All Chapters of LOVE POSITIONS พิษสวาท : Chapter 51 - Chapter 60

พิษสวาท | ตอนที่ 51 | ห้องทำงาน"แล้วคุณรันจะให้มิ้นเข้าไปเสิร์ฟกาแฟร้อน ๆ เลยไหมคะ?" เลขาสาวสวยเอ่ยกระซิบข้างหูของรันเวย์อย่างแผ่วเบา"ไม่ต้องหรอก เธอเตรียมเอกสารประชุมบ่ายให้เรียบร้อยแล้วกัน ฉันมี…แม่บ้านส่วนตัวมาด้วยนะ""แม่บ้านส่วนตัว?" เลขาสาวหันหลังกลับไปมองทางตะวันทันที"อืม! พอดีฉันไม่ค่อยไว้ใจคนแปลกหน้านะ..ก็เลยเอาแม่บ้านมาเอง" รันเวย์พูดตอบเลขาไปพร้อมกับหันมามองทางตะวันเล็กน้อยเด็กสาวก็ยังคงยืนถือช่อดอกไม้ให้เขาอย่างทำหน้าไม่ค่อยถูกสักเท่าไร รู้สึกเหมือนเธอเป็นส่วนเกินยังไงก็ไม่รู้"แล้วก็ฝากบอกแม่บ้านส่วนกลางของที่นี่ด้วยว่า..ไม่ต้องเข้ามาทำความสะอาดห้องของฉัน และไม่ว่าใครก็ตามถ้าฉันไม่อนุญาต ห้ามเข้าห้องทำงานของฉันโดยเด็ดขาด!" หลังจากที่รันเวย์พูดจบเขาก็เปิดประตูเดินเข้าไปในห้องทำงานสุดหรูหราของตัวเองในทันที"รับทราบค่ะคุณรัน" เลขาสาวพยักหน้ารับ ก่อนจะหันไปยิ้มให้ตะวัน"สวัสดีค่ะพี่มิ้น..." ตะวันรีบยกมือไหว้และยิ้มให้เธออย่างเป็นมิตร แต่ทว่าพอรันเวย์หันหลังไป เธอก็หุบยิ้มและเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะโดยไม่คิดจะรับไหว้เธอเลยด้วยซ้ำภายในห้องทำงานของรันเวย์ฟุ่บ! พอตะวันเดินผ่าน

พิษสวาท | ตอนที่ 53 | ความ (ไม่) ลับเด็กสาวหยิบแก้วกาแฟของรันเวย์ขึ้นมาค่อย ๆ ดื่มไปทีละนิด ๆ จนหมดแก้ว เพื่อกลบความรู้สึกคาว ๆ ที่ปลายลิ้นของเธอขณะที่เขาก็จ้องมองลำคอของเด็กสาวขณะกลืนกาแฟลงคอทีละอึก ๆ และนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านไป พลางลอบยิ้มออกมาเล็กน้อยหลังจากตะวันวางแก้วลง เธอก็เริ่มต้นลองเขียนเรียงความภาษาอังกฤษตามหัวข้อที่เขาให้ทันทีเขายกปลายปากกาสีดำขีดฆ่าลงบนแผ่นกระดาษที่เธอกำลังเขียนอยู่ทันที"เธอควรจะคิดก่อนแล้วค่อยเขียนลงไป การที่กระดาษมีรอยลบมากเกินไป หนึ่งแสดงถึงความไม่พร้อม สองแสดงถึงความไม่เป็นมืออาชีพ หรือสามเธออาจจะตอบคำถามนี้ไม่ได้ก็เลยขีด ๆ เขียน ๆ ลบ ๆ อยู่เรื่อย" เขายื่นกระดาษแผ่นใหม่ส่งให้เธอไป"จะเขียนภาษาอื่น อย่างแรกไม่ต้องนึกถึงคำไทย...ในหัวให้นึกเป็นภาษาที่เธอต้องการจะสื่อสารออกไป" เขาชี้ไปที่ขมับของตะวันเบา ๆ"เร็วสิ เขียนให้เสร็จฉันจะได้ตรวจ" เขาพูดกับเธอเพียงเท่านั้น ก่อนจะหันไปนั่งอ่านอีเมลบนจอคอมพิวเตอร์ด้านหน้าของตัวเองทันทีอีเมลแทบจะทุกฉบับของรันเวย์ล้วนแต่เป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด ซึ่งเขาเองก็พิมพ์ตอบโต้กลับไปได้ โดยที่แทบจะไม่กดลบเลยแม้แต่ตัวเดี

