All Chapters of คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ: Chapter 131 - Chapter 140

คุณนายใหญ่ฮั่วเข้าใจทันที “ดีๆๆ งั้นคุณย่าก็วางใจแล้ว” ฉือหว่านมีความสุขสุดๆ เธอคล้องแขนคุณนายใหญ่ฮั่วไว้ “คุณย่า ไหนๆ ก็ออกมาแล้ว หนูพาคุณย่าไปเที่ยวกันเถอะค่ะ” คุณนายใหญ่ฮั่วยิ้มกว้างจนตาหยี “ดีเลย คุณย่าชอบออกไปเที่ยวอยู่แล้ว” … ฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์พาคุณนายใหญ่ฮั่วออกมาเดินเล่นบนถนน ตอนนั้นเอง พวกเธอเดินผ่านร้านชานมร้านหนึ่ง เยี่ยฮวนเอ่อร์ “หวานหว่าน เราซื้อชานมดื่มกันเถอะ ร้านนี้มีเมนูใหม่เป็นชานมมันม่วงโมจิ อร่อยมากเลยนะ” ฉือหว่านพยักหน้า “โอเค” คุณนายใหญ่ฮั่ว “หวานหว่าน ฮวนเอ่อร์ พวกเธอดื่มชานมกันเหรอ?” ฉือหว่านรู้ดีว่าในตระกูลใหญ่โต คนรุ่นผู้ใหญ่ไม่ค่อยอนุญาตให้ลูกหลานดื่มชานมพวกนี้ เธอรีบอธิบาย “คุณย่าคะ จริงๆ แล้วถ้าดื่มเป็นครั้งคราว มันไม่ส่งผลเสียต่อร่างกายขนาดนั้นหรอกค่ะ…” “ซื้อให้คุณย่าด้วยสักแก้วได้ไหม คุณย่าก็อยากลองชิมบ้าง” คุณนายใหญ่ฮั่วพูดขึ้นมาดื้อๆ ฉือหว่านอึ้งไปเลย แล้วเธอก็เห็นคุณนายใหญ่ฮั่วแนบตัวเข้ากับเคาน์เตอร์ของร้านชานม ดวงตาเป็นประกาย“คุณย่าอยากดื่มแก้วนั้นล่ะ ชานมนมสดแท้ไข่มุกน้ำตาลไหม้ ดูก็รู้ว่าอร่อย” ฉือหว่านกับเยี่ย

คุณนายใหญ่ฮั่วกอดแก้วชานมดูดไปอีกหนึ่งคำ "สบายเกินไปแล้ว" พูดจบ คุณนายใหญ่ฮั่วก็หันไปมองหนุ่มนวดสุดหล่อตรงหน้า "ปีนี้เธออายุเท่าไหร่?" หมอนวดหนุ่มตอบ "ผมอายุ 18 ครับ" คุณนายใหญ่ฮั่วหัวเราะ "ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมผู้ชายอายุ 80 ยังชอบสาวอายุ 18 ที่แท้คุณย่าอายุ 80 แล้วก็ยังชอบเด็ก 18 เหมือนกัน!" ฮ่าๆ ฮ่าๆๆๆ ฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์พากันหัวเราะ ภายในห้องเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะสดใสของหญิงสาวสามคน เลขาจ้าวตั้งใจจะเข้าไปเตือนฉือหว่าน แต่พอได้ยินคำพูดเหล่านั้น เขาก็หมุนตัวกลับทันทีแล้วเดินออกไป เอาเถอะ ทุกคนมีโชคชะตาของตัวเอง คุณนายก็ได้แต่ภาวนาให้รอดปลอดภัยแล้วกัน ฮั่วซือหานยืนอยู่ที่หน้าประตู เส้นเลือดบนหน้าผากเต้นตุบๆ นี่เขาคิดอะไรอยู่ตอนที่จินตนาการว่าคนที่ถือชานมออกมานวดเท้าจะเป็นใครก็ได้... แต่ไม่ใช่คุณย่าของเขา? ความโกรธพุ่งขึ้นจากอกไปจนถึงสมอง ดวงตาเขาแดงก่ำ จ้องไปที่ตัวต้นเหตุ ฉือ! หว่าน! เธอคิดจะกบฏหรือไง? ไร้ซึ่งหลักการโดยสิ้นเชิง! เขาคิดว่าทุกอย่างระหว่างพวกเขาจบลงแล้ว และจากนี้เขาจะได้เริ่มต้นใหม่กับฉือเจียว แต่เธอกลับเข้ามายุ่งเกี่ยวในชีวิตเขาไม

