All Chapters of เลขาจอมตื๊อ: Chapter 51 - Chapter 59

สามวันต่อมา...พี่เหนือยังคงมาหาฉันทุกเช้าเป็นประจำ ไม่แค่นั้นเขายังทำแซนวิช ทำเกี๊ยวซ่ามาให้ด้วย ซึ่งฉันก็ไม่ได้กินของเขาหรอกแต่ไม่ได้ใจร้ายถึงต้องเอาทิ้งมันลงถังขยะ เหมือนอย่างเขา ฉันแจกจ่ายให้กับพนักงานออฟฟิศไปแบ่งกันทาน "ไม่ลองชิมฝีมือพี่หน่อยเหรอ"วันนี้ก็เช่นกันเขาทำแซนวิชมา "ตอนที่จาร์ทำให้ พี่ก็ไม่เคยแตะมันเลยไม่ใช่เหรอ ดีนะที่จาร์ยังใจดีไม่โยนมันทิ้งเหมือนพี่"ฉันสวนกลับ "...."ท่านประธานหนุ่มยกยิ้มเจื่อน ๆ "ทำไรไว้ก็ได้แบบนั้น"ฉันพึมพำพร้อมก้มหน้าก้มตาทำงานของตัวเองซึ่งพี่เหนือยังคงนั่งอยู่ตรงกันข้ามไม่ยอมไปสักที "เธอจะไม่ยกเลิกหมั้นจริง ๆ เหรอ"ฉันเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของใบหน้าหล่อแล้วลอบหายใจเบา ๆ ที่ผ่านมาเขามักจะพูดให้ฉันยกเลิกที่จะหมั้นกับพี่กษะอยู่ตลอด ถ้าไม่ยกเลิกก็จะขอให้ฉันเลื่อนเวลาหมั้นออกไป "ไม่! ยังไงจาร์ก็จะไม่ยกเลิกพี่หยุดพูดเรื่องนี้เถอะ"ฉันพูดอย่างหนักแน่น "จะไม่ให้พี่พูดได้ยังไงกันก็ในเมื่อพี่กำลังจะเสียคนที่พี่รักไป"จู่ ๆ หัวใจของฉันก็เต้นแรงผิดจังหวะขึ้นมาเมื่อได้ยินคนตรงหน้าพูดคำว่ารักกับฉันเป็นครั้งแรก ฉันจ้องหน้าเขานิ่งราวกับถูกมนต์สะกด "...."เสียคน'

หลังจากงานหมั้นจบลงฉันก็กลับมาทำงานต่อ ฉันตื่นเช้าอาบน้ำแต่งตัว ก่อนที่จะหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพายสายตาก็ไปสะดุดกับแหวนหมั้นที่สวมใส่อยู่ที่นิ้วนางข้างซ้าย แล้วลอบหายใจเบา ๆ นี่ฉันคิดผิดหรือคิดถูกนะ ที่อยู่ดี ๆ ก็เป็นคนที่ต้องถูกผูกมัด โดยที่ฉันไม่ได้มีใจให้กับคู่หมั้นตัวเองเลย."เฮ้อ..."ฉันพ่นลมหายใจออกมาอย่างหนักก่อนจะสะพายกระเป๋าแล้วจับสายให้กระชับเดินออกจากห้อง พอลงมาถึงชั้นล่างก็เห็นพี่กษะนั่งรอฉันอยู่ที่ห้องรับแขกจึงรีบเดินเข้าไปหาทันที "วันนี้มีคนติดรถมาด้วยนะ"เมื่อเดินไปถึงพี่กษะก็ลุกขึ้นแล้วเดินมายืนตรงหน้าฉัน "ใครคะ?"ฉันขมวดคิ้วงานจนเป็นปม "สกาย"ว่าจบ พี่กษะก็คว้ามือฉันแล้วพาเดินออกมา ในขณะที่ฉันยังสงสัยอยู่แต่ไม่ได้ถามออกไปจนมาถึงที่รถพี่กษะที่จอดโดยไม่ได้ดับเครื่องยนต์ มองผ่านกระจกไปที่เบาะหลังก็เห็นชายหนุ่มนั่งก้มหน้ากดโทรศัพท์อยู่จนพี่กษะเปิดประตูให้ฉัน เขาจึงเงยหน้าหันมายิ้มให้ "สวัสดีครับจาร์"เขาเอ่ยทักด้วยน้ำเสียงสุภาพ "สวัสดีค่ะ"ฉันก็ทักกลับไปแล้วเข้ามานั่งที่เบาะข้าง ๆ คนขับ ระหว่างที่พี่กษะเดินอ้อมไปเปิดประตูฝั่งคนขับ "จะอยู่ไทยนานไหมคะ"ระหว่างทางฉันหันไปพูดคุ