พิษสวาท | ตอนที่ 55 | นั่งติวจนเสร็จ (มีภาพประกอบที่ไม่เหมาะสม)ห้องทำงานของรันเวย์ก๊อก ๆ ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นตรงตามเวลาที่เขานัดเธอเอาไว้ ร่างสูงเหยียดยิ้มมุมปากเล็กน้อย"เข้ามาสิ" เขาตอบกลับไป ก่อนจะยกแก้วดื่มไวน์จนหมดแก้ว พร้อมกับปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์ทันที เพื่อพักสายตาเด็กสาวค่อย ๆ แง้มประตูเปิดออกช้า ๆ ในมือของเธอถือหนังสือพร้อมด้วยปากกาดินสอต่าง ๆ"เอ่อ..." ตะวันแอบตกใจเล็กน้อย เพราะเขานุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวและนั่งทำงานอย่างหน้าตาเฉย ถึงจะอยู่ในห้องเพียงคนเดียวแต่ก็น่าจะมีความอายเหลืออยู่บ้างนะ คนอะไรจะอยากแก้ผ้าอยู่ตลอดเวลาแบบเขากัน"ถ้าคุณงานยุ่ง..หนูไม่รบกวนดีกว่านะคะ" ตะวันเห็นรันเวย์ยังคงนั่งทำงานอยู่เธอจึงไม่อยากเข้าไปกวนสักเท่าไร"ฉันทำงานเสร็จนานแล้ว และกำลังนั่งรอเธออยู่นี่ไง" ร่างสูงจ้องมองไปที่เด็กสาวตรงหน้า หัวคิ้วเข้มขมวดลงเล็กน้อย สายตาคมกริบมองตรงไปยังชุดนอนลายการ์ตูนที่เด็กสาวสวมใส่มาหาเขา"ล็อกประตูด้วย!" รันเวย์ออกคำสั่งไปอย่างเสียงเข้ม"...ค่ะ" เด็กสาวกดล็อกประตู และเดินเข้ามาในห้องทำงานของเขาอย่างพอรู้ในชะตากรรมตัวเองดี แต่ถ้าไม่มาหาเขาเธอก็ไม่รู้ว่าจ

พิษสวาท | ตอนที่ 57 | ห้องน้ำ แฉะ ๆ NC/PIC(มีรูปภาพประกอบ) ในขณะที่ใบหน้าของเขาอยู่ห่างจากร่องรักของเธอเพียงคืบเดียวเท่านั้น แต่แล้วร่างสูงก็หยุดชะงัก และก็ค่อย ๆ ถอยใบหน้าของเขาห่างออกไปอย่างช้า ๆ เขาเงยหน้าขึ้นมาสบสายตากับเธอเพียงชั่วครู่ ก่อนที่จะ...ถุย!! เขาถุยน้ำลายใส่ร่องรักของเธอด้วยนิสัยดิบเถื่อนอย่างเช่นเคย ฝ่ามือสากถูขยี้ติ่งเนื้อชมพูอ่อนของเธอซ้ำ ๆ"เราขึ้นสวรรค์หรือลงนรกไปด้วยกันละ?" ใบหน้าหล่อเหลาจ้องมองดูร่องรักของเธอและถู ๆ ขยี้จนหญิงสาวแทบแดดิ้นร้องครางออกมาด้วยความรู้สึกที่ทรมานเหลือเกิน ขณะที่ร่องรักของเธอมันเต็มไปด้วยน้ำเมือกใส ๆ จากด้านใน ผสมกับน้ำลายจากริมฝีปากของเขา"….อ๊ะ...อื้อ..โอ๊ย.." คนตัวเล็กเกร็งหุบเรียวขาเล็กน้อย แต่รันเวย์ก็จับแยกออกจากกันทันทีร่างสูงไม่รอช้าที่จะจับเอาแท่งรักของเขาขึ้นมาสาวสองถึงสามครั้ง ตามจริงแล้วท่อนเอ็นอวบใหญ่ของเขามันแข็งตัวขึ้นมาพร้อมใช้งานนานแล้ว...หัวเห็ดบานใหญ่ยาวชี้ตรงมาที่ใบหน้าของสาวน้อย ก่อนที่เขาจะจับมันกดลงไปจ่อที่เนินสวาทของเธอ และค่อย ๆ สอดใส่เข้าในร่องรักของเธออย่างช้า ๆ สัมผัสสวาทในครั้งนี้มันทำให้เด็กสาววัยใสรู้

พิษสวาท | ตอนที่ 59 | อาจไม่รอด(เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเหตุสมมุติ ที่เกิดขึ้นในจินตนาการของนักเขียนเท่านั้นตะเกียงไม่ได้มีเจตนาทำให้บุคคล อาชีพ หรือสถานที่ใด ๆ ได้รับการเสื่อมเสีย)ในอ้อมแขนของพี่ตาลยังคงกอดเด็กน้อยเอาไว้แน่น สงสัยว่าในตอนที่เธอล้ม เธอคงพยายามเอาตัวเองป้องกันไม่ให้เซอร์เวย์ต้องได้รับบาดเจ็บแน่ ๆคุณพยาบาลรีบเดินตรงเข้ามาตรวจดูอาการเบื้องต้นของตาล"คนไข้หมดสติ ชีพจรเต้นอ่อน และมีแผลที่ศีรษะ" พยาบาลสาวบอกกับทีมบุรุษพยาบาลที่วิ่งเข้ามาพร้อม ๆ กัน"คนไข้มีโรคประจำตัวอะไรไหมคะ?" พยาบาลนำเปลมาวางข้าง ๆ ร่างของพี่ตาล พร้อมกับหันมาถามทางตะวันด้วยท่าทีรีบเร่ง"มีค่ะมี..พี่สาวหนูเป็น..โรคไตนะคะ" ตะวันเอ่ยตอบพยาบาลไปก่อนจะอุ้มเซอร์เวย์ขึ้นมาจากอ้อมกอดของพี่ตาลทันที ในขณะที่เจ้าหน้าที่กำลังจะเคลื่อนย้ายตัวผู้ป่วยขึ้นเตียง"งั้นเดี๋ยวญาติรีบไปเอายาโรคประจำตัวทั้งหมดของคนไข้ และเอกสารต่าง ๆ ติดตัวไปด้วยนะคะ เพื่อให้คุณหมอช่วยวินิจฉัยโรคได้อย่างถูกต้อง" พยาบาลรีบเงยหน้าบอกกับตะวันทันทีซึ่งตะวันก็พยักหน้ารับและรีบวิ่งตรงไปที่ห้องพักของเธอ ตะวันวางเซอร์เวย์ลงก