Kabanata 1

Ang aking nakababatang anak na lalaki, si Jeremy Fuller, ay naging makulit at hinablot ang ahas. Nang hindi siya bumitaw, tinuklaw siya ng ahas.

Ang asawa ko ay nasa isang business trip noong panahong iyon, habang ang aking nakatatandang anak na lalaki, si Benedict Fuller, ay nagtatrabaho ng night shift sa ospital.

Walang pag-aalinlangan, tumawag ako ng taksi at dinala si Jeremy sa parehong ospital na kinaroroonan ni Benedict para sa emergency care.

Doon, tumakbo sa akin ang isang magandang nurse at tinanong ako tungkol sa sitwasyon ni Jeremy. Pagkatapos, dinala niya ito ng hospital cot at dinala sa emergency room.

Parang nabubulunan ako, ipinaliwanag ko ang nangyari at nakiusap sa kanya na iligtas ang aking anak.

Nanatili ang tingin niya sa mga makina habang may kausap. Bago pa man itulak si Jeremy sa emergency room, huminto siya.

Nataranta ako at tinanong ko siya kung may mali.

Madilim ang mga mata ng nurse habang nakatitig kay Jeremy. "Kilala mo ba si Benedict Fuller?"

tumango ako. "Oo, naman. Siya ang aking..."

Bago pa ako makasabi ng "anak", sinampal ako ng nurse.

"What the hell?" Nilagay ko ang kamay ko sa namamagang pisngi ko, tumingin ako sa kanya.

Mapag-mataas akong tinitigan ng nurse at biglang nagnagsalita, "Hindi mo ba alam kung sino ako? Isang taon na kaming nag de-date ni Benedict. Maayos naman ang takbo ng relasyon namin, at nagpaplano na kaming magpakasal."

Muli ko siyang tiningnan ng malapitan, ngayon ko lang napagtanto na nakita ko nga siya noon sa social media ni Benedict. Siya ang kanyang girlfriend, si Yvonne Sinclair.

Lumapit ako para kunin ang kamay niya.

Hindi ito ang magandang panahon para magkita kami, pero, sinubukan kong ipakilala ang sarili ko. "Ako ang..."

Bago ko pa matapos ang salitang "ina", sinampal ulit ako ni Yvonne. Sa pagkakataong ito, hindi na siya nagpapigil.

Namumula ang pisngi ko sa sakit.

"Ikaw babae! Sa tingin mo kaya mong nakawin ang boyfriend ko dahil lang sa kaakit-akit ka?"

Sinipa niya ako sa tiyan. Sobrang sakit na halos hindi ako makatayo. Pagkatapos, sinamaan niya ng tingin si Jeremy, na nakahiga sa kama. "Ito ba ang bastardong anak na kasama mo ay hindi alam niya?"

Magkamukha sina Jeremy at Benedict, ito ay nakuha ng magkapatid sa kanilang ama.

Gusto kong ipaliwanag iyon kay Yvonne, ngunit hindi niya ako binigyan ng pagkakataon.

Habang nakatingin sa mapupulang mukha ni Jeremy, dahan-dahan niyang sinabi, "Mayroon kaming ibang mga pasyente na nangangailangan ng urgent care ngayon. Kailangan mong maghintay."

Pagkatapos, umalis siya, kasama ang iba pang mga nars.

Gulong-gulo ang isip ko, pero alam kong hindi na makapaghintay si Jeremy. Agad kong kinuha ko ang phone ko para tawagan si Benedict.

Gayunpaman, puro beep lang ang narinig ko. Hindi hawak ni Benedict ang kanyang telepono.

Namumula na ngayon ang mukha ni Jeremy. Nagpapanic ako dahil hindi ko matawagan si Benedict. Hindi ko napigilan ang sarili ko, nagmura ako sa ilalim ng aking hininga.

Sa kasamaang palad, hindi pa nakakalayo si Yvonne sa puntong iyon. Narinig niya ako at akala niya ay minumura ko siya.

Lumingon siya at humakbang palapit sa akin. Namula ang mukha sa galit, hinawakan niya ako sa buhok. "Sino ang tinatawagan mo? May isang car accident victim na kailangan ng emergency surgery. Si Benedict ay nasa operating theater pa.

"Sa tingin mo ba tutulungan ka niya kahit tawagan mo siya?"

Inilabas niya ang isang kwintas na nakasabit sa kanyang leeg at iwinagayway iyon sa aking mukha. Nakalagay doon ang isang napakapamilyar na ruby pendant. "Ibinigay ito sa akin ni Benedict bilang tanda ng kanyang pagmamahal. Papakasalan niya ako. Wala siyang pakialam sayo dahil lang nagka-anak ka ng bastardo

"Ipapaalam ko sayo na stable na ang relasyon natin!"

Itinulak niya ako sa sahig, napunit ang shirt ko sa ginawa niya at nailantad ang ruby pendant na nakasabit sa leeg ko.

Nanlaki ang mga mata ni Yvonne. Lalong tumindi ang galit niya. "Paano mo nakuha itong ruby na ito? Isa itong family heirloom!"