All Chapters of สุริยะทมิฬ Bad Apollo : Chapter 31 - Chapter 38

ขณะที่ดาเนียกำลังเดินนำสามีที่กำลังทำหน้าหงิกงอไม่พอใจนำออกมาจากร้านอาหารก่อน ตัวของเขาก็ถูกมือของใครบางคนกระชากรั้งเอาไว้"เจ้านายคะมาทำอะไรที่นี่ จำเอมี่ได้ไหม"สาวผมสั้นในชุดซีทรูขาวที่สวมปิดทับทูพีชสองชิ้นข้างในกดไหล่ของสุริยะแนบไว้กับกำแพง นัยน์ตาเข้มเหล่มองไปทางอื่นอย่างหมดอารมณ์แล้วพยายามดันตัวของอดีตเลียแข้งเลียขาคนที่เท่าไหร่ก็จำไม่ได้ออกไป"ออกไปห่าง ๆ " เขาสั่งและดันตัวเธออก แต่หญิงสาวกลับบดหน้าอกคัพซีขนาดมหึมาลงมาบนตัวเขาไม่หยุด"เฮีย!" เสียงตะโกนดังก้องไปทั่วโถงทางเดิน เยื้องกรายเข้ามาหาเขากับเอมี่อย่างเชื่องช้า มองหญิงสาวคนดังกล่าวที่กำลังกดตัวสามีของเธอติดผนังอย่างเย้ยหยัน หนำซ้ำยังเอาหน้าอกใหญ่โตนั่นแนบไว้กับตัวของเฮียแซ็คอีก"นี่ผัวฉันถ้าเธอไม่อยากกินลูกกระสุนก็ไสหัวไป!" กระสุนปืนสีทองที่พี่เรนให้เธอไว้เป็นโชคลางปกป้องคุ้มภัยถูกยื่นส่งให้กับหญิงใจกล้าตรงหน้าที่กำลังลูบไล้เนื้อตัวของเฮียแซ็คอยู่อย่างไม่กระดากอายอดีตเลียแข้งเลียขาคนเก่าของสามีที่ไม่รู้โผล่มาจากหลุมไหนรีบถอยหลังกรูดเดินหนีด้วยใบหน้าหวั่นเกรง รวมทั้งเธอที่กำลังจะเดินหนีเขาไปด้วย ทว่าจังหวะที่จะก้าวขาไปให

00.00 น."เฮียแซ็ค Happy Birthday จากเนียค่ะ" คนที่พยายามข่มใจให้หลับสุดท้ายก็ต้องยอมเปิดตาออกและพบสาวโบว์ใหญ่สีแดงที่กำลังถือเทียนหอมเอาไว้ในมือ "หลับตาอธิษฐานสิคะเร็วเข้า" เขาแทบจะจดจำไม่ได้แล้วว่าอะไรคือสิ่งที่คนมักขอกันในวันเกิดก่อนเป่าเทียนบนเค้กให้ดับ"ขอให้เนียมีลูกให้เฮียสี่คน....ฟู่ว!!" ใบหน้าสวยชะงักงันทันทีเมื่อเทียนในมือดับลง ยิ้มแห้งเกาหัวเคอะเขินเฮียบ้านี่ขออะไรไม่ขอมาขอให้เธอมีลูกกับเขาถึงสี่คนถ้าเยอะขนาดนี้มีหวังเธอลมจับกันพอดี"มีความสุข สุขภาพร่างกายแข็งแรงนะคะ ฝันดีค่ะ" อวยพรเจ้าของวันเกิดจบปุ๊ปก็ก้าวขาขึ้นไปนอนเคียงข้างเขาทันที แต่เขากลับพลิกตัวมาคร่อมทับเธออย่างไว "เฮียมันดึกแล้วนะคะ""เฮียยังไม่ได้กินเค้กเลยนะคะ" เวลาเขาพูดคะขาทำหน้าอ้อนเหมือนสุรีย์ทีไรสติของเธอพาลจะเตลิดเปิดเปิงทุกที"เนียไม่ได้ซื้อเค้กมาขอโทษด้วยนะคะ" ทำหน้าสลดส่งให้คนด้านบนเพราะไม่คิดว่าเขาอยากจะกินเค้กเอาเวลานี้"ก็มีอยู่แล้วนี่ไงคะ....." กล่าวเสียงทุ้มนุ่มจนใจละลายแล้วบีบแก้มของเธอเข้าหากัน"ฮื่อออหื่นไม่รู้เวล่ำเวลา.....เนียเป็นคนเนียไม่ใช่เค้ก กินตอนเช้าได้ไหมคะ" พูดส่งเดชไปก่อนเพราะตอนนี

