Semua Bab Pagbabayad sa Maling Akala: Bab 1 - Bab 8

Ang ruby pendant ay pamana ng aming pamilya.Mayroong dalawa pendant na ganito. Ibinigay ko kay Benedict ang isa sa kanila para ibigay sa kanyang magiging kasintahan. Si Jeremy ay kukuha ng isa pa kapag siya ay nasa tamang edad na. Samantala, itinago ko ito para sa kanya.Maliwanag, mali ang naisip ni Yvonne.Kinuha niya ang kwintas sa leeg ko sa sobrang galit. "Sinungaling ka, Benedict Fuller! Sinabi mo sa akin na ako lang ang mahal mo. Paano mo ako maloloko sa matandang babaeng ito?"I hate you! I hate you!"Masakit ang puso ko, pero hindi ko pa rin mapigilan ang sarili ko na mahalin ka," bulong niya sa sarili sa kabaliwan. Tapos, nagdilim ang mga mata niya. "Kung mamatay sila, wala nang hahantong sa pagitan natin. Oo. Ayan!"Kinuha niya ang phone niya at may tinawagan. Pagkaraan ng ilang sandali, narinig kong sinabi niya, "Francis, kailangan mong tulungan akong protektahan ang relasyon ko!"Wala na akong panahon para makita siyang nawawala sa sarili. Gumagapang ako papunta sa

Dahan-dahan akong naglakad papunta kay Yvonne. "Patay na si Jeremy. Patay na ang anak ko."Iyak ako ng iyak sabay tawa, parang napossess ako. "Pagbabayaran mo ito ng iyong buhay!"Sinugod ko si Yvonne. Gayunpaman, nang malapit ko na siyang maabot, nakaramdam ako ng matinding sakit sa likod ng aking ulo.Bumagsak ako sa sahig.Tumakbo si Francis kay Yvonne na may hawak na baseball bat. "Yvonne, okay ka lang?"Tinapik-tapik niya ang sarili sa dibdib, halatang nanginginig, at umiling. Tapos, tinapakan niya yung mukha ko. "Paano ka maglakas loob na subukan at hawakan ako, ikaw na malandi? Kailangan kitang turuan ng leksyon para malaman mong hindi ako ang dapat mong guluhin!"Sumakit ang ulo ko. Nagsisimula nang maglaho ang aking kamalayan.Bago pa ako mawalan ng malay, narinig kong nagtanong si Francis, "Yvonne, sigurado ka bang ayos lang na namatay ang bata?"Napangisi si Yvonne. "Ito ang emergency room ng isang ospital. Araw-araw namamatay ang mga tao dito. At saka, huli na ang l

Sumugod si Benedict sa operating theater at nagulat siya nang makitang mag-isa si Yvonne, may hawak na scalpel. "Nurse ka. Kwalipikado ka bang magpaopera?"Hindi siya sinagot ni Yvonne. Sa halip, tumingin siya sa kanya nang may pagmamalaki, naghahanap ng papuri. "Benedict, nag-asikaso ako ng napakalaking problema para sa iyo. Hindi ba dapat magpasalamat ka sa akin?""Anong problema?"Tinuro ako ni Yvonne at ngumisi. "Gusto ka ng babaeng ito akitin. Huwag kang mag-alala. Nakipag-ayos na ako sa kanya."Sandaling natigilan si Benedict. "Ano?"Ikinabit ni Yvonne ang braso nito sa pamamagitan ng kanyang at sinabi ng mahinahon, "Hindi ka naman galit, 'di ba? Alam kong siya ang first love mo, pero girlfriend mo na ako. Hindi mo siya pwedeng kampihan. Kung hindi, habang buhay kitang hindi papansinin."Malamig ang ekspresyon ni Benedict. "Nasabi ko na sayo na ikaw ang una kong girlfriend," naiinip niyang sabi. "Bakit ayaw mong maniwala sa akin?"Nag pout si Yvonne. "Lagi kang nagsisinung

Nagalit si Benedict. Hindi na niya napigilan ang kanyang galit. Binigyan niya ng tingin ang mga bodyguard.Hinawakan nila ang mga braso ni Yvonne, para pigilan siya sa pwesto ita.Madilim ang kanyang ekspresyon. "Tatanungin kita sa huling pagkakataon. Nasaan ang kapatid ko?""Patay na siya."Sinampal ulit ni Benedict si Yvonne. Sa pagkakataong ito, sapat na ang puwersa para dumura siya ng dugo.Ibinigay ni Yvonne ang lahat ng pagpapanggap. "Benedict Fuller, lalaki ka ba talaga? 30 years old ka na, seven years old pa lang ang batang iyon. Paano mo siya naging kapatid? Bakit ka nagsisinungaling? Bakit ba ang lupit mo sa akin?""Matigas talaga ang ulo mong babae ka!" Sinipa siya ni Benedict sa sahig. Kinuha niya ang kanyang telepono, kinuha niya ang larawan ng aming buong pamilya. "Tingnan mo ito. Ito ang aking ina. Ito ang aking kapatid."Sa larawan, kami ng aking asawa ay maibiging nakatayo, kasama sina Benedict at Jeremy.Ngayon lang nagmukhang takot si Yvonne.Nang hilahin si