All Chapters of Twin Fate: Wife, Please Love Me Again: Chapter 21 - Chapter 30

Habang nag-uusap ang mag-ama, huminto ang sasakyan sa harap ng villa.Sa oras na ipaparada na ni Joshua ang kotse, bigla siyang may nakita—isang maliit na pigura na lumitaw mula sa mga berdeng halaman sa gilid.Isang batang babae.Nanlaki ang mata ni Joshua at agad na inapakan ang preno. Dahil sa biglaang paghinto, nagulat si Hiro sa likuran.Hindi man nakakita si Harvey, dahil sa lakas ng pagpreno, napayuko rin siya nang bahagya. Ngunit sa kabila nito, agad niyang inabot ang anak upang protektahan ito.Bumaba ang tono ng kanyang boses nang tanungin si Joshua, "Anong nangyari?"Nabigla rin si Joshua at dali-daling sumagot, "Master, may biglang lumabas na batang babae sa labas. Halos masagasaan ko siya."Kumunot ang noo ni Harvey at agad na inutusan ito, "Bumaba ka at tingnan kung okay siya.""Opo."Mabilis na bumaba si Joshua at nilapitan ang bata.Nang makita niya ito nang malapitan, napansin niyang napakaganda ng bata—parang isang porselanang manika. Pero kahit maganda, halata sa ba

Narinig ni Valerie ang sinabi niya nang walang kahit anong pag-aalinlangan. Ngunit sa sumunod na saglit, tila nagyelo ang hangin sa paligid."H-ha?" Napanganga si Joshua, halatang gulat. "Maghubad? Bakit... bakit kailangan maghubad?"Lumingon sa kanya si Valerie at kalmadong sumagot, "Hindi ba halata? Para sa gamutan. Ano sa tingin mo, para maligo?" Lumipat ang tingin niya kay Joshua. "Nahanap mo na ba ang mga halamang gamot na kailangan ko?"Doon lang natauhan si Joshua at agad na tumango. "Oo! Oo, nahanap na! Nasa kahon na 'yon."Lumapit si Valerie sa kahon at binuksan ito. Nakita niyang puno ito ng mamahaling halamang gamot. Isa-isa niya itong sinuri upang matiyak na walang kulang at lahat ay nasa maayos na kondisyon. Nang matiyak niyang kumpleto at mas mataas pa sa inaasahan niya ang kalidad ng mga ito, isinara niya ang kahon at tumingin muli kay Harvey.Napangiwi siya nang makita niyang hindi pa rin nag-aalis ng damit ang lalaki. Si Joshua naman ay nakatayo lang sa gilid, tila hi

Sa labas ng silid, kinuwenta ni Joshua ang oras at pumasok kasama si Hiro para tingnan kung tapos na at kung may kailangan pang tulong.Pero ang nadatnan nila ay isang eye-stimulating na eksena.Napatigil si Joshua, tila natulala.“Ano ‘to... yakapan na? Akala ko gamutan?”Bakit parang gumulong na lang sila bigla sa kama?At ang masaklap pa—nandoon si Hiro!‘Ay hindi, si Little Master nga pala!’ Nag-panic agad si Joshua. Kahit sa loob ng isip niya ay nagchi-chismis siya, mabilis din siyang kumilos.Agad niyang tinakpan ang mga mata ni Hiro, buhat siya, at mabilis na lumabas ng silid.“Babalik na lang kami mamaya!” Ibinulalas niyang mabilis, sabay sara ng pinto. Swabeng-swabe ang galaw, parang sanay na sanay sa ganitong sitwasyon.Sa loob ng silid, blangko ang isipan ni Valerie. Nang unti-unti siyang matauhan, bigla siyang tumayo mula sa ibabaw ni Harvey na parang spring na tumalbog.“G*go, sinamantala na naman ako ng lalaking ‘to!”Galit na galit niyang sigaw, “Harvey! May sakit ka

Maagang nagising si Valerie kinabukasan. Hindi dahil ayaw niyang matulog pa, kundi dahil kailangan niyang dumalo nang maaga sa serye ng mga meeting para sa kanilang pananaliksik.Pagkababa niya mula sa kwarto matapos mag-ayos, medyo inaantok pa rin siya. Hindi pa rin tapos si Yaya Manda sa paghahanda ng almusal. Hindi na siya nagreklamo. Sa isip niya, bibili na lang siya ng makakain sa daan. Ngunit bago pa man siya makalabas, biglang tumunog ang doorbell.“Sino kaya ’yon?” tanong niya sa sarili, bahagyang nagtataka kung sino ang bibisita nang ganito kaaga.Pagbukas ng pinto, gulat siya nang bumungad sa kanya si Hiro.“Magandang umaga, maganda kong tita!”“Ha? Hiro?” napakunot ang noo ni Valerie sa gulat. “Ikaw na naman? Tumakas ka na naman ba sa bahay?”Ngunit ngumiti lang si Hiro at mabilis na umiling. “Hindi po ako tumakas ngayon. Nandito po ako para yayain ka mag-breakfast kasama namin!”Napatawa at napailing si Valerie. “Grabe ka naman, ang layo-layo pa yata ng bahay niyo...”Nang

Tuluyang nawalan ng kontrol si Jasmine sa nakita niya. Galit siyang lumapit, ilang hakbang ang tinawid, at mariing inalis ang kamay ni Valerie mula sa likod ni Harvey."Ano’ng ginagawa mo? Sino'ng nagbigay sa’yo ng karapatang hawakan siya?!" galit na sigaw ni Jasmine.Masyado silang mabilis dumating kaya hindi na naisara ang pinto. Abalang-abala si Valerie sa paglalagay ng gamot kay Harvey kaya hindi man lang niya napansin ang pagpasok ng mga tao. Kaya naman, wala siyang anumang paghahanda nang biglang dumating ang mga ito. Sa lakas ng pagkakatabig sa kanya, napaatras siya ng ilang hakbang at muntik nang matumba.Nang makabawi na sa pagkakatinag, agad siyang tumingala upang makita kung sino ang dumating. Pagkakita niya sa mukha ni Jasmine, bigla siyang nanlumo—tila ba sumugod ang lahat ng alaala sa kanyang isipan.Naalala niya ang mga nangyari noong nasa loob pa siya ng pamilya Lozano. Ang paninira sa kanya, ang mga kunwaring kaawa-awang ekspresyon ni Jasmine, ang pagbibintang na siya