บททั้งหมดของ แม่หม้ายแฝดสาม: บทที่ 21 - บทที่ 30

องค์ชายออกโรงขณะที่ทุกคนกำลังซุบซิบถึงเรื่องอาหารที่มีปัญหา องค์ชายเจ็ดก็ก้าวออกมาด้านหน้า สีหน้าของเขานิ่งสงบ ทว่าแฝงไปด้วยอำนาจ"ฝ่าบาท กระหม่อมคิดว่าควรตรวจสอบให้แน่ชัดก่อนตัดสินโทษผู้ใด"คำกล่าวขององค์ชายทำให้บรรยากาศในท้องพระโรงเงียบลงทันทีพระสนมเหมยฮวาพยายามยิ้มและกล่าวเสียงอ่อนหวาน "เพคะ หม่อมฉันเพียงแค่ห่วงใยฝ่าบาท หากมีผู้ใดคิดวางยาพิษจริงย่อมเป็นเรื่องใหญ่"องค์ชายเจ็ดหันไปทางผู้ตรวจพิษ "ท่านสามารถวิเคราะห์อาหารได้หรือไม่?"ผู้ตรวจพิษรีบเข้ามาตรวจสอบ เขานำช้อนคันเล็กตักอาหารขึ้นมาดมเบา ๆ จากนั้นหยิบผงบางอย่างขึ้นมาตรวจสอบใต้แสงตะเกียงครู่ต่อมา สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที"เรียนฝ่าบาท อาหารนี้ไม่ได้มีพิษร้ายแรง แต่ถูกผสมด้วยผงอี๋เซียง เป็นสมุนไพรที่เมื่อรับประทานเข้าไปจะทำให้เกิดอาการคลื่นไส้ชั่วคราว"ทันใดนั้น เสียงฮือฮาก็ดังขึ้นไปทั่วท้องพระโรงองค์ชายเจ็ดมองตรงไปที่ฮ่องเต้แล้วกล่าวหนักแน่น "ฝ่าบาท สมุนไพรชนิดนี้ไม่ใช่พิษ แต่ถูกใช้เพื่อทำให้ผู้เสวยเข้าใจผิดว่าอาหารมีปัญหา เป็นไปได้หรือไม่ว่ามีผู้จงใจใส่ลงไป?"ฮ่องเต้ขมวดคิ้ว พระเนตรเต็มไปด้วยความไม่พอใจ"ตรวจสอบให้แน่ชัดว

พิสูจน์ความจริง ณ ท้องพระโรงหลวง ฝ่าบาทและเหล่าขุนนางระดับสูงกำลังประชุมหารือเรื่องการแต่งตั้ง ผู้บัญชาการกรมกลาโหม ตำแหน่งสำคัญที่ต้องใช้ทั้งความสามารถในการวางกลยุทธ์และความน่าเกรงขามในกองทัพ “องค์ชายเจ็ดมีความสามารถในการรบ ควรได้รับการพิจารณา” เสนาบดีฝ่ายขวากล่าวขึ้น ทันใดนั้น องค์ชายใหญ่ ลู่เหรินเฉิง (พี่ชายต่างมารดาของพระเอก) แค่นเสียงเย้ยหยัน “ฮ่ะ! ความสามารถรบแตกฉานก็คงมีอยู่ แต่การปกครองกองทัพต้องใช้มากกว่านั้น องค์ชายเจ็ดมิใช่ขุนนางทหาร หากให้รับตำแหน่งนี้ข้าเกรงว่า…” “เกรงว่าอะไรหรือ?” เสียงของฝ่าบาทดังขึ้นเย็นเยียบ “เจ้ากำลังบอกว่าผู้ที่มีสายเลือดข้า ไม่คู่ควรกับตำแหน่งนี้อย่างนั้นหรือ?” คำพูดนี้ทำให้ท้องพระโรงเงียบกริบ องค์ชายใหญ่รีบก้มศีรษะ “หามิได้พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมเพียงแต่หวั่นเกรงว่า…” “ถ้าเช่นนั้น ข้าจะให้โอกาสแก่เหรินเจ๋อ” ฝ่าบาทกล่าวหนักแน่น “ข้าจะให้เขาพิสูจน์ตัวเอง” และแล้ว… พระเอกได้รับภารกิจสำคัญ คุ้มกันเสบียงหลวงที่จะถูกส่งไปยังชายแดน ซึ่งเป็นเส้นทางที่เต็มไปด้วยกลุ่มโจรและกองกำลังกบฏ --- ศาลาริมสระบัว – องค์ชายเจ็ด ซูหนิงเหยียน หลังจากประชุมเสร็จ พระเอก