ฮั่วซือหานจำไม่ได้แล้วว่าครั้งสุดท้ายที่เขาจูบเธอคือเมื่อไหร่ สิ่งที่เขารู้ในตอนนี้คือ ร่างกายของเขากำลังถูกจูบจนชาไปทั้งตัว ราวกับกระแสไฟฟ้าแล่นผ่าน ขณะเดียวกัน เด็กสาวตรงหน้ากลับยิ่งรุกคืบเข้ามาอย่างกล้าหาญ ปลายนิ้วเล็กๆ ราวกับอุ้งเท้าลูกแมวข่วนไปทั่ว ก่อนจะเกี่ยวเขาไว้แล้วดูดเบาๆ ฮั่วซือหานรู้สึกถึงความชาที่พุ่งขึ้นมาจากแนวกระดูกสันหลังไปจนถึงสมอง วิญญาณของเขาแทบจะถูกเธอดูดออกไปแล้ว เขาหอบหายใจหนัก ร่างกายอันแข็งแกร่งของเขาทับลงบนตัวเธอ ให้ตายเถอะ ร่างกายของเขาจำเธอได้ เขาไม่เคยแตะต้องฉือเจียวมาก่อน สำหรับผู้ชายที่อายุเท่านี้ เรื่องรักๆ ใคร่ๆ ถือเป็นสิ่งจำเป็น แต่เขากลับเป็นคนเย็นชาโดยธรรมชาติ ไม่เคยรู้สึกอะไรเป็นพิเศษ จนกระทั่งเขาได้พบกับฉือหว่าน โดยเฉพาะในคืนที่มีพายุฝนคืนนั้น เธอช่วยเขาไว้ ทำให้เขาได้ลิ้มรสความรู้สึกบางอย่าง และตอนนี้... แค่แตะต้องเธอ ความรู้สึกนั้นก็กลับมาอีกครั้ง ความรู้สึกแบบนี้มันแย่มาก เขาปล่อยมือออกจากลำคอขาวเนียนของเธอ ทำให้เธอสามารถหายใจเอาอากาศสดชื่นเข้าไปได้อีกครั้ง ร่างกายของเขาหนักมาก ฉือหว่านใช้มือทั้งสองข้างดันหน้าอกแข็ง

แต่เขาจำเป็นต้องลุกจากเตียงจริงๆ ฮั่วซือหานค่อยๆ ดึงแขนตัวเองออกจากอ้อมแขนของเธออย่างเบามือ จากนั้นก็ลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องน้ำ เขาเปิดน้ำเย็นอาบเพื่อระงับอารมณ์ ก่อนจะสวมเสื้อเชิ้ตสีดำกับกางเกงสแล็คสีเดียวกัน แล้วเดินออกจากห้องพักไปยังสำนักงานของตัวเอง เมื่อมาถึงห้องทำงาน เขาก็ต้องชะงักไปเล็กน้อย เพราะภายในห้อง มีร่างของหญิงสาวอีกคนหนึ่งอยู่แล้ว ฉือเจียวมาแล้ว ฉือเจียวหันไปมองเขา ก่อนจะยกมุมปากขึ้นเป็นรอยยิ้ม "ซือหาน อย่าบอกนะว่าคุณเพิ่งตื่น?" ตอนนี้มันแปดโมงเช้าแล้ว และฉือเจียวไม่เคยเห็นฮั่วซือหานตื่นสายขนาดนี้มาก่อน ฮั่วซือหานชะงักไปชั่วขณะ ไม่คิดว่าฉือเจียวจะมาหาเขาแต่เช้าแบบนี้ ทันใดนั้น เลขาจ้าวก็วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา "ท่านประธาน ผมเพิ่งไปที่ฝ่ายการตลาดมา ผมไม่รู้เลยว่าคุณหนูฉือเจียวเข้ามา..." เลขาจ้าวรู้อยู่แก่ใจว่าคืนนี้ท่านประธานของเขานอนอยู่กับคุณนายใหญ่ และตอนนี้เธอน่าจะยังหลับอยู่บนเตียงในห้องพักของท่านประธาน แต่ฉือเจียวเข้ามาแล้ว! ทีนี้ล่ะแย่แล้ว! ผู้หญิงสองคนจะตบแย่งท่านประธานกันหรือเปล่า? เลขาจ้าวไม่กล้าสบตากับเจ้านายตัวเองเลย ด้วยสัญ

ฉือหว่าน "……" เธอไม่ได้คาดหวังอะไรอยู่แล้ว เธอรู้ว่าเขาไม่มีทางนอนกับเธอ เพราะฉือเจียวไม่อนุญาต! แต่เขาก็ไม่จำเป็นต้องพูดจาดูถูกกันขนาดนี้ใช่ไหม? "ฮั่วซือหาน คุณเกลียดฉันขนาดนั้นเลยเหรอ? งั้นต่อไปฉันจะไม่ปรากฏตัวต่อหน้าคุณอีก!" ฉือหว่านหมุนตัวแล้วเดินจากไป การสนทนาจบลงอย่างไม่น่าพอใจสำหรับทั้งคู่ ฮั่วซือหานสีหน้ามืดครึ้ม เขาเดินกลับไปที่ห้องทำงาน แล้วเริ่มจัดการเอกสารด่วน ไม่นาน ฉือเจียวก็เดินเข้ามา "ซือหาน เราจะออกไปมหาวิทยาลัย C กันตอนไหน? วันนี้เทพ C จะมาบรรยายที่นั่น เราจะได้เห็นตัวจริงของเธอสักที!" ฉือเจียวป่วยเป็นโรคหัวใจโดยกำเนิด เทพ C เป็นความหวังของเธอ ก่อนหน้านี้มีสองครั้งที่เทพ C มีกำหนดการมา แต่ก็ถูกเลื่อนออกไป ทำให้เธอผิดหวังมาก แต่วันนี้ เทพ C มาจริงๆ เธอจึงตื่นเต้นสุดๆ ฮั่วซือหานเองก็จำเรื่องนี้ได้ เขาเองก็อยากเห็นเหมือนกัน ว่าแพทย์อัจฉริยะลึกลับผู้นี้เป็นใครกันแน่ หลังจากเซ็นเอกสารฉบับสุดท้ายเสร็จ ฮั่วซือหานลุกขึ้นยืน "ไปมหาวิทยาลัย C กัน" … ฉือหว่านเดินทางมาถึงมหาวิทยาลัย C ตอนนี้มหาวิทยาลัยทั้งแห่งกำลังฮือฮาไปหมด แบนเนอร์ขนาดใหญ่