All Chapters of DANGEROUS มาเฟียกุมรัก: Chapter 91 - Chapter 100

เธอกับพี่ชายก็นำเงินบางส่วนไปทำบุญให้ทางวัด ตอนจบงานจะนำส่วนที่เหลือไปบริจาคให้บ้านเด็กกำพร้า โรงพยาบาล และโรงเรียน เป็นผลบุญกุศลให้พ่อกับแม่“เอาไปพี่อยากให้ พี่ก็อยากทำดีกับเขาบ้าง”คำพูดกำกวมนี่มันอะกัน“รับไป มันตั้งใจให้” อีวานเอ่ยเสียงเรียบ เพราะอีวานก็แอบเอาเช็กกับสดไปให้พายช่วยงานกับค่าใช้จ่ายของงานตั้งแต่วันนี้ถึงวันสุดท้าย“ขอบคุณนะคะคุณ..พี่ลูเซียโน่”เธอยกมือขึ้นไหว้ กำลังจะขอตัวออกมา อีวานจับข้อมือแล้วเอ่ยถาม“จะไปไหน” อีวานมองดูในศาลาแขกที่มาก็ทยอยออกไปจนจะหมดแล้วจะเหลือก็ไอ้เสี้ยนหนามที่มันตำตาเขาเห็นจะมีแค่ไอ้เลย์ตัน!“ฉันต้องเดินไปส่งเขาก่อนค่ะ”“อย่า มันมาเองได้ก็ให้มันเดินกลับออกไปเอง จะไปส่งมันทำไม”“ฉันทำแบบนั้นไม่ได้หรอกค่ะ”สิ้นประโยคนั้นขนมปังก็แกะมืออีวานออกได้สำเร็จ อีวานได้แต่มองตามเธอเดินไปหามัน อยากจะลุกขึ้นเดินตามไปแต่ก็กลัวอดใจจะได้เปิดฉากต่อยตีอีกรอบขนมปังเดินมาหาเลย์ตัน เขายืนรอเธอให้ไปส่งอย่างที่ทำทุกวัน เลย์ตันมางานศพพ่อแม่ขนมปังตั้งแต่วันแรกและเขาก็จะมาทุกวันจนเสร็จงาน“ขอบคุณที่มาร่วมงานทุกวันเลยนะคะคุณเลย์ตัน”“เดินไปคุยไปดีกว่าครับ”เลย์ตันชวนขน

‘อาแต่ก็มีอีกคนที่เกลียดความรักไม่แพ้กัน เจริค’ ทำไมมีแต่ตัวตึงจังวะ ถ้าขนมปังคือคนที่ปลดล็อกอีวาน ส่วนเจริคก็คงจะเป็นน้องดิสนีย์.. ‘ความรักก็ไม่ได้ดีหรือแย่ ใช้ชีวิตให้สนุกแบบฉันดีกว่า วันนี้ทำอะไรดีล่ะ..’ ‘ไปดูมวยดีกว่า’ การชกมวยในความหมายลูเซียโน่ไม่ใช่การต่อยมวยธรรมดา แต่เป็นมวยชีวิตแลกชีวิต..ขนมปังเดินมาขึ้นรถยนต์คันหรูของอีวานที่จอดไว้โดยบอดี้การ์ด แน่นอนว่าบอดี้การ์ดคอยคุ้มกันอยู่รอบ ๆ แค่ไม่ได้ทำให้เอิกเกริก หรือเป็นเป้าสายตาจนเกินไป แต่คงไม่ทันสายตาของนั่งข่าวที่แอบแชะภาพขนมปังกับอีวานในวันนี้ และรอเขียนข่าวในวันพรุ่งนี้จรรยาบรรณของพวกเขาไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าการเรียกกระแสอีกแล้ว บนรถ 🚙 “เธอจะพูดอะไรกับฉัน” “ถึงบ้านแล้วค่อยพูดทีเดียวค่ะ” ขนมปังไม่เคยนิ่งอย่างนี้มาก่อนเลย เรื่องอะไรที่ทำให้เธอโกรธเขา เรื่องผู้หญิง? ไม่น่าจะใช่ เขาไม่ได้ยุ่งกับผู้หญิงคนไหนอยู่แล้วนะ ก็มีแต่เธอคนเดียว “เอางั้นก็ได้” ทำให้บนรถตกอยู่ในความเงียบ เงียบเสียจนได้ยินลมหายใจของกันและกัน บรรยากาศน่าอึดอัดนี้มันอะไร พวกเขากำลังจะทะเลาะกันอีกแล้วเหรอ.. เมื่อถึงบ้านขนมปังก็ลากแขนอีวานไปยังห้องน

