บททั้งหมดของ เมียเด็ก Honey (I hate you): บทที่ 81 - บทที่ 90

"เสี่ยขา" เจนนี่เดินนวยนาดเข้ามาหย่อนตัวนั่งลงบนตักของชายหนุ่มพร้อมกับเอ่ยถามเขาเสียงหวาน "อยากได้อะไรหื้ม..." คลาสพูดอย่างเจ้าเล่ห์พร้อมกับใช้มือหนาบีบก้นงอนของเธออย่างแรง รูปร่างที่เซ็กซี่เย้ายวนของเธอทำให้เขาอดใจแทบไม่ไหวหลังจากที่คลาสเสร็จบทกามกับสาวสวยเมื่อครู่ เขาก็รีบบึ่งรถไปรับแฟนสาวที่มหาวิทยาลัยในทันที เพราะต้องการมาแอบดูว่าเธอนอกใจเขาบ้างหรือเปล่า เพราะหากเธอมีชู้ขึ้นมาจริงๆ ล่ะก็เขาจะได้จัดการส่งไอ้ผู้ชายคนนั้นไปลงนรกซะ!เขาจอดรถรอเธออยู่ประมาณยี่สิบนาที กว่าที่คัพเค้กจะเดินออกมาจากรั้วมหาวิทยาลัย แล้วรีบตรงมาขึ้นรถของเขา "เรียนเหนื่อยมั้ยครับ" คลาสหันไปถามเธออย่างเช่นทุกวัน"ไม่ค่ะ" ร่างบางตอบโดยที่ไม่แม้แต่จะมองหน้าเขา เพราะยังขุ่นเคืองกับเรื่องเมื่อวันก่อนไม่หายทำเอาเขาหงุดหงิดอยู่ไม่น้อย "อยากได้อะไร บอกมา แล้วก็เลิกทำหน้าแบบนี้สักที" "มั่นใจหรอว่าถ้าเค้กบอกสิ่งที่เค้กอยากได้ แล้วพี่จะหาให้เค้ก" "อยากได้อะไรก็บอกมาสิ จะถามมากทำไม มีอะไรบ้างที่ผมให้คุณไม่ได้!!""เค้กอยากได้แฟนเพิ่มสักคนค่ะ พอจะหาให้ได้ไหมคะ หรือถ้าพี่คลาสไม่สะดวกเดี๋ยวเค้กหาเองก็ได้"คำขอที่เหม

คลาสจ้องมองใบหน้าของร่างบางอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นก้มหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่ แล้วเดินออกจากห้องไปพร้อมกับปิดประตูใส่เธอเสียงดังลั่น คัพเค้กปล่อยโฮร้องไห้ออกมาอย่างหนักหลังจากที่เขาเดินออกไป มันแสดงให้เห็นได้ชัดแล้วว่าเขาไม่เคยแคร์เธอเลยจริงๆ หญิงสาวร้องไห้นานนับชั่วโมง ก่อนจะปาดน้ำตาออกจากแก้มเนียนแบบลวกๆ แล้วลุกขึ้นสวมใส่เสื้อผ้า คัพเค้กเดินไปหยุดที่หน้าตู้เสื้อผ้าแล้วพ่นลมหายใจออกมาอย่างคิดหนัก ก่อนจะเปิดตู้หยิบกระเป๋าเดินทางออกมาแล้วเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า แกร๊ก! ประตูห้องถูกเปิดเข้ามาพร้อมๆ กับร่างของเจ้าของห้องแต่เธอก็ไม่ได้หันไปสนใจแม้แต่น้อย เขาคงไปมีอะไรกับเจนนี่จนเสร็จแล้วถึงได้กลับเข้ามา หมับ! คลาสตรงมากระชากเรียวแขนให้เธอลุกขึ้นยืนแล้วจ้องหน้าเธอตาเขม็ง “จะไปไหน เก็บเสื้อผ้าทำไม!”“ก็จะไปให้พ้นจากพี่ไง!!”“เป็นอะไรหนักหนาวะเค้ก” เขาตะคอกใส่เธอเสียงดังลั่น โดยที่ไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าเขากำลังสร้างบาดแผลให้เธอมากขนาดไหน “ปล่อยเค้ก” ร่างบางพยายามแกะมือหนาออกจากการเกาะกุม แต่ก็ไม่ได้ผล “ผมไม่ให้คุณไปไหนทั้งนั้น!” คลาสลากเธอไปนั่งบนเตียง แล้วยกตัวเธอ

"พี่ครับ พี่ พี่!" เสียงเรียกของชายหนุ่ม ทำให้คัพเค้กที่เอาแต่จ้องหน้าเขาได้สติกลับคืนมา เธอรีบก้มหน้าลงด้วยความอับอาย "ขอโทษอีกครั้งนะคะ" เธอกล่าวขอโทษเขาอีกครั้ง ก่อนจะรีบเดินเข้าไปเรียน ระหว่างทางที่เดินร่างบางก็ยังฉุกคิดอยู่ในใจว่าเคยเห็นหน้าชายหนุ่มคนนั้นที่ไหน เพราะเธอรู้สึกคุ้นหน้าเขามากจริงๆ"แกมาสายนะเค้ก" แกรมมองเพื่อนรักด้วยสายตาดุๆ "เมื่อกี้เผลอไปเดินชนคนเข้าน่ะ เลยมาสาย""ใคร ผู้ชายหรือผู้หญิง หล่อรึเปล่า""แกนี่นะ" คัพเค้กมองค้อนใส่แกรมที่ทำตาแววาวอย่างไม่จริงจังนัก ซึ่งมันเป็นปกติของพวกเธอสองคนที่มักจะชอบหยอกล้อกัน"พูดแบบนี้แปลว่าต้องหล่อแน่ๆเลยใช่มั้ย""อื้อ ก็โอเค"ปกติแล้วแกรมจะเป็นคนที่ชอบมองและคลั่งไคล้ผู้ชายหน้าตาหล่อเหลา เธอเคยบอกกับคัพเค้กก่อนมาเรียนที่นี่ว่าจะมาสร้างแลนมาร์คที่ฮ่องกง แล้วแกรมก็ทำแบบนั้นจริงๆ หลังเลิกเรียน..."นี่จะกลับไทยเมื่อไหร่เค้ก?""อาทิตย์หน้าแหละ""โอเคๆ รีบๆไป อย่าปล่อยผัวไว้แบบนั้น" คัพเค้กได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่ายกับคำพูดของเพื่อนรัก ถึงเธอจะอยู่กับเขาแต่ก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะเลิกสนใจผู้หญิงคนอื่น"เค้ก ไม่เอาไม่ทำหน้าแบบน

