Semua Bab Blue Williams (The Governor's Dilemma): Bab 21 - Bab 30

Nanigas si Blue sa kinauupuan dahil sa hindi makapaniwala sa pinapakitang ugali ng dalagita. Hindi niya man lang makitaan ng takot, bagkus siya pa ang napapatanga sa mga ikinikilos nito. As their eyes locked, Blue couldn't help but swallow repeatedly.He felt uneasy in that situation with the Aya, a strange heat coursing through his body, and his "friend" down below was slowly stirring. They were in that tense moment when the door suddenly opened, revealing none other than Lorraine.Hindi agad nakapag-react ang dalawa. Pareho silang nanigas sa at nasa ganoong sitwasyon pa rin. Maging si Lorraine ay napapatulala dahil sa mga nakita. Nang mahimasmasan ang dalaga ay agad itong napatili, "Ahhhh..." Na bigla naman pareho ang dalawa kaya dali-daling umalis si Aya sa pagkakandong sa binata at dali-daling nilapitan ang pinsan at tinakpan ang bibig nito."Sshhh... Manahimik ka nga, insan. Kung ano man ang nakita, walang ibig sabihin ang mga iyon. Magpapaliwanag ako mamaya sa'yo," paliwanag ni

Biglang nadismaya ang mukha ni Lorraine nang pagbukas niya ng pinto ay ang mukha ni Danny ang sumalubong sa kanya. Akala kasi nito ay ang sundo nito ang binata niyang manliligaw. Nagpipigil naman si Aya na hindi mapahalakhak ng tawa sa pinsang assumera din kung minsan. Ng hindi pa makapagsalita si Lorraine ay inagaw na ni Aya ang atensyon nito."Mamaya ka na mag-emote, insan. Lakihan muna ang pagbukas ng pinto para makapasok si Mr. Smith. Ayaw atensyon niya.""Okay. Pasok ho daw kayo.""Eheemm. Thank you, Ms. Aya. By the way, good afternoon."Ni hindi man lang nito tinignan at binati ang babaeng nakasimangot at nakataas ang kilay."Akala mo kung sinong gwapo," pabulong-bulong na sabi nito sa sarili."May sinasabi ka ba, insan?" tanong ni Aya."Wala, insan. Akala ko kasi ang sundo ko e," dismayado nitong sagot."Akala ko ba mamaya ka pa non susunduin?""Huwag na natin pag-usapan 'yan, ite-text ko na lang siya.""Okay. By the way, bakit ang dami mo pong dala, Mr. Smith?""Kasi-mm... uto

Dear Readers, Sa na upload ko Pala kanina ay, chapter 25 Po sana iyon. Bali Mali lang Po Ang Ng na I type. pasensya na Po talaga. Thank you in advance Po sa pag unawa. Enjoy Reading po.God bless you all.🩷🙏"Mag-ingat ka lagi dito, huh. Tsaka 'yung mga sinasabi ko sa'yo, huwag na huwag kang magpapatulog ng mga halimaw dito kung ayaw mong mamultuhin ka ng Lola," pananakot na sabi ni Aya."Haha... Oo na nga, insan. Ano ba 'yang pinagsasabi mo? Parang tinatakot mo naman ako niyan," sabay punas ng luha sa mga mata nito. "Pinapatawa mo ba ako o tinatakot?" biro na tanong ni Lorraine sa pinsan."Tse! Umaayos ka talaga, insan, kung ayaw mong magalit si Lola sa'yo.""Basta umuwi ka dito, huh. Alam mo namang namimiss kita lagi kahit pikunin ka eh. Alam mo namang hindi buo ang araw ko pag hindi kita kasama. Nakakalungkot.""Ayaw mo ba talaga akong umalis, insan? Naiinis na ako sa'yo, panay iyak ka. Daig mo pa ang anak na iiwan ng ina," biro ni Aya sa pinsan nitong hindi tumigil ang pag-iyak

Ilang minuto na silang naka-tambay sa rooftop ng mansyon niya at hanggang ngayon ay hindi pa rin sila bumababa ng helicopter dahil sa mahimbing pa rin ang tulog ng dalagita. Kahit nangangalay na siya sa kakaupo ay tiniis niya dahil ayaw niyang istorbohin ang pagkakatulog ng dalagita.Dumating sila ng eksaktong alas-nuebe ng gabi.He couldn't hold it any longer, he had to pee, so he gently stroked Aya's soft hair. At hindi nga Siya na bigo dahil gumalaw na ito at humikab pa. He couldn't help but smile at how cute she was."Gising na, nandito na tayo.""Maya na, inaantok pa yung tao eh," sagot ni Aya sabay nguso."Hindi pwede, matulog ka nalang ulit mamaya, bababa na tayo. Kanina pa tayo dito naka-tambay sa rooftop," paliwanag niya.Agad namang na-ayos ng upo ang dalaga dahil sa sinabi ng binata."Huh?! Kanina pa pala tayo dumating? Bakit hindi mo man lang ako ginising?" bulalas na tanong ni Aya."So kasalanan ko pa pala?" tanong niya sabay taas ng kilay."Oo, malamang. Alangan naman ak

Aya carefully opened the door, peeking out before stepping out. The hallway was dark, so she turned on the screen of her phone for light. She walked slowly, trying to make as little noise as possible so she wouldn't wake anyone up.When she reached the stairs, she gripped the handrail tightly for support to prevent herself from losing her balance. The design of the staircase was amazing – smooth, without a speck of dust. You could tell it was meticulously cleaned. It felt like you were in a royal mansion. As she was halfway up the stairs, the light suddenly flicked on. She was instantly startled when their eyes met, as he was also on his way up the stairs. They both froze, staring at each other. Aya swallowed hard when he looked her up and down.Ni wala pa siyang suot sa paa dahil sa Hindi n'ya na na isip iyon kanina.Nakaramdam siya ng hiya dahil sa paraan ng pagtingin nito. Mapupungay ang mga mata nito at tila may kung ano siyang emosyong nakikita roon. She felt even more flustered wh