เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 2
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-10 13:07:31“ขอข้าตรวจดูอาการของฮูหยิน… ”
ซินแสสืบเท้าเข้ามานั่งที่ขอบเตียง
“ข้าเองก็อยากรู้เหมือนกัน… ว่าเป็นเพราะเหตุอันใดฮูหยินของข้าจึงยังไม่ตั้งครรภ์เสียที… ”
หนานเปียนอยากรู้
“ต้องขออภัยท่านที่ข้าจำเป็นต้องตรวจอาการของฮูหยินเพียงลำพัง… ”
ซินแสกล่าว
“เอ่อ… ทำไมต้องตรวจเพียงลำพังด้วยล่ะ… ”
หนานเปียนตกใจ รู้สึกแปลกๆ ที่จะให้หญิงชายต้องอยู่กันเพียงลำพังในห้อง
“เป็นเพราะข้าจำเป็นต้องใช้สมาธิเพื่อจะตรวจให้แม่นยำไม่ผิดพลาด และข้ามั่นใจว่าจะรู้สาเหตุที่แท้จริงได้ว่าเป็นเพราะสาเหตุอันใดฮูหยินของเจ้าจึงตั้งครรภ์ยากเย็นยิ่งนัก… ”
ซินแสชางเหรินให้เหตุผลที่ต้องตรวจดูอาการของซุ่ยเสียนเพียงลำพัง
และด้วยความอยากมีบุตรใจ หนานเปียนจึงยอมก้าวออกมาจากห้องแต่โดยดี หากก็ไม่ลืมร้องเรียกให้ซุนหนี่ผู้เป็นสาวใช้ มายืนเฝ้าอยู่หน้าประตูห้องของภรรยา
“ไม่ต้องห่วงนะเจ้าคะนายท่าน… ข้าจะอยู่รับใช้ฮูหยินมิห่าง… ”
ซุนหนี่รีบรับปาก มองตามแผ่นหลังของหนานเปียนก้าวห่างออกไปจนลับตา
“เจ้าต้องรออยู่นอกห้อง… ระหว่างที่ข้ากำลังใช้เวลาตรวจอาการของฮูหยินเจ้าห้ามเข้ามายุ่มย่ามอย่างเด็ดขาด”
ชางเหรินชะโงกหน้าออกมากำชับสาวใช้
“เจ้าค่ะ… ”
ซุนหนี่รับคำ…
ซินแสรีบปิดประตู ก้าวเข้าไปหาฮูหยินที่กำลังนอนทอดกายรออยู่บนเตียง
“ข้าจำเป็นต้องปิดม่าน… ”
ซินแสกล่าวพลางค่อยๆ เอามือรูดม่านที่ปิดอำพรางเตียงจากสายตาคนภายนอกที่อาจจะมองเข้ามา จากนั้นหันไปหาซุ่ยเสียน
“เจ้าต้องถอดเสื้อผ้าออกให้หมด… ข้าอยากตรวจร่างกายของเจ้าโดยละเอียดทุกซอกทุกมุม… ”
ซินแสสั่ง…
ซุ่นเสียนยอมทำตามแต่โดยดี เพราะเห็นว่าวิชาความรู้ทางการแพทย์ของซินแสผู้นี้เป็นที่กล่าวขานไปทั่วเมืองหยี่เหยา
มือเรียวของฮูหยินค่อยๆ ปลดเปลื้องอาภรณ์แพรไหมออกไปจากร่างจนชิ้นสุดท้าย อวดเรือนกายงดงาม ทำเอาซินแสชางเหรินแทบหยุดหายใจ จ้องมองเรือนกายเย้ายวนด้วยความตื่นเต้น
ซินแสตะลึงมองผิวพรรณขาวเนียนผุดผ่องของสะใภ้คนงานของตระกูลหนานที่ผู้คนต่างพากันกล่าวขานถึงความเลอโฉมของนาง
ตอนนี้ทุกสิ่งที่ซ่อนอยู่ภายใต้อาภรณ์ ปรากฏแก่สายตาของซินแส นางช่างงดงามสมกับคำร่ำลือ
“ผิวพรรณเจ้าดีมาก เลือดฝาดสมบูรณ์ ทรวงอกเอิบอิ่มงดงามเกินกว่าสตรีใดๆ ที่ข้าเคยได้เคยพบเห็นมา ทรวดทรงของเจ้าดูสมบูรณ์พร้อมที่จะให้กำเนิดทารกได้… ”
