All Chapters of คนของเฮีย: Chapter 61 - Chapter 70

ตอนที่ 60NC18+ จุบจิบภายใต้ผ้าห่มผืนหนาที่มีคนร่างนอนกอดกันอยู่บนเตียง แม้ว่าจะมีท่าทีแปลกๆ ใส่กันไปทั้งวัน ทว่าพออยู่ด้วยกันเหมือนร่างกายมันเคยชินกับการขาดอีกฝ่ายไม่ได้ นอนไปสักพักจนได้ยินเสียงฟาลิดาหายใจอย่างสม่ำเสมอ บ่งบอกว่าเธอเข้านิทราไปแล้ว คนตัวโตกว่าที่เริ่มสางเมา พยายามข่มจิตใจสงบใจให้หลับตามอีกคน ทว่าข่มตาอย่างไรมันก็ไม่หลับ ฟาลิดาจะรู้หรือไม่ว่าเขาโหยหาร่างกายของเธอมากแค่ไหน มันปวดหนึบทุกคืนที่เธอไปเที่ยวเกาะนั่น เขาเลยต้องลำบากมือตัวเองในการปลดปล่อยมันไปหลายต่อหลายรอบ ตอนนี้เขาก็ยังปวดหนึบบริการกลางลำอยู่ อยากจะปลุกให้เธอช่วยปลดปล่อยแทบจะบ้าตาย แต่มันติดตรงที่ว่าหลับไปแล้ว ร่างกายของเขาจึงทำได้เพียงแค่พลิกตัวเข้าหาอีกร่าง เห็นแค่แผ่นหลังของอีกฝ่าย เพราะเธอนอนตะแคงหันหลังให้ ชลากรขยับตัวเข้าหา จนกลายเป็นแบบชิดติดกัน เขาเริ่มเบียดตัวเสียดสีไปมาบริเวรส่วนล่างเข้าหาก้นงอน ให้ตายเถอะ.... ทำไมเขาเหมือนไอ้คนโรคจิตเข้าไปทุกที "อ่าส์" เพียงแค่แก่นกายได้สัมผัสความอวบอิ่มของสะโพกมน เขาก็ร้องออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้ถอดเสื้อผ้าสักชิ้น แต่กลับรู้สึกถึงความชื้น

ตอนที่ 62เดือดชลากรกลับมาที่กรุงเทพฯ ภายในวันต่อมา ทันทีที่เขากลับมาจากชลบุรี เพราะช่วงนี้ต้องไปดูเรือนหอให้น้องชายตามที่ได้รับมอบหมายจากทางบ้านเอาไว้ช่วงนี้เขาไปไหนไกลๆ ได้ไม่ติดที่สักครั้งในใจมันร้อนรุ่มอยากรีบกลับมาเฝ้าอีกคนใจจะขาด ยิ่งช่วงนี้มีเรื่องมือที่สามมาให้ระแวง เขายิ่งต้องอยู่ใกล้ฟาลิดาวันนี้เห็นในข้อความเธอบอกว่าขอไปกินหมูกระทะกับเพื่อนหลังเลิกงาน คงกลับไม่เกินสองทุ่มเขาก็กระวนกระวาย เพราะนานครั้งที่ยอมปล่อยแม้จะรู้ว่ามนุษย์เราเป็นสัตว์สังคม การมีปฏิสัมพันธ์ที่ดีต่อเพื่อนร่วมงานย่อมมีแต่โอกาสที่ดีเข้ามาเขาควรคิดเช่นนั้น ปล่อยฟาลิดาได้ใช้ชีวิตในแบบที่เธอควรได้บ้าง แต่แล้วทำไมกัน... ใจของเขามันกลับคิดสวนทางกับสมอง"เลิกงานแล้วรีบกลับไหมคะ?" ฟ้าลดาเปิดประตูโผล่หน้ามาในห้องทำงานเขาของเขา เพราะตั้งแต่วันนั้นที่ร้านเหล้า ความสัมพันธ์ของเขากัยเธอก็ดีขึ้นเรื่อยๆ เช่นกัน"คุณมีอะไร?""เปล่าค่ะ แค่อยากจะชวนไปกินหมูกระทะ แถวๆ ออฟฟิศนี่เองค่ะ เพิ่งเปิดใหม่""หยางล่ะ?""หยางไปฮ่องกง เฮียลืมไปแล้วเหรอคะ?"เขาทำท่าครุ่นคิด "ก็ได้ รอผมเก็บเอกสารก่อนนะ"สุดท้ายแล้วก็ไม่ปฏิเสธ คิดว่

