All Chapters of LOVE POSITIONS พิษสวาท : Chapter 21 - Chapter 30

​พิษสวาท | ตอนที่ 21 | ซ้ำแล้วซ้ำอีก(มีภาพประกอบที่ไม่เหมาะสม) "อ่า ๆ เฮ่อ ๆ ๆ" ร่างสูงหายใจหอบเหนื่อยขณะที่แก่นกายของเขากระตุกสั่นและปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปในตัวตะวันทุกหยาดหยด"ฮือ... ฮือ..." เสียงสะอื้นไห้จากเด็กสาวดังอย่างแผ่วเบา ร่างบางยังคงสั่นผวาด้วยความกลัวรันเวย์ค่อย ๆ ปล่อยมือที่ปิดริมฝีปากอีกฝ่ายออกช้า ๆ"ฉันจะแจ้งตำรวจ" เธอพูดขึ้นและมองหน้าเขาทั้งน้ำตา"เธอคิดว่าตำรวจจะช่วยได้งั้นเหรอ?" ร่างสูงเอ่ยถามก่อนจะดึงแก่นกายของเขาออกจากร่องสวาทแบบรวดเดียวพรวด…"อะ... โอ๊ย!" เด็กสาวอุทานเสียงหลง แค่เพียงขยับ มันก็เจ็บร้าวระบมไปหมดเลย จนไม่สามารถจะขยับตัวได้แม้แต่นิด"คิด ๆ ดี ๆ สิ... ตัวก็เสียไปแล้ว!" รันเวย์ลุกขึ้นนั่งพร้อมกับเทวอดก้าใส่แก้วเล็ก ๆ และราดลงยังร่องสวาทที่เลอะเทอะไปด้วยคราบน้ำกามและเลือดบริสุทธิ์"อะ... อื้อ..." สาวน้อยกัดฟันแน่น เพราะเธอแสบร่องรักมากราวกับกลีบเนื้อมันแทบจะฉีกขาดออกจากกัน…"ต่อให้เธอวิ่งไปฟ้องใครต่อใครแล้วมันช่วยอะไรได้... ในเมื่อเธอโดนฉันเอาจนXแหกแล้ว" เขาพูดจบก็กระดกวอดก้าในแก้วดื่มจนหมด ดวงตามองร่องสวาทที่บวมช้ำและคราบเลือดผสมน้ำกามไหลนองเต็มเตี

พิษสวาท | ตอนที่ 23 | หยดน้ำตาที่ซ่อนอยู่"ฉันว่าเธอน่าจะขอบคุณกันมากกว่านะ!" รันเวย์จ้องใบหน้าของสาวน้อยก่อนจะแสยะยิ้มออกมาจาง ๆ"หน้าตาบ้าน ๆ อย่างเธอ ถ้าไปเร่ขายเองคงได้ไม่ถึง 5 แสนหรอกมั้ง" เขาใช้สายตามองดูเรือนร่างคนตรงหน้าอีกครั้งอย่างพินิจพิจารณา"อีกอย่าง… เมื่อคืนฉันยังใช้เธอได้ไม่ถึงห้าแสนเลยด้วยซ้ำ""ให้ทิปหนักขนาดนี้... ไม่คิดจะขอบพระคุณฉันหน่อยรึไง?" ชายหนุ่มเอ่ยพร้อมกับเหยียดยิ้มเล็กน้อย"นี่หนูต้องขอบคุณคนที่มาข่มขืนตัวเองอย่างนั้นเหรอคะ?" ตะวันข่มเสียงพูดทั้งน้ำตาคลอเบ้า"ถ้าเงินที่ฉันให้เมื่อคืนมันน้อยเกินไปสำหรับการเสียตัวครั้งแรก... ก็บอกมาตรง ๆ เลย ไม่ต้องพล่ามเยอะ มันน่ารำคาญ!" เขากลอกตามองบนก่อนจะควักกระเป๋าสตางค์ออกมาอีกครั้งเด็กสาวยืนกำหมัดแน่น เจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจ แต่เธอก็ไม่สามารถทำอะไรอีกฝ่ายได้อยู่ดี"จะเอาเท่าไหร่? สำหรับค่าที่ฉันทำ... เธอพัง?" รันเวย์ควักเงินออกมาพร้อมกับจงใจมองต่ำลงไปยังช่วงล่างของเธอ ในขณะที่เขาเว้นวรรคคำพูดเอาไว้"คุณคิดว่าเงินของคุณมันซื้อได้ทุกอย่างจริง ๆ เหรอคะ?" ตะวันเงยหน้าถามไปทั้งน้ำตาฟุ่บ! รันเวย์จึงควักแบงก์พันทั้งหมดในกระเ

