All Chapters of Force Marriage: Dealing With My Disabled Hot Uncle: Chapter 31 - Chapter 40

Nang makita niyang marahas na tinuturo ni Charles si Anne, gusto niyang tumayo at diretsong basagin ang mga daliri. Pero hindi niya magawa. Hindi niya makalimutang ang kanyang pagkatao para sa kalokohang bagay na ito. Si Charles na walang kaalam-alam na halos patay na siya sa paningin ni Hector ay pinandilatan ng mata si Anne na galit na galit na hindi makapagsalita.“Bilisan mo Anne, pumunta ka sa harapan ni Damian, anong tinatayo-tayo mo diyan!”Pagkasabi ni Charles ay kinuha niya ang upuan at pinaupo si Damian. Mabilis na umupo si Damian na animo’y isang hari, naka dikwatro siya, at mababang tinignan si Anne. Galit na galit si Anne sa ginawang iyon ni Charles, halos gusto na niyang sumabog sa sobrang galit! Bago pa man siya makapag salita, mariing hinaplos ni Hector ang likod ng kaniyang kamay at malamig na nag-tanong. “Excuse me, anong ginawa ng asawa ko sayo para humingi siya ng tawad?”Itinuro ni Charles ang ulo ni Damian.“Bakit? Nakita mo ang ginawa ng magaling kong kapatid

ANNE POVPaano akong magagalit sa asawa ko?! Naisip kong napakagwapo ng paraan ng paghawak ni Hector sa ulo ni Damian at pagsuntok nito sa pader! Ngunit hindi ko iyon masabi ng malakas, iniisip ko pa ring turuan si Hector na huwag basta-basta kumilos! Nang marinig niya ang aking sinabi ay bahagyang napaawang ang bibig ni Hector, at sinabi niyang "Okay" nang magalang. Sa pakikinig sa seryosong paglalandian ng dalawang tao, halos mapasuka ng dugo si Damian.“Huwag muna kayong magpakasayang dalawa! Sa oras na ito… puro pa rin kayo paglalandian! Pakawalan niyo ko bilisan niyo, kapag namatay ako, lahat kayo mapupunta sa police station.”Nagulat at natakot ako sa totoo lang ng marinig ko ang mga sinabi niyang pupunta sa police station, pero agad kong pinakalma ang sarili ko, hinayaan ko lang na kapit kapit pa rin ni Hector si Damian na tila isang bihag. , “Okay sige, papabitawan kita sa asawa ko pero paalisin mo ang mga bodyguard na nandito ngayon at hayaan mo kaming makaalis, kung hindi

HECTOR POVHindi tulad ni Charles, si Anne ay hindi nagpapakita ng interes na makipag-daupan sa mga mayayaman. Matapos mag-isip ng sandali, tumayo si Anne at seryosong sinabi: “Isa pa, kahit wala nang kapangyarihan ang asawa ko ngayon, mas matanda pa rin siya sa iyo. Kung ayaw mo siyang tawaging Kuya, tawagin mo na lang siyang Mr. Valderama, magpakita ka pa rin ng paggalang sa asawa ko!” Nang marinig ko ito, bahagyang lumitaw ang paghanga sa aking mga mata, nakaramdam ako ng pagkakilig na kailangan kong itago pansamantala. Sa isip ko ay napapatawa ako, hindi ako nagkamali sa babaeng napili ko, napakaswerte ko kay Anne. Siya ang tipo ng babaeng papangarapin mo hindi lang dahil sa sex kundi dahil sa kabutihan ng puso niya! Talagang kakaiba siya sa karaniwang kababaihan! At ang mga salitang iyon na handa akong protektahan kahit na sabihin na wala ako sa kalimitang standard ng mga kababaihan ay handa pa rin niya akong protektahan, ang sarap pakinggan ng mga sinabi niya ngayon. Piniit ni

ANNE POVSamantala, sa kabilang banda, matapos naming maghiwalay ng landas ni Hector, dumiretso muna ako sa banyo ng mall para umihi ng biglang pumasok ang dalawang babae na nag-uusap at nagpapayabangan habang naghuhugas ng kanilang mga kamay tungkol sa mga luxury bags.“Hay girl, ang ganda naman ng bag mo.”“Ahhh alam mo naman , ito yung European version. Hindi ka makakabili nito sa Pinas. ”“Alam mo inggit na inggit talaga ako sayo. Biruin mo araw-araw iba-iba ang bag na gamit mo. Wala na talaga akong masabi sa asawa mo, ang bait niya sayo at talagang bigay luho ka. Siguro ang laki ng allowance mo monthly. ““Syempre naman… Hindi naman ako binibigyan ni limitasyon ng aking mister pag dating sa gusto kong gastusin buwan-buwan.”Sa totoo lang wala akong interes pagdating sa mga mamahaling bag o kung sa anumang pinag-uusapan nila. Kaya naman lumabas na ako ng cubicle pagkatapos kong umihi, at ng maghuhugas na sana ako ng kamay ay nagulat ako sa nakita ko. Hindi ko inaasahang makikita k

Ngumiti si Jennie, pero puno ng kahulugan ang mga mata niya, "Kung ganoon ay hintayin na lang natin kung matatalo mo ako?" Pagkatapos niyang magsalita ay nagtaas baba niya akong tinignan saka siya lumabas ng banyo na may kaparehong hitsura ng kaniyang amiga. Naghugas ako ng kamay at sinundan siya palabas ng banyo. Bago pa ako gumawa ng ilang hakbang, isang pamilyar na pigura ang sumugod sa akin mula sa banyo ng mga lalaki, at nakitang siya ay nag-iisa, at umungol ng malakas. "ANNE!” Nagulat ako, at lumingon upang makita kung sino ito, si Charles ay parang isang asong sumusugod sa aking direksyon.“Anne, alam mo bang papatayin ako ng asawa mong baldado!” Galit na galit nitong bulyaw sa akin “Sino siya at anong karapatan niyang bastusin si Damian? Ang lakas naman ng loob niya!” Sarkastiko itong tumingin sa akin at ngumiti. “Hay Anne, talagang hinahangaan ko ang kapalaran mo! Napakamalas mo talaga at puro problema na lang ang dinadala mo sa pamilya natin habang nabubuhay ka!”Tiningna