All Chapters of The Heartache of a Broken Marriage: Chapter 101 - Chapter 110

"Anak!"Nataranta si Emelita at agad na lumapit, "Anong ginagawa mo? Kamusta ka na?""Cailyn..."Sa sandaling ito, hindi lang katawan ni Austin ang masakit, pati na rin ang ulo niya, pero hindi niya iyon alintana. Pilit siyang bumangon. "Nakita mo ba siya kanina?""Wala akong nakita!"Pinindot ni Lee ang call bell at sabay pinigilan si Austin sa kama. "Paano naman niya tayo makikita? Kakakita lang natin sa pamilya Tan.""Hindi, si Cailyn 'yon! Siya 'yon!"Hingal si Austin habang pilit na bumabangon. "Gusto ko siyang makita! Hayaan niyo akong makaharap siya! Kailangan ko siyang makita—"Bago pa matapos ang sinasabi niya, biglang hinampas ni Lee ang mukha niya.Tahimik.Nanginig ang ospital sa katahimikan. Napatingin si Emelita kay Lee, gulat na gulat. "Ganito na nga ang lagay ni Austin, bakit mo pa siya sinampal?""Kailangan ko! Kung hindi ko gagawin, paano siya mahihimasmasan?" sigaw ni Lee. Sumilab ang galit sa kanyang mga mata habang nakatitig kay Austin."Noong nasa 'yo pa siya, hi

Sa loob ng ilang dekada, siyam sa sampung nasa mataas na posisyon sa Sev ay malapit nang magretiro. Kung tatanggalin sila ngayon, kailangang bayaran sila ng malaking halaga ayon sa labor law—pero hindi ibig sabihin nito ay makukuha nila ang gusto nila."At ano ang ibig mong sabihin...?" tanong ni Raven, may bahagyang ngiti sa labi.Alam na niya ang iniisip ni Cailyn, pero gusto lang niyang marinig ito nang direkta mula sa kanya."Kung ayaw nilang sumunod sa mga desisyon ni Mariel, babaan natin ang sahod nila, i-demote sila, ipadala sa production line, o i-assign sa field para sa sales," diretsong sagot ni Cailyn.Tumango si Raven. "Magandang ideya.""Sigurado akong ang karamihan sa mga tumututol kay Mariel ay sinulsulan ng mag-amang Sevilla. Iniisip nila na may laban pa sila dahil sa pamilya nila.""Tama ka," sang-ayon ni Raven. "Kahit na vice president lang si Max ngayon, malakas pa rin ang impluwensya niya sa Sev, higit pa kay Mariel."Mula sa simula, ang Sev ay pundasyon ng pamilya

"Wow, ikaw si Ate Cailyn!"Lumaki si Yanyan na sobrang inaalagaan ng pamilya niya kaya inosente pa rin siyang mag-isip. Napansin niya si Cailyn sa tabi ng kanyang kuya, kaya agad niyang binitawan si Yanyan at tumakbo papunta rito, hinawakan ang braso ni Cailyn, at pinagmasdan ito mula ulo hanggang paa."Oo, Yanyan. Ako si Cailyn. Ang saya kong makita ka sa wakas!" Nakangiti si Cailyn nang maaliwalas at malambing habang nakatingin kay Yanyan."Wow, Ate Cailyn, ang ganda-ganda mo at ang bait mo! Mas maganda at mas mabait ka pa sa inaasahan ko!" Titig na titig si Yanyan, para bang ayaw niyang magkamali sa nakita niya.Si Cailyn sa harap niya, maliwanag ang mga mata, makinis ang balat na parang niyebe, perpekto ang hugis ng kilay, at ang ngiti niya ay parang simoy ng tagsibol.Samantala, si Yanyan ay naiwan mag-isa sa may entrance. Walang pumansin sa kanya, pakiramdam niya bigla siyang naging invisible.Lumingon siya kay Cailyn, saka mabilis na ibinaba ang tingin, hindi alam kung ano ang

Si Raven, tiningnan si Cailyn at hinintay siyang magpatuloy. Matapos maubos ni Daniella ang gatas, niyakap ni Cailyn ang bata at iniabot sa yaya, saka nagsalita, "Ayokong malaman ng pamilya Buenaventura at Ramirez ang tungkol sa pagkakaroon nina Daniel at Daniella, sa ngayon." "Nag-aalala ka bang kapag nalaman ni Yanyan ang tungkol sa kanila, sasabihin niya kay Yuna?" tanong ni Raven. Kapag nalaman ni Yuna ang tungkol kay Daniel at Daniella, siguradong ipagsasabi niya ito kay Anthony at sa iba pa. Kapag nalaman ni Anthony, hindi na kailangang hulaan pa—gagamitin niya ito para makakuha ng benepisyo mula sa pamilya Buenaventura. Kapag nangyari ‘yun, lalala lang ang sitwasyon. Siguradong ipaglalaban ng pamilya Buenaventura ang kustodiya ng dalawang bata, at hindi na muling magkakaroon ng katahimikan si Cailyn. "Hmm." Tumango si Cailyn. "Masyadong mabait si Yanyan, madali siyang mapagsamantalahan." Naintindihan ni Raven ang iniisip ni Cailyn. Sandali siyang nag-isip at saka tumango.

May punto ang mga sinabi ni Alexander.Pero paano mo nga ba pasasayahin ang sarili mo?Matagal na nag-isip si Austin nang mahinahon.Sa ngayon, wala siyang ibang paraan kundi ang patawarin siya ni Cailyn at bumalik ito sa kanya.Kinagabihan, pinilit ni Austin bumaba para pumunta sa hardin.Bagamat bagong taon na, malamig pa rin ang hangin sa Pilipinas.Habang lumulubog ang araw, kumukulay pula ang langit, at ang buong hardin ay tila naliligo sa apoy ng dapithapon.Dahan-dahan siyang naglakad sa hardin, habang si Kristopher ay nasa likuran niya.Maayos pa rin ang mga bulaklak na gustong-gusto ni Cailyn. May mga namumukadkad pa rin, lalo na ang makukulay na bougainvillea sa may pader na mas lalong gumaganda sa ilalim ng papalubog na araw.Nang malapit na siya sa puno ng persimon, huminto siya at tumingala.Biglang sumagi sa isip niya ang alaala nilang dalawa ni Cailyn sa hardin, kung paano siya ang kumakatok sa puno habang si Cailyn ang pumupulot ng mga nalalaglag na prutas. Wala silang