All Chapters of ซุ่ยเสียน (สะใภ้ร่านสวาท): Chapter 1 - Chapter 5

ซุ่ยเสียน สะใภ้ร่านสวาทนวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้นผู้​เขียน เฉ่าฟ่าน / กาสะลองไม่​อนุญาต​ให้​สแกน​หนังสือ​หรือ​คัด​ลอก​เนื้อหา​ส่วน​ใด​ส่วน​หนึ่ง​ของ​หนังสือเว้น​แต่​ได้​รับ​อนุญาต​จาก​เจ้าของ​หนังสือ​เท่านั้นนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ……….นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้วตัวอย่างบางช่วงบางตอนของเนื้อหา…“อ๊ะ… ซี้ดดดด… ”ซุ่ยเสียนเสียว เผลอสูดปากร้องครางออกมาด้วยความลืมตัว ทำให้ซินแสยิ่งได้ใจ ก้มลงประกบริมฝีปากดูดนมของนางสลับไปมาอย่างเมามันจนปลายหัวนมชุ่มไปด้วยน้ำลายเหนียว“ซี้ดดด… อูยยย… พอเถอะท่านซินแส… ”เสียงร้องห้ามของซุ่ยเสียน ทำให้ซินแสจำต้องหยุดอย่างแสนเสียดาย นางไม่คิดว่าเขาจะกล้าดูด แต่มันก็ทำให้เสียวซ่านเหลือเกิน“ทรวงอกของเจ้าไม่มีความปกติใดๆ… ใหญ่มากขนาดนี้ถ้าเจ้าตั้งครรภ์เมื่อใดจะมีน้ำนมเย

ฝีปากดูดนมของนางสลับไปมาอย่างเมามันจนปลายหัวนมชุ่มไปด้วยน้ำลายเหนียว“ซี้ดดด… อูยยย… พอเถอะท่านซินแส… ”เสียงร้องห้ามของซุ่ยเสียน ทำให้ซินแสจำต้องหยุดอย่างแสนเสียดาย นางไม่คิดว่าเขาจะกล้าดูด แต่มันก็ทำให้เสียวซ่านเหลือเกิน“ทรวงอกของเจ้าไม่มีความปกติใดๆ… ใหญ่มากขนาดนี้ถ้าเจ้าตั้งครรภ์เมื่อใดจะมีน้ำนมเยอะ บุตรของเจ้าจะอิ่มหนำไม่ขาดแคลนน้ำนมอย่างแน่นอน... แต่ข้าต้องจอตรวจอีกจุดสำคัญของเจ้า… ”ซินแสจ้องมองหนอกเนินสวาทของซุ่ยเสียน โหนกนูนเหมือนส้มโอสองกลีบประกบกันอยู่ท่ามกลางเส้นไหมดกดำ“ตรงไหนรึท่านซินแส…”ซุ่นเสียนถามพร้อมกับดึงผ้าออกจากตา จ้องมองหน้าซินแสด้วยแววตาเคอะเขิน“ตรงนี้… ”ซินแสสูดหายใจแรงแล้วตอบ เอื้อมมือลงมาลูบไล้ต้นขาด้านในของนางพร้อมกับโอบสะโพกมานอนหงายที่ขอบเตียง“ห๊ะ… ท่านซินแส… ”ซุ่ยเสียนร้องอุทานด้วยความตกใจ น้ำเสียงของนางมิอาจระงับความตื่นเต้น“อย่ากลัวข้า ที่ต้องทำเช่นนี้เพราะว่าข้าอยากตรวจโดยละเอียด… จะได้รู้ว่าภาวะภายในอันซับซ้อนของเจ้านั้นมีสิ่งใดผิดปกติหรือไม่… หรือบางทีรูอาจจะตัน… น้ำเชื้อของสามีเจ้าจึงเข้าไปไม่ถึงข้างใน”ซินแสให้เหตุผลที่จะต้องตรวจให้ลึกซึ้งถ

“เจ้ากับสามีหลับนอนกันบ่อยไหม”“ข้าจะรู้ได้อย่างไร… ว่าแค่ไหนคือบ่อย”“ทุกวัน… สัปดาห์ละครั้ง… เดือนละครั้ง… เจ้าอยู่ในข้อไหน… ”ซินแสให้ตัวเลือก“สัปดาห์ละครั้ง… ”ซุ่นเสียนตอบตามความจริง“ก็นับว่าไม่ห่างและไม่ถี่จนเกินไป… ความถี่นี้จัดว่าอยู่ในเกณฑ์ปกติ… แต่ถ้าอยากตั้งครรภ์เร็วๆ เจ้ากับสามีต้องทำกันบ่อยกว่านี้… ”ซินแสแนะ“อันที่จริงข้าน่ะอยากโดนทำทุกวัน… แต่สามีของข้าน่ะสิที่บางครั้งก็ยุ่งกับงานจนลืมนึกถึงความต้องการของข้า… ”มีความน้อยใจในน้ำเสียงของซุ่ยเสียน“งานของสามีเจ้ายุ่งมากนักรึ”“ใช่… บางเดือนหนานเปียนสามีของข้าต้องออกเดินทางเอาผ้าไปขายต่างเมือง ไปแต่ละครั้งก็นานเป็นสัปดาห์… บางครั้งก็เป็นเดือน… ช่วงนั้นจึงเป็นเวลาที่ข้าว้าเหว่มาก”เหมือนได้เจอคนที่นางจะระบายความลับในอกได้อย่างเปิดเผยความอัดอั้นตันใจของซุ่นเสียนจึงไหลหลั่งพรั่งพรูออกมาเมื่อเจอคนที่พร้อมจะรับฟังปัญหาที่นางไม่เคยบอกใคร“แล้วในเวลาที่ต้องหลับนอนกับสามีของเจ้า… เจ้ามีความสุขไหม… ”“บอกตามตรงว่า… ที่ผ่านๆ มาข้าแทบไม่เคยได้รู้จักว่าความสุขในเรื่องบนเตียงของสามีภรรยานั้นเป็นเช่นไร… ไม่รู้สิ… สำหรับหนานเปียนเขาท