บททั้งหมดของ ความลับ รักเลว ANAKATE: บทที่ 1 - บทที่ 10

EP2 - ความลับ รักเลว (อาณาเขต)ซาเนียร์ปรุงอาหารของอาณาเขตอย่างใส่ใจทุกขั้นตอน เธอรู้ดีว่าการที่คิดแบบนี้กับคนที่มีเจ้าของ มันเป็นเรื่องที่ผิด และเขาคนนั้น ยังเป็นแฟนของเพื่อนเธออีกด้วย ตลอดเวลา ทั้งคู่ดูรักกันมาก อาณาเขตตามใจปรายทุกๆอย่าง ดูทะนุภนอมเธอ เอาใจใส่เธอตลอดมา และดูจะรักปรายเอามากๆ"เนียร์ พรุ่งนี้วันเกิดเขต ไปด้วยกันนะ" ปรายเอ่ย"อ่อ ไม่ไปฉลองกันสองคนเหรอ เนียร์จะไปเป็นก้างนะปราย""บ้าเหรอ พรุ่งนี้นัดดื่มกันที่บ้านเขตน่ะ ไปด้วยกันนะ ปรายทำตัวไม่ถูก" ปรายเอ่ย"ปกติไปบ้านเขตอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมทำตัวไม่ถูกล่ะ เนียร์กลัวเขตจะหาว่าไปเป็นก้าง""ไม่ได้ไปหรอก ปรายไม่ค่อยกล้าไปเท่าไหร่""อ้าว งั้นเนียร์ไปเป็นเพื่อนก็ได้"ANAKAT TALKชายหนุ่มที่กำลังนั่งเครียงานอยู่ที่คาสิโน ก่อนที่เสียงหวานๆจะมาพร้อมร่างเล็กของแฟนสาวของเขา"มาแล้วค่ะ""ทำไมวันนี้มาช้าจังที่รัก" อาณาเขตเอ่ย"นี่ไง มื้อกลางวันของเขต ปล่อยปรายก่อน เดี๋ยวปรายจัดให้นะ""ฟ่อดดด เธอรู้ใจฉันเสมอเลยนะ" อาณาเขตเอ่ยพร้อมหอมแก้มแฟนสาวฟ้อดใหญ่ ก่อนที่จะรั่งมองเธอเตรียมอาหารอยู่แบบนั้นCONDO ANAKAT“เขต อื้ออ ปรายเจ็บ”“เจ็บม

EP4 - ความลับ รักเลว (อาณาเขต)"ถ้าฉันบอกให้เธอวิ่ง เธอก็วิ่งสุดแรงไปทางด้านหลังฉัน เข้าใจมั้ย" อาณาเขตเอ่ยนิ่งๆทั้งที่สายตายังจดจ้องบางอย่าง"วิ่ง???""1....2.....3....วิ่ง!!!!!"“ห๊ะ!!! กรี๊ดดดดดด”ซาเนียร์กรีดร้องก่อนถูกอาณาเขตคว้าแขนแล้วลากเธอให้วิ่ง เพียงไม่กี่วินาทีต่อมาก็มีเสียงปืนดังขึ้นจากด้านหลังปัง! ปัง! ปัง!“กรี๊ดดดด”“วิ่งเร็ว!!!”อาณาเขตกับซาเนียร์วิ่งไปตามซอกตึกในตอนค่ำ วิ่งไปได้ไม่นานก็มีคนมาดักด้านหน้าอาณาเขตพุ่งเข้าปล่อยหมัดกันคนเหล่านั้น ซาเนียร์ทีืยืนมองด้วยความตกใจก็เบิกตากว้าง เมื่อเห็นอาณาเขตล้มลงเมื่อพลาดท่าให้กับคนเหล่านั้น“เขต!!!!”เพล้ง!! เพล้ง!! ซาเนียร์คว้ากระถางต้นไม้ตรงนั้นโยนใส่คนที่กำลังจะทำร้ายอาณาเขตจนพวกมันล้มลง“เขต เป็นไรมั้ย”“ไม่เป็นไร ไปเถอะ!”เขาจูงมือเธอวิ่งอีกครั้ง ก่อนคว้าปืนขึ้น ตอนนี้ศัตรูของเขากำลังไล่ล่ามาติดๆ อาณาเขตวิ่งไปก่อนหยิบมือถือส่งให้ซาเนียร์เพื่อคุยกับลูกต้องของเขาแทนเขาที่กำลังจูงมือเธอวิ่งพี้อมถือปืนไปด้วยภาพหน้าจอทำเอาเธอขะงักเพราะมันเป็นภาพของเขาที่กำลังหลับเปลือยอกโดยมีเฝปรายนอนทับอกแล้วถ่ายรูป(นายครับ!!!)(เอ่อออ ต

