All Chapters of เด็กเลี้ยงของน้าภพ: Chapter 21 - Chapter 30

           ภีมภพก้มลงจูบหญิงสาวอย่างปลุกเร้าก่อนจะกดท่อนเอ็นแข็งร้อนเขาไปตัวเธออีกครั้ง ทำให้คนที่เพิ่งกลับมาหายใจเป็นปกติสะดุ้งเฮือกเพราะไม่คิดว่าเขาจะเริ่มบทรักอีกครั้งในเวลาไม่ถึงห้านาทีด้วยซ้ำ          “น้าภพ”          “ก็น้ากำลังพิสูจน์ให้กอหญ้ารู้ว่าน้าพอใจแค่ไหนที่ได้นอนกับกอหญ้า” เสียงเขาแสดงออกชัดเจนว่าความพอใจในตัวหญิงสาวนั้นมันมีมากแค่ไหน          “กอหญ้ารู้แล้ว แต่ว่าเราเพิ่ง เอ่อ....”          “รู้ว่าอะไรคะ เราเพิ่งอะไรคะ น้าก็อยากให้กอหญ้าพอใจ อยากให้กอหญ้าเรียนรู้อีกจะได้เก่งๆ ไงคะ”          “ถ้าไม่เก่งน้าภพจะไม่รักเหรอคะ”          “ร

“คุณภพรู้ตัวไหมครับว่าคุณภพทำงานเหมือนคนร้อนเงินเลยนะครับ” ก้อนถามเจ้านายที่ช่วงนี้จริงจังจนพวกเขาอดสงสัยได้ “ผมเห็นด้วยกับไอ้หมายนะครับหรือว่านายไปติดหนี้ใครเขาไว้ เลยต้องรับทำงานหาเงินใช้หนี้ครับ” ก้านมองเจ้านายที่เอาแต่ทำงานจนแทบไม่มีเวลาได้พัก นี่ก็เข้าวันที่สี่แล้วที่ภีมภพทำงานตั้งแต่เช้าจนเกือบสองทุ่มเขาถึงได้หยุดพัก ที่ต้องทำงานตลอดแบบนี้ก็เพราะถ้าว่างทีไรเขาก็มักจะคิดถึงแต่ใบหน้าหวานของคนรัก และอยากจะเร่งเวลาให้มันเร็วขึ้น ความคิดถึงที่มีให้เธอตอนนี้มันมากกว่าเดิมหลายเท่า “หมาย ก้าน ช่วงที่ฉันไม่อยู่ก็ช่วยกันดูคนงานด้วย อย่าให้มีปัญหา แล้วไม่ต้องโทรตามนะตั้งแต่เที่ยงวันศุกร์ถึงค่ำวันอาทิตย์ ถ้าใครโทรหาฉัน ฉันจะหักเงินเดือนครั้งละห้าร้อย ถ้าครั้งที่สองก็เพิ่มเป็นหนึ่งพันบาท” ภีมภพกล่าวเสียงเข้ม “แล้วถ้างานมันมีปัญหาพวกผมจะถามใครล่ะครับ” สมหมายถาม “นายทำงานกับฉันมากี่ปีแล้ว ถ้าแก้ปัญหาไม่ได้ก็บอกนะ ฉันจะได้หาคนใหม่มาแทน” “แล้วถ้าด่วนจริงๆล่ะ ครับ ด่วนแบบว่าไฟไหม้โกดังขโมยขึ้นอะไรแบบนี้ผมโทรหาได้ไหมครับ” สมหมาย

เมื่อดื่มด่ำกับน้ำหวานจนพอใจแล้วภีมภพก็เอาขาที่พาดบ่าของเธอบนพื้นก่อนจะยืนขึ้นเต็มความสูงแล้วมอบจูบให้เธออีกครั้งอย่างเอาใจ “กอหญ้ามีรอบเดือนครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ ถ้าน้าจะขอไม่ใส่ถุงได้ไหม ถ้าให้น้าเดินกลับเอาถุงยางน้าคงได้ขาดใจตายกลางทางแน่ๆ” “อีกสามวันรอบเดือนกอหญ้าจะมาค่ะ” “งั้นนั้นน้าขอสดทุกวันนะคะ กอหญ้าหันหลังให้น้านะคะคนเก่ง” เสียงแหบพร่ากระซิบที่ข้างหูมือใหญ่จับไหล่มนให้หันหน้าเข้าหาผนังห้องน้ำ เขากดตัวหญิงสาวให้แอ่นสะโพกกลมกลึงขึ้นเล็กน้อย แล้วกดแก่นกายแข็งลากไปบนกลีบกุหลาบอย่างหยอกล้อ“อ๊ะ น้าภพ”หญิงสาวสะดุ้งกับความแข็งร้อน ร่างกายสั่นสะท้าน ทั้งเนื้อที่แนบชิดกันกว่าทุกครั้ง ทั้งสถานที่และท่วงท่าแปลกใหม่มันทำให้เลือดในกายของเธอสูบฉีด ความเสียวมันมากขึ้นเป็นเท่าทวีคูณ“ที่รักของน้าไม่เกร็งนะคะ”ปากร้อนพรมจูบไปทั้งลาดไหล่และหลังขาวเนียนฝ่ามือใหญ่ยกขาข้างหนึ่งของเธอขึ้นเล็กน้อย ภีมภพย่อตัวลงแล้วกดท่อนเอ็นร้อนเข้าไปในช่องทางรักที่ฉ่ำวาวไปด้วยน้ำหวาน“อ่าห์...กอหญ้า ขอน้าเข้าไปอีกนิดนะคะ”ชายหนุ่มครางเสียงต่ำเมื่อตัวตนถูกตอดรัดจา

ญารินดายังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิมหลังจากที่ภีมภพขับรถออกไปแล้ว หญิงสาวไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับตัวเธอกันแน่ ความสุขที่มีมาตลอดสองเดือนพังลงตรงหน้าอย่างไม่ทันตั้งตัว เธอรู้สึกเสียใจเป็นทุนเดิมอยู่แล้วเรื่องที่ตัวเองจะมีลูกยากและคิดว่าภีมภพคงจะเข้าใจเธอ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แบบนั้นเลย เพราะลูกของเขากำลังจะคลอด นี่สินะเหตุผลที่เขาไปรับเธอไม่ได้ เธอก็คงเป็นที่ระบายอารมณ์ของเขาในเวลาที่ภรรยาตัวจริงของเขาตั้งครรภ์อยู่ หญิงสาวรวบรวมสติและแรงที่เหลือน้อยนิดเดินไปเรียกรถที่หน้าโรงพยาบาลกลับไปบ้านด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวดอย่างที่สุด “กอหญ้า มานั่งก่อน หน้าซีดมาเลยหมอว่ายังไงบ้างลูก” วาสนารีบมาถามอาการด้วยความเป็นห่วง ก่อนหน้านี้ญารินดาบอกว่าเธอแวะหาหมอที่โรงพยาบาลเพราะปวดท้อง “หมอบอกว่ากอหญ้าช็อกโกแลตซีสต์ค่ะ แม่ไม่ต้องห่วงนะคะ มันไม่ได้ร้ายแรงแค่ทานยาที่คุณหมอให้เท่านั้นเองค่ะ”“แน่นะ ไม่ใช่ว่าเป็นเยอะแล้วโกหกแม่”“ไม่เยอะหรอกค่ะแม่”“ไม่แล้วทำไมกอหญ้าของน้าถึงเหมือนคนร้องไห้ล่ะลูก” เพียงพรที่นั่งสังเกตอยู่อดถามไม่ได้“กอหญ้าร้องไห้ก็เพราะมันปวดท้อง

ภีมภพเหยียบมิดไมล์ใช้เวลาไม่ถึงสองชั่วโมงก็มาถึงหอพักของญารินดา เขารีบวิ่งขึ้นไปหาคนรักด้วยความเป็นห่วงไม่ใช่เพราะเรื่องที่เธอเข้าใจผิดแต่เป็นเพราะกลัวว่าอาการปวดท้องของเธอจะเป็นหนัก ญารินดาลุกขึ้นเปิดประตูโดยไม่ได้มองว่าใครมาเคาะเพราะคิดว่าคงจะเป็นต้นหลิวอย่างเคย “กอหญ้า” “น้าภพ” ญารินดาไม่คิดว่าเขาจะมาหาเธอในเวลานี้ เขาน่าจะเอาเวลานี้ไปดูแลลูกและภรรยาของเขาสิมันถึงจะถูกต้อง “ขอน้าเขาไปก่อนได้ไหมกอหญ้า” ภีมภพไม่อยากเพื่อนของเธอมาเจอเพราะกลัวว่าคนรักจะเสียหายที่มีผู้ชายมาหากลางดึก “น้าภพมาทำอะไรที่นี่คะ” “น้าเอายามาให้ครับ” “ขอบคุณนะคะ” ญารินดารีบไว้แล้วทำท่าจะปิดประตู “กอหญ้าคงไม่ไล่น้ากลับใช่ไหมครับ” “กอหญ้าไม่ได้ไล่ค่ะ แต่น้าภพไม่ควรจะอยู่ที่นี่” “เรามีเรื่องต้องคุยกันนะครับ ขอน้าเข้าไปนะครับ” “กอหญ้ามีอะไรจะคุยค่ะ กอหญ้าต้องอ่านหนังสือเตรียมสอบ” “น้าอยากคุยเรื่องเขา ถ้ากอหญ้าจะยืนคุยตรงนี้น้าก็ไม่มีปัญหานะครับ ถ้าเพื่อนกอหญ้ามาเจอน้าก็จะได้บอกเลยว