บททั้งหมดของ ซีรีส์ชู้รัก: บทที่ 51 - บทที่ 60

“อย่าชักช้า ฉันไม่มีเวลามากขนาดนั้น” ชิณณ์เตือนเธออีกครั้ง เขาหลุบตามองเธอด้วยใจลุ้นระทึก...จับสักที ชักให้สักทีสิวะ แข็งจนจะระเบิดอยู่แล้วพรีมสูดลมหายใจลึก เธอกลัวเขาเปลี่ยนใจ เธอจึงรีบใช้สองมือคว้าลำเนื้อตรงหน้า นิ้วทั้งสิบสอดประสานกำความใหญ่โตไว้แน่น แล้วดันมือเข้าหาเขาจนสันมือชนกับกลุ่มขนดกหยาบ ตาคู่สวยเบิกกว้าง เมื่อเห็นหัวมนทู่แดงก่ำทั้งยังมีน้ำใส ๆ ไหลซึมจากรูเล็กออกมาด้วย พรีมกัดฟันแน่น เธอหลับตาปี๋เพราะไม่อยากเห็น และเริ่มขยับมือชักรูดลำกายของเขาช้า ๆ“อ่า...ดี” ชิณณ์ว่าพลางขยับบั้นเอวแอ่นเข้าหามือนุ่ม“เร็วอีกนิด” ชิณณ์เท้าสะเอว เขาหลับตา เงยหน้า สูดปากเบา ๆ“อ่า...แบบนั้นแหละ อื้ม…”พรีมเบี่ยงหน้าไปด้านข้าง เธอยังคงหลับตาอยู่เพราะไม่อยากเห็นอะไรของเขา แต่หูได้ยินเสียงครางกระเส่าตลอดเวลา เสียงครางเซ็กซี่ของเขาทำให้เธอใจสั่น หญิงสาวเร่งขยับมือรูดรั้งเร็วขึ้น พอเขาเด้งสู้มือ เธอก็ชักรูดถี่ยิบเพราะมีอารมณ์คั่งค้างมาก่อนหน้านี้แล้ว พอถูกเธอชักรัว ๆ ชิณณ์ก็เด้งสู้มือนุ่ม เขาเสียวจัดไปทั้งลำ และไม่อาจกักเก็บห้วงเวลาแสนเสียวไว้ได้นาน อี

“งั้นก็ไปรับแขก เปิดซิงได้ราคาดีอยู่นะ”“ฉันไม่รับแขก !” พรีมตะเบ็งเสียงตอบด้วยความโมโห“งั้นก็เอางี้แล้วกัน ฉันเห็นใจเธอนะที่ถูกจับมาแบบไม่รู้อีโหน่อีเหน่ ฉันมีข้อเสนอเด็ด ๆ ที่จะทำให้เธอสามารถจ่ายหนี้สองแสนได้โดยที่ไม่ต้องรับแขก แค่เธอทำงานบางอย่างให้ฉันคนเดียวก็พอ”“งานอะไร”ชิณณ์มองสบตาหญิงสาว เขายิ้มมุมปากก่อนจะบอกดีลเด็ดแสนเร้าใจที่เขาคิดได้เมื่อครู่สด ๆ ร้อน ๆ ให้เธอได้พิจารณา“อมไม่แตกห้าร้อย อมแตกห้าพัน สไลด์นมสองร้อย สไลด์กลีบสองพัน เปิดซิงสามหมื่น ครั้งต่อไปสองหมื่น เธอมีเวลาแค่หนึ่งสัปดาห์รวบรวมให้ครบสองแสน คิดว่าไหวไหม”พรีมจ้องหน้าคนที่เสนอค่าบริการที่เขากำหนดให้เธอด้วยสายตากรุ่นโกรธ ถ้าพ่นไฟใส่เขาได้ เธอพ่นใส่ไปแล้ว“ฉันไม่ทำ”“ไม่ทำก็ไปรับแขก” ชิณณ์บอกอย่างไม่แยแส ถูกจับขึงพืดอยู่กลางเตียงแบบนี้ ยังจะปากดีกล้าต่อรองกับเขาอีก บุญหัวแค่ไหนแล้วที่เขาไม่กรอกยาปลุกเซ็กซ์แล้วโยนขึ้นเตียงให้แขกตัณหากลับขย้ำ อุตส่าห์สงสารให้ทำงานสบาย ๆ บริการเขาคนเดียว ยังจะมาเรื่องมากไม่อยากทำอีก“ฉันไม่ได้อยากทำงานแบบนี้”

