All Chapters of THE CEO'S WIFE: Chapter 21 - Chapter 27

NASA isang pampublikong ospital si Amanda, naka pila siya upang makakuha ng numero sa pag papacheck up, nais niyang malaman kung malala na ba ang kanyang sakit, nang makakuha siya ng numero ay nag hanap siya ng mauupuan upang doon mag antay na tawagin ang hawak nyang numero.Meron siyang nakasabay doon na buntis na, ito ay hindi nakakuha ng numero dahil naabutan ng cut-off, normal na lamang sa mga pampublikong ospital ang ganoon. "hija, ilang buwan na ang nasa sinapupunan mo?" tanong niya sa babaeng tumabi sa kanya, "Mag aanim na buwan na po," sagot naman sakanya ng babae habang ito ay naka tingin sa kaniyang tiyan."hindi ka pa ba uuwi? naabutan ka ng cut-off, di' ba?" tanong muli ni Amanda sa babae, "Hindi po muna, magbabaka-sakali po ako na mapag bigyan." ani ng babae at tipid na ngumiti. "Anim na buwan na po kasi ang tiyan ko ngunit ni isang beses ay wala pa akong check up, kapos po kasi kami, malayo din ang aming tirahan kaya hindi ko din po magawa na mag punta sa pampublikong os

tiim-bagang napatingin si Dylan sa natutulog na babae, kasabay ang mapait na ngiti sa mga labi, "Congrats, Bro. magiging tatay ka na," wika ni Dylan pilit na hindi pinahalata ang nararamdaman na galit, lumapit naman agad si Diego sa doktor tila maamong nag tanong. "Doc, kumusta pi siya? bakit po nawalan ng malay a-ang........ nobya ko?" tila nagdalawang isip ito ng bigkasin ang mga katagang pinakawalan niya. "Okay naman na sya. She need more Rest, bawal mastress. pag nag tuloy tuloy ay baka hindi kayanin ng katawan niya, at makasama iyon sa bata. I suggest na mag Bedrest muna siya," tumango lang si Diego bilang pag sang-ayon sa doktor, maya maya ay nakita nilang nagising na si Lenie. umalis na ang doktor ng mga oras na iyon Nang makita ni Dylan na may malay na ang babae, kuyom ang kamaong nilisan ang silid. 'Akala ko ay iba ka lahat ng kababaihan, Nabibilang ka rin pala sa kanila. mapanamantala,' sa isip ni Dylan, nang makalayo sa Silid ay nasuntok nito ang pader dahilan para mag d

"Kung gano'n, hayaan mo na lang akong maging Ama ng bata, Lenlen dungis," Napatingin si Lenie kay Diego, nag tataka ang kaniyang mga mata, "P-paano mo nalaman na Lenlen ang palayaw ko?" hindi makapaniwalang turan ni Lenie sa kaharap na lalaki. Ngiting-ngiti ito ang sagutin ang tanong ng babae, "Ikaw kaya ang nag sabi sa'akin niyan dati," aniya nito sa kanya. "Ha?" tila litong-lito si Lenie sa mga sinasabi ng lalaki, napansin naman ni Diego na hindi maunawaan ng babae ang kaniyang tinuturan. "ako yung batang niligtas mo noon sa mga batang nam-bully sa'akin nung maligaw ako," pag papaliwanag niya sa babae, agad naman nag liwanag ang mga mata ni Lenie senyales na naalala na siya nito. "Ikaw yung batang mabango pero duwag," pang aasar ni Lenie sa lalaking kaharap. nakita ni Diego na tumatawa ang babae kaya kahit asar-asarin siya nito ay okay lang sa kaniya basta masaya ang babae. "Ako nga yun, pina imbestigahan kita at nakumpirma kong ikaw ung Batang matagal ko nang hinahanap,

"Itigil na natin ang.... ang pag papanggap na magka relasyon," Natigilan si Lenie, para syang natulala sa mga binitawang salita ng lalaki. kinurap-kurap nya ang mga mata. "Ha?" ayan lang ang tanging lumabas sa bibig niya. hindi nya alam kung anong sasabihin o anong irereak sa tinuran ng lalaki. Hindi maipinta ang itsura ni Dylan pakiramdam niya ay pinag lalaruan siya ni Lenie. Hindi ba't dapat ay natutuwa siya dahil pwede na nilang isapubliko ang relasyon nila ni Diego? ani sa kaniyang isipan. Hindi nag salita si Lenie, naka awang pa din ang mga labi nito na tila nabigla. "Sasabihin ko na lamang kay Dad, na kasalanan ko ang lahat kung bakit tayo nag hiwalay." ani Dylan sa babae. Bumalik sa wisyo si Lenie at bumawi ng hininga. "A-ah, b-bakit?" nauutal na tanong niya sa lalaki. "S-sabagay, tama din iyon para hindi na natin niloloko si Tito Marco," dagdag pa nya. 'Paano na ang nasa sinapupunan ko? dapat ko bang sabihin sa kanya?' nag tatalo ang kanyang isip at puso. hindi nya