บททั้งหมดของ ขย้ำรักเลขา NC-20: บทที่ 91 - บทที่ 100

ไม่กี่ชั่วโมงหลังจากนั้น คนป่วยที่หมอย้ำนักย้ำหนาว่าต้องนอนพักอีกอย่างน้อยหนึ่งถึงสองวัน ยื่นคำขาดว่าจะออกจากโรงพยาบาลให้ได้ พลชไม่ได้โวยวาย แต่เขาใช้สายตากดดันจนใครก็เอาไม่อยู่ ท้ายที่สุดอาจารย์หมอที่เป็นเจ้าของไข้ก็เป็นฝ่ายยกธงขาว ยินยอมเซ็นอนุญาตให้นักธุรกิจหนุ่มออกจากโรงพยาบาลได้ในครึ่งชั่วโมงต่

ตอนที่ยังเป็นเลขา ไอรินจะตื่นเจ็ดโมงเช้าทุกวัน งานที่บริษัทเข้าเก้าโมงเช้า เลิกหกโมงเย็น ตอนกลางคืน ถ้าวันไหนที่บอสเอาแต่ใจมากเป็นพิเศษ กว่าไอรินจะได้นอนก็เลยเที่ยงคืนไปแล้วแต่พอกลับมาอยู่บ้าน ไอรินก็ไม่สามารถตื่นหรือนอนเวลาเดิมได้อีก ทั้งแสงแดด ทั้งเสียงไก่ขัน และเสียงแม่ที่ลุกขึ้นมาเตรียมตัวไปสอน

ไข่เจียว ผัดผักกาดใส่ไข่ และปลานึ่งที่เหลือจากเมื่อวาน พร้อมกับข้าวสวยร้อน ๆ หนึ่งจานวางลงตรงหน้า พลชพิจารณาอาหารง่าย ๆ ด้วยความสนใจ เขาไม่เคยกินอาหารแบบนี้มาก่อน อย่างน้อย ๆ ก็ต้องมีเนื้อสัตว์มากกว่านี้ และเนื้อสัตว์ก็ต้องเป็นเนื้อที่ดีที่สุด แม้แต่ไข่ไก่ก็ต้องเป็นไข่เกรดพรีเมี่ยม ที่ผ่านการคัดสรรอ

คืนนี้ฝนก็ตกอีกแล้วไอรินเหม่อมองสายฝนที่ตกหนักอย่างไม่ลืมหูลืมตา และดูเหมือนว่าจะไม่หยุดลงง่าย ๆ ในค่ำคืนนี้ ฝนเม็ดโตสาดกระหน่ำตั้งแต่ช่วงหัวค่ำ จนตอนนี้ใกล้จะสามทุ่มแล้วยังไม่ลดความรุนแรงลงแม้แต่นิดเดียว เธอชะโงกหน้าออกไปมอง หน้าบ้านเริ่มมีน้ำขังเป็นหย่อม ๆ แล้วฝนตกผิดฤดูแบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อย

ปัง!ประตูไม้ปิดลง ไอรินเดินหายเข้าไปในห้อง ๆ หนึ่ง แล้วกลับมาพร้อมกับผ้าขนหนูสีขาวผืนโต“ไอริน คุณ..”“เช็ดตัวก่อนนะคะ เดี๋ยวจะไม่สบาย”“ไม่ไอริน” พลชไม่ยอมรับผ้าผืนนั้นง่าย ๆ “คุณกำลังเปลี่ยนเรื่องใช่ไหม ไอริน คุณปฏิเสธออกมาตรง ๆ ว่าไม่ได้รู้สึกเหมือนกัน ยังดีกว่าทำเหมือนไม่ได้ยินแบบนี้เลย”“เช็ดต