All Chapters of อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง: Chapter 61 - Chapter 70

เหล่าอาจารย์และบัณฑิตจากสำนักศึกษาหลี่ชุนพำนักอยู่ที่วัดเขาตงชวนจนครบเจ็ดวัน ในวันนี้เป็นวันที่ต้องเดินทางกลับเมืองตงหลาง ท่านอาจารย์หลี่จึงเรียกให้บรรดาศิษย์ที่ร่วมเดินทางมาในครั้งนี้มารวมตัวกันที่ลานวัด ซูฉินหรงสะกิดปี้เอ้อร์หลางให้ช่วยกันแยกฉางซูซูและซ่งเจียวซินออกจากฉีอันหนิง โดยขากลับนี้นางจะนั่งรถม้ากลับไปกับฉีอันหนิงตามลำพังเพื่อให้แผนการที่แม่นางหยวนปิงปิงสำเร็จลุล่วงไปด้วยดีเพราะนางเชื่อมั่นว่าคนของหยวนปิงปิงจะไม่ทำสิ่งใดผิดพลาดจนทำให้นางต้องเดือดร้อนไปด้วย“อันหนิง ขากลับข้าขอกลับพร้อมเจ้าได้หรือไม่ ข้ามีเรื่องจะพูดคุยกับเจ้าเสียหน่อยน่ะ” สหายสนิททั้งสองของฉีอันหนิงมองซูฉินหรงอย่างไม่ไว้ใจทันที“ถ้าเช่นนั้นข้าจะไปกับเจ้าสองคนด้วย” ฉางซูซูเอ่ยออกมา“เจ้าสองคนไปกับข้าเถิดนะ ข้าเองก็มีเรื่องอยากจะพูดคุยกับเจ้าสองคนเช่นกัน”ปี้เอ้อร์หลิงพยายามแยกสหายสนิททั้งสองของฉีอันหนิงตามที่ซูฉินหรงบอก ทั้งฉางซูซูและซ่งเจียวซินต่างรู้สึกประหลาดใจที่จู่ๆ นางทั้งสองก็เข้ามาทำเป็นว่าอยากจะพูดคุยเพื่อปรับความเข้าใจกัน ฉีอันหนิงรับรู้ถึงคว

สายลมที่พัดผ่านไปมิได้ช่วยให้หัวหน้าหน่วยพยัคฆ์ดำใจเย็นลงเลยแม้แต่น้อย สารที่เขาส่งไปยังหัวหน้าหน่วยตรวจการของเมืองตงชวนนั้นมิได้เพียงแค่ขอกำลังคน แต่ทว่าเขาขอความร่วมมือช่วยสกัดกั้นเรือที่จะผ่านเข้ามาทางแม่น้ำสายนี้ จนกว่าเขาและผู้ที่เกี่ยวข้องจะจัดการปราบปรามพวกค้าสตรีที่ลักพาตัวสตรีเพียงหนึ่งเดียวในใจของเขามาด้วยส่วนฉีอันหนิงในยามนี้นั้นกำลังนั่งมองเหล่าสตรีที่ถูกขายและถูกจับตัวมาอย่างใจเย็น ก่อนที่จะเหลียวมองไปรอบๆ เพื่อประเมินสถานการณ์และพละกำลังของพวกชายฉกรรจ์เหล่านี้ด้วยสายตา แต่แล้วนางกลับมองไปเห็นชายชุดดำที่แอบซุ่มอยู่ภายในพุ่มไม้ใหญ่ที่ไม่ห่างจากบริเวณนี้มากนัก ริมฝีปากเล็กจึงเผยรอยยิ้มออกมาเพียงเล็กน้อย นางรู้ดีว่าชายชุดดำนั้นคือผู้ใด“ลูกพี่… เหตุใดเรือถึงมาช้าเช่นนี้ล่ะขอรับ หากเป็นเช่นนี้ต่อไป พวกทางการคงจะมิทันมาพบพวกเราก่อนหรอกหรือ” หนึ่งในกลุ่มค้าสตรีเอ่ยถามหัวหน้าของตนขณะที่กำลังย่างปลาให้กับหัวหน้าและสินค้าที่เตรียมขายออกไปในวันนี้“คงจะแวะเมืองอื่นก่อนนั่นแหละ พวกเจ้าจะกังวลไปเพื่อเหตุใดกัน ทุกคราก็มิเกิดเรื่องเช่นนั้นขึ้น