อีวานใจร้อนลงมือจัดการถอดเสื้อผ้าที่เหลือให้เธอเอง เขาดันเธอไปอยู่ใต้ฝักบัวหมุนให้น้ำไหลลงมายังโดนร่างกายพวกเขา อีวานบีบครีมอาบน้ำใส่มือเธอกับมือเขา พวกเขาผลัดกันลูบไล้ครีมลงบนผิวกายให้กัน “ตั้งแต่ไม่อยู่ด้วยกัน มีใครได้แตะต้องคุณไหมคะ” มือเล็กถูไถบริเวณหน้าอกแกร่งเลื่อนไปตรงไหล่ ย้อนกลับมาที่เดิมแล้วต่ำลงไปจนถึงหน้าท้อง กล้ามเนื้อแข็งขึ้นเป็นก้อนบ่งบอกว่าออกกำลังกาย “ตั้งแต่เจอเธอฉันก็ไม่เคยมองผู้หญิงคนไหนอีกเลย” มาเฟียหนุ่มลูบครีมอาบน้ำทั่วแผ่นหลังเนียน ลูบไปจนถึงก้นงอน “อ๊ะ! อีวาน” อีวานบีบขย้ำก้นสวยของเธอ ดึงเธอเข้ามาใกล้ทำให้ทั้งคู่แนบชิดกันไปทุกส่วน มือหนึ่งข้างของเขาย้ายมาตรงเนินความสาว ลูบไล้แหวกนิ้วสอดใส่เข้าไปในช่องทางรักของเธอ นิ้วยาวใส่เข้าไปสองนิ้วควงไปมา ดึงเข้าดึงออกและแวะเล่นกับจุกที่ทำให้ผู้หญิงมีความสุข “อ๊าส์ อ๊ะเสียวจังเลยค่ะ” “ถ้ามากกว่านิ้วจะขนาดไหน” “ก็เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นเลยค่ะ” เสียงเล็กหวานออดอ้อน “ฉันไม่มีถุงยาง วันนี้คงทำได้แค่ภายนอก” “ไม่เป็นไรค่ะ วันนี้ปลอดภัย” ขนมปังมีแอปพลิเคชันนับรอบเดือน ซึ่งวันนี้ปลอดภัยไม่ต้องห่วง แต่ถ้าให้ดีที่สุดก็คื

‘CEOเลย์ตัน’เขาอ่านชื่อนั้นจบก็แทบอยากบีบโทรศัพท์มือถือเครื่องนี้ให้มันแหลกคามือปัก! “อ๊ะ!”ความจริงหงุดหงิดพุ่งปรี๊ดขึ้นจนเข้ากระแทกแก่นกายใหญ่เข้าไปทีเดียวอย่างแรง!“ใครโทรมาเหรอคะ”“ไม่ใช่คนที่เธอต้องใส่ใจ”“โทรมาเวลานี้อาจจะเป็นพี่พายหรือเปล่าคะ”“ไม่ใช่ ตอนนี้เธอควรจดจ่ออยู่แค่เรื่องของเราก็พอ”แทนที่อีวานจะกดตัดสาย เขากลับเลือกกดรับสาย เขาจะทำให้มันรู้ว่าไม่ควรมายุ่งกับคนของเขาอีก!ปัก ๆ ปัก ๆ“ชอบไหม อยากให้ฉันใส่มันเข้าไปลึก ๆ เลยไหมขนมปัง” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถาม“อ๊ะอื้อ ใส่เข้ามาเลยค่ะ”“ฉันอยากให้ของคุณเข้ามาในตัวฉันทั้งหมด”มือหนายื่นไปบีบเคล้นเต้านมสวยที่ยังคงใหญ่เต็มมือไม่เปลี่ยน ขยับสะโพกถาโถมลงไปแรงเป็นจังหวะให้พอดีกับเธอ ทั้งเธอและเขาต่างก็ประสานกันเป็นหนึ่งเดียว การขยับร่างกายก็เข้ากันอย่างที่หาใครมาแทนไม่ได้“อีวาน อีวานมากกว่านี้ได้โปรดอ๊างง”“อ่าส์ นมเธอแม่งโคตรสวย”อีวานลงไปดูดนมเธอจนขึ้นเป็นไตแข็งสู่ลิ้น เขาขบกัดบริเวณรอบเต้า ทิ้งรอยประทับ เลื่อนขึ้นมาหอมคอ หอมแก้ม และหอมหน้าผากเธอขนมปังโน้มคออีวานให้ลงมาเพื่อที่เธอจะได้จูบเขา ปากอวบอิ่มประกบกับปากบาง จูบรสชาต

ปัง ปัง เสียงพลุถูกยิงขึ้นฟ้าเป็นสัญญาณของการส่งดวงวิญญาณและทำให้ฟ้าเปิดต้อนรับพวกท่าน.. พาย ขนมปัง และเพื่อน ๆ ทุกคนกำลังยืนอยู่ด้านล่างเมรุ ยืนสงบนิ่งส่งดวงวิญญาณพ่อแม่ ขนมปังเดินมาจับมือพาย เงยหน้าขึ้นมองควันสีขาวโพยพุ่งออกมาจากปล่องไฟลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า มีคนเคยบอกว่าถ้าควันของคนที่จากเราไปเป็นสีขาว นั่นแปลว่าไม่มีห่วง พวกเขาได้จากไปอย่างสงบ.. คำพูดของพ่อแม่ที่เคยพูดกับเธอกำลังย้อนกลับมาในความคิด ขนมปังซุกหน้าร้องไห้ในอ้อมกอดอีวาน ‘ลูกรักของม๊าหนูคือความภูมิใจของม๊า’ ‘ลูกสาวป๊าต้องเป็นอินฟลูชื่อดังได้แน่นอน’ เธอไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งเธอจะไม่มีโอกาสได้เจอ ไม่ได้กอด ไม่ได้บอกรักพ่อกับแม่อีกตลอดไป ที่ผ่านมาชีวิตเธอมีความสุขมาก ไม่เคยนึกภาพตัวเองตอนไม่มีพ่อกับแม่เลย ความจริงที่เธอไม่อยากยอมรับนั่นคือการกลับบ้านไปแล้วไม่เจอพวกท่าน บ้านหลังใหญ่แล้วไงถ้าไม่มีพ่อกับแม่ คนที่เราอยากกลับไปเจอมากที่สุด… พรึบ! “ขนมปัง!!” “คุณขนมปัง!!” “ยัยขนม!!” ร่างบางร้องไห้จนเป็นลมหมดสติ ดีที่อีวานยืนอยู่ด้านหลังคอยประคองเธออยู่ตลอดเวลา จึงรับเธอไว้ในอ้อมแขนได้ทัน เลย์ตันเองที่ย