All Chapters of HELGA: THE BILLIONAIRE'S SASSY WIFE : Chapter 21 - Chapter 30

HELGA POV:Sa anim na nakikitira sa bahay ni Lola Maria, isa pa si Aileen sa espesyal sa akin. Magandang bata, matangkad at maputi pero hindi nakapasa ang ilong sa tangos na inaasahan ng ama kaya laging pinalalayas at pinagsasalitaan nang hindi maganda.Graduating na ito sa high school at may nanliligaw na rin.Tatlong taon nang dito umuuwi sa amin. Kapag Sabado at Linggo, umuuwi sa kanila sa bundok. Sa ngayon, anim na lang ang nakikitira sa amin. Pero may pagkakataong umabot sa 20 katao ang kasama namin dito noon. Kahit ang kamalig, may panauhin na rin at may panahong kahit rebelde o mga kaaway ng gobyerno, kinukukupkop ng lola ko.May pagkakataong natatakot ako para sa mga kasama ko, pero sabi nga ng lola ko: huwag mong sabihing takot kang mamatay?Nasa kapalaran daw ng tao na mag-krus ang landas ng isa’t-isa dahil nasa ilalim tayo ng iisang araw. At paano mo iisiping mabuti ka kung humahatol ka sa iba?Sa awa ng Dios, nagiging kaibigan ng lola ko ang lahat ng klase ng tao.Pero na

HELGA POV: Hindi na nga dapat umabot sa sakitan, pakiramdaman na lang, dapat na siyang dumistansya. Lalo na’t hindi na kami mga bata.Pero talagang makulit siya.“Kaya umuwi ka na at nang hindi masayang ang araw mo.” Itinulak ko siya sa dibdib.Halik ang isinagot niya sa akin, na tumama sa pisngi ko pero natigilan ako. Kaya dumulas papunta sa labi ko at hindi na ako pumalag.Inangkin niya ako na parang kinakain ang labi ko sa tindi ng kanyang pagtitimpi at kapusukan na napaungol ako, nahahati kung ititigil ko agad o sisigehan ko pa. Nanalo ang amoy ng mint sa hininga niya kaya natukso akong gumanti ng halik sa halip na tumigil. Nagbagal. Nagtantiyahan naging patikim-tikim at nauwi uli sa mapusok at mapaghanap na uri ng halik.Napakatamis ng labi niya. Napabango niya. Malulusaw ako sa kapusukan niya kung magtatagal kaming ganito.Tinangka kong ipaling paiwas ang mukha ko para huminto na siya pero umuungol siya, nagmamaktol. “Napuyat ako kagabi, sobrang tigas ni Junior. Napakasakit.

HELGA POV:Dahil ang mga taon na ito at ang ilan pang darating ay hindi pa para sa akin–kundi para sa lola ko. Maiksi na lang ang oras niya sa mundo at walang kamalay-malay si Craig na bina-braso na ako ng tatlong matatanda sa pamilya nila.Ginigipit ako.Inilapat ko ang pisngi ko malapit sa puso niya at pumikit ako nang mariin.Hinayaan kong dalhin ako ng isip ko sa mapait na sandaling yon kung saan hindi ko na kinaya ang lahat:—-flashback—-“Shot!”Isang putok ng baril ang pinakawalan ni Arturo Alastair, Uncle ni Craig matapos pakawalan ang mga kalapati mula sa kulungan at asintahin niya ang isa sa mga yon sa layong 200 meters gamit ang long range rifle.Sumabog sa ere ang dugo ng kawawang hayop bago bumagsak sa lupa na wala ng buhay.Nasa loob kami ng pribadong lupa nila kung saan mga tapat lang na tauhan ng mayamang angkan ang puedeng pumasok.Humigpit ang hininga ko.Sinundo nila ako sa kapilya kanina, inabangan ako sa regular kong pananalangin doon at dinala ako dito sa paanan

HELGA POV:“Sandali, mga bata, ano ang sasabihin ninyo?” Si Nancy na naglalatag ng mga pagkain sa mesa. “Humarap muna kayo kay Kuya Craig!”“Salamat ng marami, Boss!” Si Inso, ang batang hoodlum sa mga kasama namin.Tawanan.“Sandaleee!” Hirit ni Aileen. “Yong mga nangulangot na, nagkamot ng puwet o tinikman ang mga balakubak nila–maghugas muna ng kamay bago humawak ng pizza!”Tawanan ang mga bata.Ang gulo.“Ang saya nila,” bulong ko. Tiningala ko si Craig. “Salamat dito.” Tahimik kong sabi.Nakita kong ipinagbukod ni Nancy ng pagkain si Lola Maria sa malaking plato. At may inilagay sa tupper saka isinilid sa loob ng wicker na basket.Iniabot kay Lola Maria na ibinigay naman kay Craig.“Sisikat ang liwanag ng buwan maya-maya.” Masayang bulong sa amin. “Abangan ninyo sa tabing ilog.” Itinataboy kami. Pinisil ni Craig ang kamay ko. “Payag po kayong isama ko si Helga?”“Kahit huwag mo na yan ditong iuwi!” Umikot na naman ang baston sa ere. “Tinamaan ng lintik ang batang yan, maiiwan k

Nahawakan ako sa puno ng braso at dumiin ang mga daliri sa laman ko. Nang tingalain ko siya, nahirapan akong huminga. Nasasaktan siya. Nagdurugo. Wasak na wasak na naman ang puso ng paboritong anak ni Celeste dahil sa akin.Pero ano ba ang magagawa ko para sa kanya?Titig ko na ang nagsabing tama na, masasaktan lang tayong dalawa.Nang pakawalan niya ako mabigat din ang loob ko. Wala sa sarili akong naglakad pauwi.Nagtahulan ang aso nang malapit na ako sa bahay. At paglingon ko, nasa kinatatayuan pa rin si Craig kung saan ko siya iniwan.Tulala.Parang piniga ang puso ko.Ano ba talaga si Craig Alastair sa buhay ko?Bakit ganito ang nararamdaman ko?Naiwan ang tanong na yon sa isip ko at nakatulugan ko na lang. At umasa akong makakalimutan ko rin bukas ng umaga.Gaya ng lagi kong ginagawa. —-------NAKAPAMAYWANG ako sa harap ng kamalig. Na medyo tabingi na kaya tabingi na rin ang ulo ko.23 days to go. At tumatakbo ang oras. Hindi ko dinibdib ang ilang araw na hindi nagpapakita si C