Hindi alam ni Anne kung bakit, pero nang marinig niya ang steady na boses ni Hector, bigla siyang nakaramdam ng kapayapaan sa kanyang puso. Parang noong araw na sinabi niyang pakakasalan siya at gagawin ang lahat para alagaan siya, ang boses ni Hector ay kasing init ng simoy ng hangin sa bundok, na nagbigay sa kanya ng bihirang pakiramdam ng seguridad. Inilipat ni Hector ang wheelchair at umupo sa sopa. Nang makaupo, tinawag niya si Anne "Halika, dito ka." Sumunod si Anne at pag-upo niya sa tabi ni Hector, niyakap siya ng mahigpit ni Hector. "Sabihin mo sa'kin, anong nangyari? Bakit malungkot ka?” Sa isang pangungusap, biglang umiyak si Anne sa mga bisig ni Hector. Hindi nagsalita, patuloy lang siya sa pag-iyak. Malakas ang iyak niya sa simula, may kasamang panginginig, parang gusto niyang ilabas lahat ng hinagpis sa kanyang puso. Nang maglaon, humina ang iyak at naging mahina na parang ungol ng kuting. Siguro pagod na siyang umiyak at unti-unting humupa ang kanyang emosyo
Last Updated : 2025-02-01 Read more