บททั้งหมดของ เพลิงเสน่หามายาสีรุ้ง: บทที่ 11 - บทที่ 20

ตอนที่12.“แล้วเธอจะเสียใจที่ไม่ทำตัวให้น่ารัก” เขาพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเล็กน้อยแต่สายรุ้งไม่สนใจและฉุนเฉียวมากขึ้น หญิงสาวจะอ้าปากเถียงเขาแต่แค่เธอเผยอปากขึ้นเท่านั้นก็รู้สึกชาวาบไปทั้งตัวเมื่อเขาฉกริมฝีปากลงมาอย่างว่องไว“อื้อออ คุ...” สายรุ้งอุทานอู้อี้ในลำคอพยายามเบี่ยงหน้าหนีแต่เขาตรึงท้ายทอยเธอไว้บังคับให้เธอแหงนหน้ารับจุมพิตจากเขา ในขณะที่ลิ้นร้ายกาจกำลังกวาดต้อนให้ลิ้นเล็กๆ ของเธอยอมจำนน แล้วบดเบียดร่างแกร่งดันให้แผ่นหลังบางชิดผนังกักเธอไว้ในอ้อมแขนแข็งแรงมือหนากระชับเอวบางยิ่งขึ้นจนเธอรับรู้ถึงความแข็งกระด้างของกล้ามเนื้อกายชายที่แน่นตึงสายรุ้งรู้ได้ทันทีว่าร่างสูงนั้นแข็งแกร่งเพียงใดและเธอก็ไม่ได้ไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่า อะไร ที่ดุนดันอยู่กับหน้าท้องเรียบตึงของตนแต่เธอก็อ่อนแรงเกินกว่าจะต่อต้านแรงจุมพิตที่ร้อนแรงแรงขึ้น มือหนาก็เคล้นหนักๆ ที่สะโพกมนมากขึ้นจนเธอหัวหมุน สมองขาวโพลนเริ่มคิดอะไรไม่ออก และจัสตินก็ลืมคำสัญญาที่ให้ไว้กับป้าสายใจไปเสียสิ้น...จัสตินจูบเธอเท่าที่อยากจะจูบ เท่าที่อยากจะระบายความอัดอั้นที่ถูกเก็บกักมาตลอดสองสัปดาห์ ความหอมหวานจากโพรงปากสาวที่เขาไม่อาจจะแ

ตอนที่14.“เป็นอย่างไรบ้างครับป้าสาย ดีขึ้นมั้ยครับวันนี้” จัสตินเดินเข้ามาจับมือเหี่ยวย่นของผู้สูงวัยอย่างไม่รังเกียจ ผิดกับร่างสูงที่สวมสูทหรูท่าทางภูมิฐานหล่อเหลาราวเทพบุตรกับหญิงชราที่ร่างกายผอมบางมีแต่หนังหุ้มกระดูก ภาพในตอนนี้เขาเหมือนเทพบุตรกับยาจกผู้ยากไร้ไม่มีผิด...“รุ้ง พี่ขอตัวกลับก่อนนะหากมีอะไรก็โทร. ไปหาพี่ได้ตลอดนะ”“ค่ะ ขอบคุณนะคะพี่ชัยที่อุตส่าห์มาอยู่เป็นเพื่อนรุ้ง” หญิงสาวหันมาบอกด้วยใบหน้ายิ้มละไมทำให้จัสตินเหลือบตามองอย่างหมั่นไส้ และชิดชัยเองก็เหลือบมองเขาด้วยท่าทางเช่นเดียวกันก่อนลากลับ“คุณหนู...” ป้าสายใจกล่าวเสียงพร่ากุมมือชายหนุ่มแน่นเหมือนจะบอกความในใจทำให้ทั้งจัสตินและสายรุ้งต้องโน้มใบหน้าไปใกล้นางมากขึ้นจนใบหน้าของเขาและเธอแทบจะชิดกัน หญิงสาวหลุบเปลือกตาลงกลบเกลื่อนอารมณ์อ่อนไหวแล้วตั้งใจฟังป้าสายใจพูด เป็นครั้งสุดท้าย...แล้วงานศพของป้าสายใจก็ผ่านไปท่ามกลางความเสียใจของสายรุ้ง แต่เธอก็ทำใจได้เมื่อถึงเวลาที่ต้องสูญเสียป้าสายใจไปจริงๆ งานศพที่จัดขึ้นอย่างเรียบง่ายมีเพียงเธอ จัสตินและครอบครัวของชิดชัย กับญาติๆ ที่ทราบข่าวการเสียชีวิตของป้าสายใจก็มาร่วมงานไ