มุแงง!! อีบุ๊คพี่คลาสมาแล้วนะคะ สดๆ ร้อนๆ แนบไว้ที่หน้านิยายแล้ว ฝากอุดหนุนกันด้วยน้า 🥰——————- หลังจากจบงานแต่งของคะนิ้ง คลาสก็ไปคุยกับผู้เป็นยายของเธอเรื่องการหมั้นหมาย ซึ่งแน่นอนหญิงวัยชรานั้นก็ไม่ได้ติดขัดอะไร จากนั้นวันต่อมาเขาก็พาเธอไปทำความรู้จักกับครอบครัว พร้อมกับบอกผู้เป็นพ่อแม่เรื่องที่เขากำลังจะหมั้น ซึ่งพวกท่านก็ดูเหมือนจะตามใจและไม่ได้ติดขัดแต่อย่างใด แถมยังเร่งเร้าให้ทั้งคู่หมั้นกันเร็วๆ อีกต่างหากคัพเค้กและคลาสกลับมาถึงฮ่องกงพร้อมกันในช่วงเช้าของวันนี้ เธอยืนกอดอกมองวิวทิวทัศน์ด้านนอกพลางคิดว่าจะฝากชีวิตเอาไว้กับคนอย่างเขาได้จริงๆ น่ะเหรอ ความรักของเธอและเขาตอนนี้มันมีแต่ความทุกข์ หรือไม่บางทีคนที่เป็นทุกข์อาจจะมีแค่เธอ เพราะเขาคงจะมีความสุขกับความโง่ของเธอที่สมยอาเขาไปเสียทุกอย่าง แม้กระทั่งตอนนี้ที่เธอกำลังคิดหนัก เขาก็กำลังนอนเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่บนเตียงอย่างสบายใจบรื้น~ เสียงรถสปอร์ตสีแดงคันหรูคับเข้ามาภายในคฤหาสน์ คัพเค้กรับรู้ได้ทันทีว่าเจ้าของรถคันนั้นก็คือเจนนี่ เพราะเธอมักจะมาหาคลาสที่นี่อยู่บ่อยๆ พอคิดได้แบบนั้นสองแก้มเนียนก็ต้องเปียกโชกไปด้วยหยาดน้ำต

จบคำพูดของชายหนุ่มร่างบางก็โผลเข้ากอดเขาแน่นทั้งน้ำตา เธอรู้สึกดีใจจนไม่รู้จะอธิบายมันออกมาเป็นคำพูดยังไงเลยจริงๆ "ฮึก...ห้ามมีใครอีกนะคะ พี่สัญญาแล้วนะพี่คลาส"คัพเค้กร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดของแฟนหนุ่ม โดยที่เขาใช้มือหนาลูบผมเธออย่างแผ่วเบา มันช่างเป็นความอบอุ่นที่เธอโหยหามันมาตลอดจริงๆ คลาสเป็นฝ่ายค่อยๆ ผละกอดออก จ้องมองใบหน้าจิ้มลิ้มพลางส่งยิ้มให้เธอ ก่อนจะยื่นมือขึ้นมาปาดหยดน้ำตาออกจากแก้มเนียนอย่างเบามือ "ผมสัญญา ผมจะมีแค่คุณคนเดียว" สายตาที่แสดงออกถึงความจริงใจของชายหนุ่ม ทำให้หยดน้ำตาไหลพรากลงมาอีกครั้ง"ฮึก.." "หลับตาสิ"คัพเค้กค่อยๆ หลับตาลงตามที่คลาสบอก ก่อนที่เขาจะโน้มตัวลงมาใช้ริมฝีปากจูบเปลือกตาที่เปียกชุ่มไปด้วยหยาดน้ำใสๆ ของเธออย่างแผ่วเบา จากนั้นก็เลื่อนปลายจมูกโด่งลงมาฝังที่แก้มเนียนทั้งสองข้าง"ไม่ร้องแล้วนะ ผมไม่ชอบเลยเวลาคุณร้องไห้" เธอค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามองหน้าเขาพร้อมกับความรู้สึกผิดที่ตั้งใจแทงเขาไปแบบนั้น "ฮึก...เจ็บมั้ย" ร่างบางเลิกเสื้อยืดของเขาขึ้นเพื่อดูรอยแผลที่ตัวเองเป็นคนทำเอาไว้ เหมือนว่าเขาจะทำแผลมาแล้วเรียบร้อยเพราะมันมีผ้าก็อตสีขาวปิดปากแผลเอาไว้อยู่