"เฮีย...แม่ยุงลายอะไรนั่นเป็นใครมาจากไหน ทำไมถึงได้ทำหน้าเหมือนอยากกินเฮียเหลือเกิน เฮียต้องระวังตัวนะคะ" จับมือของเขามากอบกุมแล้วลูบไล้ไปมาบนแหวนทังเสตนสีดำที่ด้านในสลักชื่อดาเนียเฮียแซ็ค บ่งบอกถึงสัญญาใจที่มีต่อกัน"เขาชื่อเรไรไม่ใช่ยุงลาย อีกอย่างคนแบบเฮียไม่ต้องระวังใครหรอก ระวังเนียคนเดียวก็ปวดหัวใจแย่แล้ว""ฮะ...เนียมีอะไรต้องระวังกันคะ เฮียพูดให้ดีนะคะ...หึ!" ด้วยความหมันไส้จึงเผลอยื่นมือไปบีบก้นสามีอีกรอบต่อหน้าพนักงานเสริฟ์ที่เดินถือถาดเครื่องดื่มเข้ามา เขาผงะเล็กน้อยมองชายหญิงที่กำลังลวนลามกันอยู่ที่มุมห้องจัดเลี้ยง"ก้นเฮียมันมีอะไรดีนักหนาเหรอสาวน้อย" ยืนเฉยและปล่อยให้เมียขยำต่อไปอย่างที่ชอบ ขณะที่มือสองข้างผลักแผ่นหลังเปลือยเข้ามาแนบ ก้มลงดวงหน้าฉาบเครื่องสำอางสวยเผ็ด"ก็บั้นท้ายเฮียทั้งแน่นฟิตเด้งแล้วก็มี...ขี้แมลงวันด้วยเม็ดนึง เซ็กซี่เป็นบ้าเลย" ตาลุกวาวเพิ่งรู้ว่าที่ก้นตัวเองนั้นมีขี้แมลงวันอยู่ด้วย ปากกระจับคมเหยียดยิ้มเกลี่ยแก้มใส"ปากหวานจัง ขอเฮียชิมหน่อยได้ไหม" วิงวอนแล้วแตะลงที่ริมฝีปากล่างที่ฉ่ำวาวด้วยลิปกลอส"กลับบ้านก่อนสิคะ" แตะที่กลีบปากสวยของเขา"ก็ได้กลับ

เพลงของวง Paper Planes เปิดดังลั่นบ้านลั่นช่องขณะที่มาเฟียหัวป่าก์กำลังยืนรอพิซซ่าโทสต์ในเตาอบระหว่างรอนั้นชายหนุ่มจึงถูบ้านข้ามเวลาเพื่อรอภรรยาตื่นนอน ดาเนียที่ขึ้นมาจากห้องนอนใต้ดินเกาหัวมองสามีที่อารมณ์ดีมากเป็นพิเศษหรือเพราะเมื่อวานพอเธอรับปากว่าจะมีลูกให้ถึงสี่คน เฮียแซ็คก็เลยดีดตั้งแต่เช้าตรู่"เฮียอารมณ์ดีเกินไปไหม....แล้ววันนี้ทำอะไรกินคะ กลิ่นหอมออกมาจากเตาเลย" ดาเนียชะโงกหน้าดูขนมปังพิซซ่าที่หมุน ๆ อยู่ในเตาอบอย่างใจจดจ่อ พอเสียงติ๊งดังขึ้นหญิงสาวก็รีบสวมถุงมือเตาอบแล้วอาสานำออกมาเรียงใส่จาน เดินไปเปิดตู้เย็นรินน้ำส้มใส่แก้วให้พ่อบ้านที่กำลังถูพื้นไปร้องเพลงไป"มาแล้วครับ" สุริยะวิ่งเอาไม้ม๊อบไปเก็บขณะเดียวกันสุรีย์ก็พยายามกระโดดดึ๋งดั๋งอยากรู้อยากเห็นว่าบนโต๊ะอาหารมีอะไรให้กินบ้าง ด้วยความสงสารเจ้าลูกหมาเขาแอบชำเลืองมองเล็กน้อยแล้วฉีกพิซซ่าโทสต์ยื่นใส่ปากสุรีย์แบบเนียน ๆ"เนียเห็นนะคะ ถ้าเฮียตามใจสุรีย์แบบนั้นต่อไปสุรีย์จะดื้อแล้วก็ไม่ฟังเฮียอีกนะคะ" นัยน์ตาขุ่นมองสามีแล้วจิบน้ำส้มหรี่สายตาไม่ไว้ใจส่งให้ ชายหนุ่มหัวเราะแห้งแล้วรีบกินโทสต์ในจานโดยไม่โต้แย้งภรรยา"กินเยอะ ๆ ค