EP6 - ความลับ รักเลว (อาณาเขต)“เป็นอะไรวันนี้ถึงยอมกลับบ้านมาหาแม่”“กลับบ้านได้แล้วเหรอ”“ปล่อย!!!!”พ่อเลี้ยงที่อายุมากกว่าเธอไม่ถึงสิบปีคนนี้ ชอบทำลามกใส่เธอตั้งแต่วันแรกๆที่มาอยู่ เขาโอบกอดเธอจนเธอต้องรีบผลักเขาออกแล้วลุกขึ้น“มาเป็นเมียสักทีจะคิดใจเหมือนแม่เธอไง”“ไอ้ทุเรศ!!”สุดท้าย ซาเนียร์ก็ไม่ได้กินข้าวที่บ้านเพราะทนพ่อเลี้ยงที่อายุห่างเธอไม่มากคนนี้ไม่ไหว ก่อนที่เธอจะออกมาอยู่ที่คอนโดลำพัง เธอต้องหวาดกลัวสาระพัดว่าเขาจะบุกเข้าห้องเธอวันไหน หากวันที่เขาเมามากๆกลับมา เขาก็จะชอบมาแอบเคาะประตูห้องเธอบ่อยๆ ซึ่งเธอนอนไม่เคยหลับสนิทแม้แต่ครั้งเดียว จนกระทั่งเข้ามหาวิทยาลัย ซาเนียร์ตัดสินใจออกมาอยู่ที่คอนโดที่แม่เธอซื้อไว้จะปล่อยเช่า แต่เธอขอมาอยู่เองซะก่อน โดยที่ไม่ได้บอกพ่อเลี้ยงเธอว่านี่เป็นคอนโดของใครสองวันต่อมา ซาเนียร์เริ่มไปทำกายภาพที่โรงพยาบาล หมอบอกกับเธอว่าให้มาทำสม่ำเสมอ อาการหนักจะได้เบาลง ไม่เช่นนั้นแขนของเธออาจจะทรุดลงมากกว่านี้ และผลที่ตามมามันจะยิ่งแย่ เหตุการณ์ที่ไต้หวันครั้งนี้ ส่งผลกับเธอไปตลอดชีวิต ซึ่งที่เธอทำมันมาจากสัญชาตญานของเธอล้วนๆที่พยายามปกป้องคนที่เธอ

EP8 - ความลับ รักเลว (อาณาเขต)“เธอจำไว้ ว่าเธอกล้าทำฉันเจ็บ เธอต้องเจ็บกว่าฉันเป็นร้อยเท่า!”“……..”ชายหนุ่มเดินออกจากคอนโดของหญิงสาวไปด้วยความโมโห เขาเจ็บเจียนตายสาเหตุมาจากผู้หญิงคนนี้ เพราะเธอ ความรักของเขาต้องพังลงจนไม่เหลือชิ้นดีซาเนียร์ที่ถูกอาณาเขตพูดแบบนั้นก็นั่งลงร้องไห้อย่างหนัก เธอไม่ได้อยากทำร้ายเขา ไม่เคยคิดอยากทำร้ายแม้แต่นิดเดียว เขารู้อยู่เต็มอกว่าเธอรู้สึกยังไงกับเขา แต่ความหมายนั้นมันกลับไปคนละทางกับเธอที่รักจนไม่อยากให้เขาต้องเจ็บหรือไม่มีความสุข แต่เป็นเขาที่เขาใจว่าเธอรักเขาจนอยากแย่งชิงในกลางดึกซาเนียร์ได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง เธอค่อยๆเดินออกมาเปิดประตูเพราะความง่วงบวกกับเพิ่งร้องไห้มาอย่างหนักทำให้เธอแทบลืมตาไม่ขึ้น"เขต..""หลบ!!""เขต!! เมามาใช่มั้ย กลิ่นเหล้าแรงมากเลย" ซาเนียร์เอ่ย"แล้วทำไม ไปเอาผ้ามา จะอาบน้ำ!!""แล้วทำไม...""บอกให้ไปเอาผ้ามา!!!"ซาเนียรได้แต่ทำตาม เพราะตอนนี้อาณาเขตท่าทางเมามาก พูดไปเขาก็คงไม่รู้เรื่อง ไม่นานหลังจากหยิบผ้าให้ไป เขาก็อาบน้ำอยู่พักใหญ่ ก่อนเดินออกมาทั้งที่เปลือยเปล่ามีเพียงผ้าขนหนูที่พันรอบเอวมาเท่านั้น"เขตมี

EP10 - ความลับ รักเลว (อาณาเขต)"เนียร์ไม่เคยคิดอยากแย่งเขตมาจะ..จากปราย ฮึก!! เนียร์ไม่เคยอยากเห็นเขตมะ..ไม่มีความสุขสักครั้ง""..............""นะ..เนียร์แค่เก็บรักของนะ...เนียร์ไว้คนเดียวมาตะ..ตลอด"พูดจบซาเนียร์ก็หลับตาลงอีกครั้ง เธอปล่อยให้น้ำตาไหลอาบแก้มโดยที่ไม่อยากลืมตามองสายตาเกลียดชังของอาณาเขต แต่จู่ๆมือหนาก็แตะลงบนแก้มของเธอ เขาค่อยๆเช็ดน้ำตาให้นิ่งๆ ก่อนเอ่ยขึ้น"หยุดร้องเถอะ ไปกินข้าว เดี๋ยวจะตายคาคอนโดซะก่อน" อาณาเขตเอ่ย"เนียร์ไม่หิว""แต่ฉันหิว"สุดท้ายซาเนียร์ก็ลุกขึ้นจากที่นอน ก่อนเข้าครัวทั้งที่ร่างกายยังเจ็บระบบมและมีไข้ต่ำๆ เธอมองมีดที่วางอยู่บนเขียงตรงหน้าแล้วเกิดความคิดสับสนมากมายตอนนี้เธอจับมันทำอาหารไม่ได้อีกแล้ว เธอนิ่งอยู่แบบนั้นจนอาณาเขตเอ่ยขึ้น"ทำไมเธอยืนนิ่งแบบนั้น""อ่อ เปล่า รอแปปนะ เนียร์ไม่ค่อยสบายทำช้าหน่อย"ปกติซาเนียร์ทำอาหารเก่งและว่องไว แต่ด้วยอาการบาดเจ็บ ทำให้เธอทำมันได้ไม่ดีนัก มันลำบากกับการที่เธอต้องใช้มือข้างที่ไม่ถนัดเลยตั้งแต่เกิดมาจับมีดแบบนี้ผ่านไปสักพัก เมนูซึ่งซาเนียร์ทำบ่อยๆในเวลาที่ปรายมาสั่งมื้อกลางวันให้อาณาเขต ซึ่งซาเนียร์เป็