำเข้าของรถสปอร์ตและไวน์ชื่อดังของประเทศไทยและประธานบริษัทก็คือ คุณกรคุณ “จะสายแล้วพี่ลิตา” “อืมรู้แล้วน่า” ฉันกับยัยแจงเดินมาหยุดตรงหน้าห้องประชุมเล็ก ในใจของฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ ไม่ใช่เพราะรู้ว่าจะต้องเจอใครนะ แต่เป็นเพราะว่าฉันมาสาย!!! “สวัสดีค่ะ ขะ...” “ให้ลูกค้ามารอแบบนี้เหรอ”ไม่ทันได้ขอโทษ คนตรงหน้

บทที่ 5 สุดจะทน “อ๊าส์.....” “พริมมีความสุขจังเลยค่ะคุณกร”เธอหันมาพูดกับผม “อืม อยากได้อะไรไหม” “อืมมม....ไม่ค่ะ คุณกรให้พริมมาเยอะแล้ว”ในบรรดาสาวๆของผม พริมดูเป็นเด็กดีสุด เรียกง่ายๆอยู่เป็นที่สุด ผมค่อนข้างเอ็นดูเธอเป็นพิเศษ “แล้ววันนี้ทำไมถึงมาพริมค่ะ” “คนอื่นน่ารำคาญ”คนที่ทำให้ผมเกิดอารมณ์ไม่อยู่ ผมเลยต้องเลือกใครสักคน ซึ่งแน่นอนต้องเป็นพริม ถึงเธอจะไม่ได้เก่งเรื่องแบบนี้ก็เถอะ (ที่สำคัญสาวๆคนอื่นของผมน่ารำคาญจริงๆ อย่างเช่นเจนนี่) “เออ....แล้วเรื่องที่พี่ให้พริมไปจัดการทำหรือยัง” “เออ....เรียบร้อยแล้วค่ะ” “ดีมากพี่จะได้หมดห่วง” “คุณไม่อยากมีลูกขนาดนั้นเลยเหรอคะ” “อืม”ต้องขอบอกไว้ก่อนว่าใครจะเข้ามาเป็นสาวๆของผม พวกเธอจะต้อง ฝั่งยาคุม เพราะผมไม่อยากท้องที่สำคัญ ผมไม่อยากใส่ถุงด้วย คอนโดลิตา “อ้าววว พี่ไหนบอกวันนี้ไม่กลับห้องไง”ยัยแสบถามฉัน ใช่ค่ะ ก่อนหน้านี้ฉันบอกกับเธอว่าฉันจะไม่กลับห้อง แต่ถ้าฉันทำแบบนั้นคุณกรคุณจะได้ใจไงค่ะ

บทที่ 7 ฟินสุดๆ 20+ หลังจากฉันเสร็จกับเขาไป 1 น้ำเขาก็เริ่มใช่มือลูบอย่างช้าๆที่ ต้นขาของฉัน “ให้ผมทำให้คุณบ้างเอาไหม?”เขาพูดขึ้นด้วยสีหน้าอ้อนตาอ้อนใจของฉันมากจริงๆ “อืมม...”ฉันพูดก่อนด้วยความเขินอาย ต่อให้เรามีอะไรกัน นี่ถือเป็นครั้งแรกที่เขาจะก้มลงไปเลียให้ฉัน เขาเริ่มใช้ปากจูบลงไปบริเวณต้นขาจากนั้นเริ่มจูบลงมาเรื่อยๆ แล้วจนถึงโพรงสีนู้ดเขาเริ่มใช้ลิ้นเลียมันอย่างช้าๆ “อ่าส์....”ฉันเริ่มสงเสียงร้องในลำคอ ทำให้เขาหันมามองก่อนที่จะกระตุ้กยิ้มและทำมันต่อ “อ่าส์ ซี๊ดดด อ่าส์ๆ.....”ฉันเริ่มที่จะไม่ไหวแล้วจริง ฉันเริ่มใช้มือของฉันจิกตรงผ้าปูที่นอน และเขาเริ่มที่เลียเร็วขึ้นและ เริ่มใช้นิ้วแหย่เข้าไปในโพรงสีนู้ดของฉันและชักเข้าออกจากช้าๆและเริ่มแรงขึ้น ส่วนลิ้นของเขายังอยู่ที่เดิม มันทำให้ฉันเสียวจนจะรับมันไม่ไหว “อ่าส์ๆ.....อ่าส์ๆ...ฉันไม่ไหวแล้ววว”พูดจบฉันก็ถึงจุดหมาย.... บอกตรงๆไม่เคยฟินแบบนี้มาก่อน หลังจากที่เราทั้ง 2 คนร่วมรักกันเสร็จ เราก็นอนกอดกัน นี่เป็นครั้งแรกที่เขากอดฉัน ซึ่งฉันอยาก

บทที่ 9 เสียใจ ฉันหูฝาดไปหรือเปล่านะ เขาขอโทษฉันจริงๆเหรอ เอาจริงๆเรื่องเมื่อวานฉันโกรธเขามากๆเลยแหละ เห็นแกตัวที่สุด “โอเค ผมขอโทษ” “😳” “ไอ่บอสบอกผมหมดแลว้”“หึ เชื่อแล้วใช่ไหมห้ะ!!! ทีฉันบอกทำไมถึงไม่เชื่อ”“โอ๋ๆ ปะไปหาอะไรกินกัน”อยู่ๆเขาก็เข้ามาอ้อนฉันแหะ เหมือนได้ฟิลแฟนเลย“คุณมีมุมนี้ด้วยเหรอ????”“อะแฮ่มมม ป่าวววว ผมไม่ได้ทำอะไร คุณหิวใช่ไหมปะไปหาไรกินกัน”เข้าทำท่าทางเหมือนกับไม่ได้มีอะเกิดขึ้น น่ารักเหมือนกันแหะเขารีบลากฉันเขาลิฟต์ก่อนที่จะกดปิดมันจากนั้น เขาทั้งหอม ทั้งกอดฉัน“นี่คุณกรพอได้แล้ววว”“ผมยังไม่หายคิดถึงคุณเลย”“เดียวมีคนเห็นขึ้นมานะคะ”“เห็นก็เห็นไปสิ ผมไม่สนใจอะไรแล้ว”“หื้มมมม?”ร้านอาหารแห่งนึงเขาพาฉันมาทานอาหาร ร้านอาหารหรูแห่งนึงโดยที่พนักงานยิ้มทักทายเหมือนกับเขาเป็นลูกค้าประจำ“อ้าววคุณกรจะมาไม่โทรบอกผมก่อนหล่ะครับ แล้ววันนี้คุณดีนี่ไม่มา.....เอออ”“ลิตาค่ะ”“เออ....ขอโทษครับ”“หึ😏”ฉันหันไปยิ้มให้เขาสักพักพนักงานก็เดินพาฉันและคุณกรคุณไปยังห้องวีไอพี ในร้าน สงสัยจะพาสาวๆมาบ่อยมั้ง ถึงทำให้พนักงาน“ทำไมคุณม