“จริงรึท่านซินแส… ถ้าเป็นดังเช่นที่ท่านกล่าว แล้วเหตุใดข้าจึงยังไม่ตั้งท้อง… ”
ซุ่ยเสียนถาม
“ที่ข้าพูดเป็นแค่เพียงการตรวจภายนอกด้วยสายตาเท่านั้น… ข้าจำเป็นต้องตรวจภายในเพื่อให้รู้แน่ชัดว่าเพราะเหตุอันใดเจ้าจึงมีปัญหาในการตั้งครรภ์”
ซินแสกล่าว…
สายตาแทบไม่อาจละจากเรือนร่างงดงามของฮูหยินผู้เลอโฉม ต้นขาขาวเนียนที่ตอนนี้หนีบเข้าหากันแน่นเพราะความอาย ทำให้ซินแสแทบทนไม่ไหวที่จะได้เห็นดอกไม้งามที่ซุกซ่อนอยู่ภายใน
“แล้วข้าจะต้องทำยังไงบ้าง… ”
ซุ่ยเสียนรู้สึกอายจนหน้าแดงซ่านซับสีโลหิต เพราะนอกจากหนานเปียนผู้เป็นสามี นางก็ยังไม่เคยเปลือยกายต่อหน้าชายใดมาก่อน
“ข้าต้องสัมผัสร่างกายของเจ้าเพื่อจะรู้ถึงความอุ่นร้อน… แต่ถ้าเจ้าอายก็เอาผ้าปิดตาไว้… ”
ซินแสแนะ
“ถ้างั้น… ขะ… ข้าขอปิดตาดีกว่า… ”
ซุ่นเสียนกล่าวตะกุกตะกัก เป็นเพราะความเขินอาย นางค่อยๆ เอื้อมมือหยิบผ้าที่กองอยู่ข้างกายเอามาปิดตา
“เจ้าพร้อมแล้วใช่ไหม”
“ขะ… ข้าพร้อม… ”
“งั้นข้าขออนุญาตตรวจดูทรวงอกของเจ้า… ”
ซินแสเอื้อมมือลงมาลูบไล้เต้าเนื้ออวบใหญ่ ขาวเนียนมากจนเห็นเส้นเลือดสีเขียวอ่อนกระจายเป็นสายรางๆ อยู่ภายใต้ปทุมถันคู่งาม
“อ๊ะ… ”
ซุ่นเสียนสะดุ้ง…
ในทันทีที่มือหยาบใหญ่ของซินแสค่อยๆ บีบเคล้นแรงขึ้นเหมือนลืมตัวว่าเป็นการตรวจ แต่บีบเพราะความกระสันที่อัดแน่นอยู่ภายใน
ซินแสไม่เพียงแค่บีบเคล้นเหมือนทดสอบความหยุ่นนุ่ม แต่ยังใช้นิ้วหัวแม่มือคลึงวนรอบวงป้านลานหัวนมสีเนื้อ บีบจนปลายหัวนมชูชันเครียดครัดขึ้นมาด้วยความสยิว
“อ๊ะ… ซี้ดดดด… ”
ซุ่ยเสียนเสียว เผลอสูดปากร้องครางออกมาด้วยความลืมตัว ทำให้ซินแสยิ่งได้ใจ ก้มลงประกบริม
บทที่เกี่ยวข้อง
ซุ่ยเสียน (สะใภ้ร่านสวาท) ตอนที่ 3
ฝีปากดูดนมของนางสลับไปมาอย่างเมามันจนปลายหัวนมชุ่มไปด้วยน้ำลายเหนียว“ซี้ดดด… อูยยย… พอเถอะท่านซินแส… ”เสียงร้องห้ามของซุ่ยเสียน ทำให้ซินแสจำต้องหยุดอย่างแสนเสียดาย นางไม่คิดว่าเขาจะกล้าดูด แต่มันก็ทำให้เสียวซ่านเหลือเกิน“ทรวงอกของเจ้าไม่มีความปกติใดๆ… ใหญ่มากขนาดนี้ถ้าเจ้าตั้งครรภ์เมื่อใดจะมีน้ำนมเยอะ บุตรของเจ้าจะอิ่มหนำไม่ขาดแคลนน้ำนมอย่างแน่นอน... แต่ข้าต้องจอตรวจอีกจุดสำคัญของเจ้า… ”ซินแสจ้องมองหนอกเนินสวาทของซุ่ยเสียน โหนกนูนเหมือนส้มโอสองกลีบประกบกันอยู่ท่ามกลางเส้นไหมดกดำ“ตรงไหนรึท่านซินแส…”ซุ่นเสียนถามพร้อมกับดึงผ้าออกจากตา จ้องมองหน้าซินแสด้วยแววตาเคอะเขิน“ตรงนี้… ”ซินแสสูดหายใจแรงแล้วตอบ เอื้อมมือลงมาลูบไล้ต้นขาด้านในของนางพร้อมกับโอบสะโพกมานอนหงายที่ขอบเตียง“ห๊ะ… ท่านซินแส… ”ซุ่ยเสียนร้องอุทานด้วยความตกใจ น้ำเสียงของนางมิอาจระงับความตื่นเต้น“อย่ากลัวข้า ที่ต้องทำเช่นนี้เพราะว่าข้าอยากตรวจโดยละเอียด… จะได้รู้ว่าภาวะภายในอันซับซ้อนของเจ้านั้นมีสิ่งใดผิดปกติหรือไม่… หรือบางทีรูอาจจะตัน… น้ำเชื้อของสามีเจ้าจึงเข้าไปไม่ถึงข้างใน”ซินแสให้เหตุผลที่จะต้องตรวจให้ลึกซึ้งถ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10ซุ่ยเสียน (สะใภ้ร่านสวาท) ตอนที่ 4
“อ๊า… ท่านซินแสข้าเสียว… ”ซุ่ยเสียนสุดจะทน ซินแสผู้นี้เลียเก่งเหลือเกิน นางชันข้อศอกผงกศีรษะขึ้นมองซินแสปาดลิ้นรัวเข้าใส่กลีบดอกไม้งามอย่างเมามัน“ข้าเดาว่าหนานเปียนสามีเจ้าไม่เคยใช้ลิ้นกับตรงนี้ของเจ้าใช่ไหม… ”ดูจากท่าทางเสียวซ่านของซุ่ยเสียน ซินแสก็พอจะเดาได้ว่านางไม่เคยโดนชายใดลงลิ้นมาก่อน“ใช่… หนานเปียนไม่เคยทำแบบนี้กับข้า ซี้ด… อูย… ท่านเก่งจังซินแส ทำไมท่านรู้ว่าตรงไหนจะทำให้ข้าเสียว… ซี้ดดด… ”ซุ่ยเสียนเสียวมากจนต้องเอามือขยุ้มศีรษะของชางเหรินเอาไว้แน่น กดให้ก้มลงปาดลิ้นไล้เลียร่องสวาทของนางอย่างเมามัน“เรี่องแค่นี้ถ้าซินแสอย่างข้าไม่รู้… ข้าจะรักษาผู้คนได้ยังไง… ”ซินแสตอบแล้วก้มลงแนบลิ้นกับร่องกลีบ ปาดเลียอย่างเร่าร้อน หงายฝ่ามือแล้วสอดนิ้วกลางเข้าใส่ช่องทางที่กำลังเยิ้มฉ่ำไปด้วยน้ำหวานสวาท“อ๊ะ… อ๊ายยยย… ”ซุ่ยเสียนสะดุ้งครางซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ…เสียงลำนิ้วของซินแส ขยับเข้าออกเป็นจังหวะต่อเนื่องสม่ำเสมอแต่ละเปลาะปมของข้อนิ้วปูดโปนที่รุกคืบเข้ามาในช่องทางบีบรัด ทำเอาใบหน้าของซุ่ยเสียนเหยเก“อูยยยย… ”นางกัดฟัน พยายามข่มกลั้นเสียงครางเพราะกลัวว่าซุนหนี่ที่กำลังยื
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10ซุ่ยเสียน (สะใภ้ร่านสวาท) ตอนที่ 5
“เจ้ากับสามีหลับนอนกันบ่อยไหม”“ข้าจะรู้ได้อย่างไร… ว่าแค่ไหนคือบ่อย”“ทุกวัน… สัปดาห์ละครั้ง… เดือนละครั้ง… เจ้าอยู่ในข้อไหน… ”ซินแสให้ตัวเลือก“สัปดาห์ละครั้ง… ”ซุ่นเสียนตอบตามความจริง“ก็นับว่าไม่ห่างและไม่ถี่จนเกินไป… ความถี่นี้จัดว่าอยู่ในเกณฑ์ปกติ… แต่ถ้าอยากตั้งครรภ์เร็วๆ เจ้ากับสามีต้องทำกันบ่อยกว่านี้… ”ซินแสแนะ“อันที่จริงข้าน่ะอยากโดนทำทุกวัน… แต่สามีของข้าน่ะสิที่บางครั้งก็ยุ่งกับงานจนลืมนึกถึงความต้องการของข้า… ”มีความน้อยใจในน้ำเสียงของซุ่ยเสียน“งานของสามีเจ้ายุ่งมากนักรึ”“ใช่… บางเดือนหนานเปียนสามีของข้าต้องออกเดินทางเอาผ้าไปขายต่างเมือง