All Chapters of เมียเด็ก Honey (I hate you): Chapter 151 - Chapter 160

สุดท้ายฉันก็อดไม่ได้ที่จะต้องตามคนเอาแต่ใจตัวเองอย่างมังกรไป แต่ก็ไม่รู้ว่าเขาเดินหายไปไหน เรือบ้านี่ก็ลำใหญ่ซะจริงๆ กว่าจะเดินรอบทั้งลำเล่นเอาฉันเหนื่อยไปเลยทีเดียว “อุตส่าห์จะง้อ ปล่อยให้เป็นบ้าตายไปเลยก็แล้วกัน” ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ และถอดใจไม่ตามหาเขาแล้วเพราะมันเหนื่อย เดี๋ยวเขาสร่างเมาเมื่อไหร่ฉันก็เจอเขาเองนั่นแหละ ฉันเดินวกกลับไปทางห้องนอน มันเหมือนฉันได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง ตอนแรกก็คิดว่าตัวเองหูไม่ดี แต่เมื่อเดินไปใกล้ ๆ กับประตูห้องเสียงมันก็ชัดเจน ฉันไม่ได้หูแว่วไปเอง มันคือเสียงของคนที่กำลังมีอะไรกันอยู่ เสียงร้องครวญครางของผู้หญิง และที่มากไปว่านั้นผู้หญิงคนนั้นเธอครางชื่อมังกรออกมา ฉันได้ยินเต็มสองหูของตัวเอง ฉันจับลูกบิดประตูบิดไปมาเพื่อจะเปิดเข้าไปแต่ประตูกลับล็อก ฉันพยายามหายใจเข้าออกช้าๆ เป่าลมที่ปากออกเพื่อระบายความอัดแน่นในใจ ก่อนจะคิดตอกย้ำตัวเองว่าฉันกับมังกรเราไม่ได้เป็นอะไรกัน ฉันกับเขา ก็เหมือนกับเขากับผู้หญิงคนอื่น ฉันถอยหลังออกห่างจากประตูเรื่อยๆ จากนั้นก็วิ่ง ฉันวิ่งไปเหมือนคนสติหลุด อยากจะร้องแต่ก็ต้องกลั้นเอาไป แบบนี้ไงฉันถึงเกลียดความรัก เพราะมันเ

เมื่อฉันสั่งออกไปแบบนั้น มังกรเขานิ่งไปสักพักก่อนจะก้มหน้าลงมาดูดเม้มเนินหน้าอกของฉันทับรอยแดงพวกนั้น ให้มีแค่รอยของเขาตามที่ฉันบอก “อื้อ อ๊ะซี๊ดดด” ฉันหลุดครางออกมา ถึงจะพยายามหักห้ามใจแล้วก็ตาม มังกรเขาลบรอยแดงตามร่างกายของฉันแต่ไม่ว่าเขาจะแตะโดนตรงไหนมันกลับทำให้ฉันเสียวใจแทบขาด “ถ้าไม่อยากโดนมากกว่านี้ก็อย่าครางให้ได้ยิน” มังกรเงยหน้าขึ้นมาพูดสั่งห้ามฉัน แววตาของเขาเต็มไปด้วยความต้องการ ฉันก็ต้องหักห้ามใจไม่ต่างจากเขาหรอก มังกรเขาก้มหน้าลงไปซุกตรงเนินหน้าอกของฉันต่อ ส่วนฉันต้องกัดริมฝีปากเอาไว้จนห้อเลือด อีกทั้งยังจิกผ้าปูที่นอนจนมันยับยู่ยี่ไปหมด ฉันอดกลั้นอย่างมากทั้งที่ฉันอยากมีอะไรกับเขามากขนาดไหนก็ตาม แต่ฉันก็ยังมีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีอยู่ “ต่อไปนี้เธอเป็นแค่ของฉันคนเดียว” พูดจบมังกรก็ลุกขึ้นพร้อมกับใช้ผ้าห่มคลุมกายที่กึ่งเปลือยท่อนบนให้ฉัน ใบหน้าของมังกรมีเหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดขึ้นมาเต็มใบหน้า เขานั่งลงตรงข้ามกับเตียง และไม่ยอมมองฉัน “แล้วคุณล่ะ คุณเป็นของใคร ?” ฉันถามออกไปด้วยความอยากรู้ว่าเขาจะตอบว่าอะไร “ฉันอยากเป็นของเธอ ได้ไหม” เขามองหน้าฉันแววตาของเขาทำไมมันถึงทำใ