ตอนที่16.“เธอสวยเหลือเกิน เรนโบว์ สวยมาก... ให้ฉันนะคนดี...” จัสติน กระซิบเสียงพร่าเมื่อเลื่อนใบหน้าลงมาคลุกเคล้ากับหน้าท้องแบนราบที่หดเกร็งด้วยความซ่านรัญจวน ลมหายใจร้อนผ่าวที่แผดผาดผิวเนื้อละมุนนั้นทำให้สายรุ้งรู้สึกเหมือนถูกเปลวไฟนาบลงไปบนร่างกาย หากแต่มันไม่ได้แสบร้อนทรมานด้วยความเจ็บปวด แต่เธอกำลังรวดร้าวทรมานเพราะความร้อนชื้นที่ก่อเกิดอยู่ใจกลางร่างซึ่งมันทำให้เอส่ายร่างพลิ้วไปมาเพื่อระบายความร้อนในกาย แต่มันกลับเร่าร้อนมากขึ้นเมื่อลิ้นร้อนระอุของจัสตินแตะแต้มลงบนต้นขาด้านใน สายรุ้งสะดุ้งเล็กน้อยอย่างเสียวเสียดแต่สักครู่เธอก็ครางกระเส่าเมื่อเขาไล้เลียต้นขาด้านในของเธออย่างยั่วเย้า ลิ้นร้ายไต่วนอยู่ใกล้กับกลีบดอกไม้บานฉ่ำเยิ้มกลิ่นน้ำหวานจากกลีบสาวหอมละมุนชวนให้ลิ้มลองและจัสตินก็ไม่ละเลยที่จะทำอย่างนั้น ลิ้นร้อนร้ายกาจที่ร่ามนต์สวาทให้เธอร้อนไปทั้งกายฉกวูบลงไปบนกลีบดอกไม้ฉ่ำหวานตวัดลิ้นไล้เลียอย่างเอร็ดอร่อย“อา คุณจ้า โอ...” หญิงสาวครางระงมเสียวเสียดไปทั้งกายลืมตัวเอ่ยชื่อเล่นของเขาด้วยความรู้สึกมึนงง ทั้งรู้สึกเหมือนร่างถูกเหวี่ยงขึ้นไปบนฟากฟ้าแล้วลอยละลิ่วลงมาบนพื้นแต่ไม่ได้ร

ตอนที่18.“โอ... คุณจ้า... ได้โปรด” หญิงสาววอนขออย่างไร้ยางอาย ใบหน้านวลเหยเกด้วยความเสียวสุดใจทรมานไปทั้งร่างงาม จัสตินยิ้มพรายด้วยความพอใจค่อยๆ กดกายแกร่งเข้าหากลีบดอกไม้งามช้าๆ ทว่าเต็มไปด้วยความเร้าใจจนในที่สุดเขาก็สามารถเข้าไปแช่กายใหญ่โตแน่นิ่ง ความคับแน่นในกายสาวตอดรัดจนเขารู้สึกแดแน่นปวดร้าวไปทั้งกายแทบขยับไม่ได้“โอ้ รุ้งจ๋า แน่นเหลือเกิน...” ชายหนุ่มครางหนักๆ แผ่วพร่าในลำคอค่อยๆ ขยับกายช้าๆ โยกคลึงสะโพกแกร่งเย้าหยอกร่างสาวแต่ไม่ยอมเติมเต็มให้เธอเสียที“คุณจ้า... อื้อออ... โอ” สายรุ้งครางกระเส่ายกสะโพกมนเข้าหากายแกร่งอย่างเร่าร้อนเมื่อความร้อนที่อัดแน่นอยู่ในกายทำให้เธอทรมานแทบขาดใจ ซึ่งการกระทำของเธอทำให้จัสตินครางกระหึ่มด้วยความพอใจโถมกายแกร่งเข้าหาร่างงามอย่างเร่าร้อนครั้งแล้วครั้งเล่า ความซ่านรัญจวนระเบิดพร่างพรายไปทั้งกายหนุ่มสาวจัสตินปลดปล่อยลาวาร้อนสู่กายสาวจนหมดสิ้นก่อนจะทรุดร่างซวนซบกับร่างบางที่นอนหอบกระเส่าด้วยความเหนื่อยอ่อน...สายรุ้งหน้างอง้ำเมื่อถูกจัสตินลากตัวมายังเรือยอซท์ลำหรูซึ่งบัดนี้ล่องลอยอยู่กลางมหาสมุทรมุ่งหน้าไปยังเกาะส่วนตัวของเขา และตั้งแต่ที่เขาได้

ตอนที่20.“อืม พูดแบบนี้น่าให้รางวัล เอาล่ะ มาเถอะเราต้องอาบน้ำกันแล้ว...”“อุ๊ย ว้ายยยย...” เสียงหวานอุทานออกมาอย่างตระหนกเมื่อเขาลุกขึ้นช้อนร่างบางขึ้นจากเตียงอย่างง่ายดาย...สายรุ้งหลับตาพริ้มด้วยความเสียวกระสันเมื่อแผ่นหลังบางถูกดันให้ชิดผนังห้องน้ำเย็นเฉียบ ในขณะที่สายน้ำโปรยปรายออกจากฝักบัวหรูรินรดร่างของเขาและเธอแต่สายน้ำเย็นฉ่ำกลับไม่ได้ทำให้ความร้อนระอุในร่างของเธอลดอุณหภูมิลงเลยแม้แต่น้อยแต่ความร้อนผะผ่าวนี้กลับพุ่งสูงขึ้นๆ เมื่อริมฝีปากร้ายของคนที่คุกเข่าอยู่เบื้องหน้ากำลังดื่มกินน้ำหวานจากดงดอกไม้สาวอย่างเอร็ดอร่อย มือหนาทั้งฟอนเฟ้นทรวงสาวและสะโพกมนอย่างเมามัน สายรุ้งหลับตาแน่นเมื่อลิ้นร้ายโจมตีเธออย่างไม่ปราณี มือเรียวจิกบ่าแกร่งแน่นด้วยความเสียวซ่านสุดใจ“พี่จ้า โอ สะ เสียว... อื้มมม” หญิงสาวครางกระเส่าเสียวเสียดไปทั้งกาย ยิ่งลิ้นร้ายสอดลึกเท่าไหร่ก็เหมือนว่าร่างเธอกำลังลอยขึ้นสูงเสียดฟ้า แข้งขาอ่อนแรงแทบจะทรุดลงกับพื้นหากว่าไม่มีบ่าแกร่งของเขารองรับเรียวขาเสลาของเธอที่เขาจับพาดบ่าของเขาไว้ข้างหนึ่งจัสตินดื่มกินน้ำหวานจากกายสาวอย่างหลงใหล กลิ่นหอมเย้ายวนและรสหวานล้ำจนเข