ไปแต่ละครั้งก็นานเป็นสัปดาห์… บางครั้งก็เป็นเดือน… ช่วงนั้นจึงเป็นเวลาที่ข้าว้าเหว่มาก”เหมือนได้เจอคนที่นางจะระบายความลับในอกได้อย่างเปิดเผยความอัดอั้นตันใจของซุ่นเสียนจึงไหลหลั่งพรั่งพรูออกมาเมื่อเจอคนที่พร้อมจะรับฟังปัญหาที่นางไม่เคยบอกใคร“แล้วในเวลาที่ต้องหลับนอนกับสามีของเจ้า… เจ้ามีความสุขไหม… ”“บอกตามตรงว่า… ที่ผ่านๆ มาข้าแทบไม่เคยได้รู้จักว่าความสุขในเรื่องบนเตียงของสามีภรรยานั้นเป็นเช่นไร… ไม่รู้สิ… สำหรับหนานเปียนเขาท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10ซุ่ยเสียน (สะใภ้ร่านสวาท) ตอนที่ 1
ซุ่ยเสียน สะใภ้ร่านสวาทนวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้นผู้เขียน เฉ่าฟ่าน / กาสะลองไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือหรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้นนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ……….นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้วตัวอย่างบางช่วงบางตอนของเนื้อหา…“อ๊ะ… ซี้ดดดด… ”ซุ่ยเสียนเสียว เผลอสูดปากร้องครางออกมาด้วยความลืมตัว ทำให้ซินแสยิ่งได้ใจ ก้มลงประกบริมฝีปากดูดนมของนางสลับไปมาอย่างเมามันจนปลายหัวนมชุ่มไปด้วยน้ำลายเหนียว“ซี้ดดด… อูยยย… พอเถอะท่านซินแส… ”เสียงร้องห้ามของซุ่ยเสียน ทำให้ซินแสจำต้องหยุดอย่างแสนเสียดาย นางไม่คิดว่าเขาจะกล้าดูด แต่มันก็ทำให้เสียวซ่านเหลือเกิน“ทรวงอกของเจ้าไม่มีความปกติใดๆ… ใหญ่มากขนาดนี้ถ้าเจ้าตั้งครรภ์เมื่อใดจะมีน้ำนมเย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10
บทล่าสุด
ซุ่ยเสียน (สะใภ้ร่านสวาท) ตอนที่ 5
“เจ้ากับสามีหลับนอนกันบ่อยไหม”“ข้าจะรู้ได้อย่างไร… ว่าแค่ไหนคือบ่อย”“ทุกวัน… สัปดาห์ละครั้ง… เดือนละครั้ง… เจ้าอยู่ในข้อไหน… ”ซินแสให้ตัวเลือก“สัปดาห์ละครั้ง… ”ซุ่นเสียนตอบตามความจริง“ก็นับว่าไม่ห่างและไม่ถี่จนเกินไป… ความถี่นี้จัดว่าอยู่ในเกณฑ์ปกติ… แต่ถ้าอยากตั้งครรภ์เร็วๆ เจ้ากับสามีต้องทำกันบ่อยกว่านี้… ”ซินแสแนะ“อันที่จริงข้าน่ะอยากโดนทำทุกวัน… แต่สามีของข้าน่ะสิที่บางครั้งก็ยุ่งกับงานจนลืมนึกถึงความต้องการของข้า… ”มีความน้อยใจในน้ำเสียงของซุ่ยเสียน“งานของสามีเจ้ายุ่งมากนักรึ”“ใช่… บางเดือนหนานเปียนสามีของข้าต้องออกเดินทางเอาผ้าไปขายต่างเมือง ไปแต่ละครั้งก็นานเป็นสัปดาห์… บางครั้งก็เป็นเดือน… ช่วงนั้นจึงเป็นเวลาที่ข้าว้าเหว่มาก”เหมือนได้เจอคนที่นางจะระบายความลับในอกได้อย่างเปิดเผยความอัดอั้นตันใจของซุ่นเสียนจึงไหลหลั่งพรั่งพรูออกมาเมื่อเจอคนที่พร้อมจะรับฟังปัญหาที่นางไม่เคยบอกใคร“แล้วในเวลาที่ต้องหลับนอนกับสามีของเจ้า… เจ้ามีความสุขไหม… ”“บอกตามตรงว่า… ที่ผ่านๆ มาข้าแทบไม่เคยได้รู้จักว่าความสุขในเรื่องบนเตียงของสามีภรรยานั้นเป็นเช่นไร… ไม่รู้สิ… สำหรับหนานเปียนเขาท