ความจริงที่ถูกปกปิดภายในกระท่อมร้างหลังจากลู่เหรินเจ๋อฟื้นตัวและอาการดีขึ้น สีหน้าของเขาเริ่มมีเลือดฝาด นางเอกจัดการเก็บข้าวของ เตรียมตัวออกเดินทางกลับตำหนัก แต่แล้ว..."ข้าต้องรู้ให้ได้ว่าใครเป็นคนวางยาข้า" ลู่เหรินเจ๋อพูดขึ้นพลางจ้องหน้านางเอกด้วยสายตาแน่วแน่"แน่นอน" นางตอบรับทันทีคนที่คิดสังหารองค์ชายเจ็ดถึงขั้นใช้พิษร้ายแรงได้ขนาดนี้ ย่อมไม่ใช่คนธรรมดา"เราต้องสืบให้ได้ว่าใครอยู่เบื้องหลังณ ตำหนักหลวงเมื่อกลับถึงวัง ซูหนิงเหยียนสังเกตเห็นบรรยากาศแปลก ๆ ทุกคนดูเหมือนกำลังจับตาดูนาง"ข่าวเรื่ององค์ชายเจ็ดป่วยหนัก คงแพร่กระจายไปแล้ว" ซูหนิงเหยียนคิดในใจ"ท่านแม่!"เสียงแฝดทั้งสามดังขึ้นพร้อมกัน เด็ก ๆ วิ่งเข้ามากอดนางแน่น ลู่เหรินเจ๋อที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เผลอเผยรอยยิ้มออกมาเล็กน้อย"เมื่อคืนพวกเจ้าหลับสบายหรือไม่?" นางลูบศีรษะลูก ๆ อย่างอ่อนโยน"ไม่เลยขอรับ พวกเราห่วงท่านแม่กับท่านอา" แฝดคนโตเอ่ยขึ้นซูหนิงเหยียนหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะหันไปมองลู่เหรินเจ๋อ เขายืนกอดอก มองดูนางกับลูก ๆ ด้วยสายตาลึกซึ้งในขณะเดียวกัน ณ ตำหนักพระสนมเหมยฮวา"อะไรนะ!?"พระสนมเหมยฮวาเบิกตากว้าง เมื่อได้รับข่า

การเผชิญหน้าของสองขั้วอำนาจคืนที่มืดมิด ภายในห้องลับของตำหนักที่ห่างไกลจากสายตาของผู้คน ลู่เหรินเจ๋อและซูหนิงเหยียนยืนอยู่ท่ามกลางสิ่งที่เหลือเชื่อ ทุกอย่างในห้องเต็มไปด้วยบรรยากาศอึมครึม เสียงฝีเท้าของใครบางคนที่เข้ามาใกล้ห้องทำให้พวกเขาต้องเงียบกริบ ความเงียบที่สามารถตัดสินชะตาชีวิตของทุกคนได้"ถ้าเราทำผิดพลาดในคืนนี้ เราจะต้องรับผลที่ตามมา" ลู่เหรินเจ๋อพูดเสียงต่ำ พร้อมสายตาที่มุ่งมั่นซูหนิงเหยียนพยักหน้ารับ รู้ดีว่าการเผชิญหน้าครั้งนี้จะไม่ง่าย และมีความเสี่ยงที่พวกเขาต้องรับมือ แต่นี่คือโอกาสเดียวที่พวกเขาจะสามารถเปิดเผยความจริงได้ในขณะเดียวกัน ภายในห้องของพระสนมเหมยฮวา ความเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้นในราชสำนักทำให้เธอรู้สึกถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น แม้เธอจะพยายามหลีกเลี่ยงการพูดถึงเรื่องนี้ แต่ก็ไม่สามารถหลีกหนีจากการติดตามข่าวสารได้"ถ้าพวกเขาเปิดเผยทุกสิ่งออกมา..." พระสนมเหมยฮวาบอกกับตัวเองอย่างเงียบๆ ความกังวลทวีขึ้นในใจแต่เธอรู้ดีว่าผลลัพธ์สุดท้ายของการเผชิญหน้าครั้งนี้จะเป็นการกำหนดอนาคตของราชสำนักคืนที่ต้องจบลงด้วยความจริงที่อาจทำให้ชีวิตทุกคนเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาลกำลังใกล้เ

เสียงกรีดร้องจากด้านนอกทำให้นางเอกสะดุ้ง เธอไม่รอช้า รีบหยิบมีดครัวในมือเตรียมตัวรับสถานการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น ทันทีที่เธอก้าวออกจากครัวไป ก็เห็นเงาร่างของคนหลายคนวิ่งข้ามประตูเข้ามาในตำหนักของตน“มีคนบุกเข้ามา!” นางตะโกนออกไปอย่างรวดเร็วลู่เหรินเจ๋อที่ยืนอยู่ข้างนางก้าวไปข้างหน้า ก่อนจะสั่งการให้บ่าวรับใช้จัดการกับการป้องกันรอบตำหนักอย่างเร่งด่วน "อย่าปล่อยให้ใครเข้ามาใกล้!"ทันทีที่คำสั่งถูกออกมา คนในตำหนักก็เริ่มกระจายไปยังจุดต่างๆ ของวังหลวงเพื่อปิดทางและป้องกันไม่ให้ศัตรูเข้าถึงตัวซูหนิงเหยียนขณะที่เสียงดังอึกทึกจากการต่อสู้ดังขึ้น เสียงของลู่เหรินเจ๋อก็ดังตามมา "ห้ามทำร้ายใคร!" ลู่เหรินเจ๋อก้าวเข้ามาด้วยท่าทางมั่นคงและดวงตาแสดงออกถึงความตั้งใจที่จะปกป้องซูหนิงเหยียนอย่างสุดความสามารถศัตรูที่บุกเข้ามาคือกลุ่มผู้คนที่ได้รับการว่าจ้างจากพระสนมเหมยฮวาเพื่อทำลายความเชื่อถือของซูหนิงเหยียนและสร้างความสับสนให้กับคนในวังหลวง แต่เมื่อเห็นลู่เหรินเจ๋อเข้ามา ทุกคนก็ลังเลและหยุดชะงัก"พระองค์จะทำอะไร?" หนึ่งในคนร้ายถามด้วยเสียงที่สั่นลู่เหรอนเจ๋อยิ้มเย็น "ไม่ต้องถามคำถามที่รู้คำตอบ" เข