มู่อิงเถาที่นั่งถือจอกน้ำอุ่นอยู่นั้นก็เหลือบไปเห็นชายผ้าของเขาที่ดูเหมือนว่าจะใกล้นางเข้ามาทุกที นางเงยหน้าขึ้นไปมองซ่งอวี่ถงด้วยแววตาสงสัยครู่หนึ่งในดวงตาของเขามีแววตาที่ร้อนแรงส่องประกายออกมาแต่ไม่นานก็หายไป ในชาติที่แล้วนางครองตัวเป็นโสดมาจนถึงอายุยี่สิบห้าปีจึงไม่เข้าใจอากัปกิริยาของเขาในเวลานี้นัก“ท่าน?”“ช่างเรื่องนั้นก่อนเถอะ เจ้าช่วยพาข้าไปที่ตลาดหน่อยจะได้หรือไม่”“ไปทำไมหรือเจ้าคะ”“ข้าต้องหาของขวัญให้ท่านอาจารย์น่ะ”“อ่อ ได้สิ”มู่อิงเถาวางจอกน้ำลงบนโต๊ะก่อนที่ทั้งคู่จะออกเดินทางไปตลาดที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองห่างจากบ้านของพวกเขาราวๆ สองลี้[1] ซ่งอวี่ถงพานางเดินลัดเลาะไปจนถ
Last Updated : 2025-02-17 Read more