ตอนที่ 64ทำไมต้องเป็นเธอหลายวันต่อมา...ระหว่างคนสองคนยังคงตึงๆ ใส่กันอยู่ไม่เลิกรา ตื่นเช้ามาต่างแยกย้ายกันไปทำงาน ซานแวะรับส่งแฟนท์เช้าเย็นไม่เคยขาด ทว่าความอึมครึมภายในห้องโดยสารก็ยังคงเป็นเช่นเดิมทุกวันต่างคนต่างไม่คุย ถึงจะคุยก็ไม่กี่ประโยคเป็นแบบนี้บ่อยเข้า จนเริ่มมีเรื่องให้ต้องคิด"เย็นนี้ไม่ต้องมารับนะคะ จะกลับเอง" แฟนท์เตรียมกระเป๋าพร้อมก้าวลงจากรถแต่คนมือไวคว้าแขนเธอมาได้ก่อน"จะไปไหน ทำไมต้องกลับเอง?" จะบอกว่าไม่หึงก็คงยาก เพราะต่างฝ่ายต่างมีเรื่องให้สงสัย เธอยังคิดว่าเขาเปลี่ยนไป ส่วนเขาเองก็เช่นกันภายหลังจากงานแต่งฉี ซานอาจจะต้องพูดกับแฟนท์จริงจัง เรื่องย้ายที่ทำงาน"แฟนท์จะไปซื้อของกับเพื่อนที่ทำงานค่ะ""ใครบ้าง?""หลายคนค่ะ""ดีๆ"แฟนท์เริ่มมองหน้าอีกคนอย่างไม่สบอารมณ์ "ฟู่วว เฮียอย่าเป็นแบบนี้ได้ไหม เมื่อไหร่จะเลิกเป็นแบบนี้กันสักที ก็บอกแล้วไงว่าไม่มีอะไรทั้งนั้น!"เธอไม่อยากจะขึ้นเสียงใส่ มันดูก้าวร้าว แต่ก็อดไม่ได้หากเป็นแบบนี้นานเข้า มันอาจจะเกินแก้ไขเธอไม่ชอบเลยที่เขาเป็นแบบนี้ ทั้งๆ ที่แต่ก่อนไม่ใช่ เฮียซานที่แฟนท์รู้จัก นิ่ง และ สุขุมมากกว่านี้เอาเฮียซ

ตอนที่ 66ปัญหาสะสม5 วันต่อมา...อ่อกกก!เสียงโครกครากยังคงดังต่อเนื่องอยู่ในห้องน้ำ เป็นเวลาเกือบๆ 1 ชั่วโมงได้แล้วที่แฟนท์ยังขลุกตัวอยู่ในนั้น ส่วนชลากรออกไปทำงานตั้งแต่เช้าแล้วเธอรู้สึกถึงบางอย่างที่เปลี่ยนแปลงไปภายในร่างกายของตัวเอง จึงรีบโทรไปแจ้งหัวหน้าแผนกจอลาป่วยกระทันหันในตอนที่ชลากรออกจากห้องไปไม่นาน เขาคงคิดว่าเธอก็จะออกไปทำงานเช่นกัน แต่เปล่าเลย... เธอออกไปร้านขายยามาต่างหากซึ่งสิ่งที่เธอไปได้มาจากร้านขายยานั้นอยู่ในมือที่สั่นเทาของเธอเอง หลังจากอาเจียนไปสองรอบแต่อาการยังไม่ดีขึ้น สิ่งที่สันนิษฐานเอาไว้เบื้องต้นทำให้เธอนอนไม่หลับแทบทั้งคืนในขณะที่ตอนนี้สิ่งๆ นั้น มันได้มาอยู่ในกำมือแล้ว เธอตัดสินใจค่อยๆ คลายมือออก ใจหนึ่งอยากมองให้ชัดๆ เต็มสองตา อีกใจหนึ่งกลับต่อต้านไม่พร้อมรับรู้แต่ในเมื่อมันมาถึงขนาดนี้แล้ว จึงพยายามสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ แล้วมองให้ชัดเต็มตา"2 ขีด...!"อุทานขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ นี่เธอกำลังจะกลายเป็นแม่คน สิ่งมีชีวิตเล็กๆ กำลังจะเกิดขึ้นในท้องของเธอแต่เพื่อป้องกันความผิดพลาด เธอจึงหยิบเอาที่ตรวจครรภ์อีก 3 แท่งขึ้นมาตรวจเพื่อความแม่นยำ หากขึ้น 2 ขี

ตอนที่ 68ฟังไม่ผิดฟาลิดากลายมาเป็นแม่บ้านเต็มตัว หลังจากที่ชลากรไปใช้สิทธิ์ลาออกให้เธอถึงบริษัท ซึ่งเป็นการกระทำที่เธอเองก็ยังรับไม่ได้หลังจากวันนั้นที่รู้เรื่องแล้วทะเลาะกัน ภายในช่วงดึกคืนนั้น เขากลับอ่อนข้อลงให้เธอราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาบอกเธอว่าขอโทษ แต่ก็ยังยืนยันคำเดิมว่าการลาออกจากที่นั่นมันอาจจะดีกว่าซึ่งเขายังเปิดโอกาสใหม่บอกกับเธออีกว่าหากต่อไปจะสมัครที่ใหม่ คราวนี้เขาก็จะไม่ขัดขวางก็แหงสิ... เพราะเขามันได้ในสิ่งที่ตนเองต้องการไปแล้วการที่เธอลาออกจากบริษัทไทย เคลิ่ง นั่นหมายความว่าเธอจะไม่ได้ติดต่อหรือไปเจอหน้าเจ้าของบริษัทนั้นอีก ซึ่งเขาก็ทำสำเร็จแค่กกก!ร่างบางเดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพหมดแรง เกือบจะล้มทั้งยืน วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์พอดี ชลากรจึงไม่ได้ไปทำงานเขานั่งดูทีวีไปพลางๆ ในขณะที่เธอก็เพิ่งจะเดินออกมาจากห้องอีกที ร่างบางค่อยๆ หย่อนก้นลงบนโซฟานุ่มข้างๆ กับเขา"ยังไม่หายอีกหรอ? นี่ก็หลายวันแล้วนะ เฮียนึกว่าเธอจะหายตั้งแต่วันนั้นแล้ว" ก็วันที่เธอยอกว่าป่วยจนไม่ได้ไปทำงาน จนกระทั่งวันที่ทะเลาะกันเพราะเธอเข้าไปบริษัทไทย เคลิ่งแล้วมีเพื่อนร่วมงานบอกว่าชลากร