บททั้งหมดของ I NEED YOU: บทที่ 11 - บทที่ 20

"Be careful." Maingat na inalalayan ni Tyron ang dalaga upang makabangon at pinasandal sa headboard. "Ano ang nangyari? Bakit ang sakit ng ulo ko?" Inosinteng tanong niya at hinawakan ang ulo."Jesabell, sorry! Hindi ko sinasadyang tabigin ka kanina nang hawakan mo nang mariin ang kamay ko. May sugat kasi ako sa kamay na kagagawan mo rin noong nasa hospital ka." Itinaas ni Emily ang kamay at ipinakita ang sugat doon na sinadya niya upang lalabas pa rin na si Jesabell ang may kasalanan sa nangyari rito.Napaismid si Jesabell nang makitang lumambot ang aura ng mukha ni Tyron nang makita ang sugat sa kamay ni Emily. "Mukhang mas sariwa pa ang sugat mo kaysa sugat ko sa ulo." Sarkastiko niyang puna at gustong matawa nang nang mawala ang composure nito.Mabilis na naibaba ni Emily ang kamay at naiiyak na nagyuko ng ulo. "Jesabell, alam kong nag iisip ka na nagdadahilam lamang ako. Pero saksi ang nurse mo noong sugatan mo ako sa kamay.""Kaibigan mo iyon at kuwento mo iyan kaya ikaw ang bi

Napatingin siya sa kamay na nagkaroon ng pasa. Mukhang hindi na mawala ang marka doon kaya habambuhay na naman siyang huntingin ng karanasang iyon. Malungkot siyang tumingin muli sa salamin. Napapagod na siya sa buhay niyang walang kabulohan. Pero takot naman siyang mamatay. Siguro nga ay nababaliw na siya at kung ano na lang ang pumapqsok sq isipan niya."Maging masaya ka lang kapag nagmahal ka na ng iba." Kausap niya sa sarili at pinandilatan pa ang reflection sa salamin."Kaya kailangan mo nang makaalis dito upang mabilis kang maka move on!" Pinagdiinan pa niya sa sarili ang laman ng isipan. May isang oras din ang lumipas mula nang mapag isa siya bago nagpasyang lumabas ng silid nang kumalam ang sikmura. Pagsilip niya sa dinning room ay malinis na iyon. Tiyak na pinamigay na ang pagkain sa labas at ayaw ni Tyron na may natitira sa pagkain after kumain. Nakagat niya ang daliri at nag isip paano malamnan ang sikmura. Wala sa sariling naglakad siya hanggang sa makarating sa sala. Nag

"Ouch, I hate you!" Duro ni Jesabell sa kawali gamit ang sandok. Ang sakit na kasi ng kamay niya kung saan tumama ang tumatalsik na mantika. Tiyak na mag iiwan iyon ng piklat sa braso niya. Dahan dahan siyang lumapit sa kawali habang itinatakip ang malapad na pinggan sa mukha. Hindi dapat madumihan ang mukha niya at ganda na nga lang ang mayroon siya.Tinakpan ni Nida ang sariling bibig upang hinidi makalikha ng ingay nang makita ang hinangong itlog ng dalaga. Sunog iyon at sobrang mamantika. Ni zoom pa niya ang ang nasa plato at tingin niya kahit aso ay hindi kakainin iyon.Napabuntong hininga si Jesabell nang makita ang niluto. Pero kahit palpak ang gawa ay proud pa rin siya sa sarili. Muli siyang tumingin sa cabinet at noodles naman ang hinanap. Napangiti siya nang makitang very easy sundin ang instruction. Lalagyan niya lang ng water at tiyak na hindi masusunog iyon.Napasimangot si Nida at mukhang nakagawa na ng tamang pagkain ang dalaga. Hindi na rin ito napapaso at tantyado an

"Kailangan pa ba kitang subuan?" Aroganteng tanong ni Tyron sa dalaga habang nanatiling nakatutok ang tingin sa screen ng laptop. Wala sa sariling sumubo siya muli ng pagkain gamit pa rin ang kutsara na ginamit din ni Tyron. Muntik pa siyang nabulunan at mabilis siyang inabutan ng tubig ng binata. "Thank you!" aniya matapod makainum ng tubig at naalis ang bara sa lalamunan."Slow down, order pa ako ng pagkain kung kulangin."Lihim siyang napangiti at kinilig na naman ang tanga niyang puso. Bakit naman kasi ganito ang binata? Napabuntong hininga siya at itinuon na lang ang tingin sa pagkain. Si Tyron kasi ay abala na ito sa kausap nito mula sa zoom meeting. Alam niyang nakikita siya ng mga board member dahil nasa likod siya ni Tyron. Tuwing aangat siya ng tingin ay nahuhuli niyang nakatingin sa kaniya ang ilan sa mga naroon. Marahil ay curious kung sino siya kasama ng CEO sa iisang silid. Matipid siyang gumanti ng ngiti sa isang lalaking mukhang kaidaran lang ni Tyron.Tumikhim si Ty

"Ladies and gentlemen, kompleto na ang kompanyang papasukan ninyo as intern sa sunod na lingo. Ngayon pa lang ay binabati ko na kayo sa maging achievement ninyo and good luck!"Nagpalakpakan ang lahat matapos magsalita ang dean. Dugtong pa ng dean ay personal na pumunta sa office nito ang mismong CEO upang e invite ang kanilang batch na sa kompanya nito mag OJT. Hindi pa sinabi ang pangalan ng kompanya at surprise umano. Malalaman lang nila sa mismong araw na papasok na sila. Natuwa si Lory at magkasama sila sa grupo at sa huling kompanya pa sila napunta. Bida pa ng dean ay ang CEO mismo pumili sa pangalan nila na papasok sa kompanya nito as intern."Sir, bata pa po ba ang CEO?" Kinikilig na tanong ni Lory sa dean.Nang ngumiti ang dean at mukhang kinikilig din ay nahulaan ni Jesabell na bata pa nga at guwapo ang naturang CEO ng kompanya. Bakla kasi ang dean nila at ganoon ang reaction kapag nakakita ng guwapo.Matapos ang klase ay niyaya na siya ni Lory na pumuntang court. May next