Lahat ng Kabanata ng Nagmakaawa siyang makipagbalikan: Kabanata 11 - Kabanata 20

"Pasensya na, Mr. and Mrs. Garner, late ako," Sabi ni Bennett, kalmado ang boses sa kabila ng kanyang magulong itsura.Bago pa siya makapagpaliwanag ay napabuntong hininga si Vivian.“Isang pulubi? Sylvia, seryoso ka bang nagpaplanong magpakasal sa isang pulubi?"Napakalakas ng kanyang boses kaya napalingon ang lahat sa silid, narinig ang kanyang mga salita na napakalinaw.Si Nathaniel, medyo naiirita, ay nagdagdag, “Sylvia, kahit na ginagawa mo ito para lang asarin ako, kumuha ng isang pulubi bilang iyong stand-in ay nakakatawa. Sa tingin mo ba talaga nakakatawa ito?"Nagsalubong ang mga kilay ni Bennett habang nakatingin sa sarili.Siya ay naaksidente sa daan at gumapang sa ilalim ng sasakyan upang iligtas ang isang matandang babae, na nagpapaliwanag sa kanyang magulong damit at natatakpan ng dumi na itsura.Pero ang mapagkamalang pulubi? Itinulak iyon.Hindi siya nag abalang magpaliwanag.Sa halip, itinaas niya ang kanyang mga mata sa kanyang nobya.Siya ay matikas at mati

"Kung pananatilihin mo ito, wala kaming pagpipilian kundi gumawa ng mas marahas na mga hakbang."Ngunit hindi umatras si Nathaniel. Iyon ay nang sumugod si Wilson at diretsong sumuntok sa kanyang mukha.“Nathaniel Sinclair, napagod na ako sayo! Limang taon kang kasama ng aking anak at hindi siya pinakasalan. Sige, nagparaya kami. Ngunit pagkatapos ay nagsinungaling ka sa kanya, na sinasabing ipinagpaliban ang kasal, para lamang nakawin ang kanyang venue at magpakasal sa iba!“Walang ibinigay sayo ang anak ko kundi kabaitan at paulit ulit mo siyang ginagantihan ng kasinungalingan. Kung patuloy kang nagdudulot ng gulo dito, huwag mong isipin na hindi ko gagawin ang mga bagay sa sarili kong mga kamay!"Namumula na ang mukha ni Nathaniel, ngunit tumanggi siyang umalis.“Hindi ako aalis! hindi ko gagawin! Mr. Garner, hayaan mo akong pakasalan si Sylvia ngayon. Pinapangako ko na tatratuhin ko siya ng mabuti sa buong buhay ko!"Ng makita ang kanyang patuloy na pagsuway, bugbog at duguan

Sumunod si Vivian sa likuran ni Nathaniel, pilit na nakikisabay sa kanyang magulong damit pangkasal.“Nathaniel, hintayin mo ako! Hindi na ako makatakbo!"Napatingin si Bennett kay Sylvia. “Dapat ba nating—”“Hindi na kailangan.”Pinutol siya ni Sylvia bago pa siya matapos, mahinahon at walang pakialam ang tono nito. Hindi man lang siya lumingon habang sinasabi niyang, "Magmaneho ka na lang."Walang pag aalinlangan, inapakan ni Bennett ang gasolina at mabilis na umandar ang sasakyan, naiwan sa malayo sina Nathaniel at Vivian.Napahinto si Nathaniel, pinagmamasdan ang sasakyang nawawala sa di kalayuan. Nakatayo siya, nakatulala, hindi makagalaw ng mahabang panahon.Sa wakas ay naabutan ni Vivian, humihingal nang hawakan ang braso nito. “Nathaniel, wala na si Sylvia. Kasal na siya ngayon. Pakiusap, itigil mo na ang paghabol sa kanya. Balik tayo. Naghihintay pa rin ang mga bisita na ikasal tayo."“Kasal? Kasal kanino?" Mapait na nanunuya si Nathaniel, may halong pangungutya ang bo

Isinugod silang dalawa sa ospital, kung saan kakalabas lang ng operating room si Nathaniel na wala pa ring malay.Si Vivian, suot pa rin ang kanyang damit pangkasal, natulala na nakaupo sa tabi ng kama. Sa sandali na nakita niya si Sylvia, sumugod siya sa kanya, halos kumamot ang matalas niyang kuko sa mukha ni Sylvia.“Bakit? Bakit kailangan mong sirain ang kasal namin ni Nathaniel?"Hinarang ni Bennett si Vivian, na pinigilan siya habang umiiyak.“Tingnan mo siya! Tingnan mo si Nathaniel na nakahiga dito na walang malay dahil sayo! Tingnan mo kung paano siya tumanggi na pakasalan ako, kung paano hindi niya mapigilan ang pag iisip tungkol sayo! Masaya ka na ba ngayon?"Hindi pinansin ang pagsisigawan niya, sumimangot si Sylvia at pumunta sa tabi ng kama ni Nathaniel. Maputla ang kanyang kutis at nakapikit ang kanyang mga mata. Para siyang walang buhay na shell."Magagarantiyahan ba ng matagumpay na operasyon ang kanyang paggaling?"“Sylvia, Sylvia…”Sa kabila ng kanyang mga ma

Pagkaalis ni Sylvia, pakiramdam ni Nathaniel ay gumuho ang kanyang buhay.Sinubukan niyang bumangon sa kama, ngunit hinarangan siya ng nurse."Mr. Sinclair, hindi ka pa fully recovered at mahina pa ang katawan mo. Dapat kang manatili sa kamay."“Kailangan kong mahanap si Sylvia! Umalis ka sa dinadaanan ko! Kailangan ko siyang makita!”“Yung binibini na nakasama mo kagabi? Umalis na siya kasama ang asawa niya,” Sagot ng nurse.Ang isang salitang “asawa” na iyon ang nagpatigil kay Nathaniel.Asawa?Saka niya naisip na may asawa na si Sylvia. Nagpakasal talaga siya.Nagpakasal siya sa ibang lalaki.'Hindi! Hangga't hindi pa nila nairehistro ang kanilang kasal, wala itong kwenta!' Naisip niya."Hindi niya asawa! Ako ang asawa niya! Sa akin siya dapat!" Sigaw ni Nathaniel.Ang nurse, na nalilito kung paano haharapin ang kanyang pagsabog, ay nakatayo lamang ng walang magawa.Sa pagkakataong iyon, sumugod si Vivian sa silid, halos hindi napigilan ang kanyang pananabik."Nathaniel