พรีมสะบัดตัวหลุดจากเขาได้ในตอนที่เขาพยายามจะแกะตะขอเสื้อชั้นในของเธอ หญิงสาวถอยไปยืนชิดผนังห้องน้ำ เธอหอบหายใจแรงด้วยความโมโห แขนเรียวกอดอกปกปิดเรือนกายท่อนบน และจ้องเขาด้วยสาตาดุเอาเรื่องชิณณ์ยิ้มพอใจเมื่อได้เห็นเรือนร่างสาวเต็มตา เธอขาวนวลเนียนไปทั้งตัว ทรงอกอวบใหญ่น่ากัดขย้ำ เอวคอดรับกับสะโพกผายน่าสะบัดมือตีแรง ๆ บั้นท้ายเต่งตึงอวบอัดก็น่าจะรับแรงปะทะได้ดี แค่คิดเขาก็เสียววาบไปทั้งลำ แก่นกายผู้ซื่อสัตย์กับสมองของเขาขยับขยายดันผ้าขนหนูที่นุ่งอยู่โป่งออกมาพรีมเบิกตากว้างกับการเปลี่ยนแปลงของสรีระส่วนนั้นของเขา หญิงสาวหันซ้ายหันขวาหาทางออกให้กับตัวเอง ทว่ายังไม่ทันได้ขยับไปไหน เธอก็ถูกเขากระโจนเข้าใส่และรวบตัวเธอไว้ในอ้อมแขนแข็งแรงได้อีกครั้ง“คุณชิณณ์ ! ปล่อยฉันนะ ฉันไม่ลงอ่างกับคุณ” พรีมดิ้นสุดแรง เธอดิ้นโดยลืมไปว่าทั้งเนื้อทั้งตัวมีเพียงผ้าจิ๋วสองชิ้นปกปิดส่วนสำคัญไว้เท่านั้น“ฉันให้หนึ่งหมื่นบาท” ข้อเสนอของชิณณ์ทำให้คนในอ้อมแขนหยุดดิ้นพรีมเงยหน้ามองเจ้าของเรือนกายสูงกำยำที่เธอแนบชิดอยู่ “จริงนะ”ชิณณ์ยิ้มบาง เขาฉวยโอกาสตอนเธอเผลอ แอบเน

“ถ้าคุณตุกติกไม่หักหนี้ตามที่ตกลงกันไว้ ฉันจะตามจองล้างจองผลาญคุณให้ถึงที่สุด” พรีมขู่ด้วยน้ำเสียงและสีหน้าจริงจัง แต่คนถูกขู่กลับอมยิ้ม ตาคมเป็นประกายวิบวับ“ใครจะใจร้ายกับคนสวยได้ลงคอล่ะครับ” ชิณณ์ว่าพลางสะบัดมือตีแก้มก้นอวบแล้วบีบขยำเต็มมือ“เริ่มได้แล้ว...ฉันอยากแตกจะแย่”พรีมกัดฟันแน่น เธอจ้องหน้าเขาด้วยสายตาที่ไม่พอใจเท่าไรนัก กระนั้นเธอก็เริ่มขยับสะโพกเสียดสีกลีบเนื้อนุ่มกับลำกายแกร่ง แต่เพราะเธอไม่เคยมีแฟน ไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อน จังหวะที่เธอเป็นฝ่ายควบคุมเองจึงเก้กังติดขัดไปเสียหมด“แบบนี้อีกกี่ชาติถึงจะแตก” ชิณณ์ว่าเสียงลอดไรฟัน เธอเงอะงะอ่อนหัด แต่เร้าใจจนเขาแทบจะอดกลั้นไม่ไหวแล้ว เขาอยากจะสอดใส่แล้วเด้งเสยขึ้นจนมิดลำ อยากกระหน่ำแทงให้เธอหัวสั่นหัวคลอนดีดดิ้นอยู่บนตักอย่างสะใจ ทว่าสิ่งที่ชิณณ์ทำก็แค่เพียงบอกเธอว่า“หนีบมันไว้แน่น ๆ สิ”“นะ...แน่นแล้ว” พรีมเถียงขณะที่ยังขยับสะโพกโยกคลึงไร้ทิศทางชิณณ์สุดแสนจะทรมาน และเขาไม่อยากอดทนอดกลั้นอีกต่อไปแล้ว“ไม่พอหรอก ต้องแบบนี้” ชิณณ์กระชากสะโพกอวบอัดดึงหญิงสาวเข้าหา “เก

“เสี่ยจิ๋วเขาทวงเงินต้นสองล้านบาทแล้วน่ะสิ ที่ดินแปลงนั้นน่ะครบกำหนดฝากขายแล้ว พรีมพอจะหาเงินมาไถ่คืนได้ไหม ถ้าไม่ได้ เสี่ยเขาจะยึด”“แต่พรีมส่งดอกให้ทุกเดือนนะคะ ลุงไปคุยกับเสี่ยจิ๋วขอต่อสัญญาอีกได้ไหม เอ่อ...พรีมยังหาเงินสองล้านไม่ได้เลยค่ะ”“ลุงไปคุยแล้ว แต่เขาไม่ยอม เขายืนยันจะยึดท่าเดียว”พรีมเม้มปากแน่น เธอเหลือบตามองเจ้าของตักที่เธอนั่งอยู่ เขาจ้องมองเธออยู่ก่อนแล้ว พรีมจึงรีบก้มหลบตาคมด้วยความอดสูใจ หนี้แต่ละก้อนที่เธอต้องจ่ายล้วนแต่เป็นหนี้ที่เธอไม่ได้ก่อ ไม่ว่าจะหนี้ของธนาที่เธอต้องชดใช้ให้เขาด้วยร่างกาย และหนี้ของลุงที่เธอต้องหาเงินสองล้านมาจ่ายก่อนที่เสี่ยจิ๋วจะยึด“พรีมจะพยายามหาเงินไปใช้หนี้เขาให้ได้ ลุงบอกให้เขารออีกนิดนะคะ”“พรีม...เสี่ยจิ๋วเขาเอ็นดูพรีมนะ อย่างที่ลุงเคยบอกไปว่า ถ้าพรีมยอมเป็นเมียน้อยเขา เขาจะไม่ยึดที่ แถมพรีมยังจะได้เงินเดือนฟรี ๆ ไม่ต้องทำงานให้เหนื่อยด้วยนะ”“พรีมหาเงินได้แน่นอนค่ะ แค่นี้ก่อนนะคะลุง”เธอไม่รู้จะพูดอะไรกับลุงอีก ทางออกที่ลุงบอกมานั้นทำให้เธอจุกในอก หากเธอยอมทำอย่างที่ลุงบอก ก็เท่ากับ