All Chapters of HOMBRES CALIENTES 3: ELIAS - THE OLD MAID'S DESIRE (SPG): Chapter 11 - Chapter 20

Halos hindi na malunok ni Vhanessa ang pagkain niya. Ang makasalo ang lalaking gumugulo sa kaniyang isipan, ay mas lalo pang nakapagpagulo hindi lang sa isip, lalong higit sa sistema niya. Ano ba kasi talagang mayroon sa lalaki? Saka, bakit ba roon nito naisipang umupo sa tabi niya. Hindi na nga siya makakain, hindi pa siya makakilos nang maayos. Bigla pati siyang naging conscious kahit sa pagsasalita. “This is good. You’re a good cook, Chef Elias. I wonder . . . may asawa ka na ba?” ani Dheyna sa kaniyang katabi. Naubo silang pareho, bago nagkatinginan. Ang dalawa namang nasa harapan nila ay titig na titig sa kanila. Tiningnan ni Dheyna si Elias. “May nasabi ba akong masama? Kasi, kung ako lang ang tatanungin, mabilis akong mahuhulog sa kagaya mo na magaling magluto. At least hindi na ako mahihirapan pagdating sa kusina,” wika nito bago sumubo ng ensaladang tinapa.

“Are you mad?” tanong sa kaniya ni Elias habang nagmamaneho ito. Nakatingin siya sa labas, sa dinaraanan nila at hindi umiimik. Hindi niya alam kung saan sila pupunta, pero ayaw na niyang magtanong pa. She didn’t want to start any conversation with him. “Is there any reason why I would feel that way?” She sounds sarcastic. Sinadya niya talaga iyon para ipamukha ritong hindi siya natutuwa sa ginawa nito. “Sorry. I forgot to ask your number kaya dumeretso na ako sa bahay ninyo,” hingi nito ng paumanhin. Hindi siya sumagot. Baka kasi kung ano pa ang masabi niya rito dahil sa inis. “Yaan mo, I’ll take note about it,” dagdag pa nito. Napataas ang kilay niya. “Are you sure? Dahil palagay ko, ikaw ang tipo ng tao na hindi marunong tumupad sa usapan. Wala kang isang salita.” “Aray! Ang sakit mo namang magsalita. Hindi mo pa nga ako nakikilala nan

Nakapangalumbaba si Vhanessa sa kaniyang table sa puwesto niya sa labas ng opisina ni Dheyna. Kanina pa siya patingin-tingin sa cell phone niya. Hindi niya maunawaan ang sarili. Kapag wala si Elias sa tabi niya, para bang gustong-gusto niya itong makita. Samantalang, kapag naroon naman ang lalaki, kulang na lang ay ipagtabuyan niya ito. Dala ba iyon ng kaniyang edad? Nag-m-menopause na ba siya? Ipinilig niya ang ulo. Imposible iyon. Thirty-eight pa lang naman siya. Wala pa ngang forty. Masyado namang maaga para sa bagay na iyon. Huminga siya nang malalim at tumingin sa kawalan. Nakikita niya roon kung paano siya asikasuhin ng lalaki noong nag-date sila sa bahay nito. Para siyang isang reyna kung paglingkuran nito, isang bagay na kahit kailan ay hindi pa niya naranasan. At may palagay siya na sa tuwing makakasama niya ang lalaki, lahat ng mga bagay na hindi pa niya nararanasan noon ay matitikman niya sa piling nito. That

“I won’t force you if you don’t like,” basag ng lalaki sa kaniyang pag-iisip. Bahagya siyang ngumiti. “No. I want to. I want to try this new adventure of yours.” Siya na mismo ang kusang tumawid sa pagitan ng mga mukha nila, kahit hindi pa naman siya ganoon karunong humalik. Basta ang marinig na umuungol ang lalaki ay nakapagbibigay ng ibayong saya sa kaniya. His hands started to explore her body. From her back to her arms, to her neck. Masuyo nitong minasahe ang parteng iyon ng katawan niya. “Ohh!” Mas lalo niyang diniinan ang paghalik dito. Hanggang sa maramdaman niya ang isang kamay nito sa bandang hita niya. Bahagya siya kumawala rito. Sumagap siya ng hangin at pinuno ang dibdib. “W-wala bang makakakita sa atin dito? I mean . . . there’s still light,” may pag-aalinlangang wika niya. “No one will come here

Pinilit ni Vhanessa na itayo ang sarili, kahit halos mapugto na ang paghinga niya sa sakit na nadarama sa buong katawan. Madali siyang nagtungo sa cabinet. Kumuha siya ng maayos na maisusuot doon at nagpalit. Iyong maitatago ang pamumula ng mga tuhod niya at ang mga mapupulang marka sa kaniyang leeg. She tried her best to look okay. Ayaw kasi niyang mag-alala ang kaniyang lola kapag nakita nito siya nito sa hindi kaaya-ayang anyo. She winced when she tried to walk. Daig pa niya ang nakipagbugbugan sa tindi ng sakit na nadarama. Kahit ang simpleng pag-imbay ng kaniyang mga braso ay masakit. Napapikit siya, trying to get away the thoughts of being in pain. Sa isip niya lang iyon at hindi naman talaga totoo. Ayan! Adventure pa, Vhanessa! Sigehan mo lang! Go ka riyan! Masarap naman, hindi ba? Sarkastikong wika ng isang tinig sa kaniyang isip. When she reached her door, she a