All Chapters of เมียเด็ก Honey (I hate you): Chapter 161 - Chapter 170

ฉันนั่งโง่ๆ อยู่บนเตียงนานหลายชั่วโมง น้ำตามันแห้งหายไปไม่นานมันก็ไหลออกมาอีกวนอยู่แบบนั้นซ้ำๆ ฉันสับสน ฉันรักเขา รักมากขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน “อึก อึก...” จู่ๆ มันเหมือนมีก้อนมาจุกที่คออยากจะอ้วกออกมาซะดื้อๆ ฉันต้องรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำ จากนั้นก็อ้วกออกมา “อึก อ้วก อ้วก...อึก อ้วก” ฉันโก่งคออ้วกเหมือนคนใจจะขาดน้ำตาไหลพรากอาบแก้ม หลังจากอ้วกเสร็จฉันก็ล้างหน้าล้างตาเสร็จแล้วก็เดินออกจากห้องน้ำ ในขณะที่ฉันกำลังเดินไปที่เตียง มันเป็นจังหวะเดียวกับประตูห้องถูกเปิดเข้ามา คงไม่ใช่ใครที่ไหนที่สามารถเข้ามาในห้องนี้ได้โดยไม่เคาะประตู ‘มังกร’ “เป็นอะไรทำไมหน้าซีดขนาดนั้น” มังกรทำท่าทีเหมือนว่าเขากำลังเป็นห่วงฉันอยู่ เชื่อได้แค่ไหนกันว่าตอนนี้เขากำลังเป็นห่วงฉันอยู่จริงๆ “ไม่เป็นอะไร แค่เพลียนิดหน่อย” ฉันนอนลงบนเตียงพร้อมกับดึงผ้าห่มผืนใหญ่มาคลุมตัวและหันหลังให้กับมังกร ฉันไม่อยากมองหน้าเขานานๆ เพราะฉันกลัวว่าจะร้องไห้ออกมาให้เขาเห็น “นี่เธอยังไม่หายโกรธอีกเหรอวะ ฉันมากกว่าไหมที่สมควรจะโกรธ อย่าให้พูดเรื่องเมื่อวานอีกครั้งนะวันศุกร์” มังกรถามฉันอย่างหัวเสีย “ฉันไม่ได้โกรธคุณ” ฉันตอบ

มังกรลุกขึ้นเดินมาหาฉัน แต่ฉันเลือกที่จะถอยหลังหนีเขา “อย่าเข้ามาใกล้ตัวฉัน” เมื่อบอกไปแบบนั้นมังกรเขาก็ยอมหยุดเดินทันที “จะเอายังไง ถ้าไม่ยอมหรือเธออยากปล่อยให้พี่เธอตาย” “ฉันจะแน่ใจได้ยังไงว่าพี่ฉันถูกคุณจับตัวเอาไว้ ทุกครั้งที่ฉันขอให้คุณพาฉันไปเจอพี่ไม้คุณไม่เคยพาฉันไปเลยสักครั้ง” ฉันถามย้อนเขา เพราะฉันก็เริ่มที่จะไม่มั่นใจอะไรหลายๆ อย่างเหมือนกัน “ฉันปล่อยให้พี่เธอเป็นอิสระตั้งแต่มันเอาเงินร้อยล้านมาคืนฉันแล้ววันศุกร์ แต่ถึงฉันจะปล่อยมันไปฉันก็ลากตัวมันกลับมาได้อยู่ดี เพราะมันไม่ได้มีคดีกับฉันแค่เรื่องเดียว” ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันเป็นปม ที่เขาพูดมาเมื่อกี้มันหมายความว่ายังไง พี่ไม้ไปเอาเงินคืนเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วถ้าเขาบอกว่าเขาปล่อยพี่ไม้ไปแล้วฉันล่ะ ที่ผ่านมาเขาหลอกฉันมาตลอดเลยอย่างงั้นเหรอ “พี่ไม้คืนเงินให้คุณ แล้วทำไมคุณถึงไม่ปล่อยฉัน ฉันมาขังฉันเอาไว้ทำไม !!” “เพราะฉันรักเธอไงวันศุกร์” ดวงตาคู่นั้นของมังกรกำลังจะสื่อถึงความรู้สึกของเขาให้ฉันรับรู้ แต่ฉันเลือกที่จะเปลี่ยนโฟกัสมองไปทางอื่นที่ไม่ใช่ใบหน้าของเขา “คุณไม่ได้รักฉันมังกร คุณมันเห็นแก่ตัวมากเลยคุณรู้ไหม” ควา

“ไม่เอาแบบนี้ได้ไหมวันศุกร์ อย่าเป็นแบบนี้ อย่าเฉยชาแบบนี้ ฉันพร้อมจะแก้ไขในสิ่งที่ทำผิดกับเธอ” เขาช่างกล้าที่จะพูดออกมาแบบนี้นะ พร้อมจะแก้ไขแล้วดูที่เขาทำสิ แบบนี้น่ะเหรอ “ปล่อยฉัน แล้วก็รีบๆ ช่วยพาฉันไปจดทะเบียนทีค่ะ !!” ฉันพยายามดิ้นหนีจากแขนแกร่งของเขา แต่ยิ่งฉันดิ้นเขาก็ยิ่งกอดรัดฉันแน่นขึ้นเรื่อยๆ “ซนมากเลยนะอยู่นิ่งๆ ไม่เป็นหรือไง” มังกรพูดเสียงดุก่อนที่เขาจะฉวยโอกาสฝังจมูกลงมาบนแก้มของฉันฟอดใหญ่ “นี่มังกร คุณปล่อยฉันได้แล้วมันอึดอัดแล้วก็ช่วยขยับไปไกลๆ ฉันเหม็น” ฉันเวียนหัวเวียนหน้าพะอืดพะอมอ้วกแทบจะพุ่งออกมาอยู่แล้วเนี่ย อีตามังกรเขาเล่นจับฉันเหวี่ยงซ้ายเหวี่ยงขวา ถ้ายังไม่ยอมปล่อยนะฉันจะอ้วกใส่หน้าให้ดู “เหม็นอะไร ?” “เหม็นตัวคุณนั่นแหละ !!” ฉันรวบรวมแรงทั้งหมดที่มีก่อนจะดันตัวออกจากอ้อมแขนแกร่งของเขา และสุดท้ายฉันทำสำเร็จฉันหลุดพ้นจนได้ “เป็นอะไรหนักหนาวะ รำคาญฉันมากขนาดนั้นเลยรึไง !!” มังกรคว้าแขนฉันเอาไว้ “ใช่ฉันรำคาญ รำคาญมากด้วย !!” ฉันสะบัดแขนออกจากมือของมังกรแรงๆ ก่อนจะเดินหนีเขา แต่ฉันมันก็ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งถึงแม้ว่าฉันจะพยายามเลี่ยงหนีเขา แต่สุดท้ายก็

