All Chapters of The Mafia Boss' Rented Wife: Chapter 11 - Chapter 20

Kateryna's POVNapatingin ako sa sarili kong repleksyon matapos akong ayusan ng mga babae kanina. Agad akong napalunok nang makita ko ang sarili ko sa salamin.Nakatali ng high bun ang buhok ko, habang nakasuot naman ako ng Allure Black Square Neck Sleeveless Bodycon Midi Dress. Iyan ang sinabi ng babae na pangalan nitong damit na suot ko ngayon. Habang ang heels ko naman ay isang black stiletto.Sa totoo lang, hindi ko ni-minsan naisip na makakapag-ayos ako ng ganito. Hindi ko naisip ni-minsan na maaayusan ako ng ganito."Naks! Ang ganda mo, Kateryna! Iba ang dating mo ngayon kaysa noong sinundo kita no'ng naka-wedding dress ka," sabi ni Drake. Natawa naman ako."Feeling ko nga hindi bagay sa akin," sabi ko bago ako muling tumingin sa reflection ko sa salamin."Bagay sa'yo, trust me. Tara na? Halos seven na rin ng gabi," sabi nito habang nakatingin sa relo na suot niya. Huminga muna ako ng malalim bago ako tumango."Tara."----"Nasaan nga pala si Everett?" tanong ko habang nakasakay

Patuloy lamang kami sa pagtakbo ni Hunter. Maya't maya rin ang mga pagsabog at putukan ng baril ang narinig ko."A-Ano bang nangyayari? Bakit ba tayo tumatakbo?" sabi ko. Kanina ko pa nahubad ang suot kong heels dahil sa bilis ng pagtakbo namin."Kailangan makapunta tayo kaagad kay boss, Ms. Kateryna," sabi nito bago ako hinila para magtago sa likod ng isang pader."Shh lang. Huwag ka muna gumawa ng ingay," sabi ni Hunter.Hunter's POVAgad kaming nagtago sa pinaka malapit na pader. Mukhang may mga natira pa ring mga daga kanina.Mabilis kong sinilip si Ms. Kateryna na nagtatago rin sa tabi ko. Nakapikit ang mga mata niya habang nakatakip ang tenga niya.Kaasar! Wala akong ibang magawa kung hindi ang magtago dahil sa dami ng mga nakakasalubong namin. At kabilin-bilinan din ni boss na 'wag ako gagamit ng baril sa harapan ni Ms. Kateryna dahil hindi nito alam ang mundo na ginagalawan namin.Ang kaso, baka sabay naman kaming mamatay nito rito kung patuloy lang kaming tatakbo."T*ngina," b

Patuloy lang kaming naglakad ni Everett. Ngunit agad akong naging alerto nang ilabas niya Glock17 Gen5 9mm Semi Automatic Pistol na kinuha niya sa loob ng suot niyang coat."People just f*cking know when to f*cking pissed me off," narinig kong sabi nito."Alam mo na ba, boss?" tanong ko. Hindi naman ito sumagot kaya napailing na lang ako.Kababata ko si Everett, close naman kami nito ang kaso lumayo ang loob niya sa amin matapos siyang i-train ni tito Warren. Palagi rin siyang nakangiti, at masaya kagaya ng mga normal na bata. Pero nagbago ang lahat ng 'yon nang patayin si tita Eliza, ang mommy ni Everett.Naging brutal ang pagkamatay ni tita kung kaya't gano'n na lamang ang naging galit ni tito Warren. At 'yon na rin ang naging mitsa upang magbago nang tuluyan si Everett."Wew," sabi ko nang barilin diretso sa ulo ni Everett ang apat na lalaking nandito ngayon sa fourth floor. Sinilip ko pa ang eyepiece para makita kung saan nakatutok ang Barrett M82 ng isang lalaking binaril ni Evere

Mabagal akong naglalakad habang patuloy na tumatakbo sa isip ko ang sinabi ni Aling Glo.Pero bakit naman gagawin 'yon ni Everett? Bakit naman niya papatayin si Mang Ronie?At isa pa sa iniisip ko ang sinabi sa akin ni Vivian, pati ang biglaang pagbabago niya no'ng nasa loob na kami ng bahay nila. Pati na rin ang kakaibang kilos ni tita Coreen."Kateryna," agad akong napatingin sa harapan ko nang marinig ko ang pamilyar na boses ng isang lalaki.Hindi ko alam pero nawala lahat ng kaba na mayroon ako kanina, pero nanatili pa ring mabilis ang tibok ng puso ko."Everett," untag ko. Bumaba naman siya sa sasakyan niya bago siya tumayo sa harapan ko. Napalunok naman ako habang nakatingin sa kan'ya.Nandito kami ngayon sa kalsada kung saan kami unang nagkita, kung saan una ko siyang nakilala."It's getting late. Let's go home," sabi nito bago inilahad ang kamay niya sa harap ko. Napatingin naman ako ro'n bago sa kan'yang mukha.Bakit ganito? Bakit kahit may chance na siya nga ang pumatay kay

Marahan kong iminulat ang mga mata ko bago ako napatingin sa paligid.Nandito na pala ako sa kuwarto ko sa bahay ni Everett. Sa sobrang pagod ko kasi kagabi ay hindi ko namalayang sa loob ng kotse na pala ako nakatulog.Napahawak ako sa kwintas na ibinigay ni Everett sa akin kagabi. Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Ito ang unang beses na naramdaman ko 'to kaya hindi ko alam kung tama ba ang hinala ko.Napatingin naman ako sa bag ko na nakapatong sa ibabaw ng bedside table. Kinuha ko 'yon at binilang ang lamang pera ng wallet ko.Hindi niya rin binawasan ang sahod ko sa mga nagastos niya sa amin ni Kaleigh. Sa bagay, ito ang unang beses na sumahod ako, baka ibawas niya 'yon sa mga susunod kong sahod.Napahinga ako nang malalim bago ako napatingin sa bulaklak na nakapatong sa sofa na nandito sa kwarto. Tumayo pa ako upang lumapit at makuha 'yon. Bahagya akong napangiti habang nakatingin sa bulaklak.Normal pa ba 'tong nararamdaman ko? O nararamdaman ko lang 'to dahil