พิษสวาท | ตอนที่ 25 |คนไร้หัวใจฟุ่บ! เขาทิ้งตัวลงนอนข้างกายเธอพร้อมกับถอนหายใจออกมาเสียงดังลั่น"อื้อ..เฮ่อ.." ร่างบางกระตุกสั่นเล็กน้อย เธอกุมหน้าท้องตัวเองเอาไว้แน่น และค่อย ๆ งอลำตัวอย่างช้า ๆ ด้วยความเจ็บระบมและรู้สึกหวิว ๆ ในช่องรัก เนื้อตัวของเธอเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำกามสีขาวขุ่นของคนใจร้ายคนใจร้ายนอนเงยหน้ามองเพดานอย่างเหม่อลอยสักพักใหญ่ ๆ ก่อนที่เขาจะหันกลับมามองทางคนตัวเล็กที่นอนอยู่ข้าง ๆ และเมื่อเขาหยิบหมอนที่บดบังใบหน้าของเธอออก เด็กสาวยังคงนอนร้องไห้สะอึกสะอื้นภายใต้ใบหน้านั้นแบบเงียบ ๆ"เธอนี่มันน่ารำคาญจริง ๆ เลยนะ" คนตัวสูง ชักสีหน้าเล็กน้อยด้วยท่าทีหงุดหงิด ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง คว้าบุหรี่มาจุดไฟสูบต่ออย่างหน้าตาเฉย และไม่ได้สนใจไยดีเด็กสาวที่นอนร้องไห้ด้วยความเจ็บช้ำแต่อย่างใดเลย"ฟู่ว~" ร่างสูงหลับตาพร้อมกับพ่นควันพิษขึ้นไปด้านบน หลังจากที่เขาได้หลั่งน้ำกามออกมามันก็จะเบากายสบายตัวแบบนี้ และมันนับว่าเป็นความสุขเพียงอย่างเดียวจริง ๆ ที่เขาสามารถทำมันได้ในตอนนี้ในขณะที่สาวน้อยข้างกายเขาในตอนนี้ เธอทั้งเจ็บปวดกายและหัวใจมากเหลือเกิน ทั้งการกระทำและคำพ

พิษสวาท | ตอนที่ 27 | อย่าบอกใครรันเวย์พูดทิ้งท้ายเอาไว้เพียงเท่านั้นก่อนจะเดินกลับขึ้นห้องนอนไปทันที โดยไม่เปิดโอกาสให้เธอได้เอ่ยถามอะไรเลยหลังจากนั้น"หรือว่ายัยตะวันไปก่อเรื่องอะไรไว้รึเปล่านะ?" ตาลมองตามแผ่นหลังของเขาและแอบพึมพำเบา ๆ เพียงลำพังแต่สิ่งที่น่าแปลกไปกว่านั้นก็คือโดยปกติแล้วเธอแทบจะไม่เคยเห็นคุณรันเวย์อยู่ติดบ้านแบบนี้เลยสักครั้ง แต่คืนนี้เขากลับไม่มีท่าทีจะออกไปไหน แถมยังไม่พาใครมาอีก2 วันผ่านไปห้องพักแม่บ้าน"ตะวัน...นี่ตะวันตื่นมากินยาเร็วเข้า" คนเป็นพี่พยายามปลุกตะวันให้ตื่นมากินยา แต่สาวน้อยก็เอาแต่นอนขดตัวมุดอยู่แต่ในผ้าห่มไม่ยอมโผล่ออกมาเลย"ตะวัน!" ตาลพยายามปลุกน้องสาวให้ตื่นขึ้น ซึ่งเด็กน้อยก็ทำได้แค่เพียงลืมตาขึ้นเล็กน้อยเท่านั้น คนเป็นพี่จึงยัดยาเม็ดใส่ริมฝีปาก และประคองขึ้นมาดื่มน้ำตามลงไป"ยาก็กินตรงเวลา แต่ทำไมไข้ถึงยังไม่ลดอีกนะ" ตาลแตะที่หน้าผากและลำตัวที่ร้อนจี๋ของตะวันอย่างเริ่มจะกังวลขึ้นมาแล้วเล็กน้อย"ตะวันดีขึ้นแล้วพี่ตาล" ตะวันเอ่ยตอบกลับเธอทั้ง ๆ ที่เสียงสั่นสาวน้อยนอนซมจากพิษไข้และลุกไม่ขึ้นมาเกือบสองวันเต็ม ๆเธอทำได้แค่นอนงอลำตัวและกุมหน

​พิษสวาท | ตอนที่ 29 | ลักหลับ sm(มีภาพประกอบที่ไม่เหมาะสม) เด็กสาวผล็อยหลับไปด้วยพิษไข้ แต่คนเจ้าเล่ห์อย่างเขาไม่ได้สนใจหรอกว่าเธอจะหลับหรือจะตื่น เขาสนใจแค่ว่าวันนี้เขาจะตักตวงความสุขจากเด็กสาวได้มากสักเท่าไร...รันเวย์ลูบน้ำลายที่เขาถุยใส่กลีบทางรักของเธอ ลูบไล้ไปตามรอยแดงช้ำอย่างเบามือ ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ แหย่ปลายนิ้วเรียวยาวเข้าไปในส่วนที่อ่อนไหวต่อสัมผัส ซึ่งกลีบเนื้ออวบอูมก็ขมิบรับปลายนิ้วเรียวของเขาในทันทีมือสากอีกข้างถ่างใจกลางร่องสวาท และมองอย่างพิจารณาลึกเข้าไปด้านในที่ช่องทางคับแน่นของเธอ เขาลอบยิ้มออกมาในทันทีกลิ่นหอมจากกายสาววัยแรกรุ่นมันหวานละมุนอย่างที่ไม่เคยได้ลิ้มลองมาก่อนเลย"และฉันคือคนที่ฉีกขาด..เหยื่อพรหมจรรย์ของเธอสินะ" ร่างสูงหัวเราะออกมาด้วยความภาคภูมิใจที่เขาได้เป็นคนแรกของเธอถุย! เขาถุยน้ำลายซ้ำลงไปก่อนจะเริ่มแหย่เพิ่มเข้าไปเป็นสองนิ้วและหลังจากที่ใช้เพียงแค่นิ้วกลางแหย่เข้าไป รันเวย์ก็ค่อย ๆ ยัดเพิ่มนิ้วชี้สอดเข้าไปเพิ่ม ซึ่งมันก็แหย่ลงไปในรูได้อย่างไม่ง่ายเลยเขาพยายามแหย่เข้าออกสัก 5-6 ที เขาค่อย ๆ เริ่มชักเข้าชักออกช้า ๆแต่ร่องรักของเธอขมิบรัดปลายน