พักเที่ยง...วันนี้ไม่รู้ทำไมฉันถึงได้ออกมาจากออฟฟิศก่อนเวลา แล้วออกมายืนชะเง้อรอใครบางคน "จาร์ รอใครน่ะ"ฉันหันไปที่เสียง ก็ปรากฏร่างชายหนุ่มที่เดินล้วงกระเป๋าออกมาจากห้องทำงานใหญ่ "เปล่า ไม่ได้รอใคร"ฉันเลือกโกหกพี่ชายเพราะไม่อยากให้เขารู้ว่าฉันชวนพี่เหนืออดีตคนรักไปทานข้าวกลางวัน "แล้วมายืนทำอะไรตรงนี้ ไม่ไปกินข้าวเหรอ"พี่จ้านเดินมาหยุดยืนตรงหน้าฉันแล้วก็ขมวดคิ้วเอ่ยถาม "ไปสิ พอดีว่า...."ฉันต้องหยุดชะงักเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นรถยนต์คันหรูของพี่เหนือขับเขามาทำให้ดึงความสนใจของพี่ชายของฉันหันไปมองตาม"นั้นมันรถคุณเหนือหนิ"ไม่ทันให้พี่ชายฉันได้ถามอะไร ฉันก็รีบวิ่งไปที่รถพี่เหนือทันที"ไม่ต้องลง"ว่าแล้วฉันก็เปิดประตูรถเข้าไปนั่งข้าง ๆ เบาะคนขับ ทำให้คนตัวโตหันมามองหน้าฉันด้วยความแปลกใจ "ออกรถเลย"ปากพูดแต่สายตาจ้องไปด้านหน้ารถเพราะฉันเห็นพี่จ้านกำลังเดินมา."ออกรถเร็วสิ"เมื่อพี่เหนือยังไม่ออกรถฉันจึงหันไปบอกเขาอีกครั้ง"ครับ ๆ"สิ้นเสียงท่านประธานหนุ่มก็ขับรถออกมา "ทำไมดูรีบร้อนจัง"ปากหนาเอ่ยพูดขึ้นแต่สายตาจ้องมองไปที่ถนน "...."ฉันนั่งเงียบไม่ตอบอะไรพี่เหนือจึงหันมาที่ฉันเสี้ยววินาที

