All Chapters of กระชาก: Chapter 1 - Chapter 4

ว้าย! เดินอยู่ดีๆ ก็ถูกใครที่ไหนไม่รู้เปิดประตูห้องออกมาแล้วกระชากฉุดเธอเข้ามาในห้อง ทุกอย่างมันเกิดขึ้นรวดเร็ว เธอถูกกระชากแขนเข้ามาในห้องมืดสนิทไร้แสงสว่างจนล้มลงไปกับพื้น พอจะดิ้นลุกหนีก็ถูกร่างใหญ่โตคร่อมทับกักกับพื้นจนไม่อาจดิ้นหนีได้ “ว้าย! อะ...อื้อ” ปากน้อยจะร้องขอความช่วยเหลือจากคนที่อยู่ด้านนอกที่เดินผ่านไปมาให้ได้ยินเสียงตัวเองก็ถูกปากหนาบดกระแทกปิดปากจนเสียงร้องกลืนหายเข้าไปในลำคอ เท่านั้นไม่พอเรียวลิ้นน่ารังเกียจขยะแขยงก็ยังดุนดันเข้ามาในโพรงปากของเธอ แถมยังไล่ต้อนลิ้นเธอจนจนมุมไร้ทางหนีแล้วตวัดเกี่ยวรัดคลึงอย่างอุกอาจ “อะ...อื้อ” เธอดิ้นขัดขืนทุบตีไหล่กว้าง แต่ก็เปล่าประโยชน์เมื่อเขานั้นไร้สำนึกที่ดี ไม่รู้ว่าชายคนนี้เป็นใครและเธอก็ไม่รู้เช่นกันว่าเขาทำแบบนี้กับคนที่กำลังเดินผ่านหน้าห้องของเขากลับห้องของตัวเองได้ยังไงกัน “อ่า...อื้อ” ความหวานของปากน้อยทำให้กองบิน สุปรีย์ หรือเหม วัย 37 ย่าง 38 ปี นักธุรกิจหนุ่มทายาทคนที่สองของตระกูลสุปรีย์ ที่ดูแลเรื่องสัมปทานเดินเรือของครอบครัว พี่ชายคนโตอย่างกองพลดูแลเหมืองแร่ที่กำแพงเพชร ส่วนน้องชายค

กองบินเฝ้าวนจูบคนที่นอนหลับสนิทในอ้อมกอดตัวเอง ยิ่งได้มองใบหน้าจิ้มลิ้มของสาวน้อยที่ตนตักตวงความสุขมาเมื่อคืนก็ยิ่งรู้สึก ‘ชอบ’ และอยากโอบกอดและครอบครองหล่อนทุกคืน ใบหน้าเนียนนุ่ม ผิวขาวอมชมพู ปากอวบอิ่มและบวมเจ่อจากการจูบหนักหน่วงแล้วก็ทำให้มุมปากหนายกยิ้มขึ้น “สวย” นั่นคือคำที่เขาบัญญัติให้หญิงสาวในอ้อมแขนแข็งแรงในตอนนี้ ตั้งแต่แตกเนื้อหนุ่มไม่เคยให้ผู้หญิงคนไหนได้นอนซุกซบในวงแขนและไม่เคยให้ใครได้นอนบนเตียงตนเอง พอเสร็จกิจอิ่มแล้วก็แยกจาก แต่กับคนตัวเล็กนี้เธอหลับคาอก จะปลุกแล้วไล่กลับก็กระไร จึงอุ้มมานอนบนเตียงด้วยกันพร้อมกับเช็ดตัวและทำความสะอาดคราบเลือดที่โคนขาให้เธอด้วย และนั่นยืนยันว่าเธอเป็นสาว ‘พรหมจรรย์’ ที่ตนเพิ่งได้ฉีกกระชากมันขาด กระเป๋าสะพายใบเล็กที่มีเสียงสั่นเตือนมาตลอดทั้งคืนนั้นเขาก็ได้เสียมารยาทกดรับสายแทนเจ้าของโทรศัพท์เครื่องหรูราคาแพงทันสมัย และได้เสียมารยาทต่อค้นดูพวกบัตรของเธอในกระเป๋าแล้วก็พอจะรู้ว่าหญิงสาวเป็นคนมีฐานะน่าดู ดูจากเสื้อผ้า กระเป๋า ทุกอย่างล้วนเป็นของแบรนด์เนม และไม่มีทางเป็นเด็กเสี่ย เพราะถ้าเป็นเด็กเสี่ยมีหรือจะเหลือพรหมจรร