มังกรเขามีท่าทีที่กำลังจะหาเรื่องฉันชัดเจน แต่ฉันเลือกที่จะเงียบแล้วเดินเข้าไปนั่งในรถแทนเพราะไม่อยากมีปากเสียงกับเขาที่นี่ มันไม่ใช่ที่ที่เราควรจะทะเลาะกัน ปัง!! (เสียงปิดประตูรถ) มังกรเขาปิดประตูเสียงดังสนั่น แล้วก็ไม่ยอมขับรถออกไปทั้งยังชวนฉันทะเลาะอยู่ “ฉันพูดกับเธอ เธอได้ยินไหมวันศุกร์ !!”“ลูกคุณอาการเป็นยังไงบ้างคะ” ฉันถามเปลี่ยนเรื่อง เผื่อว่าเขาจะใจเย็นลงบ้าง แต่ก็ไม่เลย “เธออย่ามากวนประสาท ฉันถามว่าไอ้นั่นมันเป็นผัวเก่าเธอใช่ไหม !!” “เพราะอะไรที่ทำให้คุณคิดว่า เฮเดน คือผัวเก่าฉัน” ฉันจ้องหน้าเขาเพื่อรอคำตอบ ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเขาคิดได้ยังไง “แล้วมันจริงแบบที่ฉันคิดไหมล่ะ!!” สุดท้ายคำตอบที่ได้ก็เป็นคำถามของเขาแทน “คุณหึงฉันงั้นเหรอ ?” ฉันเอียงคอถามคนตรงหน้า ใครจะไปคิดว่าฉันจะได้เห็นเขาในโหมดนี้ ถึงฉันจะไม่โอเคที่เห็นเขากอดกับภรรยาของเขาก็เถอะ แต่ฉันไม่อยากเอามันมาเป็นเรื่องใหญ่“เออ หึง!!” มังกรเขายอมรับแต่โดยดีนั่นมันทำให้ฉันเผยรอยยิ้มผุดขึ้นมาบนใบหน้าทันที “ฉันกับเฮเดนเป็นแค่เพื่อนสมัยเรียน แค่นั้นจริงๆ เชื่อใจฉันได้” มังกรเขาดูอารมณ์เย็นขึ้นมาบ้างแล้วแบบนี้

ตึกตัก! ตึกตัก! ตึกตัก! เสียงหัวใจดวงน้อยๆ ของฉันมันเต้นรัวทันทีที่มังกรพูดจบ ฉันก้มมองใบหน้าของมังกรที่กำลังเงยหน้าขึ้นมามองฉันอยู่เหมือนกัน ฉันไม่อยากที่จะเป็นคนหวั่นไหวง่ายขนาดนี้เลย ไม่อยากรู้สึกอะไรกับเขาเลย “เงียบแปลว่าตกลง” “ไม่!! ถ้าคุณยังไม่ทำให้ฉันมั่นใจ” เมื่อฉันพูดจบมังกรก็มีท่าทีหัวเสีย เขาปล่อยกอดออกจากนั้นก็ไปนอนราบที่เตียงเล่นโทรศัพท์ทำเมินฉัน เขาทำเหมือนไม่พอใจฉันอยู่ แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร ไม่สิ!! ไม่ใช่ว่าฉันไม่สนใจ แต่ฉันทำเหมือนว่าไม่ใส่ใจเขาต่างหาก ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้ความรู้สึกของฉันทำไมมันถึงมีให้กับผู้ชายตรงหน้าได้มากมายขนาดนี้ ฉันต้องหาอะไรทำที่มันไม่ทำให้ตัวเองคิดมาก ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบชุดบิกินี่สีแดงสดออกมา ฉันแอบมังกรซื้อไว้นานแล้วแหละ ใช้ลูกน้องเขานั่นแหละไปซื้อให้ “เธอจะทำอะไร ?” “เล่นน้ำ” ฉันตอบสั้นๆ แค่นั้น ก่อนจะถอดเสื้อผ้าออก ถอดออกจนหมดไม่เหลือเสื้อผ้าปิดคลุมร่างกายเลยสักชิ้น ก่อนที่ฉันจะสวมใส่ชุดบิกินี่ จู่ๆ มังกรก็โอบกอดฉันจากทางด้านหลัง มือของเขาลูบไล้ไปทั่วร่างกายของฉัน พลางใช้ปลายจมูกไล้เกลี่ยไปตามไหล่แล

ฉันสตั้นไปชั่วขณะ ก่อนที่จะก้าวขาถอยหลังหนีห่างจากเขา เพราะเราใกล้กันเกินไป ฮาฟอยู่ในชุดของผู้ป่วยโรงพยาบาล ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาเป็นอะไรแต่วันก่อนเฮเดนบอกว่าฮาฟอยู่ที่ไทย ไม่คิดว่าเขาจะป่วย ฉันไม่คิดว่าจะเจอเขาที่นี่ “สุดท้ายก็เจอจนได้ ^_^” ฮาฟยิ้มให้ฉัน เขาเหมือนจะดีใจมากที่เจอฉัน แต่สำหรับฉันมันไม่เลย สิ่งที่เขาทำเอาไว้กับฉันมันทำให้ฉันไม่อยากเจอเขาอีก “เราไม่ควรเจอกันอีกเลยจริงๆ” ฉันพูดพร้อมกับจ้องมองใบหน้าของเขา ผู้ชายที่เคยฝากแผลไว้ในใจฉัน คนที่ทำให้ฉันกลัวที่จะมีความรักกับใคร จนกระทั่งฉันเจอกับ ‘มังกร’ “ไม่เอาน่าวันศุกร์ผมขอโทษ ผมคิดว่าเราสามารถเริ่มต้นกันใหม่ได้” ฮาฟก้าวขาเดินมาใกล้ฉันเรื่อยๆ ส่วนฉันก็ถอยหนีเขาทีละก้าวๆ ไม่รู้ว่าฉันปิดบังหน้าตาตัวเองขนาดนี้เขาจำฉันได้ยังไง “อย่าเข้ามา !!” “วันศุกร์ผมขอโทษ ผมพร้อมจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อคุณ” “ฉันไม่อยากฟังอะไรทั้งนั้น” ตอนนี้ใจฉันมันเจ็บ เจ็บมากจริงๆ เวลาที่มองหน้าเขามันทำให้ฉันหวนกลับไปคิดถึงตัวเองในเวลาที่เจ็บปวดทรมาน ในตอนนั้นทุกอย่างมันแย่ไปหมด “วันศุกร์อย่าถอยหนีผมอีกได้ไหม...” “เราเลิกกันไปนานแล้วฮาฟ คุณใช้ชีวิตที่ไ