พี่เหนือไปรับฉันจากบ้านมาที่ผับพี่ทอร์ชน้องชายต่างมารดา เมื่อตอนเย็นเขาได้พูดคุยกับพ่อแม่ฉันเรียบร้อยก็กลับไปที่บ้านก่อนจึงมารับฉันในช่วงค่ำ ๆพอมาถึงที่ผับพี่เหนือก็จับมือฉันเดินเข้ามาด้านในขึ้นไปที่ห้องวีไอพี15 ซึ่งมีกิ๊ก พี่ไกด์ และแฟนกิ๊กนั่นคือพี่เอกรออยู่ ประตูห้องวีไอพีเปิดเข้าไปทุกคนภายในห้องต่างมองฉันกับพี่เหนือด้วยความแปลกใจ และหลุบตามองที่มือฉันขณะที่ถูกกุมไว้ด้วยมือพี่เหนือ "มาด้วยกันได้ยังไง"เป็นพี่ไกด์ที่พูดขึ้นก่อน"ทำไมจะมาด้วยกันไม่ได้?"พี่เหนือตอบแล้วดึงมือฉันไปนั่งที่โซฟาข้าง ๆ เขา "ผมตกข่าวอะไรไปหรือเปล่า จาร์เพิ่งจะถอนหมั้นกับพี่กษะไม่ใช่เหรอ มันเกิดอะไรขึ้นแล้วทำไม....""เลิกถาม! เดี๋ยวจาร์มันจัดแถลงข่าวให้รู้เองแหละ"กิ๊กแทรกพี่เอกพูดแล้วหันมาที่ฉันด้วยสีหน้ากดดัน "เรื่องมันมีอยู่ว่า...."พี่ไกด์ พี่เอก และกิ๊กตั้งใจฟังกันอย่างพร้อมเพรียงเห็นหน้าทั้งสามก็อดที่จะขำไม่ได้ 'คิกคิก'"จาร์เป็นเมียกูก่อนจะหมั้นกับกษะ"ทุกคนหันขวับไปที่เจ้าของใบหน้าหล่อแม้แต่ฉันหันไปคอแทบเคล็ด "พี่เหนือ!""หรือไม่จริง"ท่านประธานหนุ่มสวนกลับแล้วยักคิ้วใส่ "นี่กูหูแว่วไปใช่ไหม"พี่ไกด์

"ลูกสาวของเราไง"ชายหนุ่มที่ฉันหลงรักครั้งแรกพบตอนนี้เขาได้เปลี่ยนไปแล้ว เขาไม่ใช่คนสุขุม เคร่งขรึมแต่เขาเป็นคนช่างฝัน ลูกสาวอะไรกัน บ้าบอ พี่เหนือชึ้นคร่อมร่างฉันแล้วปลดเปลื้องเสื้อผ้าฉันออกอย่างชำนาญ เวลาไม่กี่นาทีเสื้อผ้าฉันก็ถูกโยนทิ้งลงพื้นอย่างกับไม่มีค่า เจ้าของใบหน้าหล่อคมคายโน้มลงมาดูดเลียเม็ดไตที่หน้าอกฉันสลับกันทั้งสองพลางใช้มือบีบเค้นไปด้วย "อะ.."ฉันร้องออกมาด้วยความเจ็บจี๊ดเมื่อถูกมือหน้าบีบที่เต้าอกฉันอย่างแรง"...เบา ๆ หน่อยสิ เดี๋ยวก็แตกคามือหรอก"ฉันเอ่ยแกมประชดประชัน "หึ"ชายหนุ่มบนร่างแสยะยิ้มร้าย แล้วจัดการตะโบมตวัดดูดดุนยอดปทุมถันจนเปียกแฉะไปหมด พอสมใจแล้วพี่เหนือก็ขยับกายลงมายังที่ปลายเท้าฉันแล้วอ้าขาทั้งสองข้างแยกจากกัน ก่อนที่จะก้มลงใช้นิ้วแหวกกลีบกุหลาบ จากนั้นก็ใช้ลิ้นแตะไปที่ติ่งเกสร แล้วใช้ลิ้นสากลากวนไปรอบ ๆ "อะ อร้ายย"ฉันครางด้วยความเสียวขนลุกไปทั้งตัว นิ้วเท้างุ้มเข้าหากันด้วยความเกร็ง "พะ พี่เหนือ จาร์เสียววว"พี่เหนือห่อลิ้นแล้วสอดเข้าไปในร่องแคบ ทำให้ฉันร้องอย่างไม่เป็นภาษาด้วยความกระสันที่เขามอบให้ มือทั้งสองข้างกำหมอนไว้แน่น "อะ อ๊ะ พะ พี่~"ฉันเก