เมื่อหน่วยตรวจการของเมืองตงชวนนำตัวผู้กระทำผิดและพาสตรีทั้งหมดไปเป็นพยานก่อนที่จะส่งตัวกลับเมืองของแต่ละคน ชายชุดดำทั้งหมดก็เดินทางกลับเมืองตงหลางทันทีเพราะมิอาจเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงได้ ซ่งมู่เฉินได้ส่งข่าวไปแจ้งแก่ใต้เท้าฉีและใต้เท้าซูเกี่ยวกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับบุตรีของใต้เท้าทั้งสอง แต่ทว่าเขามิได้กลับไปพร้อมกับลูกน้องในหน่วยของตนด้วย แม้จะแสดงตนมิได้แต่เขาก็อยากจะดูแลฉีอันหนิงจนกว่านางจะกลับเมืองตงหลางอย่างปลอดภัย ทั้งตระกูลฉีและตระกูลซูรวมไปถึงเหล่าอาจารย์ที่ต้องรับผิดชอบกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในครานี้ด้วยรีบเร่งเดินทางมายังเมืองตงชวนทันทีณ ศาลเมืองตงชวน ซูฉินหรงให้การกับหน่วยตรวจการของเมืองตงชวนว่านางถูกหลอกโดยสตรีชนชั้นสูงของเมืองตงหลาง ซึ่งเป็นบุตรีคนเล็กของใต้เท้าหยวน ผู้ที่มีตำแหน่งเป็นถึงเจ้ากรมการยุติธรรม คำให้การของซูฉินหรงสอดคล้องกับหัวหน้ากลุ่มการค้าสตรีเรื่องที่มีขุนนางของแต่ละเมืองให้ความร่วมมือด้วย โดยการรับเงินจากหัวหน้าที่อยู่ต่างเมืองของเขาไปเป็นจำนวนมาก หน่วยตรวจการจึงมอบหน้าที่นี้ให้แก่หน่วยกองปราบเพื่อไปจัดการจับกุมขุนนางกงฉินที่รับส่วยจากการค้าสตร

เมืองตงหลางกลับมาสงบสุขอีกคราเมื่อเรื่องราวที่หน่วยพยัคฆ์ดำพยายามคลี่คลายมานานหลายปีถูกเปิดเผยและจัดการลงโทษอย่างเหมาะสม และซ่งมู่เฉินก็มีโอกาสที่จะได้พบเจอสตรีในดวงใจของตนได้บ่อยยิ่งขึ้น เขามักจะหาข้ออ้างในการชวนน้องสาวไปเยือนสกุลฉี หลังจากวันนั้นที่เขาได้รับการรักษาบาดแผลเบื้องต้นจากฉีอันหนิง ก็ยิ่งทำให้เขามั่นใจในตัวนางมากขึ้น ว่าในเมืองตงหลางนี้มิมีสตรีใดที่เหมาะสมและคู่ควรกับเขานอกจากนางอีกแล้วในวันนี้เป็นวันที่น่ายินดีอีกวันของสกุลฉีเพราะบุตรชายคนที่สามเพิ่งกลับมาจากชายแดนและได้ตำแหน่งรองแม่ทัพกลับมาด้วย ฉีอันลู่คำนับบิดามารดาก่อนที่จะเยื้องย่างไปหาพี่น้องของเขาที่นั่งดีดฉินจิบชากันอยู่ที่ศาลาริมน้ำท้ายจวน การมาครานี้เขามิได้บอกกล่าวแก่ผู้ใดจึงทำให้ทุกคนตื่นเต้นดีใจอยู่ไม่น้อยที่ได้พบเจอกับเขาหลังจากที่ไม่ได้เจอกันมานานหลายปี“พี่สาม!!!”เสียงหวานของเด็กสาววัยสิบห้าปีร้องเรียกผู้เป็นพี่ชายที่ออกไปรักษาความสงบที่ชายแดนแคว้นโจวหนานนานนับสี่ปี“น้องหญิงสี่…นี่เจ้าเติบโตเป็นสตรีที่งดงามถึงเพียงนี้แล้วหรือนี่”เขาได้ยินเรื่อง

หลังจากข่าวที่ว่าสกุลซ่งขอหมั้นหมายบุตรีของสกุลฉีให้แก่บุตรชายคนโตของตระกูลแพร่สะพัดออกไป ที่หน่วยพยัคฆ์ดำก็มีลูกน้องเข้ามาแสดงความยินดีกับหัวหน้าหน่วยอย่างซ่งมู่เฉินกันถ้วนหน้า แม้แต่ผู้ที่เคยถูกซ่งมู่เฉินตอกหน้าว่าฉีอันหนิงไม่เหมาะกับพวกตนก็เข้ามาแสดงความยินดีพลางหยอกล้อท่านหัวหน้าที่สุดท้ายแล้วก็ได้สตรีที่เพียบพร้อมเช่นคุณหนูสี่สกุลฉีไปเป็นว่าที่ภรรยาเอกในอีกหนึ่งปีข้างหน้า“ข้าก็ว่าอยู่ ว่าเหตุใดเมื่อก่อนท่านหัวหน้าต้องขัดคอพวกเรายามที่พวกเรากล่าวถึงคุณหนูสี่สกุลฉีฮ่าๆๆๆ” หลังจากหัวหน้าหน่วยพยัคฆ์ดำเดินเข้าไปในเรือนตงซี เหล่าลูกน้องจึงกล่าวออกมาด้วยความสนุกสนาน“ก็พวกเจ้ามันมีตาหามีแววไม่อย่างไรล่ะหึๆ” หนึ่งในลูกน้องของหน่วยพยัคฆ์ดำกล่าวออกมา“นั่นน่ะสิ แต่ถ้าหากบุรุษที่เหนือกว่าพวกข้าได้ครองคู่กับสตรีที่เก่งรอบด้านเช่นคุณหนูฉี พวกข้าก็รู้สึกยินดีอย่างแท้จริง แม้จะรู้สึกเสียดายอยู่ก็ตามที”“แต่จะว่าไปท่านหัวหน้าของพวกเราก็จีบสาวเป็นกับเขาด้วยหรือ” ลูกน้องต่างพากันรู้สึกประหลาดใจเพราะไม่บ่อยครั้งที่จะเห็นท่านหัวห