ซุ่ยเสียน (สะใภ้ร่านสวาท) ตอนที่ 4
“อ๊า… ท่านซินแสข้าเสียว… ”ซุ่ยเสียนสุดจะทน ซินแสผู้นี้เลียเก่งเหลือเกิน นางชันข้อศอกผงกศีรษะขึ้นมองซินแสปาดลิ้นรัวเข้าใส่กลีบดอกไม้งามอย่างเมามัน“ข้าเดาว่าหนานเปียนสามีเจ้าไม่เคยใช้ลิ้นกับตรงนี้ของเจ้าใช่ไหม… ”ดูจากท่าทางเสียวซ่านของซุ่ยเสียน ซินแสก็พอจะเดาได้ว่านางไม่เคยโดนชายใดลงลิ้นมาก่อน“ใช่… หนานเปียนไม่เคยทำแบบนี้กับข้า ซี้ด… อูย… ท่านเก่งจังซินแส ทำไมท่านรู้ว่าตรงไหนจะทำให้ข้าเสียว… ซี้ดดด… ”ซุ่ยเสียนเสียวมากจนต้องเอามือขยุ้มศีรษะของชางเหรินเอาไว้แน่น กดให้ก้มลงปาดลิ้นไล้เลียร่องสวาทของนางอย่างเมามัน“เรี่องแค่นี้ถ้าซินแสอย่างข้าไม่รู้… ข้าจะรักษาผู้คนได้ยังไง… ”ซินแสตอบแล้วก้มลงแนบลิ้นกับร่องกลีบ ปาดเลียอย่างเร่าร้อน หงายฝ่ามือแล้วสอดนิ้วกลางเข้าใส่ช่องทางที่กำลังเยิ้มฉ่ำไปด้วยน้ำหวานสวาท“อ๊ะ… อ๊ายยยย… ”ซุ่ยเสียนสะดุ้งครางซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ…เสียงลำนิ้วของซินแส ขยับเข้าออกเป็นจังหวะต่อเนื่องสม่ำเสมอแต่ละเปลาะปมของข้อนิ้วปูดโปนที่รุกคืบเข้ามาในช่องทางบีบรัด ทำเอาใบหน้าของซุ่ยเสียนเหยเก“อูยยยย… ”นางกัดฟัน พยายามข่มกลั้นเสียงครางเพราะกลัวว่าซุนหนี่ที่กำลังยื
ซุ่ยเสียน (สะใภ้ร่านสวาท) ตอนที่ 3
ฝีปากดูดนมของนางสลับไปมาอย่างเมามันจนปลายหัวนมชุ่มไปด้วยน้ำลายเหนียว“ซี้ดดด… อูยยย… พอเถอะท่านซินแส… ”เสียงร้องห้ามของซุ่ยเสียน ทำให้ซินแสจำต้องหยุดอย่างแสนเสียดาย นางไม่คิดว่าเขาจะกล้าดูด แต่มันก็ทำให้เสียวซ่านเหลือเกิน“ทรวงอกของเจ้าไม่มีความปกติใดๆ… ใหญ่มากขนาดนี้ถ้าเจ้าตั้งครรภ์เมื่อใดจะมีน้ำนมเยอะ บุตรของเจ้าจะอิ่มหนำไม่ขาดแคลนน้ำนมอย่างแน่นอน... แต่ข้าต้องจอตรวจอีกจุดสำคัญของเจ้า… ”ซินแสจ้องมองหนอกเนินสวาทของซุ่ยเสียน โหนกนูนเหมือนส้มโอสองกลีบประกบกันอยู่ท่ามกลางเส้นไหมดกดำ“ตรงไหนรึท่านซินแส…”ซุ่นเสียนถามพร้อมกับดึงผ้าออกจากตา จ้องมองหน้าซินแสด้วยแววตาเคอะเขิน“ตรงนี้… ”ซินแสสูดหายใจแรงแล้วตอบ เอื้อมมือลงมาลูบไล้ต้นขาด้านในของนางพร้อมกับโอบสะโพกมานอนหงายที่ขอบเตียง“ห๊ะ… ท่านซินแส… ”ซุ่ยเสียนร้องอุทานด้วยความตกใจ น้ำเสียงของนางมิอาจระงับความตื่นเต้น“อย่ากลัวข้า ที่ต้องทำเช่นนี้เพราะว่าข้าอยากตรวจโดยละเอียด… จะได้รู้ว่าภาวะภายในอันซับซ้อนของเจ้านั้นมีสิ่งใดผิดปกติหรือไม่… หรือบางทีรูอาจจะตัน… น้ำเชื้อของสามีเจ้าจึงเข้าไปไม่ถึงข้างใน”ซินแสให้เหตุผลที่จะต้องตรวจให้ลึกซึ้งถ
ซุ่ยเสียน (สะใภ้ร่านสวาท) ตอนที่ 2
“ขอข้าตรวจดูอาการของฮูหยิน… ” ซินแสสืบเท้าเข้ามานั่งที่ขอบเตียง “ข้าเองก็อยากรู้เหมือนกัน… ว่าเป็นเพราะเหตุอันใดฮูหยินของข้าจึงยังไม่ตั้งครรภ์เสียที… ” หนานเปียนอยากรู้ “ต้องขออภัยท่านที่ข้าจำเป็นต้องตรวจอาการของฮูหยินเพียงลำพัง… ” ซินแสกล่าว “เอ่อ… ทำไมต้องตรวจเพียงลำพังด้วยล่ะ… ” หนานเปียนตกใจ รู้สึกแปลกๆ ที่จะให้หญิงชายต้องอยู่กันเพียงลำพังในห้อง “เป็นเพราะข้าจำเป็นต้องใช้สมาธิเพื่อจะตรวจให้แม่นยำไม่ผิดพลาด และข้ามั่นใจว่าจะรู้สาเหตุที่แท้จริงได้ว่าเป็นเพราะสาเหตุอันใดฮูหยินของเจ้าจึงตั้งครรภ์ยากเย็นยิ่งนัก… ” ซินแสชางเหรินให้เหตุผลที่ต้องตรวจดูอาการของซุ่ยเสียนเพียงลำพังและด้วยความอยากมีบุตรใจ หนานเปียนจึงยอมก้าวออกมาจากห้องแต่โดยดี หากก็ไม่ลืมร้องเรียกให้ซุนหนี่ผู้เป็นสาวใช้ มายืนเฝ้าอยู่หน้าประตูห้องของภรรยา“ไม่ต้องห่วงนะเจ้าคะนายท่าน… ข้าจะอยู่รับใช้ฮูหยินมิห่าง… ”ซุนหนี่รีบรับปาก มองตามแผ่นหลังของหนานเปียนก้าวห่างออกไปจนลับตา“เจ้าต้องรออยู่นอกห้อง… ระหว่างที่ข้ากำลังใช้เวลาตรวจอาการของฮูหยินเจ
ซุ่ยเสียน (สะใภ้ร่านสวาท) ตอนที่ 1
ซุ่ยเสียน สะใภ้ร่านสวาทนวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้นผู้เขียน เฉ่าฟ่าน / กาสะลองไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือหรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้นนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ……….นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้วตัวอย่างบางช่วงบางตอนของเนื้อหา…“อ๊ะ… ซี้ดดดด… ”ซุ่ยเสียนเสียว เผลอสูดปากร้องครางออกมาด้วยความลืมตัว ทำให้ซินแสยิ่งได้ใจ ก้มลงประกบริมฝีปากดูดนมของนางสลับไปมาอย่างเมามันจนปลายหัวนมชุ่มไปด้วยน้ำลายเหนียว“ซี้ดดด… อูยยย… พอเถอะท่านซินแส… ”เสียงร้องห้ามของซุ่ยเสียน ทำให้ซินแสจำต้องหยุดอย่างแสนเสียดาย นางไม่คิดว่าเขาจะกล้าดูด แต่มันก็ทำให้เสียวซ่านเหลือเกิน“ทรวงอกของเจ้าไม่มีความปกติใดๆ… ใหญ่มากขนาดนี้ถ้าเจ้าตั้งครรภ์เมื่อใดจะมีน้ำนมเย