วันต่อมา.... วันนี้มังกรจะพาฉันไปเจอกับครอบครัวของเขา ซึ่งแน่นอนว่าเขาต้องขู่ไม่ให้ฉันทำเรื่องแบบเมื่อวาน เขาบอกว่าถ้าฉันทำแบบนั้นอีกเขาจะไม่ยอมปล่อยตัวพี่ชายของฉัน เขาบงการชีวิตฉันทุกอย่าง เขาไม่เคยถามฉันเลยว่าฉันรู้สึกยังไง ที่ต้องมาโดนเขาบังคับแบบนี้ ตอนอยู่บนรถฉันถามถึงเรื่องเมื่อวานที่เขาบอกว่าลูกของเขา ไม่ใช่ลูกของเขา ฉันยังคงคาใจกับเรื่องนี้อยู่ แต่มังกรเขาก็ไม่อธิบายอะไร เขาบอกแค่ว่าเขาหมายความอย่างที่ฉันพูด พร้อมกับทิ้งท้ายบอกว่าพี่ชายของฉันรู้ดีที่สุด นั่นมันยิ่งทำให้ฉันไม่เข้าใจ— คฤหาสน์หลังใหญ่ มังกรพาฉันเดินเข้าไปในบ้าน ตรงไปที่ห้องรับรองแขก ในห้องรับแขกมีชายหญิงวัยกลางคนนั่งรออยู่ เพียงแวบแรกที่ฉันเห็นใบหน้าของคนที่นั่งรออยู่ในห้องรับแขก ฉันก็มั่นใจได้ทันทีว่านี่คือพ่อกับแม่ของเขา พ่อกับแม่ของเขาดูดีมากๆ ถึงแม้จะอายุมากแล้วก็ตาม “สวัสดีค่ะ” ฉันยกมือไหว้ตามมารยาทเวลาที่เจอผู้ใหญ่ “แกพาใครมา ?” พ่อของมังกรถามขึ้น ท่าทางดูเหมือนจะไม่รู้เรื่องว่าฉันจะมา “วันศุกร์ ภรรยาคนใหม่ของผม” มังกรบอกเสียงเรียบ จบคำพูดของมังกร พ่อกับแม่ของเขาดูท่าว่าท่านทั้งสองจะตกใจมากๆ กับคำพ

ฉันพยายามชวนพี่ไม้ให้หนีไปด้วยกัน แต่คำตอบที่ได้คือพี่ไม้ปฏิเสธทุกอย่าง ไม่ยอมหนีไปกับฉัน เพราะอะไรกัน “บอกได้ไหมว่าเพราะอะไรคะ ?” ฉันขมวดคิ้วมองพี่ไม้อย่างไม่เข้าใจ มันมีอะไรที่สำคัญไปกว่าฉันที่เป็นน้องสาวของพี่ไม้อีกงั้นเหรอ “พี่ทำผู้หญิงคนหนึ่งท้อง พี่ต้องรับผิดชอบเธอ” พี่ไม้ก้มหน้าตอบไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามองหน้าฉัน “คะ ใครพี่ทำใครท้อง ตั้งแต่เมื่อไหร่” ฉันอึ้งจนทำอะไรไม่ถูก เพราะฉันไม่รู้เลยว่าพี่ไม้คบหากับใคร “....” พี่ไม้เงียบไม่ตอบฉัน แล้วก็ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาสบตาฉัน “พี่ไม้บอกวันศุกร์มาสิ วันศุกร์เป็นน้องสาวของพี่นะ” “พี่ไม้ !!” ไม่ว่าฉันจะพยายามถามยังไงสุดท้ายพี่ไม้ก็เงียบไม่ยอมตอบอะไรอยู่ดี “จะหนีไปทำไม หนีแล้วมันมีความสุขมากกว่าอยู่กับมันใช่ไหม ?” หลังจากที่เงียบไปสักพัก จู่ๆ พี่ไม้ก็ถามฉันขึ้น “.....” มันเหมือนจะเป็นคำถามที่ตอบง่ายๆ แค่พูดออกไปตามความรู้สึก แต่ทำไมฉันถึงตอบไม่ได้กัน“มันคงทำเอาไว้เจ็บมากเลยใช่ไหม” เชื่อไหมว่าคำถามเพียงแค่ไม่กี่คำของพี่ไม้กำลังทำให้ฉันร้องไห้ออกมาอีกครั้ง พี่ไม้ดึงฉันไปกอดนั่นมันยิ่งทำให้ฉันร้องไห้ออกมาหนักกว่าเดิมไม่รู้นานเท่าไหร่